Κατευόδιο στους εργάτες του λόγου

[cougr]

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών ο εμβληματικός και βραβευμένος Ελληνας συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός.

Πέθανε ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών ο εμβληματικός και βραβευμένος Ελληνας συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός.

www.kathimerini.gr

 

[nickel]

Παύλος Ναθαναήλ (1937-30/11/2023)

Αντιγράφω από τη σελίδα του Βύρωνα Καρύδη:

Ο Παύλος Ναθαναήλ γεννήθηκε το 1937 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου και έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια. Άρχισε να ασχολείται με τη λογοτεχνία από πολύ νέος. Δημοσίευσε κείμενα του σε περιοδικά από την ηλικία των δεκαεπτά ετών ενώ το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε στα δεκαοχτώ του. Αργότερα ήρθε στην Αθήνα όπου εργάσθηκε ως δημοσιογράφος και καθηγητής Αγγλικών. Παράλληλα σπούδασε αγγλική φιλολογία και νομικά. Τα δεύτερα τα εγκατέλειψε γιατί ανακάλυψε ότι δεν μπορούσε να γίνει δικηγόρος. Ύστερα από επιτυχία σε ειδικό διαγωνισμό προσλήφθηκε στο BBC, όπου εργάσθηκε πάνω από 20 χρόνια. Η μακρά παραμονή του στο Λονδίνο "άλλαξε την οπτική του γωνία". Επίσης ολοκλήρωσε τις σπουδές του παίρνοντας πτυχίο διεθνών σχέσεων από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.​

Στο BBC ανέβηκε με γοργό ρυθμό τις βαθμίδες ιεραρχίας και έφθασε στη θέση του διευθυντή προγραμμάτων Νοτίου Ευρώπης. Είναι ο μόνος Έλληνας που κατέλαβε τόσο υψηλή θέση στο BBC.​

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε και πάλι με τη δημοσιογραφία και για ένα διάστημα διετέλεσε γενικός διευθυντής της ΕΡΑ. Η παράλληλη ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία συνεχίσθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Εξέδωσε τρεις ποιητικές συλλογές, μια συλλογή διηγημάτων, δύο τόμους δοκιμίων και τρεις ανθολογίες. Δημοσίευσε εκατοντάδες άρθρα σε λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Μετέφρασε πολλά έργα και βιβλία γύρω από τη διεθνή πολιτική.​

Ήταν πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και Αντιπρόεδρος του "Παρατηρητηρίου Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης".​

Με τον Παύλο δούλεψα για λίγα χρόνια στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC. Ήταν καλός δάσκαλος και καλός φίλος. Με την κυρία Καίτη, με φιλοξένησαν στο σπίτι τους σε επισκέψεις μου στο Λονδίνο. Κάποια στιγμή η αυτοεξορία μου στα ΒΠ με απομάκρυνε από πολύ κόσμο – και από τον Παύλο. Τελευταία μιλούσαμε στο τηλέφωνο και προσπαθούσαμε να βρούμε την ευκαιρία για μια συνάντηση. Δεν τη βρήκαμε και θα λυπάμαι που δεν προλάβαμε μια σωστή τελευταία παρέα. Θα τον θυμάμαι για πάντα και πάντα θετικά.

 

[Earion]

Όποιος έχει ακούσει τη φωνή του από την ελληνική εκπομπή του BBC, είτε κρυφά τα χρόνια της χούντας είτε ελεύθερα στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, δεν την ξεχνά.

 

[nickel]

Πέθανε την Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου, ύστερα από σύντομη νοσηλεία, η ποιήτρια Μαρία Λαϊνά, που γεννήθηκε στην Πάτρα το 1947. Απόφοιτος της Νοµικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε σε διάφορες δουλειές, σε σχέση πάντα με την τέχνη (μετάφραση δοκιμίων και λογοτεχνίας, επιμέλεια εικαστικών, φιλοσοφικών και λογοτεχνικών βιβλίων, εκπομπές και σενάρια στην κρατική ραδιοφωνία-τηλεόραση, διδασκαλία ελληνικής γλώσσας και ποίησης σε αγγλόφωνα κολέγια, διδασκαλία μετάφρασης, δημοσιογραφία σε λογοτεχνικά ένθετα εφημερίδων).

