Το νήμα για την παιδεία

[panadeli]

Ούτε εμένα μου φαίνεται κακή ιδέα, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα.

Οι αντιδράσεις νομίζω ότι εξηγούνται μάλλον εύκολα.
Για τους μαθητές, η τράπεζα θεμάτων είναι ανεπιθύμητη επειδή καθιστά δυσκολότερη την προαγωγή τους.
Για τους εκπαιδευτικούς, η τράπεζα θεμάτων είναι ανεπιθύμητη επειδή τους ξεβολεύει.

 

[SBE]

Για τους μαθητές το καταλαβαίνω, γιατί η πρωτη αντίδραση είναι να βρούμε όλο το περιεχόμενο της τράπεζας και να μάθουμε τις απαντήσεις, ενώ φαντάζομαι το σκεπτικό είναι ότι άμα έχεις π.χ. 2000 θέματα οι πιθανότητες να τα μάθεις απ'έξω είναι ελάχιστες, που σημαίνει ότι πρέπει να διαβάσεις και να μπορείς να λύνεις κάθε θέμα, όπως όταν έχουμε διαγωνίσματα με ανοιχτά βιβλία. Αλλά αυτό δεν ειναι κακό (εγώ προτιμώ πάντα τις εξετάσεις με ανοιχτά βιβλία, έιναι λιγότερο χρονοβόρο το διάβασμα). Αλλά έτσι κι αλλιώς οι μαθητές με κανένα σύστημα δεν είναι ευχαριστημένοι.

Για τους εκπαιδευτικούς δεν είναι καλύτερα το ότι τους ξαλαφρώνει από την προετοιμασία θεμάτων κατά 50%; Και για μερικούς που δεν έχουν αρκετή πείρα κάνει τη δουλειά λίγο πιο εύκολη.

 

[panadeli]

Αν θες πραγματικά να μπεις στην ψυχοσύνθεση του εκπαιδευτικού, πάτα στον σύνδεσμο που σου έγραψα παραπάνω και ρίξε μια ματιά στα άρθρα, και κυριώς στα σχόλια κάτω από τα άρθρα.

Επί του πρακτέου, μια μικρή ιστορία από το σχολείο μου (δουλεύω σε Γυμνάσιο, που βρίσκεται στο ίδιο σχολικό συγκρότημα με το αντίστοιχο Λύκειο).
Πέρυσι τον Σεπτέμβριο, η χρονιά ξεκινήσε με μια απεργία που κράτησε περί τη μία εβδομάδα. Λίγοι συνάδελφοί μου στο Γυμνάσιο απήργησαν (ούτε εγώ απήργησα -απέχω από όλες τις απεργίες εδώ και μια δεκαετία περίπου, για ιδεολογικούς λόγους). Στο Λύκειο, όμως, όπου ο Διευθυντής ήταν επαναστάτης, σχεδόν όλοι οι καθηγητές απήργησαν. Μόλις έληξε η απεργία, ο επαναστάτης Διευθυντής προέτρεψε τους μαθητές να συνεχίσουν τον αγώνα κάνοντας κατάληψη, η οποία κράτησε σχεδόν δύο εβδομάδες. Ως αποτέλεσμα, χάθηκαν περίπου τρεις εβδομάδες μαθημάτων. Τώρα, ιδού το δίλημμα: Αν στο τέλος της χρονιάς έχεις εξετάσεις πανελλαδικού τύπου, με τράπεζα θεμάτων (οπότε πρέπει να καλύψεις συγκεκριμένη ύλη, με συγκεκριμένο τρόπο), τι θα κάνεις όταν ξεκινάς τη χρονιά με τρεις χαμένες εβδομάδες; Ουσιαστικά έχεις δύο επιλογές: α. να βρεις κάποιον τρόπο να καλύψεις τις χαμένες ώρες ή β. να τρέξεις την ύλη και άσε τα παιδιά να κουρεύονται. (Εννοείται ότι οι συνάδελφοι στο Λύκειο έκαναν το β.)
Αν βέβαια στο τέλος της χρονιάς βάζεις εσύ τα θέματα από δική σου ύλη, δεν μπλέκεις σε αυτό το δίλημμα.

