Δημοψήφισμα: Grexit ή Syriza exit;
- Thread starter nickel
- Start date
Πάντως όλα εξηγούνται γιατί αντίπαλος είναι η Νέα Τάξη που μας ειδοποίησαν οι Πατέρες, όπως ενημέρωσε το σώμα της Βουλής ο κυβερνητικός εταίρος.
(Η υποσημείωση από το σημερινό ανακοινωθέν του Eurogroup.)
Πολύ θέατρο. Απ' όλες τις πλευρές. Ένας διεθνής οργανισμός που κάνει λάθη με πολλαπλασιαστές και υπολογισμούς, λες και μιλάμε για ασκήσεις μαθηματικών στο σχολείο, μια κυβέρνηση που δεν ξέρει πού της πάνε τα τέσσερα, μια Ευρώπη ποδοσφαιρικό κλαμπ, χωρίς συνοχή, χωρίς όραμα, που αλλάζει γνώμη σε 3 μέρες γιατί ο προαναφερθείς χρηματοπιστωτικός οργανισμός που δεν ξέρει να κάνει μαθηματικές πράξεις αποφάσισε τελευταία στιγμή το one-upping του.
SBE
¥
Βρε παιδιά, αυτό εμένα μου μοιάζει λίγο συνωμοσιολογία. Μου λετε δηλαδή ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στόχο τη σοσιαλιστική επανάσταση και ότι τόσα χρόνια μας δούλευε ψιλό γαζί με σκοπό να μας διχάσει και να μας αναγκάσει να βγούμε απο την ΕΕ;
Αν μιλάγαμε για καμιά άλλη χώρα θα το πίστευα, αλλά στην Ελλάδα της προχειρότητας που κανένας δεν είναι ικανός να προγραμματίσει τί θα κανει άυριο, είναι δυνατόν να υπάρχει πολιτικός που να κάνει τόσο μακροπρόθεσμα σχέδια;
Αν μιλάγαμε για καμιά άλλη χώρα θα το πίστευα, αλλά στην Ελλάδα της προχειρότητας που κανένας δεν είναι ικανός να προγραμματίσει τί θα κανει άυριο, είναι δυνατόν να υπάρχει πολιτικός που να κάνει τόσο μακροπρόθεσμα σχέδια;
In other news, ο Στρος Καν προτείνει το αυτονόητο: να σταματήσει η ΕΕ να δίνει χρήματα και να γίνει μια γενναία απομείωση χρέους και επέκταση ωρίμανσης.
Συμφωνώ, και για τον πρόσθετο λόγο ότι, μπορεί κανείς να προσάψει στην κυβέρνηση αστοχίες, προχειρότητα, λεονταρισμούς, λαϊκισμό, αλλά δεν νομίζω ότι ενεργούσε με σχέδιο εξόδου από την ευρωζώνη. Πιστεύω ότι μάλλον λειτουργούσε με το θυμικό και πίστευε ότι επειδή έχει το δίκιο θα υποχωρήσουν και οι εταίροι. Όσο για το πεντάμηνο των διαπραγματεύσεων, ποιος, αλήθεια, θα ισχυριστεί ότι δεν έκανε υποχωρήσεις ο Τσίπρας; Ποιος θα ισχυριστεί ότι επέμενε εμμονικά στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης; Εδώ και 5 μήνες προσπαθούσαν να επιτύχουν συμφωνία και κάθε φορά που κάναν ένα βήμα πίσω, οι θεσμοί ζητούσαν άλλα τρία.
Για το δημοψήφισμα, θεωρώ -μπορεί να κάνω και λάθος και θα δείξει, είναι πολύ δύσκολη η εκτίμηση σε αυτές τις πιεσμένες περιστάσεις- ότι ήταν σπασμωδική κίνηση που έδωσε πάτημα στους εταίρους να μας κουνήσουν το δάχτυλο και να μας τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια. Θεωρητικά πιστεύω ότι κάθε λαός πρέπει να έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και κυρίαρχα να αποφασίζει σε τέτοια ζητήματα. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίσταση παίζει να έκανε περισσότερο κακό παρά καλό. Εκτός αν παίζει το ενδεχόμενο, όπως λένε διάφοροι του ΣΥΡΙΖΑ στα παράθυρα, να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης για νέες διαπραγματεύσεις, κάτι που, δυστυχώς, δεν το πιστεύω. Χώρια που είναι και ακριβό, και χώρια που ο χρόνος πιέζει. Στο παρά πέντε δεν κάνεις τέτοιες κινήσεις.
Σε κάθε περίπτωση όμως δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε και την άθλια στάση των εταίρων. Δεν είναι η Ευρώπη των λαών αυτή. Δεν θα μπω σε διαδικασία αντιπαράθεσης, φίλοι συμφορουμίτες, επιτρέψτε μου απλά να εκφράσω τη μεγάλη μου στενοχώρια. Καλή συνέχεια σε όλους, ψυχραιμία και όχι αφοριστικές και διχαστικές τοποθετήσεις.
Καλημέρα
Δεν έχω ακόμα διαβάσει να δω τι λέει ο άλλος κόσμος, επομένως δεν μεταφέρω ξένες εντυπώσεις, μόνο τις δικές μου. Παρακολούθησα όλο το χτεσινό θεατράκι με τις κωμικές και τις ημιτραγικές στιγμές του. Αν πρόκειται για κάποιο σόου της άμεσης δημοκρατίας, μια επίσης καλή ιδέα θα ήταν να είχαμε αναλάβει τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων αμέσως μετά από κάθε καινούργια πρόταση των δανειστών, μέχρι να δούμε ποια Κυριακή θα καθόταν η μπίλια. Αν είναι να κάνουμε μαθήματα δημοκρατίας στη Δυτική Ευρώπη, να τα κάνουμε σωστά.
Στο αναμεταξύ, η πραγματική ζωή και η πραγματική οικονομία προχωρούν με τους δικούς τους ρυθμούς και έχουν άλλες απαιτήσεις. Ευχόμαστε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να αφήσουν την κατάσταση να γίνει ένα άγριο μάθημα για έναν ολόκληρο λαό (αγριότερο απ’ αυτό που έχουμε ζήσει ως τώρα αν και είναι αμφίβολο αν μας δίδαξε τίποτα), κάποιοι που θα μας βγάλουν από την προβλεπόμενη δίνη.
Έστω ότι δεν υπήρχαν τα ρίσκα αυτής της πρωτοβουλίας της κυβέρνησης: τι θα πρόσφερε ένα ισχυρό Όχι στο δημοψήφισμα της Κυριακής; Το διαπραγματευτικό όπλο να πάρουμε μέτρα 2 δισεκατομμυρίων, και δεν πειράζει αν τελειώναμε τη χρονιά με κάποια δισεκατομμύρια έλλειμμα; Ή μήπως θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για κάποιον αντίστοιχο παραλογισμό: δημοψηφίσματα στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, να κριθεί το ματσάκι ανάλογα με τους λαϊκισμούς που θα υπερίσχυαν εκεί;
Αν από την άλλη αποφασίσουν οι θεσμοί ότι μόνο τιμωρητικά θα πρέπει να δράσουν για να ταρακουνηθούμε και αφήσουν να κυλήσουν οι προβλεπόμενες διαδικασίες, τι ακριβώς θα κριθεί την Κυριακή του δημοψηφίσματος; Θα περάσουμε την εβδομάδα, ενώ θα καίγεται ο κόσμος μας, να επιχειρηματολογούμε υπέρ ή κατά του παρακάτω;
Όχι των τίτλων, αλλά της ουσίας των κειμένων! Και να ψηφίσουμε για ένα σχέδιο που δεν υπάρχει, για μια απόφαση δημοψηφίσματος που καλύτερα να μην προτείνω τι να την κάνουν; Ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη θα παρακολουθεί μια χώρα να διαλύεται, με κάποιους να τρίβουν τα χέρια τους και κάποιους να παρακολουθούν με το στόμα ανοιχτό το αποκορύφωμα του παραλογισμού;
Υπάρχει ελπίδα να αντιληφθεί ο ΠτΔ τη γελοιότητα αυτού του πράγματος και τους τεράστιους κινδύνους της θεωρίας των μπαιγνίων και να ακυρώσει το γελοίο αυτό δημοψήφισμα ως άνευ αντικειμένου;
Δεν έχω ακόμα διαβάσει να δω τι λέει ο άλλος κόσμος, επομένως δεν μεταφέρω ξένες εντυπώσεις, μόνο τις δικές μου. Παρακολούθησα όλο το χτεσινό θεατράκι με τις κωμικές και τις ημιτραγικές στιγμές του. Αν πρόκειται για κάποιο σόου της άμεσης δημοκρατίας, μια επίσης καλή ιδέα θα ήταν να είχαμε αναλάβει τη διεξαγωγή δημοψηφισμάτων αμέσως μετά από κάθε καινούργια πρόταση των δανειστών, μέχρι να δούμε ποια Κυριακή θα καθόταν η μπίλια. Αν είναι να κάνουμε μαθήματα δημοκρατίας στη Δυτική Ευρώπη, να τα κάνουμε σωστά.
Στο αναμεταξύ, η πραγματική ζωή και η πραγματική οικονομία προχωρούν με τους δικούς τους ρυθμούς και έχουν άλλες απαιτήσεις. Ευχόμαστε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να αφήσουν την κατάσταση να γίνει ένα άγριο μάθημα για έναν ολόκληρο λαό (αγριότερο απ’ αυτό που έχουμε ζήσει ως τώρα αν και είναι αμφίβολο αν μας δίδαξε τίποτα), κάποιοι που θα μας βγάλουν από την προβλεπόμενη δίνη.
