(Le Monde)
Dans un communiqué publié ce matin, l’ensemble des organisations musulmanes de France (FGMP, RMF, UOIF, CCMTF, FFAICA, Mosquée de l’lle de la Réunion, CIMG France), réunies à la Grande Mosquée de Paris et "profondément choquées et attristées par l’assassinat de nos compatriotes journalistes et policiers" :
"invitent les citoyens musulmans de France à observer ce jour à midi une minute de silence" en hommage aux victimes de l'attentat d'hier
"appellent les imams de toutes les mosquées de France à condamner avec la plus grande fermeté la violence et le terrorisme d’où qu’ils viennent, lors du prône de la grande prière du vendredi"
"appellent les fidèles musulmans à l’issue de la prière du vendredi à observer un rassemblement digne et silencieux à la mémoire de nos compatriotes, victimes du terrorisme"
"appellent les citoyens de confession musulmane à rejoindre massivement la manifestation nationale [de dimanche] pour affirmer leur désir de vivre ensemble en paix dans le respect des valeurs de la République".
Όσον αφορά την αυτολογοκρισία, θέλω να πω ότι την καταλαβαίνω απόλυτα, όχι απλά και μόνο ως προϊόν φόβου αλλά και ως μη διάθεση να θίξω τον άλλον, ως civilité. Αυτό το κάνω και στην προσωπική μου ζωή, και στη ζωή αυτού του φόρουμ, όσο μπορώ. Ωστόσο η βία ως απάντηση στις προσβολές είναι no-no. Όπως είπε ένας εκπρόσωπος των μουσουλμάνων της Γαλλίας, "ναι, σαφώς και πήγαμε στα δικαστήρια για να απαγορευτεί το φύλλο του Charlie Hebdo, αλλά όταν χάσαμε σιωπήσαμε, υπακούσαμε στην απόφαση της γαλλικής Δικαιοσύνης". Σωστή τοποθέτηση.
Επίσης, ένας δημοσιογραφικός οργανισμός με εκατοντάδες συνεργάτες σε όλο τον κόσμο έχει ευθύνη να μην τους εκθέσει σε κίνδυνο ζωής με κάποια απόφασή του παρμένη στη (σχετική...) ασφάλεια του γραφείου της αρχισυνταξίας. Τώρα, το common sense που επικαλέστηκε ο αρθρογράφος της FT αφορά όχι την ίδια την FT ("γιατί δεν δημοσιεύουμε τα σκίτσα") αλλά ένα άλλο έντυπο (το Charlie Hebdo), άλλους ανθρώπους, οπότε καλά θα έκανε ο κύριος αυτός να εκφράσει την αλληλεγγύη του χωρίς αστερίσκους, τουλάχιστον την ημέρα του θανάτου τους. Μου θύμισε αυτούς που, όταν κάποιος σκοτώνεται στη διάρκεια ενός παράτολμου εγχειρήματος, προτού καλά-καλά δώσουν τα συλλυπητήρια αρχίζουν να κουτσομπολεύουν δημοσίως ότι "ήθελε και το 'φαγε το κεφάλι του". Ε, εξίσου uncivil το βρίσκω.