Ο Ρίτσαρντ Ντόκινς στην Αθήνα: 24 και 25 Απριλίου 2015

[dharvatis]

Dharvatis, εμένα δεν με ενοχλεί καθόλου, δεν έχω καμιάν απαρέσκεια για την "απεραντοσύνη" του σύμπαντος. Ίσα-ίσα, θα έλεγα, γιατί υπήρξα πάντοτε "υλοζωιστής". Λέω απλά ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες χωρίς θεό δεν είναι πιο ευδαίμονες από τις ανθρώπινες κοινωνίες με θεό. Αν κάποιος νιώθει ότι χωρίς μεταφυσικές αναφορές η ζωή του παύει να έχει οδηγό και νόημα, γι' αυτόν τον κάποιον αυτό είναι πρόβλημα, και θα συνεχίσει να ταξιδεύει σε άλλους κόσμους από τους "επιστημονικά" εγκεκριμένους. Δεν εξιδανικεύω σε καμιά περίπτωση τις παλιές κοινωνίες, μα ούτε τις καινούργιες. Από τη στιγμή που η επιστημονική γνώση δεν προσφέρει την ευδαιμονία, ο άνθρωπος, που αναζητεί την ευδαιμονία και όχι μόνο, ούτε καν κυρίως, τη γνώση, δεν μπορεί να καλυφθεί αποκλειστικά από αυτήν, άρα έχει κάθε κίνητρο να ψάξει επέκεινα. Επομένως η μεταφυσική αναζήτηση θα υπάρχει πάντα, δεν πρόκειται να καταργηθεί, είτε είναι για θεούς είτε για το Προ Μπιγκ-Μπανγκ είτε για οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι για μένα ένα αντικειμενικό δεδομένο, και όποια επιστημονική οπτική δεν μπορεί να το δει κατάματα απλά δεν είναι επιστημονική. Ο θάνατος των θρησκειών αναγγέλθηκε πολλές φορές από τον αισιόδοξο επιστημονισμό, και κοιτάξτε γύρω σας!

Ξεχνάς όμως ότι η επιστήμη δεν υπόσχεται και ευτυχία - ίσα ίσα, όσο περισσότερα γνωρίζεις τόσο πιο πολύ προβληματίζεσαι και τόσο λιγότερο ευτυχισμένος είσαι (δεν είναι τυχαίο το ότι μεγαλώνοντας αναπολούμε την «ξέγνοιαστη» παιδική ηλικία!). Αν κάποιος επιλέξει συνειδητά να μη γνωρίζει ποιος είναι, από πού προήλθε και ποια είναι η θέση του στον κόσμο, προκειμένου να νιώθει καλύτερα, δικαίωμά του - δεν μπορεί όμως να ισχυρίζεται ότι οι απαντήσεις που θα βγάλει αυθαίρετα από το μυαλό του για τα ερωτήματα αυτά είναι και αληθινές.

ΥΓ - Νίκο, μαζί γράφαμε, τα ίδια γράφαμε

 

[AoratiMelani]

Nickel, οι όροι γνώση (και Γνώση!...), παραμύθι (μύθος!), πραγματικότητα, ψέμα (και αλήθεια) είναι άκρως συζητήσιμοι. Άλλο πράγμα σημαίνουν για σένα, για μένα, για τον άλφα, για τον βήτα.

Δεν συμφωνώ. Η πραγματικότητα είναι μία και ίδια για όλους. Μπορεί να μην την γνωρίζουμε επειδή δεν έχουμε τα μέσα ή την αντιληπτική ικανότητα ή μπορεί να επιλέγουμε να την αγνοούμε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές πραγματικότητες, υπάρχουν απλώς πολλές αντιλήψεις.

Αν κάποιος ας πούμε θεωρεί ότι δεν υπάρχει βαρύτητα, ας δοκιμάσει να πηδήξει από τον δέκατο όροφο ενός κτιρίου. Ακομη και αν θεωρεί ότι η βαρύτητα είναι ψευδαίσθηση, θα σκάσει κάτω το ίδιο ακριβώς όπως και ο Νεύτωνας αυτοπροσώπως.

