Search results

Στο ένα απόσπασμα έχουμε «χελιδόνισμα του δοξαριού» και στο άλλο «χελιδόνισμα του φραγγέλιου». Μήπως αφορά κάποια ηχομίμηση;

Και πώς συνδέεται το χαρούμενο χελιδόνισμα με το αναποδογύρισμα των τραπεζιών και τους ρασοφόρους μνηστήρες; Μήπως τα ψάχνω υπερβολικά;

Director's Cut (με συνδέσμους προς την αναφερόμενη μελέτη)

Τελικά μάλλον έχεις δίκιο Ρογήρε. Φαίνεται πολύ καθαρά και το ταίρι στη δεξιά πλευρά της εικόνας, στη βάση του πύργου του Άιφελ.

Λες; Μοιάζουν διαφορετικοί οι «παραστάτες» του θόλου όμως. Δεν θα το απέκλεια πάντως.

Στο μεταξύ, το κεντρικό άρθρο ανέβηκε στην αγγλική έκδοση.

Το Ράιχσταγκ σωστό και για το σκοτεινό ο Νίκελ έριξε μια ωραία ιδέα ιδιωτικά για ένα μνημείο που παραπέμπει άμεσα σε μία και συμβολικά σε πολλές σημερινές κεντροευρωπαϊκές χώρες, από εδώ: Αλλά θα πρέπει να το επιβεβαιώσει κάποιος με ένα Σπίγκελ σε φυσικό μέγεθος, μάλλον.

Και τι λοιπόν από όλο αυτό (με τα οποίο δύσκολο να διαφωνήσεις) δεν καλύπτεται από το philologist --που κλείνει και το μάτι με υποσχέσεις για ακόμα πιο πολλά;

Δεν είμαι βέβαιος γι' αυτό. :) Εγώ π.χ. το λέω...

Το απολίθωμα «Εφημερίς της κυβερνήσεως» δεν με ενοχλούσε, όπως δεν με ενοχλεί η λεωφόρος Κηφισίας, αλλά η αλλαγή ίσως ήταν απαραίτητη επειδή δεν νομίζω να λέει κανείς πια «Φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως» ;).

Αυτό θα έπρεπε να είναι δικό μου επιχείρημα, αφού αυτά τα συγκεκριμένα κεφαλαία παραπέμπουν σε θρησκευτικούς όρους. Τεσπα, κι εγώ δεν το θεωρώ ειρωνικό, αλλά μπορώ να δω μια αποστασιοποιητική διάθεση.

Εμένα με ενδιαφέρει και το αμέσως επόμενο, που δεν είμαι βέβαιος αν το καταλαβαίνω: «...και πώς θα χελιδόνιζε το δοξάρι του Κυρίου!». Δηλαδή, το καταλαβαίνω σαν να λέει «... και πώς θα επέστρεφε (=χελιδόνιζε) η ρομφαία (= το δοξάρι) του Κυρίου», αλλά είναι σωστό;

Εντάξει, οι φιλόλογοι διδάσκουν και ιστορία, και αγωγή του πολίτη αν χρειάζεται. Αλλά τελικά ίσως αυτό είναι το κλειδί για την απόδοση του όρου. Μας ενδιαφέρει πιο πολύ το είδος και το περιεχόμενο των σπουδών ή των επαγγελματικών δεξιοτήτων;

Ας αναφέρουμε ότι υπάρχει και language teacher, βέβαια, αν και συνήθως αναφέρεται σε ξένες γλώσσες.

...που οδηγεί απευθείας στη λογική του «αδιόριστου εκπαιδευτικού» για κάθε άνεργο φιλόλογο ή όχι;

Σύμφωνοι, αλλά αν κάνουμε μια λίστα νομίζω ότι οι διαφορές δεν είναι τελικά ούτε ιδιαίτερα κρίσιμες, ούτε καν τόσο πολλές.

Δυστυχώς δεν πάει το χέρι μου να γράψει «της γραμματέα», ούτε «της βουλευτή». Βέβαια, θα προτιμούσα κιόλας να έχω πλήρη θηλυκό τύπο από την ονομαστική.

Δηλαδή δεν σας προβληματίζει καθόλου που η Τράπεζα είναι με κεφαλαίο;

Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν θεματάκια, αλλά γιατί να απορρίψουμε το philologist;

Να προσθέσω ότι κτγμ το δυσκολάκι στην εικόνα είναι το δεύτερο μνημείο από αριστερά, μέσα στη σκιά...