Το έργο της περιλαμβάνει εννιά ποιητικές συλλογές, έντεκα θεατρικά, πέντε πεζογραφήματα, τέσσερις κριτικές και μελετήματα, σύνταξη ανθολογίας ξένης ποίησης του 20ού αιώνα (επιλογή από ελληνικές μεταφράσεις).

Έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, αυτοτελή και σε ανθολογίες.

Εκπροσώπησε πολλές φορές επίσημα την Ελλάδα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη.

Το 1993 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο ποίησης για την ποιητική της συλλογή Ρόδινος φόβος. Η μετάφραση στα γερμανικά της ίδιας συλλογής απέσπασε το βραβείο της Πόλης του Μονάχου. Το 1996 επίσης τιμήθηκε με το βραβείο Καβάφη και το 1998 με το βραβείο Μαρία Κάλλας του Γ΄ προγράμματος της ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Το 2014 τιμήθηκε με το Βραβείο του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη για το σύνολο του έργου της. Το 2023 έλαβε το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων. Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Πέθανε η ποιήτρια Μαρία Λαϊνά

Έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, αυτοτελή και σε ανθολογίες.

www.skai.gr

 

[cougr]

Πέθανε η Μαριάννα Δήτσα, η «Συννεφούλα» του γνωστού τραγουδιού του Διονύση Σαββόπουλου​

Πέθανε η Μαριάννα Δήτσα, η «Συννεφούλα» του γνωστού τραγουδιού του Διονύση Σαββόπουλου

Η καθηγήτρια Ιταλικής Φιλολογίας και συγγραφέας Μαριάννα Δήτσα, η οποία υπήρξε και σύζυγος του Άγγελου Ελεφάντη, ιδρυτή και διευθυντή του εμβληματικού περιοδικού κοινωνικοπολιτικού στοχασμού της μεταπολίτευσης «Ο πολίτης», έφυγε από τη ζωή. Στον θάνατο της Μαριάννας Δήτσα αναφέρθηκε σε ανάρτηση...

www.newsbeast.gr

 

[Earion]

Στις 5 Ιανουαρίου πέθανε η ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα

Η Ολυμπία Καράγιωργα γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1934 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας της καταγόταν από την ορεινή Αρκαδία και η μητέρα της ήταν Αλεξανδρινή με καταγωγή από τη Λέρο.

Η ίδια υπήρξε μαθήτρια στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Μανσούρας, ενώ στη συνέχεια σπούδασε κοινωνιολογία στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου (A.U.C.). Κατόπιν φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Stanford. Το 1961 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή της με τίτλο “Χιλιάδες πρόσωπα της τύχης”. Το 1966 ήρθε η δεύτερη, με τίτλο “Τα μεγάφωνα”. Το 1969 η Ολυμπία Καράγιωργα ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, όπου και σπούδασε θέατρο με τον Χρήστο Βαχλιώτη (μέθοδος Stanislavsky). Δίδαξε για χρόνια στο Κολλέγιο Αθηνών και στη Σχολή Μωραΐτη.

Ακολούθησαν οι συλλογές: “Το μεγάλο κύμα” (1974), “Ποιος” (1985), “Προχωρώντας στο χρόνο”, “Σκόρπια” (1997), “Μάτια του έρωτα” (1997), “Χειμώνας στη Λέρο” (Μελάνι, 2009). Έχει μεταφράσει Λόρκα, Ντ. Χ. Λώρενς, Αλμπέρ Καμύ και Ευριπίδη. Το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του “Καλιγούλα” του Αλμπέρ Καμύ, το 2010 έλαβε το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή της “Χειμώνας στη Λέρο” και το 2011 με το βραβείο “Όμηρος” του 1ου Φεστιβάλ Μεσογειακής Ποίησης.

Με το βιβλίο “Γιώργος Σαραντάρης, ο Μελλούμενος” (Δίαυλος, 1995) συνέβαλε στη διάδοση του έργου του ποιητή και ανακηρύχτηκε επίτιμο μέλος του Πολιτιστικού Σωματείου Γιώργος Σαραντάρης. Τα τελευταία της χρόνια ζούσε στη Λέρο, στο προγονικό σπίτι της μητέρας της.

Το μεγάλο, ευαίσθητο, λυρικό ποιητικό της έργο, με την αδιόρατη μελαγχολία ανεκπλήρωτων ερώτων, αλλά και με τη λύτρωση ως προσδοκία του μέλλοντος, δίκαια τιμήθηκε με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών το 2010. Η ζωή της ήταν μια διαρκής αναζήτηση. Εκφραστική λιτότητα και αισθαντικότητα, μελαγχολία και υπερβατικότητα χαρακτήριζαν την ποίησή της, ενώ η ίδια δόθηκε στην Τέχνη με πολλές μορφές, δημιουργώντας αλλά και ζώντας ποιητικά. Την διέκρινε γενναιοδωρία και ευγένεια. Ενθάρρυνε πολλούς συγγραφείς να προχωρήσουν στη γραφή και εργάστηκε επίμονα για την προστασία της φύσης. Αγαπούσε τη Λέρο και την αγαπούσαν οι συντοπίτες της. Γύρισε και φώλιασε στο οικογενειακό τους αρχοντικό στη Λέρο, όπου και πέθανε.


Αγαπώ τους ανθρώπους που πεθαίνουν μπροστά
στη θάλασσα
έτσι όπως σκύβουν το κεφάλι πίσω, ψηλά, πολύ ψηλά,
να δουν πώς σβήνει το πέταγμα ενός γλάρου.

Η Ολυμπία Καράγιωργα στη Λεξιλογία: εδώ και εδώ.

 

[sarant]

Δημήτρης Φύσσας (1956-2024)
Πέθανε από ανακοπή καρδιάς ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Φύσσας.

Έγραψα κάτι:

Δημήτρης Φύσσας (1956-2024)

Δεύτερο άρθρο σήμερα, αλλά όχι για καλό. Με μαύρη καρδιά αναδημοσιεύω ένα σχόλιο που έγραψα στο Φέισμπουκ, για τον αδόκητο θάνατο του παλιού φίλου Δημήτρη Φύσσα, που πέθανε στον ύπνο του από ανακοπ…

sarantakos.wordpress.com

 

[Earion]

Πέθανε ο Μανόλης Χατζηγιακουμής, φιλόλογος, νεοελληνιστής και ερευνητής της εκκλησιαστικής μουσικής.
Οι μελέτες του για τον Σολωμό παραμένουν έργα αναφοράς. Μπορεί εκείνες να μην του εξασφάλισαν την αναμενόμενη σταδιοδρομία στο Πανεπιστήμο Αθηνών, η λογιοσύνη του όμως μεταφράστηκε σε έργο παιδευτικό: από τα χέρια του πέρασαν εκατοντάδες μαθητές σε προπαρασκευή για τις πανελλήνιες εξετάσεις, και για όλους αυτούς ο Χατζηγιακουμής υπήρξε ο κατεξοχήν Δάσκαλος.
Εξαιρετικό κρίνεται και το έργο του στην ιστορία της εκκλησιαστικής μουσικής με την ανακάλυψη και έκδοση μουσικών κωδίκων.

Μανόλης Χατζηγιακουμής: Πέθανε ο φιλόλογος και ερευνητής Εκκλησιαστικής Μουσικής

Ελλάδα - Μανόλης Χατζηγιακουμής: Πέθανε ο φιλόλογος και ερευνητής Εκκλησιαστικής Μουσικής

www.athensvoice.gr

 

[Costas]

Πέθανε ο Μανόλης Χατζηγιακουμής, φιλόλογος, νεοελληνιστής και ερευνητής της εκκλησιαστικής μουσικής.
Οι μελέτες του για τον Σολωμό παραμένουν έργα αναφοράς. Μπορεί εκείνες να μην του εξασφάλισαν την αναμενόμενη σταδιοδρομία στο Πανεπιστήμο Αθηνών, η λογιοσύνη του όμως μεταφράστηκε σε έργο παιδευτικό: από τα χέρια του πέρασαν εκατοντάδες μαθητές σε προπαρασκευή για τις πανελλήνιες εξετάσεις, και για όλους αυτούς ο Χατζηγιακουμής υπήρξε ο κατεξοχήν Δάσκαλος.
Εξαιρετικό κρίνεται και το έργο του στην ιστορία της εκκλησιαστικής μουσικής με την ανακάλυψη και έκδοση μουσικών κωδίκων.

Μανόλης Χατζηγιακουμής: Πέθανε ο φιλόλογος και ερευνητής Εκκλησιαστικής Μουσικής

Ελλάδα - Μανόλης Χατζηγιακουμής: Πέθανε ο φιλόλογος και ερευνητής Εκκλησιαστικής Μουσικής

www.athensvoice.gr

Σπουδαία δουλειά και στη δισκογραφία της εκκλησιαστικής μας ("βυζαντινής") μουσικής. Οι σειρές του, μονωδιακές, του κόσμου τα CD, είναι πάρα πολύ καλές. Απολαμβάνεις τον κάθε ψάλτη, με την προσωπικότητά του, τη φωνή του, την ερμηνεία του... Υπέροχη σειρά, μεγάλη προσφορά.

 

[Costas]

Στις 5 Ιανουαρίου πέθανε η ποιήτρια Ολυμπία Καράγιωργα

Η Ολυμπία Καράγιωργα γεννήθηκε τον Οκτώβρη του 1934 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο πατέρας της καταγόταν από την ορεινή Αρκαδία και η μητέρα της ήταν Αλεξανδρινή με καταγωγή από τη Λέρο.

Η ίδια υπήρξε μαθήτρια στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Μανσούρας, ενώ στη συνέχεια σπούδασε κοινωνιολογία στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καΐρου (A.U.C.). Κατόπιν φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Stanford. Το 1961 εξέδωσε την πρώτη ποιητική συλλογή της με τίτλο “Χιλιάδες πρόσωπα της τύχης”. Το 1966 ήρθε η δεύτερη, με τίτλο “Τα μεγάφωνα”. Το 1969 η Ολυμπία Καράγιωργα ήρθε και εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, όπου και σπούδασε θέατρο με τον Χρήστο Βαχλιώτη (μέθοδος Stanislavsky). Δίδαξε για χρόνια στο Κολλέγιο Αθηνών και στη Σχολή Μωραΐτη.

Ακολούθησαν οι συλλογές: “Το μεγάλο κύμα” (1974), “Ποιος” (1985), “Προχωρώντας στο χρόνο”, “Σκόρπια” (1997), “Μάτια του έρωτα” (1997), “Χειμώνας στη Λέρο” (Μελάνι, 2009). Έχει μεταφράσει Λόρκα, Ντ. Χ. Λώρενς, Αλμπέρ Καμύ και Ευριπίδη. Το 2002 τιμήθηκε με το βραβείο της Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας για τη μετάφραση του “Καλιγούλα” του Αλμπέρ Καμύ, το 2010 έλαβε το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών για τη συλλογή της “Χειμώνας στη Λέρο” και το 2011 με το βραβείο “Όμηρος” του 1ου Φεστιβάλ Μεσογειακής Ποίησης.

Με το βιβλίο “Γιώργος Σαραντάρης, ο Μελλούμενος” (Δίαυλος, 1995) συνέβαλε στη διάδοση του έργου του ποιητή και ανακηρύχτηκε επίτιμο μέλος του Πολιτιστικού Σωματείου Γιώργος Σαραντάρης. Τα τελευταία της χρόνια ζούσε στη Λέρο, στο προγονικό σπίτι της μητέρας της.

Το μεγάλο, ευαίσθητο, λυρικό ποιητικό της έργο, με την αδιόρατη μελαγχολία ανεκπλήρωτων ερώτων, αλλά και με τη λύτρωση ως προσδοκία του μέλλοντος, δίκαια τιμήθηκε με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών το 2010. Η ζωή της ήταν μια διαρκής αναζήτηση. Εκφραστική λιτότητα και αισθαντικότητα, μελαγχολία και υπερβατικότητα χαρακτήριζαν την ποίησή της, ενώ η ίδια δόθηκε στην Τέχνη με πολλές μορφές, δημιουργώντας αλλά και ζώντας ποιητικά. Την διέκρινε γενναιοδωρία και ευγένεια. Ενθάρρυνε πολλούς συγγραφείς να προχωρήσουν στη γραφή και εργάστηκε επίμονα για την προστασία της φύσης. Αγαπούσε τη Λέρο και την αγαπούσαν οι συντοπίτες της. Γύρισε και φώλιασε στο οικογενειακό τους αρχοντικό στη Λέρο, όπου και πέθανε.


