Το νήμα για την παιδεία

[Palavra]

Επιτυχία σε όλα τα μέτωπα!!
Η Κομισιόν σταματάει την χρηματοδότηση του Erasmus+ στην Ελλάδα

«Η Επιτροπή έχει αναστείλει προσωρινά τη χρηματοδότηση στο πλαίσιο του προγράμματος Νεολαία του Erasmus+ για την Ελλάδα. Η αναστολή έχει τεθεί σε εφαρμογή για την εξασφάλιση ότι τα απαιτούμενα πρότυπα για τη διαχείριση της χρηματοδότησης στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus + έχουν τεθεί σε εφαρμογή από την Εθνική Υπηρεσία που εποπτεύει αυτά τα κονδύλια στην Ελλάδα (Ίδρυμα Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης)», υπογράμμισε στην EurActiv.gr η Nathalie Vandystadt, εκπρόσωπος Τύπου της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της Κομισιόν.

Πότε θα αρθεί η αναστολή; «Η αναστολή μπορεί να αρθεί μόνο όταν η Εθνική Μονάδα παράσχει στην Επιτροπή τη νομική δήλωση που θα διασφαλίζει ότι τα εν λόγω πρότυπα έχουν εκπληρωθεί», συμπλήρωσε η Vandystadt. Κατέληξε λέγοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει ενημερώσει την Εθνική Υπηρεσία και τις αρμόδιες ελληνικές αρχές σχετικά με την αναστολή και τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για να αρθεί.​

 

[Costas]

Δηλαδή, φοβούνται μήπως η κυβέρνηση βάλει χέρι στα λεφτά για να καλύψει τις ανάγκες του Δημοσίου, όπως έκανε με τα διαθέσιμα των δήμων κλπ. (και όπως θα κάνει οσονούπω με τις καταθέσεις);

 

[Palavra]

Αυτό κατάλαβα κι εγώ.

 

[Marinos]

Θα ήταν δίκαιο να μπει και αυτό το λινκ εδώ, με την προχτεσινή συνέντευξη του Μπαλτά:
http://www.kathimerini.gr/818353/ar...s/mpaltas-eniaio-vivlio-se-ka8e-vasiko-ma8hma

 

[nickel]

Μπράβο. Η Κυριακή είναι η μέρα με τα περισσότερα αδιάβαστα.

 

[Hellegennes]

Να ένα καταπληκτικό αίτιο για την νόσο που πλήττει την παιδεία (διεθνώς). Το κείμενο είναι του SundropsInTheHauntedCity, από το phorum.gr.

Από μικρός ο μύθος που μου δημιουργούσε πολλές απορίες και προβληματισμούς ήταν αυτός του Ίκαρου και του Δαίδαλου. Τώρα λοιπόν που μεγάλωσα κάπως, είπα να διεισδύσω περισσότερο στην ουσία του και να τον αναλύσω με μία ψύχραιμη ματιά. Από την μία ο Δαίδαλος ήταν μέγιστος μάγκας. Τεράστια ιδιοφυΐα, γλύπτης, αρχιτέκτονας, εφευρέτης. Γενικώς γαμούσε κι έδερνε. Από την άλλη ο Ίκαρος ήταν... ο γιος του Δαίδαλου. Αυτό. Απολύτως τίποτα άλλο. Ούτε τον βοηθούσε πουθενά, ούτε τον είχε μαθητευόμενο, ούτε είχε δημιουργήσει κάτι. Απλά ο Δαίδαλος πήδηξε την Ναυκράτη κι αυτή τον γέννησε. Σύμφωνα λοιπόν με αυτό που ξέρουμε, το πιθανότερο είναι ο Ίκαρος να έπρηζε τον πατέρα του με την βλακεία και την ανικανότητά του. Όταν την κοπάνησαν από τον Μίνωα τα φτερά τα έφτιαξε πάλι ο Δαίδαλος και του είπε απλά ένα πράμα. Μην πας κοντά στην ήλιο. Αυτό ήταν το μόνο πράμα που έκανε ο Ίκαρος και πνίγηκε. Ο Δαίδαλος φυσικά δεν ήταν κανάς μαλάκας να πάει να τον σώσει και να πνίγουν παρέα. Την κοπάνησε σαν κύριος και μην τον είδατε.

