Ελλάδα 2015

[Alexandra]

Εδώ χρειάζεται να μιλήσω και προσωπικά. Διαμόρφωσα αυτή την πεποίθηση μόλις προκηρύχθηκε το δημοψήφισμα, κι αυτό με οδήγησε να παραιτηθώ από τη θέση του ειδικού συμβούλου στο Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, πριν τη διεξαγωγή του και ανεξάρτητα, βέβαια, από την έκβασή του. Στην επιστολή της παραίτησής μου, που υπέβαλα την Παρασκευή πριν το δημοψήφισμα, αλλά δεν τη δημοσιοποίησα (διότι, προφανώς, ο στόχος μου δεν ήταν να χρησιμοποιηθεί από τους αντιπάλους της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ), έγραφα, ανάμεσα σε άλλα πως πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η στρατηγική μας ηττήθηκε διότι εγκλωβιστήκαμε μεταξύ δύο καταστροφικών επιλογών, με πολιτειακά ασύντακτες καταστάσεις το πλέον οδυνηρό ενδεχόμενο. Και συνέχιζα: «Και φυσικά, όσο και να αναθεματίζουμε τους δανειστές και την εγκληματική στάση της Ε.Ε. που οδήγησε το λαό μας στην απόγνωση –και ορθά κάνουμε– πρέπει συνάμα να κοιταχτούμε στον καθρέφτη: ο αδύνατος που απλώς περιφέρει το δίκαιό του δεν νικάει. Μάλλον το χάνει. Και η απόγνωση δεν είναι καλός σύμβουλος. Αν είμαστε στοιχειωδώς υλιστές στην ανάγνωση της κατάστασής μας, θα το ξέραμε και μπορεί και να το προλαβαίναμε».

"Σοβαρός" μεν, αλλά ούτε με τους ψηφοφόρους θεώρησε απαραίτητο να μοιραστεί τις τραγικές ανησυχίες του, ώστε να είναι σωστά πληροφορημένοι. Το κομματικό συμφέρον πάνω από του λαού και της πατρίδας (χρησιμοποιώ τις πατριωτικές εκφράσεις που αποτελούν το ψωμοτύρι των κυβερνώντων).

 

[drsiebenmal]

 

[SBE]

(β) Απαιτεί επίσης τη σύμφωνη γνώμη των υπόλοιπων 18 (αυτών που θα φάνε το κανόνι, δηλαδή).

Αυτό πώς θα εφαρμοζόταν στην πράξη, αν μια χώρα είχε αποφασίσει να αυτοκτονήσει;

 

[drsiebenmal]

Όπως εφαρμόστηκε τώρα. Οι χώρες που θεωρούν ότι κινδυνεύουν να τις πάρουν τα σκάγια περισσότερο (τώρα: Γαλλία, Ιταλία -- με τα μεγαλύτερα ανάλογα προβλήματα, Κύπρος -- με τη σύνδεση της οικονομίας της, αλλά και Γερμανία --ως μεγαλύτερος δανειστής) θα ψάχνουν να βρουν κι άλλες λύσεις στα πλαίσια των κανονισμών που ισχύουν και του διεθνούς δικαίου.

 

[Palavra]

Και αυτό που δεν έχει γίνει ακόμα ευρύτερα κατανοητό για την ΕΕ και γενικώς για το πώς λειτουργούν τα πράγματα σε διεθνές επίπεδο νομίζω ότι είναι το εξής: πρώτα λαμβάνεται η πολιτική απόφαση και μετά βρίσκεται το πώς θα υλοποιηθεί. Γι' αυτό και μου κάνει εντύπωση όταν ακούω, ας πούμε, «δεν μπορούν να μας διώξουν από το ευρώ», «δεν γίνεται να μας αναγκάσουν για το Χ». Το πρώτο πρώτο αντιπαράδειγμα είναι αυτό που συζητούσαμε εδώ, τη ρήτρα της συνθήκης του Μάαστριχτ που απαγόρευε τη διάσωση χωρών με οικονομικά προβλήματα.

 

[SBE]

Το καταλαβαίνω να προσπαθούν να βρουν λύσεις, αλλά είπα τί γίνεται αν μια χώρα θέλει να αυτοκτονήσει, δηλαδή αν η απόφαση είναι τελεσίδικη και π.χ. σαμποτάρει όλες τις λύσεις ή δεν συνεργάζεται; Σε κάποιο σημείο το κόστος της εξεύρεσης λύσεων ξεπερνάει το κόστος της μη λύσης.
Τί θα γίνει τότε; Θα μαζευτούν οι 18 και θα ετοιμάσουν στρατιωτική εισβολή στη χώρα που δε συνεργάζεται; Θεωρητικά γίνεται, αλλά τότε πάει περίπατο η ειρήνη στην Ευρώπη και πιθανόν κι η οικονομία της ΕΕ.
Γι' αυτό μου φαίνεται περίεργο να λέει ότι για να φύγει κάποιος πρέπει να συμφωνήσουν κι όλοι οι υπόλοιποι.