Αγαπώ τους ανθρώπους που πεθαίνουν μπροστά
στη θάλασσα
έτσι όπως σκύβουν το κεφάλι πίσω, ψηλά, πολύ ψηλά,
να δουν πώς σβήνει το πέταγμα ενός γλάρου.

Η Ολυμπία Καράγιωργα στη Λεξιλογία: εδώ και εδώ.

Μέρες του α' εξαμήνου του 2015... ("Αυτή τη στιγμή που θα μπορούσε να είναι ένα τέλος και που με τη βοήθεια του Θεού και των ωραίων ανθρώπων του τόπου μας, που ακόμη πιστεύουν πως το «Καλό» μπορεί να νικήσει, έγινε μια καινούργια αρχή.") Αφρίζων αντιευρωπαϊσμός με παραπομπές στον Σαραντάρη, από τις σελίδες της ΕφΣυν.

 

[Earion]

Μέρες του α' εξαμήνου του 2015... Αφρίζων αντιευρωπαϊσμός με παραπομπές στον Σαραντάρη, από τις σελίδες της ΕφΣυν.

Για όνομα του Θεού! Δεν θα κριθεί μια ζωή δημιουργίας από μια στιγμή.
Όσο για τον Σαραντάρη, έχει πολλά δικαιώματα η ποιήτρια πάνω στη φήμη του (τον επανεξέδωσε και τον διέδωσε).

 

[Costas]

Για όνομα του Θεού! Δεν θα κριθεί μια ζωή δημιουργίας από μια στιγμή.
Όσο για τον Σαραντάρη, έχει πολλά δικαιώματα η ποιήτρια πάνω στη φήμη του (τον επανεξέδωσε και τον διέδωσε).

Προς τι η αναφώνηση; Η επισήμανση δεν ισοδυναμεί με καταγγελία, δημοσιογραφικού ή άλλου τύπου, αλλά και η παρουσίαση ενός πνευματικού ανθρώπου πρέπει, ή τουλάχιστον δεν είναι προς σκανδαλισμό, να πηγαίνει πέρα από ένα πορτρέτο όπου δεν υπάρχουν αιχμηρές γωνίες. Ούτε ακυρώνεται μια ζωή δημιουργίας επειδή έχει τα α ή τα β χαρακτηριστικά. Δεν προκύπτει ότι, επισημαίνοντας ένα απ' αυτά, θέλω να ακυρώσω κάτι. Ο καθένας έχει το δικαίωμα των απόψεών του, δεν είναι γι' αυτό λιγότερο ή περισσότερο ποιητής ή οτιδήποτε άλλο, ούτε έχουν το μονοπώλιο της ποιητικής και άλλης ευαισθησίας ούτε οι μεν ούτε οι δε ούτε τίποτα. Επισημαίνοντας λοιπόν αυτό που επισήμανα δεν αμαυρώνω τίποτα, αλλά σίγουρα συμπληρώνω μια πληροφορία στο πορτρέτο που εγώ τη θεωρώ σημαντική.
Περαιτέρω, δεν μου φαίνεται ότι οι απόψεις της αυτές ήταν ευκαιριακές. Ίσα-ίσα, φαίνεται να ήταν βαθιά ριζωμένες και επίσης αγκυρωμένες στη σκέψη του ίδιου του Σαραντάρη, για τον οποίον επίσης δεν είπα πουθενά ότι δεν έχει "δικαιώματα" πάνω του. Το ξέρω ότι τον επανεξέδωσε και τον διέδωσε κλπ. Οι απόψεις του Σαραντάρη επίσης έχουν συζητηθεί από τότε κιόλας, και δεν ήταν άλλωστε ο μόνος που τις είχε εκείνη τη δεκαετία, όπως άλλοι είχαν άλλες. Και πάλι εδώ: ανεξάρτητα από την αξία του την ποιητική, όποια κι αν είναι, απαγορεύεται η επισήμανση της ιδεολογίας του; Επιβάλλεται η αποσιώπησή της; Προς χάριν τίνος ανώτερου αγαθού; Ενός πορτρέτου χωρίς γωνίες;

 

[Costas]

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών ο εμβληματικός και βραβευμένος Ελληνας συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός.

