Search results

Ακριβώς, υπάρχουν και οι γερμανογαλλομαθείς! Άσε που το πιντιέφι είναι φοβερά κακόηχο (αυτό το "ντιέ" πληγώνει τ' αυτιά) όπως άλλωστε και το γιουτιουμπάκι στο οποίο επιμένει ο συνονόματος, ενώ κατ' εμέ η μόνη λογική λύση είναι "γιουτουμπάκι", πολύ περισσότερο που τουμπ προφέρεται και από...

Και με τον Θέμη το κουβεντιάσαμε και προκρίναμε κάτι σαν "καθοριστικής σημασίας"

Και από μένα χρόνια πολλά στις γιορτάζουσες! (ορολογία των κοριτσιών μου, παλιότερα)

Απορία: Τι σχέση έχει η πολεοδομία με το γένος της-του ψήφου; Θα το έχω ξαναπεί, αλλά στο στρατό ήταν ένας που τραγουδούσε το διονυσιακό σουξέ: Της γυναίκας η καρδιά είναι ένας άβυσσος. -- Μια άβυσσος, αγράμματε, του είπα. -- Ο άβυσσος είναι πιο βαθύς, ψάρακα, απάντησε.

Δεν το έχω μπροστά μου, αλλά στις Συνηθισμένες γλωσσικές απορίες της Ιορδανίδου αναγνωρίζεται ότι το "άμεσα" έχει δυο σημασίες. Κάτι είχα γράψει: http://sarantakos.wordpress.com/2009/06/29/iordanidou1/ Σύμφωνα με τα λαθολόγια, η χρήση του «άμεσα» αντί του «αμέσως» είναι εσφαλμένη, διότι το...

Να πω την αμαρτία μου, δεν τόλμησα να συστήσω "σπερματική εκδήλωση" σε κάποιον που είχε το πρόβλημα. (Είναι εκδήλωση που θα γίνει, ένας εορτασμός επετείου, όχι γεγονός· έπρεπε να το διευκρινίσω).

Το έχουμε σταντάρει αυτό;

Δεν θα με παραξένευε να μην είναι του Σίλερ (ή τέλος πάντων του γνωστού Σίλερ) το κείμενο -ίδια γεύση μου αφήνει κι εμένα.

Αναρωτιέμαι όμως: αν υπάρχει τέτοιο νεοελληνικό ρήμα, πώς εξηγείται ότι παίρνει χρονική αύξηση, μόνο αυτό απ' όσα αρχίζουν από όμικρον στο β' συνθετικό τους; Το καθορίζω, τότε, γιατί δεν παίρνει, να πούμε "καθώρισα";

Και από εμένα!

Ίσως τσινάρι http://www.slang.gr/lemma/show/tsinari_2445:%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%81%CE%B9 Καλή Ανάσταση!

Πέρα από το ότι ο Κασιμάτης αδικεί κατάφωρα τον Άτλι (ή έστω τον... ατλή), ο οποίος, θυμίζω, ψηφίστηκε ο καλύτερος Βρετανός πρωθυπουργός του 20ού αιώνα, έχει ενδιαφέρον το πώς αποδίδει το γνωστό δηλητηριώδες απόφθεγμα του Τσόρτσιλ. Το οποίο στο πρωτότυπο το βρήκα: A modest man, who has much to...

Στη σημερινή ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής (του Αλαβάνου) για τον θάνατο του Ν. Παπάζογλου, ο καλλιτέχνης χαρακτηρίζεται "διαγενεακός", που υποθέτω ότι είναι απόδοση του transgenerational: Οικείος, διαγενεακός, σεμνός, με το σπάσιμο της φωνής να σε κάνει να αισθάνεσαι κλάμα...

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό το λάθος. Ο Πάγκαλος δήλωσε (ή ο δημοσιογράφος έγραψε) ότι "διανύει την έβδομη δεκαετία της ζωής του". http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_14/04/2011_438903 Επειδή όμως είναι 73, διανύει, φευ, την όγδοη.

Σε σχέση με το χρονοντούλαπο στο προκείμενο γλωσσάρι, είχαμε μια κουβέντα με φίλο του ιστολογίου μου. Το έψαξα, και το σκέτο χρονοντούλαπο χρονολογείται τουλάχιστο από τη δεκ. του 1920. Αν πιστωθεί κάτι στον Αντρέα *ίσως* είναι η προσθήκη "της ιστορίας", και ασφαλώς ότι έκανε δημοφιλή τον όρο.

Νέο κρούσμα μανιακής σχιζολεξίας, χωρίς απόστροφο, χωρίς παύλα, με τόνο στην αποσχισμένη λέξη, από τη χτεσινή (χάρτινη) Ελευθεροτυπία: (ένα γκολ) ήταν υπέρ αρκετό στην Μπαρτσελόνα

Θαυμάσιο!

Πολύ κέφι είχες όταν το έγραφες! Αχ, θα σου το κλέψω, να το ξέρεις!

Καλό το βρίσκω. Η... αντιαττική σύνταξη (ζευγάρι που δεν είχαν ακυρώσει) δεν με ενοχλεί καθόλου, είναι κατοχυρωμένη νομίζω (πρβλ. ο κόσμος χτίζουν εκκλησιές).

Μα, η ασάφεια είναι εγγενής. Αν (σήμερα που είναι Τρίτη) δεχτούμε ότι είναι νόμιμο το "αυτή την Παρασκευή", τότε το "επόμενη" δεν μπορεί να είναι πάλι "αυτή". Το πρόβλημα αυτό το έχω συναντήσει πολλές φορές μεταφράζοντας γαλλικά. Είναι, έστω, Απρίλιος 2011 και λένε "mai prochain" εννοώντας τον...