Έστω ότι δεν υπήρχαν τα ρίσκα αυτής της πρωτοβουλίας της κυβέρνησης: τι θα πρόσφερε ένα ισχυρό Όχι στο δημοψήφισμα της Κυριακής; Το διαπραγματευτικό όπλο να πάρουμε μέτρα 2 δισεκατομμυρίων, και δεν πειράζει αν τελειώναμε τη χρονιά με κάποια δισεκατομμύρια έλλειμμα; Ή μήπως θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για κάποιον αντίστοιχο παραλογισμό: δημοψηφίσματα στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, να κριθεί το ματσάκι ανάλογα με τους λαϊκισμούς που θα υπερίσχυαν εκεί;
Αν από την άλλη αποφασίσουν οι θεσμοί ότι μόνο τιμωρητικά θα πρέπει να δράσουν για να ταρακουνηθούμε και αφήσουν να κυλήσουν οι προβλεπόμενες διαδικασίες, τι ακριβώς θα κριθεί την Κυριακή του δημοψηφίσματος; Θα περάσουμε την εβδομάδα, ενώ θα καίγεται ο κόσμος μας, να επιχειρηματολογούμε υπέρ ή κατά του παρακάτω;
Προτείνεται η προκήρυξη δημοψηφίσματος yia κρίσιμο εθνικό θέμα σύμφωνα με το άρθρο 44, παράγρ. 2, εδ. α του Συντάγματος.
1. Ο ελληνικός λαός καλείται να αποφασίσει με την ψήφο του εάν πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25/06/2015 και αποτελείται από δυο μέρη τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους.
Το πρώτο έγγραφο αποκαλείται Reforms for the completion of the Current Program and beyond και το δεύτερο Preliminary Debt Sustainability Analysis.
1. Ο ελληνικός λαός καλείται να αποφασίσει με την ψήφο του εάν πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25/06/2015 και αποτελείται από δυο μέρη τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους.
Το πρώτο έγγραφο αποκαλείται Reforms for the completion of the Current Program and beyond και το δεύτερο Preliminary Debt Sustainability Analysis.
Όχι των τίτλων, αλλά της ουσίας των κειμένων! Και να ψηφίσουμε για ένα σχέδιο που δεν υπάρχει, για μια απόφαση δημοψηφίσματος που καλύτερα να μην προτείνω τι να την κάνουν; Ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη θα παρακολουθεί μια χώρα να διαλύεται, με κάποιους να τρίβουν τα χέρια τους και κάποιους να παρακολουθούν με το στόμα ανοιχτό το αποκορύφωμα του παραλογισμού;
Υπάρχει ελπίδα να αντιληφθεί ο ΠτΔ τη γελοιότητα αυτού του πράγματος και τους τεράστιους κινδύνους της θεωρίας των μπαιγνίων και να ακυρώσει το γελοίο αυτό δημοψήφισμα ως άνευ αντικειμένου;
Να προσθέσω ότι δεν έχω ενημερωθεί ακόμα για το τι συμβαίνει στον έξω κόσμο, οπότε, όπως είπα, τα παραπάνω μεταφέρουν απλώς το πώς νιώθω μετά τα χτεσινά. Ελπίζω στην πορεία της σημερινής ημέρας να νιώσω καλύτερα και όχι χειρότερα. Για τις όποιες λανθασμένες εκτιμήσεις, συγχωρέστε με.
Για τα 35 δις του αναπτυξιακού πακέτου Γιουνκέρ ψηφίζουμε Ναι ή Όχι; Κατάλαβε κανείς από τη χτεσινή συζήτηση, να με ενημερώσει;
@Όλι. Ξέρεις πόσο σε αγαπώ και σε εκτιμώ. Ας είμαστε ειλικρινείς. Η πραγματικότητα είναι ότι επί πέντε μήνες δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς γίνεται στις διαπραγματεύσεις και απλώς προσπαθούμε να καταλάβουμε από τα συμφραζόμενα, που είναι διαφορετικά για τον καθένα.
Πιστεύω ότι για έναν αριστερό, από τους αληθινούς, όχι τους προσφυγοπασόκους του σύριζα, ένας πολιτικός σχεδιασμός που επιτρέπει στην αριστερή ψήφο του να προσμετρηθεί όχι μόνο με του Καμμένου αλλά και με της Χρυσής Αυγής φανερώνει ένα τεράστιο πολιτικό λάθος.
Δεν έχει σημασία αν η αιτία είναι απειρία, ανικανότητα, πίεση, φανατισμός, κυνικός υπολογισμός ή οτιδήποτε άλλο. Είναι τεράστιο πολιτικό έγκλημα που θα σκεπάσει σύντομα με την αποφορά του όλα τα άλλα στραβά που έχουν γίνει στο παρελθόν στη χώρα.
Η κυβέρνηση με καλεί σε μια παρωδία δημοψηφίσματος, επί ανύπαρκτου θέματος και χωρίς καν χρόνο να συγκροτηθούν απόψεις και να γίνει ενημέρωση. Παράλληλα, υποστηρίζει το «Όχι» με εθνικολυρικό λόγο, χωρίς να λέει τι θα γίνει στη συνέχεια (και επιτρέποντας κάθε λογής δραχμοσπέκουλες) και βαφτίζει ερήμην το «Ναι» ως οιονεί ευρωπαϊκή άποψη.
Λέω να πιστέψω την κυβέρνησή μου και να ψηφίσω Ναι. Ναι για να μπορώ να μείνω στην Ευρώπη και να αγωνιστώ, ένας από 500.000.000 Ευρωπαίους, να την αλλάξω. Με όση δύναμη μου αναλογεί.