Παρεμπιπτόντως, το παραπάνω πρόβλημα αυτός είναι ο λόγος που δεν απεργώ ποτέ. Η απεργία στο δημόσιο σχολείο αποβαίνει πάντα εις βάρος των πιο αδύναμων μαθητών, που δεν έχουν πρόσβαση σε ιδιαίτερα, φροντιστήρια κλπ.

 

[drsiebenmal]

Πρέπει να συνυπολογίζεται ότι πολλοί εκπαιδευτικοί συνήθιζαν να δείχνουν στην τάξη ασκήσεις παρόμοιες με αυτές που σκόπευαν να βάλουν στις εξετάσεις, οπότε αρκούσε να ξέρεις καλά τις σοσάρες...

 

[Hellegennes]

Όσο για το θέμα της αριστείας, ό,τι και να λες Έλλη, ο κόσμος εντυπωσιάζεται με βαθμούς και τίτλους.

Με πιάνει θλίψη όταν μετά από 5-6 χιλιάδες χρόνια διανόησης υποτασσόμαστε σε λογικές ούγκα-μπούγκα. Τόσες διάνοιες, τόση σκέψη, τόσος κόπος, τόση φαιά ουσία, τόσοι αγώνες υπέρ πνεύματος, εξέλιξης και προόδου πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Λυπηρό. Ο Σερ Ουίλιαμ Τόμσον δεν έμεινε στην ιστορία για τον ιπποτικό τίτλο που του απένειμε η βασίλισσα Βικτωρία, αλλά για το επιστημονικό του έργο (το οποίο ήταν ο λόγος που του δόθηκε ο τίτλος Βαρόνος Κέλβιν).

Δεν ξέρω γιατί πρέπει να θεωρούμε καλό ότι ο κόσμος εντυπωσιάζεται με καθρεφτάκια, μετά από τόση εξέλιξη του γένους μας ούτε γιατί είναι καλό να το αποδεχόμαστε και να διαμαρτυρόμαστε όταν κάποιος αποφασίζει να σπάσει τα καθρεφτάκια και τις χάντρες να ασχοληθούμε με κάτι σοβαρό κι ενήλικο.

 

[SBE]

Ό,τι πεις Έλλη. Νομίζω ότι είσαι λίγο επηρεασμένος από προσωπικές εμπειρίες πάντως.
Όσο για το τι εντυπωσιάζει τον κόσμο, αρκεί να δεις τι ύμνους γράφουν οι εφημερίδες κάθε φορά που θέλουν να πουν καλά λόγια για κανέναν πρωτοεμφανιζόμενο μεγαλοϋπάλληλο/ σύμβουλο κλπ. Ή για τα πιο πρόσφατα, αρκεί να δεις τους ύμνους που κυκλοφόρησαν για τον Βαρουφάκη και τις σπουδές του (σε αντίθεση με τις σπουδές του Ντάισελμπλουμ, το οποίο βρήκα λίαν ακαλαίσθητο, γιατί άμα είναι να αρχίσουμε τέτοιες συγκρίσεις υπάρχουν πολλοί που τους βάζουν κάτω και τους δύο).

Πίσω στην τράπεζα θεμάτων: εναλλακτικά μπορούν να δίνουν όλοι εξετάσεις με κοινά θέματα σε όλη την Ελλάδα.
Αλλά βλέπω ότι το κοιτάζετε από τη σκοπιά της ικανοποίησης του μαθητή (και των γονιών του). Γιατί; Άμα ο σκοπός είναι η ικανοποίηση του μαθητή, βάλτε σε όλους 20 και μην κουράζεστε να διδάσκετε. Στείλτε τους το απολυτήριο στο σπίτι, μην κουράζονται τα παιδιά να έρχονται μέχρι το σχολείο. Το καταλαβαίνω να γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να μάθει δυο πράγματα ένα μαθητής της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ακόμα και να του χαρίζονται βαθμοί, αλλά το λύκειο δεν είναι υποχρεωτικό. Όποιος δεν μπορεί καλό είναι να το ξέρει εγκαίρως για να κάνει κάτι.