 

[drsiebenmal]

Το κόστος της εξόδου, ιδίως για μια χώρα όπως η δική μας, με οικονομία τόσο εξαρτημένη και διαπλεγμένη με της ΕΕ, (μοιάζει να) είναι ασύλληπτο. Έχουν αρχίσει και κυκλοφορούν διάφορα αποσπασματικά στοιχεία και τις επόμενες εβδομάδες θα συνειδητοποιήσουμε ακόμη καλύτερα την εικόνα.

 

[Palavra]

Εγώ πάντως διασκεδάζω με επιχειρήματα του τύπου «ναι, αλλά θα γίνουμε ανταγωνιστικοί με τη δραχμή». Η πρώτη ερώτηση που κάνω συνήθως είναι «έστω ότι είσαι αγρότης τώρα και κάνεις εξαγωγές σπόρων[SUP]1[/SUP]. Θα δεχόσουν να πληρωθείς με μπολιβάρ φουέρτε;» Συνήθως η απάντηση είναι κάτι του τύπου «γκμχχχ, μχχχ, όταν είχαμε δραχμή[SUP]2[/SUP], μχγκχμχ, θα μπορούσαμε ίσως να, γμχμγχ, δεν είναι εκεί το θέμα».




_________________
[SUP]1[/SUP] Τους εισάγουμε
[SUP]2[/SUP] Η οποία δραχμή είναι, συνήθως, η δραχμή του Ανδρέα Παπανδρέου, άντε μέχρι Σημίτη βαριά βαριά. Ποτέ δεν είναι η δραχμή του μεταπολέμου, η δραχμή του '60, η δραχμή του '70.

 

[drsiebenmal]

Η οποία δραχμή είναι, συνήθως, η δραχμή του Ανδρέα Παπανδρέου[...]

Ποια δραχμή του Ανδρέα Παπανδρέου; Της ΑΤΑ και του διψήφιου πληθωρισμού; Των δύο εφάπαξ υποτιμήσεων της δεκαετίας του 1980; Των ομόλογων ΕΤΒΑ με 26%; Του ημερήσιου επιτοκίου στο 1000% ετησίως στην κρίση του 1995, με ΥπΟικ Αλέκο Παπαδόπουλο, στη μάχη για την αποφυγή της τότε χρεοκοπίας;

η δραχμή του '60

Χμμμ, η δραχμή του 60-63 (όταν ψήφισαν τα δέντρα, δυστυχώς και όταν πολλά άλλα ζαβά συνέβαιναν στη χώρα) ήταν από τα ισχυρότερα νομίσματα στον κόσμο, αλλά στηριζόταν στην πολιτική σταθερότητα (γκουχ, γκουχ) και ρυθμούς ανάπτυξης 6, 7 και 8% μετά από την υποτίμηση κατά 50% το 1953. Το προεκλογικό σύνθημα της ΕΡΕ του 1963 ήταν «Αυτή η δραχμή είναι δική σου, μην αφήσεις τον Παπανδρέου να την πάρει».

 

[Palavra]

Μην ξεχνάς, ντοκ, ότι μιλάω για ανθρώπους στην ηλικία μου, χοντρικά σαραντάρηδες. Όλοι ήμασταν τότε τόσο μικροί που το μόνο που θυμόμαστε ήταν το (δανεικό) χρήμα να ρέει. Ήταν μια εποχή που η ενημέρωση ήταν πολύ πιο περιορισμένη από ό,τι είναι τώρα και οι μεγάλοι γύρω μας συνήθως δεν πολυνοιάζονταν γι' αυτά, τους αρκούσε που είχαν ενστερνιστεί την πιο πρόσφατα υιοθετημένη δυτική αξία, τον καταναλωτισμό.

 

[drsiebenmal]

Ε, αφού έριξες το χαρτί της ηλικίας τώρα, θα κλείσω τη συνεισφορά μου στο θέμα με ένα σημερινό τουή που είδα:

Επειδή βλέπω ακόμη να συνεχίζεται η συζήτηση της δραχμής. Παιδιά, όσο βιώσιμο είναι να γυρίσει μόνη της η Κρήτη στο γρόσι, τόσο βιώσιμη είναι και η δραχμή για την χώρα.