@Όλι. Ξέρεις πόσο σε αγαπώ και σε εκτιμώ. Ας είμαστε ειλικρινείς. Η πραγματικότητα είναι ότι επί πέντε μήνες δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς γίνεται στις διαπραγματεύσεις και απλώς προσπαθούμε να καταλάβουμε από τα συμφραζόμενα, που είναι διαφορετικά για τον καθένα.
Πιστεύω ότι για έναν αριστερό, από τους αληθινούς, όχι τους προσφυγοπασόκους του σύριζα, ένας πολιτικός σχεδιασμός που επιτρέπει στην αριστερή ψήφο του να προσμετρηθεί όχι μόνο με του Καμμένου αλλά και με της Χρυσής Αυγής φανερώνει ένα τεράστιο πολιτικό λάθος.
Δεν έχει σημασία αν η αιτία είναι απειρία, ανικανότητα, πίεση, φανατισμός, κυνικός υπολογισμός ή οτιδήποτε άλλο. Είναι τεράστιο πολιτικό έγκλημα που θα σκεπάσει σύντομα με την αποφορά του όλα τα άλλα στραβά που έχουν γίνει στο παρελθόν στη χώρα.
Η κυβέρνηση με καλεί σε μια παρωδία δημοψηφίσματος, επί ανύπαρκτου θέματος και χωρίς καν χρόνο να συγκροτηθούν απόψεις και να γίνει ενημέρωση. Παράλληλα, υποστηρίζει το «Όχι» με εθνικολυρικό λόγο, χωρίς να λέει τι θα γίνει στη συνέχεια (και επιτρέποντας κάθε λογής δραχμοσπέκουλες) και βαφτίζει ερήμην το «Ναι» ως οιονεί ευρωπαϊκή άποψη.
Λέω να πιστέψω την κυβέρνησή μου και να ψηφίσω Ναι. Ναι για να μπορώ να μείνω στην Ευρώπη και να αγωνιστώ, ένας από 500.000.000 Ευρωπαίους, να την αλλάξω. Με όση δύναμη μου αναλογεί.
Απ' ό,τι ξέρω, οι θεσμοί/εταίροι ζητούσαν σταθερά τα ίδια πράγματα που είχαν ζητήσει από την αρχή. Η διαπραγματευτική ομάδα του Σύριζα απλώς έκανε εντελώς απρόθυμα ένα-ένα βήμα πίσω, αντί να πάει μια και καλή σ' αυτό που ζητούσαν και να συμφωνήσει. Με αποτέλεσμα, η οικονομία να επιδεινώνεται και αυτό το ένα βήμα κάθε φορά να είναι πλέον ανεπαρκές για να καλύψει τα νέα δεδομένα.
@Ντοκ. Αμοιβαία τα αισθήματα! Συμφωνούμε για το δημοψήφισμα, τα είπαμε και στο άλλο νήμα. Για τους ψεκασμένους ΑΝΕΛ τα έχουμε πει. Μια πατερίτσα που ίσως ίσως προκαλεί γάγγραινα στο πόδι που υποτίθεται στηρίζει. Για ΧΑ δεν νομίζω ότι το γεγονός ότι συμπίπτει η άποψή τους περί καταψήφισης του μνημονίου έχει να κάνει με τη γενικότερη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΠΑππάς χτες στη Βουλή έκραζε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι μετά το γκέι πράιντ μιλά για εθνική περηφάνεια. Ό,τι νά 'ναι, δηλαδή.
@Αλεξάνδρα. Δεν ξέρω, έχω άλλη εικόνα. Φταίει αυτό που λέει και ο Ντοκ πιο πάνω, ότι δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα των διαπραγματεύσεων.
Στις εξελίξεις τώρα: Με έκτακτο δελτίο το BBC είπε ότι η ΕΚΤ συνεδριάζει σήμερα για να αποφασίσει τη διακοπή χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών.
@Αλεξάνδρα. Δεν ξέρω, έχω άλλη εικόνα. Φταίει αυτό που λέει και ο Ντοκ πιο πάνω, ότι δεν έχουμε ξεκάθαρη εικόνα των διαπραγματεύσεων.
Στις εξελίξεις τώρα: Με έκτακτο δελτίο το BBC είπε ότι η ΕΚΤ συνεδριάζει σήμερα για να αποφασίσει τη διακοπή χρηματοδότησης των ελληνικών τραπεζών.
Marinos
¥
Καινούρια κυρία Γκρούκμαν:
Λόγω αυτής της κίνησης κυριαρχεί μια φιλολογία ότι [ο Τσίπρας] είναι ανεύθυνος, όμως, στην πραγματικότητα, κάνει το σωστό για δύο λόγους:
Πρώτον, αν κερδίσει το δημοψήφισμα, η ελληνική κυβέρνηση θα έχει ενδυναμωθεί από τη δημοκρατική νομιμοποίηση, που ακόμα, νομίζω, μετράει στην Ευρώπη. (Και αν δεν μετράει, είναι κάτι που πρέπει να ξέρουμε, επίσης).
