Κι αυτό το τεστ με δείχνει στα νερά μου :). Όμως έχω την αίσθηση ότι κάποιες ερωτήσεις δεν είναι καλά διατυπωμένες (ή δεν τις διαβάζω καλά). Παράδειγμα:
The prime function of schooling should be to equip the future generation to find jobs. Εδώ μπαίνουν μια σειρά από θέματα, το βασικότερο κτγμ είναι αν η ερώτηση υπονοεί ότι το σχολείο θα πρέπει να δίνει τα εφόδια στον καθένα να αντεπεξέλθει σε κάθε περίσταση σύμφωνα με τις ικανότητες και τις ανάγκες του ή μήπως υπονοεί ότι το σχολείο θα πρέπει να προετοιμάζει ανθρώπινες μονάδες για τη σύνδεση με την παγκόσμια παραγωγή. Πώς διαχωρίζονται όσοι απαντήσουν ότι συμφωνούν εννοώντας μια από τις δύο περιπτώσεις; Καταλαβαίνω τον αντίλογο: η ερώτηση εξετάζει το αν χρειάζεται καν το σχολείο ως θεσμός· είναι μια συζήτηση που γίνεται στις ΗΠΑ, αλλά τι σχέση έχει αυτό π.χ. με τα ευρωπαϊκά στάνταρ;
Ένα άλλο παράδειγμα. Τι μπορεί να απαντήσει κανείς στην ερώτηση A significant advantage of a one-party state is that it avoids all the arguments that delay progress in a democratic political system; Ναι, επειδή αυτό υποτίθεται ότι είναι το μοναδικό θετικό ενός αυταρχικού πεφωτισμένου συστήματος; Όχι επειδή υπάρχουν κι άλλα πλεονεκτήματα; Όχι επειδή το μονοκομματικό κράτος είναι κακό, τελεία; Και πώς αθροίζονται αυτά τα δύο εντελώς αντιδιαμετρικά όχι;
Για να μην αναφερθώ σε πεντέξι τουλάχιστον ερωτήσεις όπου θα ήθελα την επιλογή δεν ξέρω/διαφωνώ/κάτι άλλο --επειδή υπάρχουν και άλλες επιλογές...
Σε σχέση με αυτά τα δύο:
1. Για μένα, Δρ., εννοεί ξεκάθαρα το δεύτερο που λες, "ότι το σχολείο θα πρέπει να προετοιμάζει ανθρώπινες μονάδες για τη σύνδεση με την παγκόσμια παραγωγή".
Equip...
to find jobs: αν εννοούσε το πρώτο, θα το έθετε πολύ διαφορετικά. Προσοχή επίσης στο
the prime function: άλλο μία από τις λειτουργίες του σχολείου, άλλο η πρωταρχική λειτουργία του σχολείου.
2. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι ένα μονοκομματικό κράτος έχει κάποιο τέτοιο πλεονέκτημα, και προσωπικά τα μόνα "εγχειρίδια" που ξέρω ότι απαντούν απερίφραστα "ναι" είναι τα βιβλία του Καρλ Σμιτ και των οπαδών του. Είναι κλασικό αυταρχικό επιχείρημα ότι στις δημοκρατίες όλο φλυαρούν και από πράξεις τίποτα. Στην πραγματικότητα, ένα μονοκομματικό κράτος, που δεν ξέρω γιατί το ονομάζετε "πεφωτισμένο", έχει αποδειχθεί ότι είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο επιρρεπές σε εσωτερικές διαβουλεύσεις, αντιπαραθέσεις, εκκαθαρίσεις και καθυστερήσεις. Προφανές μου φαίνεται επίσης ότι το μονοκομματικό κράτος δεν ισοδυναμεί με την απόλυτη μοναρχία, πεφωτισμένη ή μη.
Γενικά το τεστ έχει όντως κάμποσες παγίδες (σκόπιμες, νομίζω). Και οι πιθανές παρερμηνείες των ασαφώς διατυπωμένων ερωτήσεων μέσα στο παιχνίδι είναι, διαφορετικά δεν θα ήταν πολιτικό τεστ, αλλά τεστ γνώσεων.