Μην μπερδευόμαστε. Η ανάγκη μας να πιστέψουμε σε κάτι δεν καθιστά αληθινό αυτό το κάτι.
Η ανάγκη πολλών να υπάρχει θεός δεν συνεπάγεται ότι υπάρχει θεός.

Για μένα έχουμε να κάνουμε μια ιεράρχηση αξιών:
ποια αξία είναι υψηλότερη, η αναζήτηση της αλήθειας ή η παρηγορία και παραμυθία;

Δεν λέω ότι πρέπει να διαλέξουμε ή το ένα ή το άλλο, λέω ότι πρέπει να ιεραρχήσουμε.
Και δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος ιεράρχησης, διαφορετικά θα το είχαμε ήδη κάνει όλοι με τον ίδιο τρόπο.

Πρώτα ιεραρχούμε αξίες και μετά χαράζουμε πορεία - ατομικά και συλλλογικά - με βάση αυτήν την ιεράρχηση.

Όλη η σύγκρουση κτγμ εκεί εστιάζεται.

 

[Hellegennes]

Hellegennes, για μένα η κλασική έννοια της μεταφυσικής είναι "μετά τα φυσικά". Ό,τι δεν μπορεί να εξηγήσει η φυσική, είναι μεταφυσικό. Αν αύριο το εξηγήσει, θα πάψει να είναι και το όριο θα μετακινηθεί· δεν θα καταργηθεί. Ότι η φυσική θα εξηγήσει κάποτε τα πάντα, μου φαίνεται...μεταφυσικό!

Αυτό δεν είναι μεταφυσική, είναι αναπάντητα ερωτήματα. Είναι λοιπόν διαφορετική η ορολογία μας. Δεν μπορείς να πεις μεταφυσικό τον κεραυνό επειδή δεν ξέρουμε (ακόμα) πώς ακριβώς δημιουργείται.

Ο θάνατος των θρησκειών αναγγέλθηκε πολλές φορές από τον αισιόδοξο επιστημονισμό, και κοιτάξτε γύρω σας!

Ο θάνατος των θρησκειών για να επέλθει χρειάζονται οι κατάλληλες κοινωνικές συνθήκες και καλύτερη παιδεία. Χώρες με υψηλότερο βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο έχουν πολύ χαμηλότερο ποσοστό ένθεων (υπάρχουν αρκετές σχετικές έρευνες). Είναι αυτοπροστασία του ανθρώπινου νου να γαντζώνεται από μεταφυσικές δικλείδες για όλα αυτά που δεν έχει. Η πίστη ότι κάτι ανώτερο θα σε βοηθήσει στην επιβίωσή σου σε βοηθάει να επιβιώνεις (το ξέρω ότι ακούγεται σαν ταυτοσημία).

 

[Costas]

Δεν συμφωνώ. Η πραγματικότητα είναι μία και ίδια για όλους. Μπορεί να μην την γνωρίζουμε επειδή δεν έχουμε τα μέσα ή την αντιληπτική ικανότητα ή μπορεί να επιλέγουμε να την αγνοούμε αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν πολλές πραγματικότητες, υπάρχουν απλώς πολλές αντιλήψεις.

Αυτό είσαι σίγουρη ότι ισχύει, μετά τις μεγάλες ανατροπές στη μοντέρνα φυσική; Γιατί εγώ άλλα είχα διαβάσει, αν και δεν είναι καθόλου ο τομέας μου για να μπορώ να επιχειρηματολογήσω. Πάντως, εκτός φυσικής δεν ισχύει με τίποτα, γιατί η πραγματικότητα του καθενός είναι φτιαγμένη αξεδιάλυτα από ένα μίγμα εξωτερικό και εσωτερικών παραστάσεων. Ίσα-ίσα, ο καθένας ζει στον δικό του κόσμο, και διαπραγματεύεται με τους άλλους τα κοινά στοιχεία ώστε να μπορούν να συμβιώνουν και να συνεργάζονται.

