3. Στην ερώτηση «Το κόμμα μπορεί να διατηρηθεί μετά από διπλή παύλα;», η απάντηση είναι συνήθως αρνητική.
Εννοείται πως υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπαίνει κανονικότατα κόμμα έπειτα από τμήμα εντός μεγάλων αμφίπλευρων παυλών.3. Τελεία μετά τη μεγαλη παύλα, όχι. Κόμμα, ναι.
Κατά τη γνώμη μου δεν απαγορεύεται, αλλά δεν είναι ωραίο και καλό είναι να αποφεύγεται - πολλές φορές π.χ. μπορούν να χρησιμοποιηθούν παρενθετικά κόμματα ή παρενθέσεις αντί για τις παύλες.Εννοείται πως υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπαίνει κανονικότατα κόμμα έπειτα από τμήμα εντός μεγάλων αμφίπλευρων παυλών.
Το 2003 η Επιτροπή εξέδωσε […]
Με την πάροδο των χρόνων άρχισα να συνειδητοποιώ […]
Για άλλη μία χρονιά η ηθοποιός κέρδισε […]
Αν βάλουμε αυτά τα δύο κόμματα, δεν φαίνεται σαν το "είναι αξιοθαύμαστες" να προσδιορίζει μόνο την "πειθαρχία";Η πειθαρχία, αλλά και η αφοσίωσή της, είναι αξιοθαύμαστες.
Εντυπωσίασε τόσο με τη σκηνική παρουσία όσο και με την ερμηνεία της
Στα αγγλικά υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για αυτό το κόμμα. Δίνω δύο διαφορετικές απόψεις:... μπορούμε να πούμε γενικά ότι...
"Δεν χωρίζονται με κόμμα οι σύντομοι χρονικοί προσδιορισμοί στην αρχή της πρότασης";
Για άλλη μια φορά φύγαμε δύο ώρες αργότερα.
Ναι.Πέραν των τριών προηγούμενων παραδειγμάτων, μπορούμε να πούμε γενικά ότι...
"Δεν χωρίζονται με κόμμα οι σύντομοι χρονικοί προσδιορισμοί στην αρχή της πρότασης";
Όχι.Αν βάλουμε αυτά τα δύο κόμματα, δεν φαίνεται σαν το "είναι αξιοθαύμαστες" να προσδιορίζει μόνο την "πειθαρχία";
Όχι. Δεν βάζουμε κόμμα εκεί που παίρνουμε μια ανάσα. Η λειτουργία του κόμματος δεν είναι αυτή.Στη "σκηνική παρουσία" δεν παίρνουμε μια... ανάσα; Βάσει αυτής, το λογικό δεν θα ήταν να βάλουμε κόμμα;
Να διευκρινίσουμε κάτι προτού δημιουργηθεί παρεξήγηση: η λειτουργία του κόμματος δεν είναι να σηματοδοτεί τις στάσεις της φωνής ή να υπαγορεύει το ρυθμό της αναπνοής στη φωναχτή ανάγνωση. Αυτό γίνεται βέβαια, και το κόμμα διευκολύνει την ανάγνωση τα μέγιστα, αλλά γίνεται δευτερογενώς. Ο ρόλος του είναι άλλος: να ξεχωρίζει τις δευτερεύουσες από τις κύριες προτάσεις μέσα στην περίοδο· να απομονώνει παρενθετικά στοιχεία (επεξηγήσεις, επιφωνήματα ή και προτάσεις ολόκληρες)· και να στοιχίζει σωστά τους όρους της πρότασης, ιδίως όταν είναι πολλοί, ώστε να γίνεται αβίαστα αντιληπτή η διαδοχή υποκειμένου--ρήματος--αντικειμένου. Λειτουργίες δηλαδή που έχουν να κάνουν με την οπτική πρόσληψη του κειμένου.
Με λίγα λόγια: τα ανεβοκατεβάσματα της φωνής και οι στάσεις (που έχουν τη σημασία τους κυρίως στη φωναχτή ανάγνωση) είναι στοιχεία του επιτονισμού, τον οποίο το κόμμα βοηθά σημαντικά μεν, αλλά χωρίς να είναι αυτός ο κύριος ρόλος του.