pidyo
New member
Να που χρειάζεται κι ο χωρισμός των λέξεων. Αλλιώς θα γινόμουν ο Πεντέ Ντε Μιλ (o γκέι εγγονός του Σέσιλ Μπι).
Επειδή ορισμένοι πηγαίνουν με χίλια...
- Thread starter Zazula
- Start date
Να που χρειάζεται κι ο χωρισμός των λέξεων. Αλλιώς θα γινόμουν ο Πεντέ Ντε Μιλ (o γκέι εγγονός του Σέσιλ Μπι).
Ευκαιρία να επισημάνουμε την τρισχιλιοστή ανάρτηση του Εαρίον, με ευχές για πολλές πολλές ζουμερές χιλιάδες αναρτήσεις του στο μέλλον!
bernardina
Moderator
Εύγε, νέε μου! :upz:
Συγχαρητήρια! Και εις ανώτερα!
Παρότι παραμένουμε, πάνω απ' όλα, λεξιλάγνοι και όχι αριθμολάγνοι, καμιά φορά είναι ωραίο να αφήνουμε τους αριθμούς να μας εντυπωσιάζουν. Ένας χώρος σαν τα καλά τα φόρουμ έχει την ομορφιά μωσαϊκού: μπορείς από κοντά να θαυμάσεις όμορφες ψηφίδες, από μακριά το εντυπωσιακό σύνολο. Τα συγχαρητήρια για όλους και για τον καθένα ξεχωριστά — και σήμερα, πολύ πολύ ιδιαίτερα, για τον Earion.
Κανονικά θα έπρεπε να ανακοινώνουμε από πριν τους υποψήφιους χιλιαδοθραύστες ώστε να απαιτούμε μετά να συμπίπτει το σπάσιμο του φράγματος με κάποια δημοσίευση-δώρο. :)
Είναι πολύ εφήμερη η περίσταση. Στο επόμενο μήνυμα χάνεις τα τρία μηδενικά. Δυστυχώς, δεν υπάρχει η πληροφορία του αύξοντος αριθμού, ότι το τάδε μήνυμα είναι το [τακτικός αριθμός] από το σύνολο που φαίνεται αριστερά κάτω από την αβατάρα, το 3000ό από 3456. Οι δημοσιεύσεις-δώρα, καλύτερα να γίνονται όπως θα έπρεπε να κάνουμε και τα υπόλοιπα δώρα: όχι επετειακά, αλλά όταν θα έχουμε τη διάθεση για να κάνουμε δώρο.
Γι' αυτό, το ληξιαρχείο φροντίζει να απαθανατίζει και σημαντικό, αναζητήσιμο κομμάτι της συγκεκριμένης ανάρτησης... :devil:
Εμ! Γράψτε ένα σκριπτάκι να τσιμπάει και να σηματοδοτεί ανάλογα τις δημοσιεύσεις που γίνονται σε ιστορικά όρια. Αστειεύομαι. :)
Δόκτορα, βλέπω κοντεύεις.
Themis†
¥
Εψές βαριοκοιμήθηκα με ταραγμένον ύπνο
κι έβλεπα σκόρπια ονείρατα, της θύμησης ψηφίδες
οπού αχό σηκώνανε κι είχαν μεγάλη αμάχη
το τί 'ταν οπού έγινε και τί που δεν εγίνη
και τί καλό και τί κακό και τί οπού του πρέπει
κόνισμα να 'ν' παντοτινό, τη ζήση να φωτίζει.
Μα ξάφνου άνοιξεν η γης, και τα στοιχειά μαλώναν
κι έχασκε σπήλιο τρίσβαθο, τ' ονείρατου ρουφήχτρα.
Σκοτείνιασ' η απάνω γης και σίγασεν η πλάση
κι εγώ του σπήλιου ένιωθα το κάλεσμα στα σπλάχνα.
Προχώρησα, κατέβηκα, μα τελειωμό δεν είχε
ώσπου θωρώ ένα ίσιωμα, του έγκατου λειμώνα
κι έχει σπαρμένες πάνω του τις μνήμες των αιώνων.
Πλησιάζω και θωρώ τονε σκυμμένο στις ψηφίδες
τον Εαρίο τον πολύ, της Λέξις το στολίδι.
Εσκάλιζε τη λασπουριά κι έβγαζε τα κομμάτια
στα χέρια του γινόντουσαν πλουμιά μαλαματένια.
Τα φόρεσαν οι κοπελιές και ρόδισαν τα χείλη.
Τα φόρεσαν οι νιούτσικοι και στρατοκαμαρώναν.
Τα φόρεσε κι η Λέξι μας και αστραφτοκοπούσε
οπού τα άστρη τ' ουρανού ζηλεύγουν και χλωμιάζουν.
