Ενδιαφέρον παράδειγμα. Η κύρια διαφορά με τη φορολογία έγκειται στην πρόθεση του νομοθέτη. Στην περίπτωση των οδηγών, ο κανόνας που θεσπίζει το κοινωνικό σύνολο δια των εκπροσώπων του έχει στόχο το γενικό καλό. Στην περίπτωση της φορολόγησης, ο κανόνας (αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα) δεν έχει τον ίδιο στόχο. Με άλλα λόγια, εγώ θα έγραφα τον νόμο με πεζό. :) Lex iniusta non est lex.
Το ίδιο ζητούμενο (δηλ. το γενικό καλό) έχει θεωρητικά κι ο νόμος που επιτρέπει τη δημιουργία οντοτήτων προς επιχειρηματική αξιοποίηση οι οποίες (οντότητες) είναι διακριτές από την περιουσία τού επενδυτή κι επομένως την προστατεύουν σε περίπτωση κατά την οποία το επιχειρηματικό εγχείρημα αποτύχει. Η θεωρία της προαγωγής του γενικού καλού μέσω της τόνωσης της επιχειρηματικότητας είναι ότι έτσι δημιουργούνται θέσεις εργασίας και προστιθέμενη αξία. Στην πράξη, όπως συμβαίνει με κάθε σύστημα, υπάρχουν και αυτοί που το εκμεταλλεύονται παρασιτικά (δηλ. χωρίς να είναι γνήσια δικαιούχοι των συναφών ευεργετημέτων του) ή καταχρηστικά.
Η αλήθεια, ωστόσο, για τον τυπικό bona fide επιχειρηματία είναι τούτη: Το κράτος αυτοανακηρύσσεται μέτοχος στα κέρδη τού επιχειρηματία (μέσω της άμεσης φορολογίας της εταιρικής οντότητας), ενώ αν το εγχείρημα αποδειχθεί ζημιογόνο κι ο επιχειρηματίας χάσει τα λεφτά του τότε το κράτος ΔΕΝ είναι μέτοχος (δηλ. δεν συμμετέχει στη ζημία) αλλά συνεχίζει να φορολογεί τον επιχειρηματία για την υπόλοιπη περιουσία του και εμμέσως για όλη του την κατανάλωση (είτε αυτή γίνεται μέσω προσωπικών είτε μέσω εταιρικών διαύλων) διαμέσου του ΦΠΑ.
Τα ίδια ισχύουν παντού στον κόσμο, κι όποτε ακούω παπαρούνες τού στιλ «εξαγγελίες που θα τα εξαλείψουν όλα αυτά τα δαιμονοποιημένα» πνίγομαι στα γέλια, διότι απλούστατα θα συνεπάγονταν την εγκατάλειψη απ' την Ελλάδα του παγκοσμίου τρόπου επιχειρηματικής λειτουργίας. Το εάν βέβαια αυτός ο τρόπος είναι ο δικαιότερος δυνατός, είναι μια άλλη, μεγάλη συζήτηση — με πολλές παραμέτρους. Επίσης, ούτε το γεγονός ότι στην πράξη υπάρχουν κακόπιστοι ή παμπόνηροι εκμεταλλευτές αυτού του συστήματος σημαίνει ότι η κατάργησή του αποτελεί μονόδρομο — για τον ίδιον ακριβώς λόγο που κανείς σας δεν σκέφτηκε να μην υπάρχουν πχ καθόλου γιατροί ή εφοριακοί επειδή κάποιοι απ' αυτούς είναι απατεώνες ή επίορκοι.
Ζαζ: Κύπρος. Δεν είναι απαραίτητα οφσόρ εταιρία με έδρα εκεί η εταιρία Κύπριας καλλιτέχνιδος κάτοικου Ελλάδας.
Αν πρόσεξες μίλησα
γενικά για το πώς χρησιμοποιούνται οι υπεράκτιες εταιρίες στην Ελλάδα, κι όχι μόνον για τη Βίσση. Και στο συγκεκριμένο θέμα τυχαίνει να έχω και μπόλικη προσωπική εμπειρία. Αλλά, ναι — η Βίσση μπορεί κανονικά και με τον νόμο να χρησιμοποιεί το ευνοϊκότερο φορολογικό καθεστώς τής Κύπρου χωρίς να μπορεί κανείς τα της προσάψει τίποτα.
Κι όπως έχει συμβεί κι άλλες φορές στις συζητήσεις μας, μπορεί να διαπιστώσουμε ότι [...] παρασυρόμαστε από την γενικότερη έλλειψη ενημέρωσης, από τις βλακείες που λέει ο καθένας που έχει ένα μικρόφωνο μπροστά του και άλλα πολλά.
Ακριβώς έτσι.
Μήπως ο Πλούταρχος δηλώνει τα μισά, νομίζοντας οτι επειδή ήδη δηλώνει αρκετά είναι εντάξει;
Καμία σχέση. Άλλο πράμα η αντικειμενική αξία των περιουσιακών στοιχείων κάποιου, κι άλλο το ετήσιο εισόδημά του.
), ωστόσο δεν υπάρχει λόγος να αναλωνόμαστε σε συζητήσεις για το προφανές.