Ποιο είναι λοιπόν το δίδαγμα της ιστορίας; Πως όσο ιδιοφυής και πολυτάλαντος κι αν είσαι, μπορεί να κάνεις γιο παπάρα. Αυτό προφανώς. Εμείς από την άλλη τι κάνουμε; Μνημονεύουμε μήπως το μεγαλείο του Δαίδαλου, τον μεγάλο εφευρέτη και θυμόμαστε απλά πως είχε κι ένα γιο που πνίγηκε από μαλακία του; ΌΧΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ! Τον Ίκαρο τον κάναμε νησί και πέλαγο και σχολή αεροπορίας και εκδόσεις και μπαμπασάκη και τραγούδι και βιντεογκέιμ και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς. Τον Δαίδαλο από την άλλη τον γράψαμε στα @@ μας και μόνο εμφανίζεται σε καμιά παρακμιακή αερολέσχη ή σε κάνα μπουρδελοξενοδοχείο.

Τώρα που έχουμε όλα τα δεδομένα, βγαίνει αβίαστα το εξής συμπέρασμα: Αυτό που μας φτιάχνει και γουστάρουμε είναι οι δηθενιές. Οι πόζες και οι ψευτοηρωισμοί. Οι νεολαιίστικες καφρίλες και τις αυτοκτονικές βλακείες, μόνο και μόνο επειδή δημιουργούν μύθους που γοητεύουν. Όσοι δουλεύουν και δημιουργούν αθόρυβα είναι βαρετοί, τους έχουμε γραμμένους και ψάχνουμε σύμβολα, ήρωες και θύματα για να κλαφτούμε. Αυτό λοιπόν μας διδάσκει αυτός ο σοφός μύθος. Πόσο κάγκουρες είμαστε βαθιά μέσ' στην ψυχή μας.

Μια μελέτη πάνω στον μύθο του Ίκαρου και του Δαίδαλου

 

[Earion]

 

[drsiebenmal]

Νέες (πολύ παλιές) ιδέες:

Στρατιώτες εκπαιδευτικοί θα καλύψουν τα κενά στα σχολεία
(Το ίδιο και οι γιατροί που υπηρετούν την θητεία τους στον ελληνικό στρατό)

Περισσότερα εδώ (δεν έχω ακόμη πρόσβαση στο πρωτότυπο).

Στο κέντρο, με το μπουφάν, ο εμπνευστής (σε εγκεκριμένη, νομίζω, πόζα, από φωτογραφία του Γραφείου Τύπου):

 

[SBE]

Δεν έχει σχέση με την Ελλάδα, αλλά με την εκπαίδευση και την αξιολόγησή της. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την είδηση από ΗΒ και εδώ όπως τα άκουγα στο ραδιόφωνο:
Στο ΗΒ τα σχολεία αξιολογούνται και όποιο πάρει κακή αξιολόγηση βρίσκει μεγάλο μπελά, μέχρι και κλείσιμο, παρόλο που δεν είναι πάντα πρόβλημα προσωπικού η απόδοση. Αυτό που δεν είχε περάσει ποτέ ΑΠΟ το μυαλό μου ήταν το ότι η υπηρεσία που είναι υπεύθυνη για τις αξιολογήσεις αντί να προσλαμβάνει επιθεωρητές για τα σχολεία έκανε outsourcing σε ιδιωτικές εταιρίες, οι οποίες προσλάμβαναν σχολικούς επιθεωρητές με κριτήριο είδε φως και μπήκε και τον προσλάβαμε. Γιατί μετά από έλεγχο απολύθηκαν 1200 από αυτούς, που είναι το 40% των επιθεωρητών που είχαν προσληφθεί μέσω των εταιριών.
Κύριο πρόβλημα το ότι οι επιθεωρητές είχαν προβλήματα να γράψουν τις εκθέσεις που απαιτεί η δουλειά. Και δεύτερο το ότι δεν είχαν πείρα από σχολεία, διδασκαλία, εκπαίδευση κλπ. Και άσχετοι και αγράμματοι δηλαδή.

 

[drsiebenmal]

Ε, ρε γέλια!

 

[SBE]

Τα πιο πολλά γέλια ήταν να ακούς ζωντανή συνέντευξη του υπεύθυνου (κάποιου σερ Κάτι, ο οποίος είχε ύφος προσβεβλημένης πριμαντόνας) στο ραδιόφωνο του Μπιμπισί.
Τον ρώταγε ο δημοσιογράφος το εύλογο, αν θα παγώσουν όλες οι ενέργειες για κλεισίματα σχολείων κι αν θα πρέπει να επαναξιολογηθούν όσοι πήραν κακή αξιολόγηση και είχαν αρνητικές συνέπειες. Κι αυτός απαντούσε «Mα τί σχέση έχει αυτό;» και «Δεν υπάρχει ζήτημα για να απαντήσω» και «Τί σημασία έχει η απάντηση;». Τελικά η απάντηση ήταν «Οι αξιολογήσεις είναι όλες σωστές, γιατί είχαμε μηχανισμούς για τον έλεγχο της ποιότητας των αξιολογήσεων» (Μα, ρε φίλε σερ Τάδε, ΔΕΝ είχατε έλεγχο της ποιότητας, γι' αυτό είχατε 1200 επιθεωρητές για τα μπάζα). Τον ρώτησε ο δημοσιογράφος «Αν απαντούσε έτσι μαθητής σε ερώτηση, θα τον περνάγατε;», και μετά το ρίξανε στο αστείο ότι δήθεν κάνουμε πνεύμα κι έληξε η συνέντευξη.

 

[Hellegennes]

Γι' αυτό η αξιολόγηση είναι κάτι που όλοι θέλουμε αλλά ο τρόπος επίτευξής της είναι προβληματικός, όποια μέθοδος κι αν επιλεγεί. Προβλήματα είχαν και οι ΗΠΑ με τα τεστ αξιολόγησης των μαθητών όσο και των καθηγητών.

Στην δε Ελλάδα μπορώ να φανταστώ τα πιθανά προβλήματα μιας αξιολόγησης σε ένα σούπερ διεφθαρμένο σύστημα.

 

[Zazula]

Απόστολος Λακασάς. «Τα ελληνικά πανεπιστήμια οδεύουν προς το τέλμα» (Καθημερινή)

http://www.kathimerini.gr/820293/ar...a-ellhnika-panepisthmia-odeyoyn-pros-to-telma

 

[SBE]

Απορία που είχα από την αρχή: με ποιά κριτήρια επιλέχτηκαν τα μέλη των συμβουλίων; Δηλαδή πώς βρέθηκε στο συμβούλιο ο καθηγητής από το Κάλγκαρι, που δεν το λες διεθνώς κορυφαίο πανεπιστήμιο (πολύ καλό είναι, φυσικά, ειδικά σε σχέση με τα ελληνικά); Επικοινώνησαν με όλους τους Έλληνες που βρήκαν κι όποιος είπε ναι ήρθε;

Κατά τ'άλλα, χάλι μαύρο.

Κι ένα άλλο σχετικοάσχετο ζήτημα: στο συνέδριο που ήμουνα την περασμένη εβδομάδα παρουσίασαν κάτι Πολωνοί την έρευνα που έκαναν σε εφτά χώρες για τις αντιλήψεις σχετικά με τη συνεργασία με τη βιομηχανία. Οι χώρες ήταν τρεις από ανατολική Ευρώπη, δύο από δυτική και οι δύο μεγάλες βορειοαμερικανικές. Απ'όσα ειπώθηκαν αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το εξής:
στις χώρες με τη μικρότερη διασύνδεση πανεπιστημίου- βιομηχανίας υπήρχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από την πλευρά των πανεπιστημιακών για συνεργασίες. Οι λόγοι για το ενδιαφέρον ήταν πρωτίστως (και σε μεγάλο ποσοστό) για να μπορέσουν να κάνουν εργασίες οι φοιτητές τους, μετά για να αναπτυχθούν δεσμοί έρευνας- πράξης κλπ κλπ. Στη Β. Αμερική οι φοιτητικές εργασίες τους απασχολούσαν ελάχιστα.
Μ'άλλα λόγια, οι καθηγητές θέλανε να χρησιμοποιήσουν τη βιομηχανία για να ξαλαφρώσουν οι διδακτικές τους υποχρεώσεις, αφού άλλοι θα τρώγανε στη μάπα τους φοιτητές, και να ανέβει το πρεστίζ τους εντός του πανεπιστημίου (π.χ. αυτός εξασφαλίζει εργασίες σε εταιρίες). Λόγοι καθαρά προσωπικοί και εγωιστικοί, δηλαδή.
Ακριβώς όπως Ελλάντα.

 

[nickel]

Μου στείλανε αυτό σε σχέση με την παιδεία και το Τρίτο Μνημόνιο. Μπορεί να σας ενδιαφέρει.

Οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης για αξιολόγηση εκπαιδευτικών, ωράριο, Νέο Σχολείο, ΑΕΙ, ιδιωτική εκπαίδευση
http://www.esos.gr/arthra/39315/oi-...xiologisi-ekpaideytikon-orarioneo-sholeio-aei

Μου άρεσε το 2:
2. Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης.

Και δεν εννοεί το ισχύον, αλλά αυτό που προβλέπει το Μνημόνιο για τη δημόσια διοίκηση.

 

[nickel]

Συναφές άρθρο του Ηλία Κανέλλη στα Νέα:

Μνημόνιο 3 και στο νομοσχέδιο Μπαλτά
Ηλίας Κανέλλης | Τα Νέα 14/8/2015 |

Χθες το πρωί, στη διάρκεια συζήτησης στο Mega, η υπουργός (και καθηγήτρια Πανεπιστημίου) Σία Αναγνωστοπούλου επέμεινε, μεταξύ άλλων, ότι χάρη στη διαπραγμάτευση της ελληνικής πλευράς με τους εκπροσώπους των θεσμών δεν αλλάζει τίποτε απ' όσα έχει σχεδιάσει ο αρμόδιος υπουργός Αριστείδης Μπαλτάς για την Παιδεία. Είμαι σίγουρος ότι η υπουργός δεν σοβαρολογεί.

Στις σελ. 333-334 του υπό ψήφιση τρίτου Μνημονίου (έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Βουλής) αναφέρονται ρητώς τα εξής και για τα θέματα Παιδείας:
«Οι Αρχές θα διασφαλίσουν τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό του τομέα της εκπαίδευσης σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ και αυτό θα τροφοδοτήσει την προγραμματισμένη ευρύτερη στρατηγική ανάπτυξης. Οι Αρχές, σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ και τους ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, θα επικαιροποιήσουν έως τον Απρίλιο του 2016 την αξιολόγηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που εκπόνησε ο ΟΟΣΑ το 2011. Η εν λόγω επανεξέταση θα καλύπτει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, περιλαμβανομένων των δεσμών μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης και της συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων, με σκοπό την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας [...]. Μεταξύ άλλων, η επανεξέταση θα αξιολογήσει την υλοποίηση της μεταρρύθμισης του "Νέου Σχολείου", το περιθώριο περαιτέρω εξορθολογισμού (των τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων), τη λειτουργία και διακυβέρνηση των ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, την αποδοτικότητα και αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων και την αξιολόγηση και διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα. Η επανεξέταση θα προτείνει συστάσεις σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ [...]».