Δεύτερον, μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στριμωγμένος πολιτικά, με τους ψηφοφόρους να είναι έξαλλοι με τις ολοένα και μεγαλύτερες απαιτήσεις για λιτότητα αλλά παράλληλα απρόθυμοι να εγκαταλείψουν το ευρώ. Ήταν πάντα δύσκολο να δει κανείς πώς και οι δύο επιθυμίες θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν – και είναι ακόμα δυσκολότερο τώρα.
Στην πραγματικότητα, το δημοψήφισμα αναγκάζει τους ψηφοφόρους να θέσουν τις προτεραιότητές τους, και να δώσουν στον Τσίπρα ένα μήνυμα να κάνει ό,τι χρειάζεται σε περίπτωση που η τρόικα συνεχίσει να απαιτεί τα πάντα.
Κατά τη γνώμη μου, επρόκειτο για μια κίνηση τερατώδους βλακείας των κυβερνήσεων των πιστωτριών χωρών και των θεσμών να ωθήσουν τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Όμως το έκαναν, και δεν μπορώ ούτε κατ’ ελάχιστον να κατηγορήσω τον Τσίπρα που μεταβίβασε την απόφαση στους πολίτες, αντί για αυτούς.
Λόγω αυτής της κίνησης κυριαρχεί μια φιλολογία ότι [ο Τσίπρας] είναι ανεύθυνος, όμως, στην πραγματικότητα, κάνει το σωστό για δύο λόγους:
Πρώτον, αν κερδίσει το δημοψήφισμα, η ελληνική κυβέρνηση θα έχει ενδυναμωθεί από τη δημοκρατική νομιμοποίηση, που ακόμα, νομίζω, μετράει στην Ευρώπη. (Και αν δεν μετράει, είναι κάτι που πρέπει να ξέρουμε, επίσης).
Δεύτερον, μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στριμωγμένος πολιτικά, με τους ψηφοφόρους να είναι έξαλλοι με τις ολοένα και μεγαλύτερες απαιτήσεις για λιτότητα αλλά παράλληλα απρόθυμοι να εγκαταλείψουν το ευρώ. Ήταν πάντα δύσκολο να δει κανείς πώς και οι δύο επιθυμίες θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν – και είναι ακόμα δυσκολότερο τώρα.
Στην πραγματικότητα, το δημοψήφισμα αναγκάζει τους ψηφοφόρους να θέσουν τις προτεραιότητές τους, και να δώσουν στον Τσίπρα ένα μήνυμα να κάνει ό,τι χρειάζεται σε περίπτωση που η τρόικα συνεχίσει να απαιτεί τα πάντα.
Κατά τη γνώμη μου, επρόκειτο για μια κίνηση τερατώδους βλακείας των κυβερνήσεων των πιστωτριών χωρών και των θεσμών να ωθήσουν τα πράγματα σε αυτό το σημείο. Όμως το έκαναν, και δεν μπορώ ούτε κατ’ ελάχιστον να κατηγορήσω τον Τσίπρα που μεταβίβασε την απόφαση στους πολίτες, αντί για αυτούς.
Λες να έμαθε ο Κρούγκμαν το περιεχόμενο του Όχι; Να έχει εσωτερική πληροφόρηση από τον Λαφαζάνη;
Λεφτά που θα βρούμε να κινηθεί το καράβι θα μας πει κανείς νομπελίστας; Από το μαγαζί που το στέγνωσε ο μετρ των παιγνίων πέντε μήνες τώρα για να τα σπάσει δήθεν για τριακόσια εκατομμύρια (ενώ η ουσία ήταν, όπως το είπε και στη συνέντευξή του άλλωστε, ότι δεν ανεχόταν τον έλεγχο της προόδου των μεταρρυθμίσεων, αναγκαίο μετά από πέντε μήνες διάλυσης κάθε αμοιβαίας εμπιστοσύνης).
Και θα περιμένω να σχολιάσει κάποιο κυβερνητικό στέλεχος τις πληροφορίες ότι όλη αυτή η τυχοδιωκτική αποκοτιά με απόχρωση ολοκληρωτισμού έγινε παρά την αντίθετη γνώμη του Δραγασάκη, που όπως και να το κάνουμε, ούτε τυχαίο, ούτε νεοφιλελεύθερο τον λες...
Α, και να προσθέσω, ότι κατά τη γνώμη μου ο Τσίπρας ποντάρει στο Ναι και από εκεί και πέρα θα μετρήσει αν μπορεί να εφαρμόσει τη δύσκολη πολιτική (που δεν θα μπορεί με το συγκεκριμένο στελεχιακό δυναμικό του, τον κυβερνητικό εταίρο και τον μπιριγκόκο της προσκόλλησης που απέκτησε) ή αν θα παραιτηθεί για να πάει σε εκλογές και να περάσει την καυτή πατάτα στον επόμενο.
Φυσικά, αν το αποτέλεσμα είναι Όχι, θα αναλάβουν οι δραχμούληδες.