Τον περασμένο μήνα που ήμουνα Ελλάδα ο φοιτητής που νοικιάζει το δίπλα διαμέρισμα έλεγε στη μητέρα μου ότι σκέφτεται σοβαρά να παρατήσει τη σχολή του τώρα στο τρίτο έτος γιατί λέει δυσκολεύεται πάρα πολύ να κατανοήσει τα μαθήματα, χρωστάει πάρα πολλά και έχει ξοδέψει ένα σωρό λεφτά σε ιδιαίτερα για να μπορέσει να περάσει κι αυτά που πέρασε. :scared:
Δεν ήμουνα εκεί εκείνη την ώρα, θα του έλεγα σκάσε και κολύμπα, κόψε τα ιδιαίτερα και διάβασε. Πληροφοριακά, σπουδάζει διοίκηση επιχειρήσεων και δυσκολεύεται λέει με τα μαθηματικά. :curse:
Θου Κύριε, μα φροντιστήρια στο πανεπιστήμιο σε όλα τα μαθήματα; Και μετά αυτοί θα πάνε να δουλέψουν σε νοσοκομεία, σε αεροδρόμια, να χτίσουν σπίτια. Θα κάνουν και απεργίες πείνας για να διοριστούν. Και θα λένε ότι είναι πτυχιούχοι και θα καβαλάνε καλάμι.

 

[azimuthios]

Το πρόβλημα της Τράπεζας Θεμάτων είναι ενδεχομένως πιο σύνθετο. Πιθανόν να μην είναι ούτε θέμα χαϊδέματος των μαθητών αλλά ούτε και των καθηγητών...

 

[Hellegennes]

Θου Κύριε, μα φροντιστήρια στο πανεπιστήμιο σε όλα τα μαθήματα; Και μετά αυτοί θα πάνε να δουλέψουν σε νοσοκομεία, σε αεροδρόμια, να χτίσουν σπίτια. Θα κάνουν και απεργίες πείνας για να διοριστούν. Και θα λένε ότι είναι πτυχιούχοι και θα καβαλάνε καλάμι.

Εν προκειμένω δεν θα σχεδιάζει αεροδρόμια αλλά την πορεία καμμιάς εταιρείας που θα πάει για φούντο.

Όσον αφορά την τράπεζα θεμάτων, δεν φτιάχτηκε για κάτι καλύτερο αλλά μάλλον για να "μειώνει" την απόδοση των μαθητών και κατ' επέκταση των εισακτέων. Το μεγάλο της αρνητικό είναι η έλλειψη ευελιξίας στα θέματα και κατά πάσα πιθανότητα η ποιότητα και τα ενδεχόμενα λάθη,

 

[drsiebenmal]

Το πρόβλημα της Τράπεζας Θεμάτων είναι ενδεχομένως πιο σύνθετο. Πιθανόν να μην είναι ούτε θέμα χαϊδέματος των μαθητών αλλά ούτε και των καθηγητών...

Δηλαδή;

 

[azimuthios]

Αν δούμε τα πράγματα ψύχραιμα και όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά και μακριά από κομματικές ή άλλες προτιμήσεις (αν μπορούμε) τότε θα κατανοήσουμε ότι δεν υπάρχουν ΜΟΝΟ οι κακοί και τεμπέληδες μαθητές από τη μια και οι αργόσχολοι ή φανατικοί καθηγητές από την άλλη. Οι αφορισμοί είναι εύκολο πράγμα. Δύσκολη είναι η κατανόηση των βαθύτερων αιτίων για κάτι που συμβαίνει σε όποιο επίπεδο και αν είναι αυτό.
Με άλλα λόγια, ας σκεφτούμε ότι υπάρχει η πιθανότητα (όχι η βεβαιότητα) ότι ένας μαθητής δεν είναι κακός επειδή έχει έμφυτη μια απέχθεια για τα μαθήματα, αλλά επειδή του την εμφύσησε το κακό σύστημα εκπαίδευσης κάποιων φωστήρων. Ή αντίστοιχα ένας καθηγητής δεν έγινε αδιάφορος επειδή μπήκε κατά λάθος στη θέση αυτή, ενώ ήθελε να γίνει μπάρμαν, αλλά επειδή το ίδιο σύστημα τον έχει απαξιώσει προς όφελος των φροντιστηρίων... (αν και πιστεύω ακράδαντα ότι ένας καθηγητής πρέπει να κάνει το μάθημά του σωστά, ο κόσμος να χαλάει γύρω του!) Αλλά δεν θα το εξετάσω εδώ, μια και δεν είναι το θέμα μας αυτό.

