Search results

I totally agree with Nickel on the assessment of Natsoulis book in general, and I could easily cite several dozens of examples, but not everything he says is wrong or unfounded. This particular explanation might be on target. Note that the expression uses the form ρόιδο, the older and original...

Όχι κι έτσι, αλλιώς δεν θα είχε μείνει ηλεγατάκι για ηλεγατάκι :)

Ω... τετραπέρατο!

Η κοπέλα είχε πει "αντιπαθείς ως λαός" αλλά δεν χώρεσε στη λεζάντα το "ως". Μα, όλο στο κακό να πηγαίνει το μυαλό σου;

Η ανάμνηση της Βίκυς με συγκίνησε ιδιαίτερα, μου θύμισε τον δικό μου παππού. Δόκτορα, δεν ήξερα ότι βαστάς από την Αγχίαλο. Θα έχει και κάμπους, αλλά η πόλη είναι παραθαλάσσια, και μάλιστα σε ένα είδος χερσόνησου. Πομόριε σήμερα. Την Αγχίαλο την κάψανε το 1906 και οι περισσότεροι Ρωμιοί φύγανε...

Όταν έγινε, πήγαινα στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Ίσως το έχω πει, έχω μια φίλη που ο πατέρας της ήταν μέσα -και σώθηκε. Τώρα όμως συνειδητοποίησα πόσο λίγοι σώθηκαν.

Πολύ ωραίο, ιδίως το ελαφροφάνταχτος! Και μια λέξη δώρο, το μπουγιόρικος, στην επεξήγηση του ελαφροφάνταχτου. Που κάνει μπούγιο, υποθέτω. Το σαμ-φιστίκ κατά λέξη σημαίνει "φιστίκι Συρίας".

Θα το ανεβάσω... αλλά την Τετάρτη 4/4, να κάνουμε καρέ του 4 :)

Να μας ευχηθώ κι εγώ χρόνια πολλά, και να πω πόσο χαίρομαι το φόρουμ και πόσο με τιμά να είμαι μέλος σε μια παρέα με τόσες ικανότητες, ταλέντα και μεράκι. Καλή Λεξαπριλιά, λοιπόν!

Η πρωταπριλιά είναι η μέρα του ψέματος, αλλά τούτο εδώ δεν είναι ψέμα, η Λεξιλογία γιορτάζει σήμερα τα τέσσερά της χρόνια -και αν τα ανθρώπινα πλάσματα στην ηλικία των τεσσάρων ετών είναι βέβαια ζωηρά και αξιαγάπητα αλλά ακόμα ανώριμα, χωρίς να έχουν αναπτύξει τις ικανότητες και τα ταλέντα τους...

Οπτική επίδραση μπορεί είχε από το ζύθος, ξέχασα να το γράψω.

Η ιστορική ορθογραφία που ακολουθούμε στα νέα ελληνικά δέχεται τα διπλά σύμφωνα, όσα κληρονομήσαμε από τα αρχαία (όπως σε αυτές τις περιπτώσεις) και όσα προκύπτουν από τη σύνθεση. Δεν δέχεται τα διπλά σύμφωνα στις νεότερες δάνειες λέξεις, γι' αυτό και γράφουμε κασέτα κι όχι κασσέτα ή κασσέττα ή...

Επειδή δεν σημαίνει το μέρος όπου γίνεται κάτι (όπως το ιατρείο, παντοπωλείο κτλ.) αλλά προήλθε από το ελνστ. τόπιον, υποκορ. του "τόπος", με κατέβασμα του τόνου. Παρόμοια περίπτωση, το πτυχίο (< πτύχιον).

Παλιότερα γραφόταν "μπύρα" και η γραφή αυτή ακόμα είναι συχνή. Ωστόσο δεν έχει καμιάν απολύτως ετυμολογική βάση το ύψιλον αυτό, αφού ούτε στις ξένες γλώσσες εμφανίζεται. Μάλλον είναι διαφημιστικό κόλπο των ζυθοποιών, αν κρίνω από το γεγονός ότι πολύ παλιά, περί το 1870 ας πούμε, γραφόταν...

Και οι δυο πλευρές έχουν επιχειρήματα. Το ΛΚΝ προκρίνει τη γραφή "κτίριο" επειδή δέχεται παρετυμολογική επίδρ. του "κτίζω", ενώ τα λεξικά Μπαμπινιώτη προκρίνουν "κτήριο" επειδή το ετυμολογούν είτε από το "οικητήριο" είτε από το "ευκτήριο". Κατά τη γνώμη μου, κτίριο πρέπει να γράφεται, επειδή α)...

Για την ετυμολογία της μπαλαφάρας δεν έχω βρει κάποια εξήγηση. Ότι είναι από άτομο που το λέγαν έτσι στέκει σαν ιδέα, αλλά πρέπει να πιστοποιηθεί ότι υπήρξε αυτός ο μπουλουξής. Να επισημάνω πάντως ότι Μπαλαφάρας πρωταγωνιστεί στη Ζωή εν Τάφω του Μυριβήλη, και είναι το παρατσούκλι του στρατηγού...

Παλιά, που ήμασταν αγράμματοι, κλινότανε η Άννα Πάβλοβα (της Άννας Πάβλοβας). Είναι όπως τα βυζαντινά: την Άννα Κομνηνή θα την κλίνεις ή την Παλαιολογίνα.

Μόνο για ιστορικούς λόγους να σημειώσω ότι παλιότερα η έκφραση ήταν "κάνω τον Γερμανό" -ίσως επειδή οι Γερμανοί της κατοχής ήταν/φαίνονταν ανέκφραστοι. Την έχει π.χ. ο Χρόνης Μίσσιος στα βιβλία του. Στα ισπανικά υπάρχει hacer el sueco (κάνω τον Σουηδό)

Το έχουμε ξανασυζητήσει, ίσως σε εκείνο το φόρουμ που έκλεισε: υπάρχουν -έικα που βγαίνουν από επώνυμα σε -έας, όπου δεν δικαιολογείται το αί.

Κι εγώ είμαι υπέρ της γενίκευσης του -έικα, κι εγώ ξέρω το μέρος "ο Τυρός".