Τέλος πάντων, μια και είμαστε άνθρωποι του βιβλίου, συνιστώ (όχι δασκαλίστικα, απλώς απροπό) το The Cloud of Unknowing, (στα ελληνικά έχει αποδοθεί όμορφα ως Γνόφος Αγνωσίας). Είναι ωραίο ανάγνωσμα.

 

[Hellegennes]

Ξεχνάς όμως ότι η επιστήμη δεν υπόσχεται και ευτυχία - ίσα ίσα, όσο περισσότερα γνωρίζεις τόσο πιο πολύ προβληματίζεσαι και τόσο λιγότερο ευτυχισμένος είσαι (δεν είναι τυχαίο το ότι μεγαλώνοντας αναπολούμε την «ξέγνοιαστη» παιδική ηλικία!).

Οι κυριότεροι λόγοι που αναπολούμε την παιδική ηλικία είναι ότι ο εγκέφαλος φροντίζει ώστε να στρογγυλεύει τις αναμνήσεις και να πασπαλίζει με θολοχρυσαφί κομφετί τις κακές αναμνήσεις, όπως και το γεγονός ότι δεν έχει υποχρεώσεις, τουλάχιστον όχι προς τρίτους.

 

[Costas]

Αυτό δεν είναι μεταφυσική, είναι αναπάντητα ερωτήματα. Είναι λοιπόν διαφορετική η ορολογία μας. Δεν μπορείς να πεις μεταφυσικό τον κεραυνό επειδή δεν ξέρουμε (ακόμα) πώς ακριβώς δημιουργείται.

Το άγνωστο είναι απείρως μεγαλύτερο από το γνωστό. Από την προσωπική μου πείρα, όταν μου απαντιέται ένα ερώτημα συνήθως ξεπροβάλλουν πολλαπλά περαιτέρω "γιατί;" Το να θεωρήσω λοιπόν ότι κάποτε όλο το άγνωστο, που συνεχώς υπερπολλαπλασιάζεται λόγω του συνεχώς αυξανόμενου γνωστού, θα μηδενιστεί χάρη στην επιστημονική μέθοδο είναι μη αποδείξιμο, άρα αξιωματικό, άρα μεταφυσικό. Δεν μπορείς να αποδείξεις εκ των προτέρων ότι όλα τα αναπάντητα ερωτήματα είναι απαντήσιμα. Μόνο εκ των υστέρων, όσα απαντιούνται. Επομένως το παράδειγμα του κεραυνού είναι...πώς να το πω; σικέ, αφού είναι ήδη απαντημένο.

 

[AoratiMelani]

Το να θεωρήσω λοιπόν ότι κάποτε όλο το άγνωστο, που συνεχώς υπερπολλαπλασιάζεται λόγω του συνεχώς αυξανόμενου γνωστού, θα μηδενιστεί χάρη στην επιστημονική μέθοδο είναι μη αποδείξιμο, άρα αξιωματικό, άρα μεταφυσικό.

Βέβαια, όπως ακριβώς και το να θεωρήσεις ότι δεν θα μηδενιστεί ποτέ (=αγνωστικισμός, με την αρχική έννοια της λέξης και όχι τη σούπα τύπου "δεν ξέρω" που έχει γίνει σήμερα). Γι' αυτό εγώ θεωρώ ότι ίσως και να μηδενιστεί και δεν παίρνω ούτε τη μία ούτε την άλλη θέση. Δεν ξέρω αν θα μηδενιστεί ποτέ το άγνωστο, σίγουρα πάντως μειώνεται, και σίγουρα η μείωση αυτή δεν οφείλεται στην θρησκευτική ή σε καμία άλλη πίστη ή δόγμα.

Το λέει πολύ απλά ο Μπέρτραντ Ράσσσελ σε ένα βιντεάκι: όταν δεν γνωρίζεις, το σωστό είναι να μην αποφαίνεσαι.

