15000 ευχές γι' ακόμη περισσότερα, Δαεμάνε!
Λοιπόν, πανδαή μαν (ο αμάρτυρος δαής είναι το αντίθετο τού αδαούς), ανακάλυψα ότι γράφεις όπως ζωγραφίζει ο Μπιλάλ (πρώτο τιουμπάκι στο #436): βλέπεις αυτό που έχει φτιάξει και λες «Α, πανέμορφο!». Αλλά αυτός, εκεί, επιμένει — προσθέτει κι άλλη μια πινελιά, και άλλη, κι άλλη, φτιάχνοντας ένα έργο πολυστρωματικό, που αγαπά το αισθητικό αποτέλεσμα του συνόλου φροντίζοντας ταυτόχρονα, εξαντλητικά, και κάθε λεπτομέρεια.
Αυτό το μάτι που ξέρει να βρίσκει και να ζωγραφίζει τόσο πολλές κρυφές γωνιές, σου εύχομαι να το κρατήσεις για χρόνια πολλά, και να χαρίζει μαγικά καλειδοσκόπια.
Δαεμάγε!
... Καιρός είναι να πορευτείς προς άλλη τάξη απειροσυνόλων,
Έλα έλα, σιλτεπλέ, όλοι ξέρουμε σε ποιον ανήκει αυτός ο τίτλος εδώ μέσα!Αλλά, αφού βρέθηκε ο Σπίντι Γκονζάλες:
Ναι, τα κατοστάρια να πέφτουν το ένα μετά το άλλο σαν ντόμινο. Και όχι μόνο θεωρητικά.Συγχαρητήρια και γρήγορα και στα χίλια!