Search results

Από εδώ

Πολλές παρεξηγήσεις στο νήμα. Έπρεπε να ξεκινήσω με φωτογραφία της Χέλγκας... :)

Κάτι μαζί με διευθέτηση ή αναδιευθέτηση; Καθαρισμός-αναδιευθέτηση;

Άζι, δεν είναι υποχρεωτική η ανάγνωση όσων γράφω. Επίσης, μπορώ κι εγώ να γίνω αγενής —και δεν φαντάζεσαι καν πόσο.

Να πω κάτι και γι' αυτό, με μια παραβολή από αληθινό περιστατικό. Στον σκακιστικό μου σύλλογο, κάποια εποχή, παρατηρήσαμε ότι ενώ ερχόντουσαν πολλά μικρά παιδιά να γραφτούν και να μάθουν να παίζουν αυτό το ωραίο παιχνίδι, τελικά έφευγαν και δεν ξαναπατούσαν. Αναζητώντας την αιτία φτάσαμε στον...

Άζι, έχω ήδη προσπαθήσει να περιγράψω το πρόβλημα δύο φορές, οπότε είναι φανερό ότι δυσκολεύομαι να το κάνω κατανοητό. Ας προσπαθήσω για τρίτη, και τελευταία φορά: (1) Έχεις έναν αλλοδαπό (γερμανόφωνο στην περίπτωσή μου) που πρέπει να μάθει πολλά ελληνικά σε σύντομο χρονικό διάστημα (π.χ...

Άντε να καθαρίζεις τώρα την οθόνη από τον καφέ... Πνίγηκα, χριστιανέ μου! Δεν τα λένε αυτά έτσι, απροειδοποίητα.

Θα σου φανεί περίεργο, αλλά (κτγμ, πάντα) ένα από τα κυριότερα (και πιο εκνευριστικά) προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες όταν μαθαίνουν ταχύρυθμα βασικά γερμανικά είναι η ασυμβατότητα των γενών των ουσιαστικών. Εμείς δεν δυσκολευόμαστε με την έννοια της κλιτότητας ουσιαστικών και επιθέτων...

Το κύριο πρόβλημα που έχω συναντήσει με την ορθογραφία των ελληνικών όταν δείχνω σε βιαστικούς ξένους τα βασικά της ελληνικής γλώσσας είναι ότι είναι εύκολο να χαθούν στις περιπτώσεις και υποπεριπτώσεις με αποτέλεσμα ή να εκτραπεί το ενδιαφέρον τους από θέματα που είναι μεγαλύτερης...

Το έγραψα συγκεκριμένα. Η Γερμανίδα ξέρει να γράψει ελληνικά (ορθογραφώντας με το αφτί και σχεδόν στην τύχη) και θέλει να μάθει να τα γράφει σωστά. Όταν θέλεις να μάθεις να επικοινωνείς άτυπα και στα γρήγορα, είμαι πεπεισμένος ότι δεν χρειάζεται να δώσεις μεγάλη έμφαση στην ορθογραφία. Στο κάτω...

Το κουδούνι της πόρτας ακούστηκε περίεργα, λίγο πιο φορτικό, πιο αγχωμένο από ό,τι συνήθως. Ο κυρ Στέλιος μού είχε τηλεφωνήσει αποβραδίς: — Πού χάθηκες, βρε Στέλιο, τόσους μήνες; — Γιατρέ, σου έχω έκπληξη μεγατόνων. Αύριο, πρωί πρωί. — Να ξυπνήσουμε πρώτα, αστειεύτηκα, επειδή τον ήξερα. Ήταν...

Σκέφτηκα να ψάξω λίγο τους πρωτότυπους τίτλους, να δω την επίδραση της ξένης γλώσσας. Πιάνω το πρώτο: Ο ερχομός στη ζωή: Πώς τα γονίδια κατευθύνουν την ανάπτυξη...

Όπως έδειξε ο daeman, δεν χρειάζεται πολλή δουλειά στους τίτλους για να εξαφανιστεί η δομική επίδραση των αγγλικών: Ο ερχομός στη ζωή: Πώς τα γονίδια κατευθύνουν την ανάπτυξη | Ο ερχομός στη ζωή: Τα γονίδια και πώς κατευθύνουν την ανάπτυξη Η εξίσωση που δεν μπορούσε να λυθεί: Πώς η μαθηματική...

Θα έπρεπε να ξέρουμε τον πρωτότυπο τίτλο, αλλά φοβάμαι πως ναι. Και αυτό ισχύει, αλλά αν γνωρίζαμε τους πρωτότυπους τίτλους θα διαπιστώναμε ίσως ότι δεν χρειάζεται μια μετάφραση τόσο κολλημένη στο πρωτότυπο. Παρ' όλ' αυτά, μπορώ να ζήσω με αυτούς τους τίτλους (αν όχι όλους, τους περισσότερους).

Επιστροφή (και) στην ιταλική εκδοχή, αλλά τα ιταλικά μου δεν βοηθάνε αρκετά (από την ιταλική βίκη, που δίνει και τις δύο εκδοχές, καθώς και δύο ιταλικές πηγές): Si ritiene comunemente che sia nato a Neapoli di Creta da genitori ignoti, anche se secondo alcune fonti sarebbe nato a Candia...

Τι ωραία που έρχονται και κολλάνε γλυκά κάποια πράγματα... Από τη γερμανική βίκη, για τον ίδιο: [...] ο Leonardo Bruni καταγόταν από φτωχή οικογένεια και πήγε στη Φλωρεντία να σπουδάσει. Εκεί μαθήτευσε στον Έλληνα λόγιο Μανουήλ Χρυσολωρά. Καθώς έμαθε από μικρός την ελληνική γλώσσα, προώθησε...

Να συμφωνήσουμε ότι τα περί πεδεμόντιας προέλευσης μοιάζουν μούφες και τα περί ελληνικής ισχυρότατα, αφού υπάρχει και τεκμηρίωση από συγχρόνους του;

Εκτός από την επίσκεψη στο περίκλειστο μοναστήρι, υπάρχει ίσως άλλο ένα στοιχείο που θα μπορούσε να βοηθήσει την έρευνα, αλλά ομολογώ ότι άκρη δεν έβγαλα. Στη γαλλική (και τη γερμανική βικιπαίδεια) παρουσιάζεται το εξής ανασχεδιασμένο οικόσημο του Αλέξανδρου Ε: το οποίο περιγράφεται εδώ (αρ...

Ο κρητικός πάπας Αλέξανδρος Τις προάλλες άκουσα τον Δημήτρη Καμπουράκη («Δ.Κ.») να αφηγείται στην εκπομπή του Βήμα FM «Μια σταγόνα ιστορία», με τον συναρπαστικό τρόπο του, τη μυθιστορηματική ιστορία ενός φτωχόπαιδου από τη Σητεία που έφτασε, την εποχή της Βενετοκρατίας, να γίνει σπουδαίος...

Στέφ. Γρανίτσα: Τα άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου