Search results

Συνταξιούχοι είναι το 25% των Ελλήνων Ένας στους τέσσερις πολίτες της χώρας είναι συνταξιούχος. Την ώρα που τα ασφαλιστικά ταμεία στενάζουν από την εισφοροδιαφυγή και την αφαίμαξη πόρων λόγω ανεργίας και μειώσεων στους μισθούς, η μηνιαία δαπάνη για τις συντάξεις ξεπερνά τα 2,3 δισ. ευρώ τον...

O εμπρησμός Kύριε διευθυντά Διαβάζω την «Kαθημερινή» από τότε που ήμουν μαθήτρια στο Γυμνάσιο. Tην Tρίτη 30 Iουνίου στη σελίδα 3, έκπληκτη διαβάζω τον τίτλο του ολοσέλιδου θέματος «Aύξηση των εμπρησμών από πρόθεση». Mα η λέξη εμπρησμός από μόνη της δηλώνει πρόθεση. Ξαφνικά χάρηκα που...

Περί αριστεράς και κεντροαριστεράς Στο «ΒΗΜΑ» της προηγούμενης Κυριακής δημοσιεύτηκε κείμενο του καθηγητή Αντώνη Λιάκου (Α.Λ.) με τον ηχηρό τίτλο «Ένα προοδευτικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων». Στο κείμενο του Α.Λ., το οποίο υπήρξε απλώς το έναυσμα για όσα ακολουθούν, η αριστερά/Αριστερά γράφεται...

Ντισκλέιμερ :D : Τα παραπάνω δεν τα έγραψα για να κατηγορήσω τη χρήση της φράσης. Απλώς υπενθυμίζω ότι δεν έχει σβήσει ακόμα η ανάμνηση του νιόφερτου από τη γενιά που το πρωτοάκουσε.

Πραγματολογική αντίρρηση στα της Αλεξάνδρας. Κατά τις αναμνήσεις μου, το ουάου ήταν ξένο, αμερικανιά συγκεκριμένα, όταν πρωτακούστηκε, δηλαδή περί τα τέλη της δεκαετίας του '80. Ως τέτοιο, ως αμερικανιά δηλαδή, το έκανε ψωμοτύρι ο ραδιοφωνικός παραγωγός Κώστας Μυλωνάς, για να παραμυθιάζει τα...

Γερανοί πετούν Ανατολή προς Δύση. Φτερά τους; Στίχοι.

Πολύ καλός και σαν μεταφραστής. Δοκίμασε την πένα του στον Μπεόγουλφ με επιτυχία, και θα μπορούσε και με τον Όμηρο να καταπιαστεί (ιδίως με την Οδύσσεια, που του άρεσε περισσότερο). Αγαπούσε την Ελλάδα κι ερχόταν για επισκέψεις. Ας θυμηθούμε ότι όταν πήρε το Νόμπελ ήταν χαμένος κάπου στην Πύλο...

Κρίμα. Ήταν οι τελευταίοι που έγραφαν τη λέξη κόμιξ με ξι. :(

Μπράβο Αόρατη Μελάνη. Για τον αείλανθο έχουμε μιλήσει εδώ.

Συμφωνώ ότι η γενική πρέπει να μείνει αμετάβλητη. Είναι σαν να λέμε ελλειπτικά «οι Μάρθες του Βούρτση» (όχι των Βούρτσηδων). Άλλο πράμα θα ήταν αν είχε άλλη κατάληξη: η Βούρτσαινα (όπως η Παλαιολογίνα). Σ' αυτές τις μορφές αντέχει πληθυντικός. Η Πενταγιώτισσα δεν είναι οικογενειακό επώνυμο...

Ακριβώς, Ζάζουλα, αλλά δεν έχω πρόχειρα λεξικά για να προσφέρω «κεφάλαιο και εδάφιο» (chapter and verse) που ζητά ο Νίκελ. Το απεριχώρητον είναι ιδιότητα του Θεού, ο οποίος είναι αδύνατο να συλληφθεί με όρους χώρου (όπως εδώ) και χρόνου (το άχρονον). Κάποιος εδώ το λέει infinitude: Infinitude...

Μήπως εννοεί ότι η έννοια είναι απεριχώρητη;

Ωραίο. Και μου δίνει την αφορμή να ρωτήσω τι ακριβώς σημαίνει η φράση «τρώω τα λυσσακά μου»; Σε τι είδους πράξη αντιστοιχεί αυτό στον πραγματικό κόσμο;

Μην ξεχάσεις τους λυσσασμένους (enragées) της Γαλλικής Επανάστασης και του Μάη του '68.

Χριστέ μου, τι διαβάζουν τα ματάκια μου; Ήρθε η πολυπόθητη ώρα; Χωρίζει η Μόνικα;

Σωστά, βρούχος της φακής, βρούχος του μπιζελιού, κ.ο.κ. Αλλά φοβάμαι, Ζάζουλα, ότι ένα αστικό κοινό (που κι εγώ σ' αυτό ανήκω) δε θα καταλάβει τη λέξη.

Εντυπωσιακό, Δόκτορα. Εδώ και η περίληψη της ανακοίνωσης, απ' όπου πληροφορούμαστε ότι το θαυμάσιο αυτό έντομο λέγεται bean weevil (Bruchus rufipes). Εκείνο το σκαθάρι φασολιών μου είναι λίγο δύσκολο να το καταπιώ, όχι από σιχασιά για το καημένο το σκαθάρι μα από γλωσσική δυσανεξία. Απ' ό,τι...

Βησσαριόνοβιτς ή Βισαριόνοβιτς;

Όχι, δεν με προσέχεις. Επαναλαμβάνω: επέλεξα ονόματα που ακούγονται ίδια σε ελληνικά και ρωσικά. Δεν ισχύει αυτό στον Καντ· άλλο ο Εμμανουήλ άλλο ο Ιμμάνουελ. Γράφεις Μιχαΐλ Γκορμπατσόφ, Ιοσίφ Στάλιν, και γιατί;

Έχω μια ερώτηση για τους συνεπείς αρνητές της αντιστρεψιμότητας: Εντάξει, δεν γράφετε Υπάτιεφ, ούτε Ρωμανόφ. Ωραία. Απαντήστε μου αυθόρμητα: Γράφετε Νικήτα Χρουστσόφ ή Νικίτα Χρουστσόφ; Ιωακείμ Βατσέτις ή Ιοακίμ Βατσέτις; Μιχαήλ Γκορμπατσόφ ή Μιχαΐλ Γκορμπατσόφ; Ιωσήφ Στάλιν ή Ιοσίφ Στάλιν...