Μαθαίνω, μια και δεν ξέρω από πρώτο χέρι, ότι ένα από τα προβλήματα της Τράπεζας Θεμάτων ήταν ότι δεν διδάσκονταν τα θέματα σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, ΚΑΙ για τους λόγους που είπε ο Πανταντέλι, με αποτέλεσμα οι μαθητές να δίνουν εξετάσεις στην Α' και Β' Λυκείου και μετά στη Γ' σε άγνωστα θέματα, αυξάνοντας με αυτόν τον τρόπο την πιθανότητα να μείνουν μετεξεταστέοι και φυσικά να μην περάσουν σε κάποια Σχολή στο τέλος.

Κρατάω μικρό καλάθι, επειδή δεν ξέρω από πρώτο χέρι. Αλλά προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν πρέπει να μετράει ο βαθμός των 2 πρώτων τάξεων του Λυκείου για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και ότι οι απαιτήσεις των όποιων εξετάσεων πρέπει να είναι ρεαλιστικές και στα πλαίσια της διδαχθείσας (όχι διδακτέας) ύλης.

 

[nickel]

οι απαιτήσεις των όποιων εξετάσεων πρέπει να είναι ρεαλιστικές και στα πλαίσια της διδαχθείσας (όχι διδακτέας) ύλης.

Καλημέρα. Από τα πολλά που θα ήθελα να σχολιάσω σε σχέση με τον εξισωτισμό και τα συναφή (αργότερα, πολύ αργότερα) θα περιοριστώ τώρα σε αυτό το πολύ απλό: ο εξεταστής δεν μπορεί να ρωτά τον κάθε εξεταζόμενο «Εσένα τι σας δίδαξαν, παιδάκι μου, για να ρωτήσω απ' αυτά». Επιβάλλεται να υπάρχει ένα ρεαλιστικό πλαίσιο διδακτέας ύλης και η πολιτεία πρέπει να φροντίζει να τηρείται και να επικαιροποιείται αυτό το πλαίσιο. Αν δεν έμαθες κάτι επειδή ο δάσκαλος αρρώστησε, το σχολείο απεργούσε, εσύ απουσίαζες ή απλώς το πλαίσιο ήταν υπεραισιόδοξο, αυτό δεν πρέπει να απασχολεί τον εξεταστή. Απλώς, αν διαπιστώσει ότι το πλαίσιο ήταν υπεραισιόδοξο, θα πρέπει να κάνει τις σχετικές προτάσεις. Υποθέτω ότι συμφωνείς με αυτή τη διευκρίνιση, Άζι.

 

[Hellegennes]

Καλημέρα. Από τα πολλά που θα ήθελα να σχολιάσω σε σχέση με τον εξισωτισμό και τα συναφή (αργότερα, πολύ αργότερα) θα περιοριστώ τώρα σε αυτό το πολύ απλό: ο εξεταστής δεν μπορεί να ρωτά τον κάθε εξεταζόμενο «Εσένα τι σας δίδαξαν, παιδάκι μου, για να ρωτήσω απ' αυτά». Επιβάλλεται να υπάρχει ένα ρεαλιστικό πλαίσιο διδακτέας ύλης και η πολιτεία πρέπει να φροντίζει να τηρείται και να επικαιροποιείται αυτό το πλαίσιο.

Η ίδια η διδακτέα ύλη δεν είναι ρεαλιστική.

 

[azimuthios]

Ναι, συμφωνώ. Δυστυχώς δεν μπορώ να γράφω κάθε παράμετρο σε ένα ποστ σε φόρουμ. Μερικά τα θεωρώ αυτονόητα. Ευχαριστώ για τη διευκρίνιση... :)

Αυτό γίνεται και στις εξετάσεις προς τα πρότυπα σχολεία. Ζητάνε όλη την ύλη (και παραπάνω), ενώ υπάρχει οδηγία (φαντάζομαι) στους δασκάλους του Δημοτικού να κάνουν όση κρίνουν σωστή, αρκεί να συμπληρώσουν ένα ποσοστό. Να μου πεις, θα έπρεπε να προετοιμάζουν τα παιδιά για τα πρότυπα; Όχι, βέβαια, αλλά νομίζω πως η εξεταστέα ύλη στα πρότυπα θα έπρεπε να διαμορφωθεί σε ρεαλιστικές βάσεις, για να μην ενισχύεται το φαινόμενο του φροντιστηρίου από τόσο μικρή ηλικία για να ανταπεξέλθουν τα παιδιά της έκτης στον τεράστιο ανταγωνισμό για μια "καλύτερη" παιδεία. Αυτονόητο αυτό το τελευταία για όλους, έτσι; Έλα όμως που δεν...