Πέθανε ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών ο εμβληματικός και βραβευμένος Ελληνας συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός.

www.kathimerini.gr

Δικαίως άφησε εποχή η τριλογία του. Χιλιοειπωμένο αλλά αληθινό. Είχα διαβάσει σε μια συνέντευξή του ότι τον είχε πλησιάσει η Μαλβίνα Κάραλη και του είχε απαγγείλει ολόκληρο κομμάτι από το Αγγέλιασμα, αν θυμάμαι καλά. Τέτοιους θαυμαστές είχε φτιάξει. Μου έκανε εντύπωση μάλιστα πως είχε μέσα κομμάτια μεγάλα από τον Συμεών τον Νέο Θεολόγο. Τέλος πάντων, διαμάντια και τα τρία.

Και κάτι που έχει πλάκα: στον Γλαύκο Θρασάκη γράφει κάπου, κι έτσι το έμαθα κι εγώ, για έναν γιο του Ροκεφέλλερ, ανθρωπολόγο, που τον έφαγαν οι ανθρωποφάγοι (υπήρχαν πολιτικά προηγούμενα εναντίον των λευκών στην περιοχή, λόγω μιας σφαγής που είχε γίνει, και την πλήρωσε εκείνος, ο καημένος, που δεν είχε καμία ανάμιξη). Κολύμπησε από τ' ανοιχτά ως την ακτή για να ζητήσει βοήθεια για μια βάρκα που είχε μείνει από κινητήρα και με το που βγήκε στη στεριά τον σκότωσαν και τον έφαγαν. Μάλιστα σύμφωνα με τις έρευνες κάποιου το κρανίο του σκοτωμένου και φαγωμένου είναι ένα που υπάρχει ακόμα, και είναι στολισμένο καταπώς τα στολίζουν οι εκεί φυλές. Υπάρχει φωτογραφία του. Καθώς ο Βασιλικός ήταν πολύ δημοσιογραφικός, στα βιβλία του μαθαίνεις πλήθος περιφερειακά πράματα.

 

[Zazula]

Ρέννος Οιχαλιώτης (1964-2024)
Έγραφε κι εδώ, στη Λεξιλογία.

 

[cougr]

Zaz, ποιο ήταν το ψευδώνυμό του εδώ στη Λεξιλογία;

 

[nickel]

Zaz, ποιο ήταν το ψευδώνυμό του εδώ στη Λεξιλογία;

Δεν ξέρω αν επιτρέπεται να αποκαλύψουμε ψευδώνυμα, αλλά ο Ρέννος στα δύο πρώτα χρόνια της Λεξιλογίας έκανε κάπου 1424 αναρτήσεις εδώ, πάντα με ανατρεπτικό χιούμορ και ευπρέπεια.

 

[Zazula]

Πάνος Δ. Αποστολίδης (1940-2024)

 

[nickel]

Paul Auster, the prolific novelist, memoirist and screenwriter who rose to fame in the 1980s with his postmodern reanimation of the noir novel and who endured to become one of the signature New York writers of his generation, died of complications from lung cancer at his home in Brooklyn on Tuesday evening. He was 77.

Paul Auster, the Patron Saint of Literary Brooklyn, Dies at 77

With critically lauded works like “The New York Trilogy,” the charismatic author drew inspiration from his adopted borough and won worldwide acclaim.

www.nytimes.com

 

[daeman]

“And now we get to the hard part. the endings, the farewells, and the famous last words.
If you don't hear from me often, remember that you're in my thoughts.”
~ Paul Auster, Moon Palace

 

[nickel]

Και κάτι για τους μεταφραστές και τις μεταφράστριες:

Doestoevsky, Heraclitus, Dante, Virgil, Homer, Cervantes, Kafka, Kierkegaard, Tolstoy, Hölderlin, and scores of other poets and writers who have marked me forever—I, an American, whose only foreign language is French—have all been revealed to me, read by me, digested by me, in translation. Translators are the shadow heroes of literature, the often forgotten instruments that make it possible for different cultures to talk to one another, who have enabled us to understand that we all, from every part of the world, live in one world.
I would like to offer a salute and a declaration of thanks to all these men and women, these translators, who toil so selflessly to keep literature alive for everyone.

—Paul Auster​

Από την εισαγωγή στο:
Allen, Esther, ed. (2007), To Be Translated or Not to Be, PEN/IRL Report on the International Situation of Literary Translation, Barcelona: Institut Ramon Llull.