Λεφτά που θα βρούμε να κινηθεί το καράβι θα μας πει κανείς νομπελίστας; Από το μαγαζί που το στέγνωσε ο μετρ των παιγνίων πέντε μήνες τώρα για να τα σπάσει δήθεν για τριακόσια εκατομμύρια (ενώ η ουσία ήταν, όπως το είπε και στη συνέντευξή του άλλωστε, ότι δεν ανεχόταν τον έλεγχο της προόδου των μεταρρυθμίσεων, αναγκαίο μετά από πέντε μήνες διάλυσης κάθε αμοιβαίας εμπιστοσύνης).
Και θα περιμένω να σχολιάσει κάποιο κυβερνητικό στέλεχος τις πληροφορίες ότι όλη αυτή η τυχοδιωκτική αποκοτιά με απόχρωση ολοκληρωτισμού έγινε παρά την αντίθετη γνώμη του Δραγασάκη, που όπως και να το κάνουμε, ούτε τυχαίο, ούτε νεοφιλελεύθερο τον λες...
Α, και να προσθέσω, ότι κατά τη γνώμη μου ο Τσίπρας ποντάρει στο Ναι και από εκεί και πέρα θα μετρήσει αν μπορεί να εφαρμόσει τη δύσκολη πολιτική (που δεν θα μπορεί με το συγκεκριμένο στελεχιακό δυναμικό του, τον κυβερνητικό εταίρο και τον μπιριγκόκο της προσκόλλησης που απέκτησε) ή αν θα παραιτηθεί για να πάει σε εκλογές και να περάσει την καυτή πατάτα στον επόμενο.
Φυσικά, αν το αποτέλεσμα είναι Όχι, θα αναλάβουν οι δραχμούληδες.
Συμφωνώ μέχρι και στο κόμμα.
Ένα όχι θα πρόσφερε, πιστεύω, το τίποτα. Το λάθος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν πείθει κανέναν για το τι θα σημάνει η απόρριψη. Δεν πείθουν κανέναν ότι έχουν σχέδιο. Γι' αυτό και θα ψηφίσω Ναι, αν γίνει το δημοψήφισμα. Αυτό όμως καθόλου δεν σημαίνει ότι συμφωνώ με την τρισγελοία στάση των απέξω, που ενώ συμφώνησαν την περασμένη Δευτέρα, ξαφνικά θυμήθηκαν να ακούσουν το ΔΝΤ που τελευταία στιγμή αποφάσισε να φέρει νέα πρόταση· ένα ΔΝΤ που η αξιοπιστία του στις μαθηματικές πράξεις είναι πλέον χειρότερη από αυτήν μαθητή δημοτικού που έμεινε στην ίδια τάξη.
Audiatur et altera pars...
Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Δελτίο Τύπου
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Βρυξέλλες, 28 Ιούνιος 2015
Για την ενημέρωση του ελληνικού λαού και σε πνεύμα διαφάνειας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιεύει τις τελευταίες προτάσεις όπως συμφωνήθηκαν με τους θεσμούς (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) οι οποίες λαμβάνουν υπόψη τις προτάσεις των ελληνικών αρχών της 8ης, 14ης, 22ας και 25ης Ιουνίου 2015, αλλά και τις συνομιλίες σε πολιτικό και τεχνικό επίπεδο καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας.
Οι συζητήσεις επ' αυτών των προτάσεων συνεχιζόταν με τις ελληνικές αρχές το βράδυ της Παρασκευής ενόψει του Eurogroup της 27ης Ιουνίου 2015. Υπήρχε συναντίληψη όλων των εμπλεκομένων πλευρών ότι η σύνοδος αυτή του Eurogroup θα επιτύγχανε μια συνολική συμφωνία για την Ελλάδα, η οποία όχι μόνο θα είχε συμπεριλάβει τα μέτρα προς κοινή συμφωνία, αλλά θα κάλυπτε και τις μελλοντικές χρηματοδοτικές ανάγκες όπως και τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Περιελάμβανε επίσης την υποστήριξη ενός πακέτου για μια νέα αρχή για την ανάπτυξη και την απασχόληση με τη πρωτοβουλία της Επιτροπής που θα υποστήριζε την ανασυγκρότηση και τις επενδύσεις στη πραγματική οικονομία, όπως είχε συζητηθεί και υιοθετηθεί στη συνεδρίαση του Κολλεγίου των Επιτρόπων της Τετάρτης 24 Ιουνίου 2025.
Παρόλα αυτά, δεν έγινε εφικτή η τυπική ολοκλήρωση και παρουσίαση στο Eurogroup της τελικής εκδοχής αυτού του εγγράφου, ούτε της περίληψης μιας συνολικής συμφωνίας, λόγω της μονομερούς απόφασης των ελληνικών αρχών να εγκαταλείψουν τη διαδικασία το βράδυ της 26ης Ιουνίου 2015.
List of prior actions - version of 26 June 20 00.pdf (downloadable file)
Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Δελτίο Τύπου
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΩΝ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Βρυξέλλες, 28 Ιούνιος 2015
Για την ενημέρωση του ελληνικού λαού και σε πνεύμα διαφάνειας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δημοσιεύει τις τελευταίες προτάσεις όπως συμφωνήθηκαν με τους θεσμούς (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) οι οποίες λαμβάνουν υπόψη τις προτάσεις των ελληνικών αρχών της 8ης, 14ης, 22ας και 25ης Ιουνίου 2015, αλλά και τις συνομιλίες σε πολιτικό και τεχνικό επίπεδο καθ' όλη τη διάρκεια της εβδομάδας.