Τι σημαίνουν χονδρικώς όλα αυτά; Οτι οι εταίροι και δανειστές αναγνωρίζουν πως οι περισσότερες από τις προβλεπόμενες διατάξεις του αντιμεταρρυθμιστικού νομοσχεδίου Μπαλτά βρίσκονται στον αντίποδα της συνολικής μεταρρύθμισης της χώρας. Και ότι η κυβέρνηση θα δεσμευτεί σε ουσιαστικά ζητήματα, τα οποία είναι καταγεγραμμένα στον προς κατάργηση νόμο. Η ρητή αναφορά στην ανάγκη σύνδεσης της εκπαίδευσης με την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα θέτει ευθέως ζήτημα στην ιδεολογική κατεύθυνση του νομοσχεδίου Μπαλτά. Η αναφορά στην ανάγκη αξιολόγησης της λειτουργίας και της διακυβέρνησης των ΑΕΙ σημαίνει ότι η κυβέρνηση οφείλει να αποδεχθεί τον ρόλο και φυσικά την ύπαρξη των Συμβουλίων Διοίκησης, τα οποία ο Α. Μπαλτάς έχει αναγγείλει πανηγυρικά ότι θα καταργήσει. Οι συστάσεις του ΟΟΣΑ, άλλωστε (τον οποίον συχνά έχει επικαλεσθεί ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας), στις οποίες κάνει αναφορά το Μνημόνιο, είναι γνωστό πως στην εκπαίδευση είναι η βάση του νόμου Διαμαντοπούλου.
Ο Αριστείδης Μπαλτάς ηττήθηκε. Εκλήθη χθες να ψηφίσει διατάξεις του Μνημονίου που αμφισβητούν το δικό του νομοσχέδιο για την εκπαίδευση. Μπορεί φυσικά μετά, συνηθίζεται, ως υπουργός να εφαρμόσει ένα πλαίσιο στο οποίο δεν θα πιστεύει. Εύγε και καλή επιτυχία.​

 

[SBE]

Αυτό δεν ξέρω καν αν μπαίνει εδώ, αλλά θα σας το πω κυρίως γιατί θα ήθελα να ακούσω σχόλια, επειδή πολύ με εξέπληξαν οι αντιδράσεις των εκπαιδευτικών της παρέας που έγινε η συζήτηση που προκαλεί αυτό το ποστ.
Ήμασταν λοιπόν μια παρέα παλιοί συμμαθητές και πήγε η κουβέντα σε κάποιο περιστατικό των σχολικών μας χρόνων που δεν αφορούσε την τάξη μας αλλά τους πιο πάνω από εμάς. Οι πιο πολλοί το μαθαίναμε για πρώτη φορά ή το είχαμε ακούσει σε πιο λάιτ εκδοχή, πιο κατάλληλη δι' ανηλίκους. Η πηγή μας εγκυρότατη, αφού ήταν κάποιος που είχε κρατήσει τα πρακτικά της σχετικής συνεδρίασης.
Το περιστατικό με συντομία: ένας καθηγητής (δεν τον είχα ποτέ), τότε πενηντάρης νεάζων, πούλησε έρωτες και φούμαρα σε πεντέξι μαθήτριες της Γ΄ Λυκείου και κανόνισε στην πενταήμερη να ζήσει τις χαρεμικές φαντασιώσεις του (οι οποίες δεν ήταν πλατωνικές), αλλά μόλις οι μικρές ανακάλυψαν ότι ήταν πολλές, μία πήδηξε από το μπαλκόνι, άλλη έκοψε τις φλέβες της κι άλλες έκαναν άλλα, λιγότερο δραστικά. Οι συνοδοί έφεραν τα παιδιά πίσω άρον άρον και την επόμενη έγινε συμβούλιο καθηγητών στο οποίο αποφασίστηκε να κουκουλωθεί το θέμα άμεσα, να μην επιβληθεί καμία τιμωρία στον δράστη πέρα από το ότι δεν θα συνόδευε άλλες εκδρομές για λίγο καιρό και να πέσει σιγή (και να μην ενημερωθούν οι γονείς). Την απόφαση αυτή επέβαλε η διευθύντρια, με τη δικαιολογία ότι ήταν η τελευταία της χρονιά πριν τη συνταξιοδότηση και δεν ήθελε να αφήσει την επιτυχημένη καριέρα της να αμαυρωθεί από τέτοιο σκάνδαλο. Έτσι το μόνο που βγήκε προς τα έξω και που είχα μάθει κι εγώ ήταν ότι ο ερωτύλος καθηγητής φλερτάριζε με μαθήτριες και το έμαθε η γυναίκα του και του απαγόρευσε τα πολλά πολλά γι' αυτό δεν μας συνόδευε πλέον σε εκδρομές. Ο καθηγητής συνταξιοδοτήθηκε χρόνια αργότερα μετ' επαίνων ως λειτουργός που έδειχνε ιδιαίτερο ζήλο στην καλλιέργεια των μαθητών του (έτσι τον είχαν προλογίσει σε ομιλία του).