 

[panadeli]

Η ίδια η διδακτέα ύλη δεν είναι ρεαλιστική.

Εγώ κάθε χρόνο διδάσκω πολύ λιγότερη ύλη από τη διδακτέα. Επιμένω σε όσα σημεία θεωρώ ότι πρέπει να διδαχθούν σε βάθος και παραλείπω εντελώς πολλά άλλα. Με διευκολύνει βέβαια το γεγονός ότι δουλεύω σε Γυμνάσιο και όχι σε Λύκειο.
Αλλά το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι χάνονται πάρα πολλές ώρες μαθημάτων, για απρόβλεπτους λόγους. Μόνο μέσα στο 2015, σε λιγότερο από ενάμισι μήνα, έχουν ήδη χαθεί δύο ημέρες λόγω εκλογών και δύο ημέρες λόγω χιονιού (χωρίς καν να το έχει στρώσει). Βάλε και κάτι συνεδριάσεις (τακτικές ή έκτακτες), τις ημέρες που δίνουμε ελέγχους, εκλογές για το ΠΥΣΔΕ, την εκλογοαπολογιστική συνελεύση της ΕΛΜΕ, διδακτικές επισκέψεις (αμέτρητες), άλλες θεματικές ημέρες (φέτος είχαμε μια "ημέρα αθλητισμού"), χριστουγεννιάτικα μπαζάρ και αποκριάτικα πάρτι (εντός σχολικού ωραρίου πάντα), και από το σύνολο των διδακτικών ωρών που προβλέπονται για κάθε μάθημα (χωρίς να υπολογίζονται οι επίσημες αργίες) είναι ζήτημα αν γίνεται το 67%, που λέει και ο Βαρουφάκης. Άντε μετά να βγάλεις ύλη.

Στην αρχή της χρονιάς πήρα τα περσινά βιβλία ύλης και υπολόγισα πόσες ώρες έκανα μάθημα πέρυσι. Χωρίς να έχω χάσει καμία ημέρα με δική μου υπαιτιότητα, καθότι δεν απεργώ ποτέ και δεν αρρωσταίνω εύκολα, κατάφερα, ανάλογα με το μάθημα, να διδάξω γύρω στο 60 με 70% των προβλεπόμενων διδακτικών ωρών. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι φρόντισα να αναπληρώσω αρκετές χαμένες ώρες κλέβοντας ώρες από άλλους συναδέλφους, ιδίως για να καλύψω τη Χημεία, που είναι μονόωρο μάθημα.

 

[Alexandra]

...δύο ημέρες λόγω χιονιού (χωρίς καν να το έχει στρώσει)...

Ακριβώς. Τα σχολεία της Παλλήνης ήταν χθες κλειστά χωρίς προφανή λόγο. Πάντως χιόνι δεν υπήρχε. Με απόφαση του δημάρχου, διάβασα.

 

[nickel]

Καλημέρα. Έχετε προσέξει ότι η αριστεία διαφέρει κατά ένα γράμμα από την αριστερά; Το ίδιο και από τη ρετσινιά.

Θα περιμένω να ανακαλύψω τι ακριβώς θέλει να κάνει ο κ. Αριστείδης Μπαλτάς, αλλά προς το παρόν με τσίγκλησε αυτό το άρθρο στην Καθημερινή, που υπογράφει ο διευθυντής του 2ου Προτύπου Πειραματικού Γυμνασίου Αθήνας κ. Γιάννης Αντωνίου.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Η αριστεία ως ρετσινιά
Καθημερινή ΠΟΛΙΤΙΚΗ 17.02.2015

Με την παρθενική του ομιλία στη Βουλή, ο νέος υπουργός Παιδείας Αρ. Μπαλτάς ουσιαστικά άναψε το πράσινο φως για την ακύρωση όλων των βασικών μεταρρυθμιστικών τομών που θεσπίστηκαν στην εκπαίδευση τα τέσσερα τελευταία χρόνια, τα πρότυπα πειραματικά σχολεία, την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, την τράπεζα θεμάτων και τα Συμβούλια των ΑΕΙ. Αυτές οι αντιμεταρρυθμιστικές ανατροπές στεγάζονται κάτω από ένα σκληρό ιδεολογικό επικαθορισμό που αποτυπώθηκε στην εμβληματική φράση της υπουργικής ομιλίας: η αριστεία είναι ρετσινιά.

Τα πρότυπα πειραματικά σχολεία μπήκαν πρώτα στο στόχαστρο αυτής της εξισωτικής καταιγίδας. Προκαλεί εντύπωση η προτεραιότητα στην ενασχόληση της νέας πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας με μία οντότητα, της οποίας το μικρό μέγεθος λογικά θα μπορούσε να την κατατάξει στην κατηγορία των περιθωριακών ζητημάτων της δημόσιας εκπαίδευσης. Ωστόσο, το μικρό μέγεθος αντισταθμίζεται από τους ισχυρούς συμβολισμούς που εξέπεμψε το εκπαιδευτικό εγχείρημα των προτύπων πειραματικών σχολείων, γιατί αποτελούν το κατεξοχήν αντιπαράδειγμα στην κυβερνητική πολιτική που και επίσημα πλέον, μαζί με τις συνδικαλιστικές συντεχνίες, υπερασπίζει το υπαρκτό σχολείο της ευκολίας.

Ετσι, λοιπόν, πρώτα ανακοινώθηκε η κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων από το επόμενο έτος. Υστερα, για να διασκεδαστούν οι αντιδράσεις, ανακαλύφθηκαν τα λεγόμενα ιστορικά πρότυπα με κληροδοτήματα (4 σε όλη την Ελλάδα), λες και η αριστεία είναι ζήτημα επετηρίδας, και δηλώθηκε ότι σε αυτά, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να γίνονται εξετάσεις εισαγωγής. Τέλος, ανακοινώθηκε ότι οι εξετάσεις καταργούνται από το τρέχον έτος, αφού είχε προηγηθεί η «αυθόρμητη» διαδήλωση λίγων δεκάδων μαθητών στη Θεσσαλονίκη με επικεφαλής τοπικό βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ. Τακτικοί ελιγμοί και πολιτική αμφιθεάτρων με προφανή στόχο την κατεδάφιση μιας υπαρκτής και επιτυχημένης εκπαιδευτικής οντότητας, με ζωή τριάμισι ετών και μεγάλη απήχηση στην κοινωνία. Ενα δίκτυο 60 καλών δημοσίων σχολείων, συνδεδεμένων οργανικά με τα πανεπιστήμια, 1.150 αξιολογημένοι εκπαιδευτικοί με υψηλά μορφωτικά προσόντα, 12.000 μαθητές που απολαμβάνουν εκπαιδευτικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, που θα τις ζήλευαν και τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία, παύουν ουσιαστικά να υπάρχουν. Αναλυτικότερα οι υπουργικές εξαγγελίες ακυρώνουν:

• Τις συστηματικές προσπάθειες εκπαιδευτικής αριστείας και δημιουργικότητας που αποδεδειγμένα είχαν αρχίσει να αποδίδουν τους πρώτους καρπούς.

• Τον πειραματισμό, την καινοτομία, την εκπαιδευτική έρευνα.

• Τη συστηματική αξιολόγηση ανθρώπων, λειτουργιών και δομών.

• Τη διευρυμένη αυτονομία των σχολείων στον καθορισμό των προγραμμάτων σπουδών, των διδακτικών πρακτικών και την επιλογή του προσωπικού.

• Τις καινοτομίες στη διοίκηση των σχολικών μονάδων, τη σχετική αυτονομία της κεντρικής διοίκησης του δικτύου των ΠΠΣ και την ανεξαρτησία του από τους κομματικοσυνδικαλιστικούς επικαθορισμούς και τα γνωστά πελατειακά δίκτυα.