Εγώ θα πρόσθετα ότι είναι "σωστό" με βάση το κριτήριο της αναζήτησης της αλήθειας. Αν το κριτήριο είναι να νιώθουμε υπαρξιακά ασφαλείς, αλλάζει το πράγμα βέβαια. Το να λες "α ωραία αφού δεν γνωρίζω, μπορώ να πιστεύω ό,τι με κάνει να νιώθω καλύτερα" συνιστά διανοητική αντεντιμότητα.

Αυτό είσαι σίγουρη ότι ισχύει, μετά τις μεγάλες ανατροπές στη μοντέρνα φυσική;

Αρκετά σίγουρη. Οι ανατροπές στη μοντέρνα φυσική δεν αλλάζουν την γενική ισχύ των κλασικών νόμων της φυσικής όπως τους ξέρουμε. Άμα πετάξεις μια γλάστρα από το μπαλκόνι θα πέσει κάτω, άμα βάλεις ένα μαγνήτη κοντά σε μια καρφίτσα θα την τραβήξει, όταν ένα αυτοκίνητο κινείται με μεγάλη ταχύτητα στο δρόμο κατά πάνω σου αν δεν τραβηχτείς θα σε πατήσει. Όλοι μας νιώθουμε αρκετά σίγουροι γι' αυτά τα πράγματα ώστε να τα θεωρούμε δεδομένα στον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας. Το γεγονός ότι κάποια σωματίδια στο CERN υπακούουν σε άλλους νόμους δεν επηρεάζει την καθημερινότητά μας, και η περί θεού υπόθεση έτσι όπως διατυπώνεται από όλες τις θρησκείες είναι τέτοια που σαφώς επηρεάζει (υποτίθεται) την καθημερινότητά μας.

Επιπλέον, όποιοι και αν είναι οι νόμοι της φυσικής, είναι ίδιοι για όλους μας. Αν η γάτα του Σρέντιγκερ υπάρχει-και-δεν-υπάρχει, αυτό ισχύει και για σένα και για μένα που είμαστε έξω από το κουτί. Αν ο θεός υπάρχει, υπάρχει για όλους, είτε πιστεύουμε στην ύπαρξή του είτε όχι. Αν ο θεός υπάρχει-και-δεν-υπάρχει, και πάλι αυτό ισχύει για όλους.

 

[Costas]

Όχι· όπως έγραψα, προσωπικά δεν πιστεύω ότι μειώνεται, αλλά ότι αυξάνεται εκθετικά παράλληλα με την αύξηση του γνωστού. Η αύξηση αυτή του γνωστού σίγουρα δεν οφείλεται στη θρησκευτική κλπ., αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι δεν προκαλεί παράλληλα τη μείωση άλλων ικανοτήτων, όπως το ν' αφήνεις κάποια πράγματα να συμβούν χωρίς να απαιτείς να τα καταλάβεις, να τα ελέγξεις, να κυριαρχήσεις πάνω τους. Επίσης, η αύξηση της γνώσης δεν είναι απαραίτητο ότι οδηγεί σε καλύτερη ζωή. Με τα ένστικτα να παραμένουν τα ίδια, η αύξηση της γνώσης μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε ολοκληρωτική καταστροφή, από τη μόλυνση του περιβάλλοντος και την αύξηση της θερμότητας του πλανήτη ως τη βιοτεχνολογία και τα πυρηνικά όπλα. Αυτά δεν φοβόμαστε σήμερα, πολύ περισσότερο από τους θρησκευτικούς πολέμους; Δεν είναι αυτά όλα άμεσο προϊόν της αυξημένης γνώσης, που αυξάνει εκθετικά το άγνωστο και επικίνδυνο; Όσο για το ότι στις πιο εξελιγμένες κοινωνίες υποχωρεί η θρησκεία, να σχολιάσω ότι στις πιο εξελιγμένες κοινωνίες υποχωρεί επίσης η γεννητικότητα, με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού, που πιστεύουν σε θρησκείες. Επίσης, επειδή πρωτύτερα έγινε λόγος για θρησκευτικούς πολέμους, ας μην ξεχνάμε ότι στις πολυθεϊστικές κοινωνίες δεν γίνονταν θρησκευτικοί πόλεμοι. Και ας μην ξεχνάμε επίσης ότι οι θρησκευτικοί πόλεμοι είναι συνήθως πόλεμοι με θρησκευτικό απλώς μανδύα που διεξάγονται από πολιτικές εξουσίες, ακόμα και αν αυτές είναι ο Πάπας της Ρώμης ή ο Μωάμεθ. Γίνονταν επίσης πόλεμοι χωρίς κανένα θρησκευτικό μανδύα, αφού οι εμπόλεμοι ήταν καθ' όλα ομόδοξοι. Άλλωστε, σήμερα γίνονται πόλεμοι με διάφορους μανδύες, ανθρωπιστικούς, ιδεολογικούς, ρατσιστικούς, στους οποίους υπηρετούν στρατιές ολόκληρες επιστημόνων, από τους βιολόγους και τους πυρηνικούς φυσικούς ως τους ψυχιάτρους και τους κοινωνικούς ανθρωπολόγους. (Αυτό για να επανέλθω στο θέμα της ανύπαρκτης επιστημονικής ηθικής)