Οι συζητήσεις επ' αυτών των προτάσεων συνεχιζόταν με τις ελληνικές αρχές το βράδυ της Παρασκευής ενόψει του Eurogroup της 27ης Ιουνίου 2015. Υπήρχε συναντίληψη όλων των εμπλεκομένων πλευρών ότι η σύνοδος αυτή του Eurogroup θα επιτύγχανε μια συνολική συμφωνία για την Ελλάδα, η οποία όχι μόνο θα είχε συμπεριλάβει τα μέτρα προς κοινή συμφωνία, αλλά θα κάλυπτε και τις μελλοντικές χρηματοδοτικές ανάγκες όπως και τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Περιελάμβανε επίσης την υποστήριξη ενός πακέτου για μια νέα αρχή για την ανάπτυξη και την απασχόληση με τη πρωτοβουλία της Επιτροπής που θα υποστήριζε την ανασυγκρότηση και τις επενδύσεις στη πραγματική οικονομία, όπως είχε συζητηθεί και υιοθετηθεί στη συνεδρίαση του Κολλεγίου των Επιτρόπων της Τετάρτης 24 Ιουνίου 2025.
Παρόλα αυτά, δεν έγινε εφικτή η τυπική ολοκλήρωση και παρουσίαση στο Eurogroup της τελικής εκδοχής αυτού του εγγράφου, ούτε της περίληψης μιας συνολικής συμφωνίας, λόγω της μονομερούς απόφασης των ελληνικών αρχών να εγκαταλείψουν τη διαδικασία το βράδυ της 26ης Ιουνίου 2015.
List of prior actions - version of 26 June 20 00.pdf (downloadable file)
Και από την ιστοσελίδα του Βαρουφάκη, από το στόμα του λύκου δηλαδή, η επιβεβαίωση ότι τόλμησαν να πουν σε ανθρώπους με τους οποίους υποτίθεται ότι διαπραγματεύονται επί πέντε μήνες ότι ο ελληνικός λαός είναι ικανός να διαβάσει, να κατανοήσει και να αξιολογήσει μέσα σε πέντε μέρες τη συμφωνία που προτείνεται από την πλευρά των εταίρων. (Αποφεύγει επιμελώς να αποκαλύψει ότι την πρόταση της κυβέρνησής του δεν την έδωσαν ποτέ, ούτε θα τη δώσουν, στον λαό να τη μελετήσει.)
The Eurogroup Meeting of 27th June 2015 will not go down as a proud moment in Europe’s history. Ministers turned down the Greek government’s request that the Greek people should be granted a single week during which to deliver a Yes or No answer to the institutions’ proposals – proposals crucial for Greece’s future in the Eurozone. The very idea that a government would consult its people on a problematic proposal put to it by the institutions was treated with incomprehension and often with disdain bordering on contempt. I was even asked: “How do you expect common people to understand such complex issues?”. Indeed, democracy did not have a good day in yesterday’s Eurogroup meeting! But nor did European institutions. After our request was rejected, the Eurogroup President broke with the convention of unanimity (issuing a statement without my consent) and even took the dubious decision to convene a follow up meeting without the Greek minister, ostensibly to discuss the “next steps”.
Κατά την γνώμη μου αυτή η λογική δεν ευσταθεί. Αν ο λαός καταλαβαίνει ή όχι το τεχνικό κείμενο είναι εκτός συζήτησης. Στην δημοκρατία ο λαός καλείται να επιλέξει συλλογικά την μοίρα του, όποια πιστεύει η πλειοψηφία ότι είναι καλύτερη. Το ιδανικό θα ήταν όλοι να είχαν τεχνικές γνώσεις και όλοι να ψήφιζαν με γνώμονα το κοινό συμφέρον και όχι τον εαυτούλη τους, αλλά αυτά δεν είναι προβλήματα της δημοκρατίας. Αντιθέτως, είναι δείγματα ότι η δημοκρατία δεν λειτουργούσε καλά τα προηγούμενα χρόνια.
Στο προκείμενο, ο λαός δεν είναι σε καλύτερη θέση να εκτιμήσει ποιον να εκλέξει, με βάση την πολυπλοκότητα των ζητημάτων, απ' όσο είναι σε θέση να εκτιμήσει την πολυπλοκότητα του τεχνικού κειμένου (που παρεμπιπτόντως δημοσιεύθηκε πριν λίγο). Με πιο απλά λόγια, αν βάλουμε το επιχείρημα "ο λαός δεν μπορεί να κατανοήσει το τεχνικό κείμενο που αφορά την εθνική οικονομία" πάνω από την δημοκρατική διαδικασία, στα σίγουρα πρέπει να το βαλουμε στην περίπτωση των εκλογών, που το κριτήριο της επιλογής κυβέρνησης έχει ακόμα μεγαλύτερο scope. Αν ο λαός δεν μπορεί να κατανοήσει ένα κείμενο δέκα σελίδων, πώς θα κατανοήσει ποιο κόμμα θα κάνει καλύτερη οικονομική διαχείριση με βάση τα όσα λένε; Πώς θα εκτιμήσει τους δημοσιευμένους προϋπολογισμούς και τα οικονομικά στοιχεία, τους δημοσιονομικούς δείκτες και τις προβλέψεις;
Μπορεί ο λαός να καταλάβει τι είναι πρωτογενές πλεόνασμα, τι είναι δευτερογενείς δαπάνες, τι είναι ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός, πώς κινούνται οι αγορές, τι είναι τα one-off έξοδα, τι είναι το ESA95 και τι άλλαξε με το ESA2010; Κι όμως, σ' αυτές και τεράστιο ακόμα πλήθος τεχνικών "λεπτομερειών" καλείται κάθε λαός να αποφασίσει για την τύχη του.
