Όντως, στη χθεσινή εκδήλωση ξεκίνησε λέγοντας ότι έχει ένα φοβερό κρυολόγημα και η φωνή του θα είναι αλλοιωμένη. Και η κούραση σίγουρα δεν βοήθησε στη βελτίωση.
Ο Ρίτσαρντ Ντόκινς στην Αθήνα: 24 και 25 Απριλίου 2015
- Thread starter nickel
- Start date
Ας αναφερθεί εδώ ότι απάντησε με ανάλογα της φιλοσοφίας του σχόλια σε ερώτηση για τους Έλληνες πολυθεϊστές (η ερώτηση αυτή και η απάντηση του Ρ.Ντ. δεν συμπεριλαμβάνεται στο ρεπορτάζ του Σκάι, κάτι που με κάνει να αναρωτιέμαι σε ποιο ποσοστό είναι διπλωματική η σημερινή ασθένειά του). Για να είμαι δίκαιος πάντως, υπήρξαν και άλλες ερωταποκρίσεις που δεν περιλαμβάνονται στο (πολύ καλό και αντιπροσωπευτικό, κατά τα άλλα) ρεπορτάζ .
SBE
¥
Κι εγώ ελπίζω χωρίς τέτοιες δημόσιες σχέσεις να γίνω καθηγήτρια πανεπιστημίου πριν πεθάνω.
Τελικά μάλλον πρέπει να ιδρύσω δικό μου πανεπιστήμιο.
Πρόλαβα να παρακολουθήσω στο ίντερνετ το μουσικό κλείσιμο της εκδήλωσης, με κάποιες λυρικές δημιουργίες του διοργανωτή και κάποιους αμήχανους ύμνους στο φως του Απόλλωνα. Η αίθουσα είχε έναν περίεργο φωτισμό και δεν νομίζω ότι είχε περάσει κανένας Απόλλωνας να τους φωτίσει. Ο διοργανωτής είπε σε κάποια στιγμή έξαρσης ότι τον κατηγορούν για πολυθεϊστή ενώ είναι μονοθεϊστής και θεός του είναι ο Απόλλωνας. Καλό θα είναι σαν απάντηση και σε όσους ισχυριστούν ότι δεν έχει το θεό του.
Ένα απόγευμα με τον Ρίτσαρντ Ντόκινς (Σπύρος Κιτσινέλης, protagon)
Costas
¥
Atheism must be about more than just not believing in god (Patrick O' Connor/ The Conversation)
Και ένα από τα σχόλια:
This article makes the classic mistake of making atheism out to be a movement. Atheism is a status of religious belief. It provides no basis for morals, values, or purpose. Other perspectives must create these things. Atheists are not a bloc of like thinkers. Atheists have only two things in common - they are human, and they do not believe in any god.
This article is just a rehash of many other essays, which make the same fundamental mistake over and over and over again. Let me repeat: Atheism is not a movement, but a simple position.
Cajoling atheists to adopt secondary positions is continuing to treat atheists as a monolithic group looking for meaning. I have been a lifelong atheist. I am married, I am liberal, and I vote. With the exception of having no religious beliefs, I am indistinguishable from hundreds of thousands if not millions of people like me in the US.
Και ένα από τα σχόλια:
This article makes the classic mistake of making atheism out to be a movement. Atheism is a status of religious belief. It provides no basis for morals, values, or purpose. Other perspectives must create these things. Atheists are not a bloc of like thinkers. Atheists have only two things in common - they are human, and they do not believe in any god.
This article is just a rehash of many other essays, which make the same fundamental mistake over and over and over again. Let me repeat: Atheism is not a movement, but a simple position.
Cajoling atheists to adopt secondary positions is continuing to treat atheists as a monolithic group looking for meaning. I have been a lifelong atheist. I am married, I am liberal, and I vote. With the exception of having no religious beliefs, I am indistinguishable from hundreds of thousands if not millions of people like me in the US.
Σωστός ο σχολιαστής!
Είναι καταπληκτικό το πόσο συχνά συναντάμε την προσέγγιση του τύπου "ο αθεϊσμός είναι κάτι παραπάνω από μη πίστη σε θεούς". Σαφώς και δεν είναι τίποτε παραπάνω από αυτό, αλλά εξίσου σαφώς υπάρχει μια έντονη ανάγκη σε πολλούς ανθρώπους να πεισθούν ή/και να πείσουν ότι όντως είναι κάτι παραπάνω.
Κατανοώ την ανάγκη για αυτό το κάτι παραπάνω που θα καλύψει το υποτιθέμενο κενό που αφήνει η θρησκεία (ηθικές αρχές, σύστημα αξιών, κύκλος ομοϊδεατών, νόημα ζωής, ακόμη και σύστημα τελετουργικών) αλλά είναι προφανές ότι αυτό το κάτι δεν μπορεί να είναι ο αθεϊσμός αυτός καθαυτός. Για πάρα πολλούς από εμάς είναι ο ανθρωπισμός (ο οποίος κτγμ θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί θεσμικά ως θρησκεία ή μάλλον ως "θρησκευτική φιλοσοφική θέση" σε ό,τι αφορά χρηματοδότηση, δικαιώματα κ.τ.ό. και πράγματι αντιμετωπίζεται έτσι σε ορισμένα κράτη, π.χ. Βέλγιο) ωστόσο κανείς δεν μπορεί να ορίσει ένα κάτι που θα είναι εκ των πραγμάτων κοινό για όλους τους άθεους.
Είναι καταπληκτικό το πόσο συχνά συναντάμε την προσέγγιση του τύπου "ο αθεϊσμός είναι κάτι παραπάνω από μη πίστη σε θεούς". Σαφώς και δεν είναι τίποτε παραπάνω από αυτό, αλλά εξίσου σαφώς υπάρχει μια έντονη ανάγκη σε πολλούς ανθρώπους να πεισθούν ή/και να πείσουν ότι όντως είναι κάτι παραπάνω.
Κατανοώ την ανάγκη για αυτό το κάτι παραπάνω που θα καλύψει το υποτιθέμενο κενό που αφήνει η θρησκεία (ηθικές αρχές, σύστημα αξιών, κύκλος ομοϊδεατών, νόημα ζωής, ακόμη και σύστημα τελετουργικών) αλλά είναι προφανές ότι αυτό το κάτι δεν μπορεί να είναι ο αθεϊσμός αυτός καθαυτός. Για πάρα πολλούς από εμάς είναι ο ανθρωπισμός (ο οποίος κτγμ θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί θεσμικά ως θρησκεία ή μάλλον ως "θρησκευτική φιλοσοφική θέση" σε ό,τι αφορά χρηματοδότηση, δικαιώματα κ.τ.ό. και πράγματι αντιμετωπίζεται έτσι σε ορισμένα κράτη, π.χ. Βέλγιο) ωστόσο κανείς δεν μπορεί να ορίσει ένα κάτι που θα είναι εκ των πραγμάτων κοινό για όλους τους άθεους.