 

[Hellegennes]

Το άγνωστο είναι απείρως μεγαλύτερο από το γνωστό. Από την προσωπική μου πείρα, όταν μου απαντιέται ένα ερώτημα συνήθως ξεπροβάλλουν πολλαπλά περαιτέρω "γιατί;" Το να θεωρήσω λοιπόν ότι κάποτε όλο το άγνωστο, που συνεχώς υπερπολλαπλασιάζεται λόγω του συνεχώς αυξανόμενου γνωστού, θα μηδενιστεί χάρη στην επιστημονική μέθοδο είναι μη αποδείξιμο, άρα αξιωματικό, άρα μεταφυσικό. Δεν μπορείς να αποδείξεις εκ των προτέρων ότι όλα τα αναπάντητα ερωτήματα είναι απαντήσιμα. Μόνο εκ των υστέρων, όσα απαντιούνται. Επομένως το παράδειγμα του κεραυνού είναι...πώς να το πω; σικέ, αφού είναι ήδη απαντημένο.

Δεν είναι σικέ. Δεν ξέρει η επιστήμη πώς δημιουργούνται οι κεραυνοί. Επίσης υπάρχουν επιστήμες που σχεδόν τα πάντα έχουν απαντηθεί. Π.χ. στην μηχανική δεν υπάρχουν πλέον μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα. Οι όποιες βελτιώσεις της μηχανικής έχουν να κάνουν κυρίως με νέα υλικά και λεπτομέρειες στους μηχανισμούς.

 

[Hellegennes]

Επίσης, η αύξηση της γνώσης δεν είναι απαραίτητο ότι οδηγεί σε καλύτερη ζωή. Με τα ένστικτα να παραμένουν τα ίδια, η αύξηση της γνώσης μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε ολοκληρωτική καταστροφή, από τη μόλυνση του περιβάλλοντος και την αύξηση της θερμότητας του πλανήτη ως τη βιοτεχνολογία και τα πυρηνικά όπλα. Αυτά δεν φοβόμαστε σήμερα, πολύ περισσότερο από τους θρησκευτικούς πολέμους;

Εγώ φοβάμαι αυτήν την στιγμή πολύ περισσότερο την θρησκευτική μανία των τζιχαντιστών παρά την πιθανότητα να πήξουμε στην ραδιενέργεια. Η αύξηση της γνώσης ΟΔΗΓΕΙ σε καλύτερη ζωή, εκτός κι αν το βλέπεις εγωιστικά (εγώ ζω και ζω καλά). Η αύξηση της γνώσης μείωσε την θνησιμότητα και αύξησε το προσδόκιμο. Αν δεν είσαι αυτός που πεθαίνει από κρύωμα ή χολέρα, είναι ίσως εύλογο να αναρωτηθείς σε τι βοήθησε η γνώση το βιοτικό σου επίπεδο. Ακόμα βέβαια κι αν δεν είσαι το θύμα παθήσεων που πλέον εύκολα καταπολεμά η συσσώρευση της γνώσης, σίγουρα είσαι ο αποδέκτης των ιδεών που προάγει η κριτική σκέψη, ο ορθολογισμός και η γνώση, όπως καλύτερα πολιτικά συστήματα, περισσότερη ελευθερία, περισσότερες επιλογές εύκολης μετακίνησης (αν σ' αρέσουν τα ταξίδια ή έχεις συγγενείς σε άλλες πόλεις ή και χώρες), περισσότερες διατροφικές επιλογές, πόσιμο νερό, κλιματισμό, θέρμανση, κτλ.