Οι δυο-τρεις καθηγητές ΜΕ που είχαμε μαζί μας (συνομίληκοί μου, δηλαδή αυτοί που τότε ήταν μαθητές και μαθήτριες) ισχυρίστηκαν στη συζήτηση που ακολούθησε ότι η απόφαση της διευθύντριας ήταν σωστή, γιατί "δεν είναι να μπλέκεις με τέτοια πράγματα". Όταν εγώ τους είπα ότι έτσι ήταν ελεύθερος ο τύπος να ξανακάνει τα ίδια με τα παιδιά του ενός και του άλλου (και τα έκανε, λένε), είπαν ότι είναι γνωστό ότι αυτές οι ηλικίες αντιδρούν με υπερβολή, ότι μιλάμε για πριν 30 χρόνια και τότε οι γονείς ήταν αλλιώς, υπήρχε πιο έντονο το τα εν οίκω μη εν δήμω, οι γονείς θα κατηγορούσαν τις κόρες τους, οπότε στην ουσία τις προστάτεψε η διευθύντρια κλπ κλπ. Τους είπα ότι η υπόθεση μού ακούγεται 100% grooming κι ότι αν αντί για μαθήτριες ο τύπος έκανε τα ίδια με μαθητές θα είχαν ξεσηκωθεί όλοι, αλλά μάλλον δεν τους έπεισα. Γι' αυτούς το μόνο πρόβλημα ήταν ότι αυτά συμβαίνουν και είναι πονοκέφαλος η λύση τους.

Ξέρω ότι έχουμε εδώ κόσμο που έχει σχέσεις με τη μέση εκπαίδευση. Για πείτε μου βρε παιδιά, έτσι σκέφτονται οι καθηγητές στα σχολεία; Ή είχα πέσει στην περίπτωση;

 

[Alexandra]

Καταρχάς, μιλάμε για την Πάτρα, σωστά;

Η αλήθεια είναι ότι παρά το γεγονός ότι έχω διδάξει 23 χρόνια στη Β'θμια εκπαίδευση, δεν μπορώ να φανταστώ τέτοια κατάσταση και τέτοιο χειρισμό. Ίσως επειδή τα περισσότερα χρόνια ήταν σε σχολεία της Αθήνας και μόνο δύο στην επαρχία (χωρίς να έχει συμβεί τίποτα το συνταρακτικό σ' εκείνη τη διετία). Υποθέτω το κλειδί εδώ είναι ότι αυτό συνέβη σε σχολείο μικρής (όσον αφορά τα κουτσομπολιά και τον αντίκτυπο) πόλης.