κι έβλεπα σκόρπια ονείρατα, της θύμησης ψηφίδες
οπού αχό σηκώνανε κι είχαν μεγάλη αμάχη
το τί 'ταν οπού έγινε και τί που δεν εγίνη
και τί καλό και τί κακό και τί οπού του πρέπει
κόνισμα να 'ν' παντοτινό, τη ζήση να φωτίζει.
Μα ξάφνου άνοιξεν η γης, και τα στοιχειά μαλώναν
κι έχασκε σπήλιο τρίσβαθο, τ' ονείρατου ρουφήχτρα.
Σκοτείνιασ' η απάνω γης και σίγασεν η πλάση
κι εγώ του σπήλιου ένιωθα το κάλεσμα στα σπλάχνα.
Προχώρησα, κατέβηκα, μα τελειωμό δεν είχε
ώσπου θωρώ ένα ίσιωμα, του έγκατου λειμώνα
κι έχει σπαρμένες πάνω του τις μνήμες των αιώνων.
Πλησιάζω και θωρώ τονε σκυμμένο στις ψηφίδες
τον Εαρίο τον πολύ, της Λέξις το στολίδι.
Εσκάλιζε τη λασπουριά κι έβγαζε τα κομμάτια
στα χέρια του γινόντουσαν πλουμιά μαλαματένια.
Τα φόρεσαν οι κοπελιές και ρόδισαν τα χείλη.
Τα φόρεσαν οι νιούτσικοι και στρατοκαμαρώναν.
Τα φόρεσε κι η Λέξι μας και αστραφτοκοπούσε
οπού τα άστρη τ' ουρανού ζηλεύγουν και χλωμιάζουν.
Ευχαριστώ. Με σκλαβώνετε. :blush: :blush: :blush:
Το δωράκι που έβαλα εδώ δεν ήταν γι' αυτή την περίσταση (άλλωστε δεν το είχα πάρει είδηση). Επιφυλάσσομαι σε λίγες μέρες ...
Το δωράκι που έβαλα εδώ δεν ήταν γι' αυτή την περίσταση (άλλωστε δεν το είχα πάρει είδηση). Επιφυλάσσομαι σε λίγες μέρες ...
...
Επειδή ορισμένοι πηγαίνουν με χίλια και ορισμένα ποστ φέρνουν χαμόγελο στα χείλια, επειδή τα χίλια δυο καλούδια που μας προσφέρει τακτικά και γενναιόδωρα ο Εαρίωνας τρίτωσαν πια (κι εύχομαι εις ανώτερα!), επειδή ανάμεσα σε αυτά τα τρις χίλια δυο καλούδια, μερικά αφορούν εξαιρετικά κόμικς και τους απίθανους σχεδιαστές τους (Μπιλάλ, Πρατ, Μανάρα, κ.ά.) κι επειδή η χάρη θέλει αντίχαρη και το καλό γλεγούδια,
κερασμαθιά του Εάριου ήφερα δυο καλούδια
απού μας τριτοχίλιασε και πρέπουν του τραγούδια:
Πρώτα ο Ενκί Μπιλάλ επί το έργο, στο άντρο του:
Δεύτερο στη σειρά, ένα άλλο έργο του Μπιλάλ, κινηματογραφικό, η ταινία Immortel (ad vitam) [Immortal] του 2004, βασισμένη στη Γιορτή των Αθανάτων και στη Γυναίκα-Παγίδα, με αιθέρια μουσική των Ισλανδών Sigur Rós:
Στη συνέχεια, μια αναδρομή στο παρελθόν με άλλες αγάπες του τιμώμενου τρισχιλιάσαντα, ένα απόσπασμα από τη γαλλική τηλεοπτική εκπομπή "Tac au Tac", η οποία το Μάιο του 1972 φιλοξένησε τον Ζαν Ζιρό (ή Moebius ή Gir) και τον Ούγκο Πρατ και τους ζήτησε να σχεδιάσουν μια ιστορία με τρία μόνο καρέ, ο ένας με τον Μπλούμπερι και ο άλλος με τον Κόρτο Μαλτέζε, βασισμένη σε ηχοποίητα, γραπτά επιφωνήματα που σκαρφίστηκαν ο Jean Claude Forest και ο Joseph Gillain (ή Jijé).
Οι δυο μεγάλοι επί το έργο:
Όσοι ενδιαφέρονται να δουν κι άλλα καταπληκτικά αποσπάσματα της εκπομπής Tac au Tac και με άλλους εξαιρετικούς σχεδιαστές, μπορούν να κάνουν αναζήτηση με τον τίτλο της στο γιουτιούμπ ή στο ina.fr. Δεν θα απογοητευτούν.