Οπότε πώς επιλέγει ο λαός τους αντιπροσώπους του; Σίγουρα όχι με βάση τεχνικά κριτήρια για τα οποία δεν έχει ιδέα. Είναι θέμα ποιος πείθει περισσότερο, θέμα "ενστίκτου" -λανθασμένου ή όχι δεν αφορά την δημοκρατία-, θέμα εμπιστοσύνης. Αν πηγαίναμε με κριτήριο τι καταλαβαίνει ο λαός από τα οικονομοτεχνικά, θα πρέπει να αλλάζαμε το πολίτευμά μας σε αριστοκρατία. ΟΥΤΕ ΕΜΕΝΑ μ' αρέσει που συναποφασίζουν για το μέλλον μου άτομα που δεν έχουν ιδέα απ' όλα αυτά, ακόμα και τελείως ψεκασμένοι, αλλά αυτή είναι η λειτουργία της δημοκρατικής διαδικασίας. Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι.
Ε, απολύτως τα ίδια ισχύουν και για κάθε δημοψήφισμα. Αν ο λαός μπορεί να επιλέξει σε ένα πολύ πιο πολύπλοκο ερώτημα την απάντηση, μπορεί να την επιλέξει και σε ένα απλούστερο.
Στο προκείμενο, ο λαός δεν είναι σε καλύτερη θέση να εκτιμήσει ποιον να εκλέξει, με βάση την πολυπλοκότητα των ζητημάτων, απ' όσο είναι σε θέση να εκτιμήσει την πολυπλοκότητα του τεχνικού κειμένου (που παρεμπιπτόντως δημοσιεύθηκε πριν λίγο). Με πιο απλά λόγια, αν βάλουμε το επιχείρημα "ο λαός δεν μπορεί να κατανοήσει το τεχνικό κείμενο που αφορά την εθνική οικονομία" πάνω από την δημοκρατική διαδικασία, στα σίγουρα πρέπει να το βαλουμε στην περίπτωση των εκλογών, που το κριτήριο της επιλογής κυβέρνησης έχει ακόμα μεγαλύτερο scope. Αν ο λαός δεν μπορεί να κατανοήσει ένα κείμενο δέκα σελίδων, πώς θα κατανοήσει ποιο κόμμα θα κάνει καλύτερη οικονομική διαχείριση με βάση τα όσα λένε; Πώς θα εκτιμήσει τους δημοσιευμένους προϋπολογισμούς και τα οικονομικά στοιχεία, τους δημοσιονομικούς δείκτες και τις προβλέψεις;
Μπορεί ο λαός να καταλάβει τι είναι πρωτογενές πλεόνασμα, τι είναι δευτερογενείς δαπάνες, τι είναι ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός, πώς κινούνται οι αγορές, τι είναι τα one-off έξοδα, τι είναι το ESA95 και τι άλλαξε με το ESA2010; Κι όμως, σ' αυτές και τεράστιο ακόμα πλήθος τεχνικών "λεπτομερειών" καλείται κάθε λαός να αποφασίσει για την τύχη του.
Οπότε πώς επιλέγει ο λαός τους αντιπροσώπους του; Σίγουρα όχι με βάση τεχνικά κριτήρια για τα οποία δεν έχει ιδέα. Είναι θέμα ποιος πείθει περισσότερο, θέμα "ενστίκτου" -λανθασμένου ή όχι δεν αφορά την δημοκρατία-, θέμα εμπιστοσύνης. Αν πηγαίναμε με κριτήριο τι καταλαβαίνει ο λαός από τα οικονομοτεχνικά, θα πρέπει να αλλάζαμε το πολίτευμά μας σε αριστοκρατία. ΟΥΤΕ ΕΜΕΝΑ μ' αρέσει που συναποφασίζουν για το μέλλον μου άτομα που δεν έχουν ιδέα απ' όλα αυτά, ακόμα και τελείως ψεκασμένοι, αλλά αυτή είναι η λειτουργία της δημοκρατικής διαδικασίας. Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι.
Ε, απολύτως τα ίδια ισχύουν και για κάθε δημοψήφισμα. Αν ο λαός μπορεί να επιλέξει σε ένα πολύ πιο πολύπλοκο ερώτημα την απάντηση, μπορεί να την επιλέξει και σε ένα απλούστερο.