 

[Palavra]

‘The Global Minotaur’, by Yanis Varoufakis

 

[Costas]

"Σοβαρός" μεν, αλλά ούτε με τους ψηφοφόρους θεώρησε απαραίτητο να μοιραστεί τις τραγικές ανησυχίες του, ώστε να είναι σωστά πληροφορημένοι. Το κομματικό συμφέρον πάνω από του λαού και της πατρίδας (χρησιμοποιώ τις πατριωτικές εκφράσεις που αποτελούν το ψωμοτύρι των κυβερνώντων).

Συμφωνώ απολύτως, του έγραψα σήμερα και σχετικό σχόλιο.

 

[Costas]

Απ' αφορμή το ποστ του Δόκτορα με τον ανάμικτο κιμά, χοιρινό-βοδινό: αυτός ο τραγέλαφος ονομάζεται streamlining of the VAT????

 

[drsiebenmal]

Νομίζω ότι το streamlining θα ήταν με το «όλα στο 23%» αλλά το διαχρονικό ελληνικό γκουβέρνο βρήκε τρόπο να δημιουργήσει είκοσι οχτώ νέες τρύπες στη νομοθεσία και αντίστοιχους νέους τρόπους έξτρα εισοδημάτων για τους ελεγκτές εφοριακών (που θα ξαμολυθούν σύντομα, μετά τις διακοπές, στο κυνήγι όπως δήλωσε ο νέος υφυπουργός, ο εκ της τάξης των εφοριακών προερχόμενος).

(Ή όλα στο 22% ή στο 21,7%, που λέει ο λόγος.)

 

[nickel]

Πολλά ζητάτε. Αφού και κυβέρνηση έχουμε Πρώτηφορααριστερά 36,3% με ΑΝΕΛ 4,75%. Αυτό κι αν ήταν streamlining...

 

[Costas]

Όχι, δεν μπορεί τα βασικά τρόφιμα να είναι τόσο ακριβά, καλώς είναι στο 13. Απλά, αφού υποτίθεται ότι η "φιλοσοφία" (γκουχ γκουχ) ήτανε τα ακατέργαστα τρόφιμα να είναι στο 13, η εξαίρεση του βοδινού με γελοία επιχειρήματα (είναι κυρίως εισαγόμενο, που και αυτό ισχύει μόνο εν μέρει) είναι τραγέλαφος.

 

[Costas]

Πανούσης, τώρα (στο ραδιόφωνο του Άλφα 9.89): "δύο κόμματα σε συσκευασία του ενός"! :)

 

[drsiebenmal]

Από το ΦΒ:

Panagiotis Kranidiotis

Έτος 2015. 01:00. Κατάθεση νομοσχεδίου με την διαδικασία του κατεπείγοντος. Κρίνεται το μέλλον της χώρας. 977 σελίδες. Χαρτί. Σκαναρισμένες. 977 σελίδες που αλλάζουν τα πάντα και δεν μπορείς να κάνεις μια αναζήτηση στο κείμενο. Δεν μπορείς να κάνεις ένα copy paste. 2 αρχεία από 75 MB το καθένα.

Είναι τεχνικό το θέμα; Όχι είναι βαθιά πολιτικό. Είναι η απόδειξη γιατί χρεοκοπεί αυτή η χώρα. Αυτή η χώρα που επιδοτήθηκε από ευρωπαϊκά κυρίως κονδύλια να εκσυγχρονιστεί όλα αυτά τα χρόνια και κατάφερε παρά ελάχιστα, κυρίως την εποχή του "επάρατου¨ ΓΑΠ. Είναι η Ελλάδα της διαδικτυακής πύλης ΕΡΜΗΣ που έχει κοστίσει πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ και ανάθεμα αν λειτουργεί τίποτα από αυτή. Είναι η Ελλάδα των άχρηστων portal με τις προτομές πολιτευτών. Είναι η Ελλάδα του 1.000.000 ευρώ site της Βουλής που δεν έχει την δυνατότητα να στείλει ένα mail notification ότι κατατέθηκε μια τροπολογία, ένας νόμος.

Χιλιάδες σελίδες χαρτί σε τεχνικά δελτία, εργατώρες χαμένες σε grandioso περιγραφές φυσικού αντικειμένου, περίπλοκες (και πάντα φωτογραφικές) τεχνικές προδιαγραφές, μια απίστευτη γραφειοκρατεία "ελέγχων". Ποτέ για την ουσία. Πάντα για τους τύπους. Η γυναίκα του καίσαρα δεν χρειάζεται ούτε να είναι τίμια, ούτε να δουλεύει. Αρκεί να φαίνεται απαστράπτουσα και ηθική. Και έτσι θα καταρρεύσει. Κυρία και πάντα αξιοπρεπής.

 

[Costas]

Έτσι ακριβώς...