Ως επιχείρημα της αποδόμησης, εκτός από το στιγματισμό της αριστείας, ακούσαμε και πάλι, ότι δηλαδή πειραματισμός και αριστεία τάχα δεν συμβιβάζονται. Πιθανόν έχουμε γίνει κουραστικοί να απαντάμε ότι, σ’ ένα σύστημα που για σαράντα χρόνια έχει μάθει να λειτουργεί με πλαφόν τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή στην παραγωγή εκπαιδευτικού αποτελέσματος, η απενοχοποίηση της αριστείας αποτελεί εκ των πραγμάτων επιλογή αυθεντικού πειραματισμού, ο οποίος είναι ο κατεξοχήν αναγκαίος για τον αξιακό και λειτουργικό αναπροσανατολισμό της δημόσιας εκπαίδευσης. Το δίκτυο των ΠΠΣ δεν σχεδιάστηκε για να κλειστεί αυτάρεσκα στον εαυτό του, αλλά για να λειτουργήσει ως ατμομηχανή της δημόσιας εκπαίδευσης.

Είναι το λιγότερο αποκαρδιωτικό όλη αυτή η προσπάθεια εκατοντάδων εκπαιδευτικών, που υπεράσπισαν με την εργασία τους το εγχείρημα, και οι προσδοκίες χιλιάδων μαθητών για καλύτερη εκπαίδευση να θυσιάζονται σήμερα στον βωμό μιας ιδεοληψίας που χάνεται βαθιά στους σκοτεινούς λαβυρίνθους του αριστερού ασυνείδητου. Αλλά και το ακόμη χειρότερο, η θυσία αυτή να είναι το αντίδωρο προς τέρψιν των συνδικαλιστικών συντεχνιών, των υπερασπιστών της δημοσιοϋπαλληλικής αφασίας και της ήσσονος προσπάθειας, των αρνητών της αξιολόγησης. Με άλλα λόγια, τα ΠΠΣ χαλάνε την πιάτσα. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χρωστάει στις συντεχνίες και τα δανεικά ήρθε η ώρα να πληρωθούν.​

 

[Costas]

Η τελευταία φράση τα λέει όλα. Τώρα, πού θα βρει να πληρώσει τα άλλα δανεικά, δεν το ξέρω...

 

[Marinos]

Με πολύ απλά λόγια, πρότυπα και πειραματικά είναι κανονικά άλλο πράγμα, και η όποια αριστεία μάλλον κακό παρά καλό κάνει στα δεύτερα. Από τη στιγμή που ενοποιήθηκαν, ό,τι και να κάνεις λάθος είναι.

 

[Marinos]

Και, ξαναδιαβάζοντας, νιώθω την ανάγκη να πω ότι χαίρομαι που στο δικό μου σχολείο (Κλασικό --εξαφανισμένο είδος, κοντύτερα στα Πρότυπα παρά στα Πειραματικά) μπήκα με κλήρωση και όχι με εξετάσεις: απλούστατα, γιατί έτσι ήταν πιο φυσιολογικό σχολείο. Κι η κόρη μου θα προτιμούσε (το ξέρω) να είχε μπει με κλήρωση και όχι εξετάσεις στο πειραματικό (με εξετάσεις μπήκε). Έτσι κι αλλιώς η μειωμένη ζήτηση λειτουργεί ως κρισάρα (για όσους θεωρούν τα παραπάνω "ιδεοληψία που χάνεται βαθιά στους σκοτεινούς λαβυρίνθους του αριστερού ασυνείδητου").

 

[drsiebenmal]

Θα συμφωνήσω ότι το ζήτημα δεν είναι ποσοτικό αλλά εμβληματικό. Γιατί συμβαίνει αυτό όμως; Και γιατί άραγε δεν μπορούμε μια φορά να δοκιμάσουμε επί μια εκπαιδευτική 8ετία ή 12ετία, π.χ. και τα δύο εναλλακτικά συστήματα, προσθέτοντας στο σύστημα άλλα τόσα σχολεία με ανάλογη πρότυπη/πειραματική εκπαίδευση αλλά με κλήρωση και να διαπιστώσουμε επιστημονικά αν έχει σημασία ο τρόπος εισαγωγής;