pidyo
New member
Έγραψα πιο πάνω ότι πολλοί Ολυμπιακοί (κι εγώ ανάμεσά τους) δεν χάρηκαν το κύπελλο στο ποδόσφαιρο, έτσι όπως εξελίχτηκε ο αγώνας. Αλλά ας μην κάνουμε το λογικό σφάλμα να συμπεραίνουμε ότι αν δεν υπήρχε το διαιτητικό λάθος και ότι αν έμπαινε το πέναλτι (μια απαραίτητη προϋπόθεση που θα δεχτώ για τη συζήτηση), το παιχνίδι θα είχε λήξει. Υπήρχε αρκετός χρόνος για πολλές εξελίξεις ακόμη, καθώς (πέρα από τα «σκοτεινά») υπάρχει και ένα φανερό πλεονέκτημα που έχουν προσφέρει «τα λεφτά του Βαγγέλη» στον Ολυμπιακό: να διαθέτει παίκτες μια κλάση πιο πάνω από σχεδόν οτιδήποτε υπάρχει στο θλιβερό ελληνικό ποδόσφαιρο, παίκτες που ο καθένας τους, από μόνος του, θα μπορούσαν να ισοφαρίσουν το ματς και να το διεκδικήσουν, στην παράταση ή στα πέναλτι, όπως στο πρόσφατο 4-4 με την ΑΕΚ. «Τα λεφτά του Βαγγέλη» δεν θα ήταν αρκετά αν δεν υπήρχε και η ανυπαρξία των άλλων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει σοβαρό αντίπαλο δέος.
Επτάκις γιατρέ μου, να μου επιτρέψεις να πω ότι για τους Ολυμπιακούς η διαιτητική εύνοια ήταν το ένα από τα στενάχωρα πράγματα του τελικού. Το άλλο, χειρότερο για μένα, ήταν η νοοτροπία κακομαθημένου νεόπλουτου που έβγαζαν στο γήπεδο οι παίκτες. Δεν είναι δυνατόν ο Μανιάτης να κάνει το χέρι, να γλιτώνει την αποβολή και μετά να πουλάει τσαμπουκά στον διαιτητή για μια άλλη απόφαση. Δεν είναι δυνατόν ο Μανωλάς να κάνει καθαρό φάουλ στον αντίπαλο και μετά επίσης να πουλάει τσαμπουκά με ύφος του άντρα του πολλά βαρύ μην του μιλάτε το πρωί. Κυρίως, δεν είναι δυνατόν στα αποδυτήρια να κάνουν πλάκα οι παίκτες με το χέρι που δεν δόθηκε και να συγχαίρουν τον Μανιάτη γι' αυτό.
Δεν έχω την αφέλεια να περιμένω άμεμπτη ηθική στον επαγγελματικό αθλητισμό, αλλά αυτά είναι σημάδια εκμαυλισμού που ο Ολυμπιακός και το ποδόσφαιρο θα τα βρουν μπροστά τους στο εγγύς μέλλον. Εκεί είναι που η σύγκριση με την εργασιακή νοοτροπία που έφερε την μπασκετική επιτυχία του Ολυμπιακού αποβαίνει συντριπτική. Έχοντας φάει πολλές διαιτητικές σφαλιάρες, αυτή η ομάδα απλώς δούλεψε περισσότερο και καλύτερα και έφτασε στην κορυφή. Οι άλλοι που τα περιμένουν όλα στο πιάτο τους, που είναι καλύτεροι απλώς επειδή οι άλλες ομάδες είναι πολύ φτωχότερες, που δεν έχουν κανένα κίνητρο να δουλέψουν και άρα θεωρούν πως τους αξίζουν τα πάντα χωρίς κόπο, δεν θα πάνε πουθενά.