Το αν είσαι ευτυχισμένος με λιγότερα είναι βέβαια μια σκέψη, αλλά, όπως είπαμε, αυτό αν είσαι από τους τυχερούς που καταφέρνουν να επιβιώσουν. Επίσης, καταστροφή του περιβάλλοντος προκαλούσε ο άνθρωπος πριν καν ξεκινήσει να ζει σε μόνιμους οικισμούς. Αρχικά με εξόντωση τοπικής πανίδας, αργότερα με αποψίλωση, όταν άρχισε να σβήνει ολόκληρα δάση απ' τον χάρτη για να χτίσει πόλεις και λιβάδια για να βόσκουν τα ζωντανά του, δημιουργώντας άγονα τοπία.

 

[drsiebenmal]

Νομίζω ότι ο Κώστας εννοεί: Είναι η μετρήσιμη/εμπειρική/φυσική γνώση άπειρη ή πεπερασμένη;
Και η απάντηση είναι: Δεν το γνωρίζουμε αλλά το ερευνούμε.

 

[Costas]

ΟΚ, εγώ το μήνυμα που ήθελα να περάσω το πέρασα, δεν έχει νόημα να λέω τα ίδια. Και σίγουρα δεν πρόκειται να μπω στο θανάσιμο λούκι του ποιος θα γράψει το τελευταίο ποστ.

 

[Hellegennes]

Νομίζω ότι ο Κώστας εννοεί: Είναι η μετρήσιμη/εμπειρική/φυσική γνώση άπειρη ή πεπερασμένη;
Και η απάντηση είναι: Δεν το γνωρίζουμε αλλά το ερευνούμε.

Η σωστή απάντηση είναι: δεν ξέρουμε αλλά μπορούμε να το μετρήσουμε.

 

[Earion]

Επισυναπτόμενο αρχείο:
Αλέξανδρος Σακελλαρίου. «Μορφές αθεΐας στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία». Ανακοίνωση στο Ε΄ Ευρωπαϊκό Συνέδριο Νεοελληνικών Σπουδών.

Για συντομία : Αλέξανδρος Σακελλαρίου. «Μελετώντας την αθεΐα στην Ελλάδα». (TVXS, 12Ιαν. 2014).

 

[Marinos]

http://wp.patheos.com/blogs/unreasonablefaith/files/2009/02/dog-delusion.jpg

 

[nickel]

Η συμμετοχή στη χτεσινή βραδιά έγινε μετά από ηλεκτρονική δήλωση ενδιαφέροντος, ηλεκτρονική επαλήθευση και, τέλος, τηλεφωνική επιβεβαίωση. Νομίζω ότι λιγότερους ελέγχους περνάμε σε πτήσεις. Κατά την προσέλευση, εκεί όπου ο έλεγχος επιβαλλόταν πια να τα βγάλει πέρα με μερικές εκατοντάδες άτομα στον ίδιο τόπο και χρόνο, το σύστημα έδειξε τις αδυναμίες του. Θα ήταν πιο εύκολη η διαδικασία αν αριθμούσαν τις θέσεις και έστελναν προσωπικές προσκλήσεις στις ηλεδιευθύνσεις μας ή με προσωπικές προσκλήσεις και επίδειξη ταυτότητας.