Και τέλος, επειδή πρέπουν του και τραγούδια (κι έχει μια προτίμηση στα έπη), η Ραψωδία του Αρζάκ από τον Moebius:
http://gatesthecomic.com/2012/01/26/moebius-arzak-rhapsody-animated-serieswatch/
ARZAK is a lone traveler. Perched on his faithful anti-gravity Pterodactyl («where nothing too serious can happen to him»), he flies at random over parallel worlds, exploring fantastic universes peopled by strange creatures, and landing in the most unexpected and unlikely places. His adventures are unforeseen deviations on his journey. They lead him to strange meetings and experiences, sometimes dangerous but always exciting, somewhere on the frontier between dream and a reality that exists on the far side of real. MŒBIUS makes us discover an «elsewhere» he is the only one to know about; an other dimension, dreamlike and mysterious. He reminds us that if we want to see clearly a thing, we have to get in touch with its contrary. Through the shadow, we go to the light; and the closer we go to the light, the more we learn about our own shadows…
https://www.tvfrance-intl.com/en/pr...e/20644_arzak-rhapsody/video_player/1805.html
Επειδή ορισμένοι πηγαίνουν με χίλια και ορισμένα ποστ φέρνουν χαμόγελο στα χείλια, επειδή τα χίλια δυο καλούδια που μας προσφέρει τακτικά και γενναιόδωρα ο Εαρίωνας τρίτωσαν πια (κι εύχομαι εις ανώτερα!), επειδή ανάμεσα σε αυτά τα τρις χίλια δυο καλούδια, μερικά αφορούν εξαιρετικά κόμικς και τους απίθανους σχεδιαστές τους (Μπιλάλ, Πρατ, Μανάρα, κ.ά.) κι επειδή η χάρη θέλει αντίχαρη και το καλό γλεγούδια,
κερασμαθιά του Εάριου ήφερα δυο καλούδια
απού μας τριτοχίλιασε και πρέπουν του τραγούδια:
Πρώτα ο Ενκί Μπιλάλ επί το έργο, στο άντρο του:
Δεύτερο στη σειρά, ένα άλλο έργο του Μπιλάλ, κινηματογραφικό, η ταινία Immortel (ad vitam) [Immortal] του 2004, βασισμένη στη Γιορτή των Αθανάτων και στη Γυναίκα-Παγίδα, με αιθέρια μουσική των Ισλανδών Sigur Rós:
Στη συνέχεια, μια αναδρομή στο παρελθόν με άλλες αγάπες του τιμώμενου τρισχιλιάσαντα, ένα απόσπασμα από τη γαλλική τηλεοπτική εκπομπή "Tac au Tac", η οποία το Μάιο του 1972 φιλοξένησε τον Ζαν Ζιρό (ή Moebius ή Gir) και τον Ούγκο Πρατ και τους ζήτησε να σχεδιάσουν μια ιστορία με τρία μόνο καρέ, ο ένας με τον Μπλούμπερι και ο άλλος με τον Κόρτο Μαλτέζε, βασισμένη σε ηχοποίητα, γραπτά επιφωνήματα που σκαρφίστηκαν ο Jean Claude Forest και ο Joseph Gillain (ή Jijé).
Οι δυο μεγάλοι επί το έργο:
Όσοι ενδιαφέρονται να δουν κι άλλα καταπληκτικά αποσπάσματα της εκπομπής Tac au Tac και με άλλους εξαιρετικούς σχεδιαστές, μπορούν να κάνουν αναζήτηση με τον τίτλο της στο γιουτιούμπ ή στο ina.fr. Δεν θα απογοητευτούν.
Και τέλος, επειδή πρέπουν του και τραγούδια (κι έχει μια προτίμηση στα έπη), η Ραψωδία του Αρζάκ από τον Moebius:
ARZAK is a lone traveler. Perched on his faithful anti-gravity Pterodactyl («where nothing too serious can happen to him»), he flies at random over parallel worlds, exploring fantastic universes peopled by strange creatures, and landing in the most unexpected and unlikely places. His adventures are unforeseen deviations on his journey. They lead him to strange meetings and experiences, sometimes dangerous but always exciting, somewhere on the frontier between dream and a reality that exists on the far side of real. MŒBIUS makes us discover an «elsewhere» he is the only one to know about; an other dimension, dreamlike and mysterious. He reminds us that if we want to see clearly a thing, we have to get in touch with its contrary. Through the shadow, we go to the light; and the closer we go to the light, the more we learn about our own shadows…
https://www.tvfrance-intl.com/en/pr...e/20644_arzak-rhapsody/video_player/1805.html
Και επειδή παράπονο το είχα κι εγώ μια φορά να προλάβω το Λεξίαρχο Υπηρεσίας, Δαιμάνε, συγχαρητήρια για τα 15.000 πόστια σου! Πάντα δημιουργικός και να μας φτιάχνεις το κέφι με τις λεξιπλασίες, τις στιχοπλοκίες και τις μουσικές σου (και συχνά πυκνά και με τις βιογραφίες αλλωνώνε)!!
Α, πολύ ωραία χιλιάδα! Συγχαρητήρια!