Πιστεύω ότι παίζει ρόλο και αυτό που είπες: αυτό συνέβη πριν από 30 χρόνια, όπου η έννοια "αποπλάνηση" μαθήτριας από τον καθηγητή ήταν λίγο πιο χαλαρή από ό,τι είναι σήμερα, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Εγώ είχα δύο συναδέλφους που ήταν παντρεμένοι με πρώην μαθήτριές τους, και μάλιστα στη μία περίπτωση η σχέση είχε αρχίσει όταν η μαθήτρια φοιτούσε ακόμα, και η διαφορά ηλικίας ήταν μεγάλη, όχι 25χρονος καθηγητής και 17χρονη μαθήτρια. Ξέρουμε ότι τώρα στο ΗΒ, αν ένας 25χρονος καθηγητής δημιουργήσει σχέση με μαθήτρια που απέχει λίγους μήνες από την ενηλικίωση, μπορεί να κατηγορηθεί για αποπλάνηση ανηλίκου. Αυτά είναι κάπως υπερβολές, το έχουν παρακάνει. Άλλο να είναι η μαθήτρια 14χρονη και άλλο 17χρονη, και μάλιστα πεπειραμένη. Αυτό που περιγράφεις βέβαια, 50άρης παντρεμένος καθηγητής και 16χρονες-17χρονες μαθήτριες, σίγουρα ήταν εγκληματικό, και δεν είχε κανένα στοιχείο πραγματικής αισθηματικής σχέσης.

Να σου πω τι φαντάζομαι ότι θα γινόταν αν αυτό είχε συμβεί σε κάποιο σχολείο όπου υπηρετούσα: Οι γονείς θα είχαν ενημερωθεί οπωσδήποτε. Το τι θα επακολουθούσε νομίζω ότι θα είχε εξαρτηθεί από την αντίδραση των γονιών. Αν οι γονείς επέμεναν να διωχθεί ο καθηγητής ή αν οι γονείς ήθελαν να το κουκουλώσουν.

 

[SBE]

Δέχομαι (διστακτικά, εντούτοις) ότι τα 30 χρόνια κάνουν τη διαφορά αν και νομίζω ότι η τρέχουσα νομοθεσία περί αποπλάνησης είναι σε ισχύ από τη δεκαετία του '80 με ελάχιστες τροποποιήσεις, δηλαδή και τότε οι αντιλήψεις ήταν παρόμοιες.
Και ναι μεν ακούγεται σαν κωμωδία η υπόθεση αλλά, αν σκεφτείς ηλικίες, δεν είναι και τόσο κωμωδία.

Αυτό που με απασχόλησε πιο πολύ είναι ότι οι σημερινοί καθηγητές ΜΕ --τριαντάρηδες και σαραντάρηδες, κάποιοι αγέννητοι τότε δηλαδή-- φαίνεται να έχουν παρόμοιες απόψεις με τους καθηγητές του τότε για το πώς έπρεπε να χειριστούν το θέμα, δηλαδή δεν έχουν περάσει 30 χρόνια στα μυαλά. Κι η κεντρική ιδέα της άποψής τους είναι ότι το σπρώχνουμε κάτω από το χαλάκι και κάνουμε ότι δεν ξέρουμε τίποτα, δηλαδή ανευθυνότητα με ολίγον "μην χαλάσουμε την καριέρα του συνάδερφου".

ΥΓ Να προσθέσω ότι η λύση που προτείνεις μου φαίνεται σωστή, αν και μεταφέρει το βάρος αποκλειστικά στους γονείς. Λογικά θα πρέπει να υπάρχουν και ενδοϋπηρεσιακές επιπτώσεις για τον καθηγητή, πιο σοβαρές από το να μην συνοδεύει εκδρομές.

 

[Earion]

Γι' αυτούς το μόνο πρόβλημα ήταν ότι αυτά συμβαίνουν και είναι πονοκέφαλος η λύση τους.

Αθάνατη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. Όχι μόνο στην Ελλάδα, πιστεύω.