Ο Ντόκινς απάντησε σε ερωτήσεις που είχαν υποβληθεί ηλεκτρονικά από πριν και του διάβαζε η συντονίστρια Ελίζα Γκορόγια. Είναι πιθανό να του είχαν στείλει και πιο περίπλοκες απ’ αυτές που διαβάστηκαν, αλλά στο χρόνο που είχε διατεθεί έγινε προσπάθεια να καλύψουν ένα ευρύ φάσμα των απόψεών του για θέματα περισσότερο θρησκευτικά και λιγότερο βιολογικά. Ο Ντόκινς εξήγησε τα πάντα με σαφήνεια, με άρθρωση και προφορά (και από άψογο μεγαφωνικό σύστημα) που έκαναν την ακρόαση εύκολη και ευχάριστη. Εντυπωσιάστηκα από το πόσο λίγα άτομα είχαν ζητήσει ακουστικά διερμηνείας.

Δεν ξέρω αν θα ανέβει κάποιο βιντέακι από τη βραδιά. Κάποια κάλυψη γίνεται εδώ:
http://www.skai.gr/news/greece/arti...diasimos-viologos-suggrafeas-ritsard-dokins-/
αν και δεν με ενθουσιάζει το σύστημα με τις ατάκες. Πολύ καλά βιντεάκια με συμμετοχή του σε συζητήσεις μπορείτε να βρείτε το Youtube:
https://www.youtube.com/results?search_query=dawkins+debate

Στο τέλος δημιουργήθηκε μια τεράστια ουρά από πολλές δεκάδες θαυμαστών που ήθελαν να τους υπογράψει βιβλία. Εμείς (η Λεξιλογία είχε γερή εκπροσώπηση) που δεν έχουμε τέτοιους φετιχισμούς βρήκαμε καλύτερο καταφύγιο για τις κοσμικές και υλικές αναζητήσεις μας.

 

[nickel]

Ένα ωραίο τριβιδάκι που κόμισα στη συζήτηση που έγινε μετά τη βραδιά με τον Ντόκινς:

Η πρώτη πανεπιστημιακή έδρα στην οποία διορίστηκε ο Ντόκινς ιδρύθηκε ειδικά για αυτόν από τον πολυεκατομμυριούχο Τσαρλς Σιμόνι, τον Ούγγρο ο οποίος είναι γνωστός ως ο δημιουργός του πακέτου προγραμμάτων Microsoft Office.

In 1990, he became a reader in zoology. In 1995, he was appointed Simonyi Professor for the Public Understanding of Science at Oxford, a position that had been endowed by Charles Simonyi with the express intention that the holder "be expected to make important contributions to the public understanding of some scientific field", and that its first holder should be Richard Dawkins.
http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Dawkins#Teaching

 

[Hellegennes]

Η λιτότητα ενθαρρύνει τη θρησκεία, επειδή όταν κανείς χάνει την πίστη του στην ανθρωπότητα, στρέφεται στο υπερφυσικό. Αντίθετα, όσο ισχυρότερο είναι το κράτος πρόνοιας, τόσο εξασθενεί το θρησκευτικό συναίσθημα.

Αυτό που είπα κι εγώ πιο πίσω. Το θεωρώ αρκετά σημαντικό σαν παρατήρηση, γιατί από τα επίπεδα θρησκευτικότητας μπορεί κανείς να συνάγει συμπεράσματα για το μέσο επίπεδο ζωής σε έναν τόπο.

 

[AoratiMelani]

Όσοι πρόλαβαν χτες, τον κύριο είδαν. Σήμερα δυστυχώς δεν θα τον δουν. Από το status του στο twitter:

"I much regret that, on health grounds, I can't attend the Hypatia meeting in Athens. I wanted to honour Hypatia, rationalist heroine. Sorry."

 

[nickel]

Σας ευχαριστούμε, κύριε Ντόκινς
Ο «εφημέριος του διαβόλου» σε ένα κήρυγμα ανθρωπιάς
Πάνος Σάκκας, 25/04/2015
http://www.skai.gr/news/opinions/article/280261/sas-euharistoume-kurie-dokins/