Βίκτωρ Λούντορουμ, ο πολυνίκης αθλητής της Νομανσλάνδης.
Κυκλοφορεί ως προσφορά από την εφημερίδα Βήμα η βιογραφία του Αριστοτέλη Ωνάση (Πίτερ Έβανς,
Ωνάσης, ο Έλληνας μεγιστάνας), ανατύπωση παλαιότερης έκδοσης του 1988 από τις Εκδόσεις Κάκτος. Διάβασα από περιέργεια τις πρώτες πενήντα σελίδες, γεμάτες ανακρίβειες και απόλυτες παρανοήσεις της ιστορικής πραγματικότητας, οφειλόμενες είτε σε άγνοια του συγγραφέα είτε σε ηθελημένη συσκότιση ("παραμυθιάσματα") που σκορπούσε ο βιογραφούμενος για το παρελθόν του. Εντάξει ως προς αυτά, αλλά και η μεταφορά από το πρωτότυπο στα ελληνικά προκαλεί γέλια, για τις πολλές αστοχίες της (μεταφράστρια Στέλλα Κωνσταντινέα). Για να μη σας κουράζω, προσπερνώ ελαφρότερα ατοπήματα (π.χ. ο ιστορικός αθλητικός σύλλογος Πέλοψ της Σμύρνης γίνεται Πέλλος,
ο Κασαμπάς, ανθούσα κωμόπολη κοντά στη Σμύρνη, 58 χιλιόμετρα απόσταση, γίνεται
η Κασάμπα, "750 μίλια ανατολικά της Σμύρνης" (!), το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών αποδίδεται "Αθηναϊκό Κέντρο Μελετών της Μικράς Ασίας", που σημαίνει ότι η μεταφράστρια δεν το είχε ακούσει ποτέ της, κ.ά.), και επικεντρώνομαι στο ένα και μοναδικό πολύτιμο πετράδι:
Καλός κολυμβητής, κωπηλάτης και παίκτης του γουότερ-πόλο, ο Αρίστος έγινε μέλος της αθλητικής λέσχης Πέλλος (σ. 23) ...
Δεν κατάφερε να γίνει ο Βίκτωρ Λούντορουμ στους καλοκαιρινούς αγώνες της λέσχης του (σ. 28)"
Ο
Βίκτωρ Λούντορουμ δεν είναι κανένας αθλητής πρότυπο της εποχής εκείνης (1922), ούτε κανένας αστέρας του Χόλυγουντ σαν τον Τζόνι Βαϊσμίλερ, είναι η λατινική έκφραση
victor ludorum, που σημαίνει νικητής των αγώνων (εδώ ίσως με την υπερτονισμένη έννοια του πιο τιμημένου νικητή όλων των αγώνων μιας διοργάνωσης).
Αξίζει νομίζω να μπει κι αυτός στη χορεία των μεγάλων προσωπικοτήτων της Νομανσλάνδης.
Υ.Γ. Και δεύτερη εμφάνιση του υπεραθλητή (σ. 346 —ε, ναι, το διάβασα όλο):
την πικρή γεύση της ήττας όταν δεν κατάφερνε να γίνει ο Βίκτωρ Λούντορουμ στη λέσχη Πέλλος το '22.