Search results

Αυτό που σου έδειξα είναι Τζαβέλλα και Θεμιστοκλέους. Μήπως εννοείς Τζαβέλλα και Ζωοδόχου Πηγής;

Παρατηρώ ότι στο λήμμα της Βικιπαίδειας διορθώθηκε και το λανθασμένο «ακαδημαϊκός» σε «πανεπιστημιακός».

Ε, τότε να θυμηθούμε και τις έγες (≠ αίγες!) (= μέλη της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας —πού να το φανταστώ ότι υπάρχουν ακόμα...)

Οδός Τζαβέλα 20, Εξάρχεια, Αθήνα

Αυτό, Μπερναρντίνα, πες τους, ούτε λέγεται ούτε γράφεται. Γλώσσα και δάχτυλα κινδυνεύουν με στραμπούληγμα. Το πολύ πολύ να λένε ΒΙ ΔΙ Α ΣΤΟ ΤΟ Τ Ε ... :p:cheek:

Ένας από τους ελάσσονες εφιάλτες των βιβλιοθηκονόμων (Ζάζουλα, με ακούς ; :rolleyes:) είναι ο Κάφκα. Πού κατατάσσεται ο Κάφκα, στη Γερμανική Λογοτεχνία ή στους Τσέxους Συγγραφείς;

Χμμ, εδώ δεν σε ακολουθώ, Lexoplast. Φυσικά και θα προφέρουμε τις ξένες λέξεις με τους ήχους που έχει η μητρική μας γλώσσα. Όπως ακριβώς κάνουν (δικαιούνται να κάνουν) όλοι οι λαοί του κόσμου με τη δική τους. Πολύ καλά κάνουν οι Ισπανοί και λένε Εσπανούλις, όπως κι εμείς λέμε το Chamonix Σαμονί...

Μπα; Πάλι για τη Δροσιά μιλάτε;

Έι, μια στιγμή, ο Δόκτορας ζήτησε επίθετα κι εμείς το γυρίσαμε στα ουσιαστικά. Αν είναι να ανασκαλέψουμε το παρελθόν, τότε προσθέστε τους μάυδες (< ΜΑΥ), τους καπαπίτες (< ΚΠ), ακόμα και τους κούτβηδες! (< KUTV). Πιο κοντά στην εποχή μας: οι εκοφίτες (< ΕΚΟΦ), οι κνίτες (< ΚΝΕ), οι αασπίτες (<...

Από παλιότερη συζήτηση, εδώ και εδώ, τα βάζω όλα μαζί: εαμικός, κουκουέδικος, ελασίτικος, εδεσίτικος, οννεδίτικος, συριζέικος, ωριλάδικος ...

Ένα οφ-τόπικ —αλλά όχι και τόσο—, σχετικά με τις ουσίες που σε κρατούν σε εγρήγορση. Στον αμερικανικό στρατό ήδη από την εποχή του Βιετνάμ χρησιμοποιούσαν ουσίες διεγερτικές για να φέρουν μια αποστολή σε πέρας, κι αμέσως μετά ανασταλτικές, γιατί αλλιώς δεν ερχόταν ύπνος. Το ξεκίνησαν οι πιλότοι...

Οδός Περικλέους : παράδειγμα αλλαγής αστικού τοπίου Κορυφαίο σάιτ αρχιτεκτονικής τοποθετεί την οδό Περικλέους στα top 10 παραδείγματα αλλαγής αστικού τοπίου

Όχι, δεν οφείλεται σε αμέλεια των προγραμματιστών, αλλά σε συνήθειες του (ελληνικού μόνο;) ακαδημαϊκού κόσμου: η διατριβή «απελευθερώνεται» βαθμιαία. Πρώτα ανακοινώνεται ο τίτλος —μαθαίνεις μόνο τον τίτλο, δεν βλέπεις καθόλου κείμενο. Έπειτα δημοσιεύεται το κείμενο, αλλά είναι μόνο για ανάγνωση...

Αν μπορώ να το περιγράψω με λόγια, θα ήθελες να υπάρχει ειδική σήμανση για την ύψωση του τόνου στο «ε» (με συνοδευτική χειρονομία ίσως, για να συμπυκνώσει την κορύφωση) και την απότομη πτώση αμέσως μετά στο «να». Εεεε ... όλοι θα το θέλαμε, αλλά δε γίνεται. Πώς να το κάνουμε; Τα σημεία στίξης...

Αυτό ξαναπές το. Ε, άντε, το λέω εγώ.

Διαφήμιση της ΙΤΤ (για την ακρίβεια της θυγατρικής της στη Γαλλία) στο περιοδικό Scientific American, τεύχος Ιανουαρίου 1980:

Αντιλαμβάνομαι τη λεπτή διαφορά που επισημαίνεις, Δόκτορα. Θέλεις να αποτυπωθεί εκείνο το ανεπαίσθητο σταμάτημα, η συγκέντρωση της προσοχής στο αντικείμενο. Και να φανεί ο προφορικός χαρακτήρας. Λοιπόν εγώ το αισθάνομαι —και το επιλύω— αλλιώς, όχι με κόμμα: Το πλαστικό; Το έχω για δεύτερο...

Ο Βενσάν Κασσέλ έκανε δηλώσεις για το διαζύγιό του με τη Μόνικα. Με αφήνει παγερά αδιάφορο το τι λέει ή δε λέει ο Βενσάν Κασσέλ. Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς γίνεται ένας άντρας να πάψει να ποθεί τη Μόνικα. Πώς είναι δυνατόν να την έχεις στο κρεβάτι σου κάθε βράδυ και να τρέχει το...

Καλωσόρισες κι από εμένα. Την κατάληξη με γιώτα πρότεινε (στο μακρινό παρελθόν) ο παλιός γλωσσολόγος Γεώργιος Χατζιδάκις, για να διασώζεται μέσω της ορθογραφίας η προέλευση από την κατάληξη —ιος (Δημήτριος > Δημήτρις, Αναστάσιος > Αναστάσις). Μάλιστα, αν η παλιότερη κατάληξη ήταν με έψιλον γιώτα...

«Αψού» στα ελληνικά, με ορισμένες εξαιρέσεις :p:lol: