Χέλλε, μη διαβάζεις επιλεκτικά.Ότι δεν ξανάφτιαξε το κράτος το ξέρουμε, όχι όμως ότι δεν έχει σημασία τι έγινε πριν. Τα ομόλογα τρέχουν μεταξύ κυβερνήσεων, δεν γίνεται reset κάθε φορά που αλλάζει η καρέκλα. Κι έτσι τα λεφτά που δανείστηκε ο προηγούμενος άνετα σκάνε στον επόμενο, ο οποίος έχει την επιλογή είτε να δανειστεί ξανά είτε να κάνει δομικές αλλαγές. Ε, ο Καραμανλής επέλεξε το πρώτο, ό,τι δηλαδή και οι προηγούμενοι, καθώς και ο αμέσως επόμενος. Εγώ ρίχνω τεράστια ευθύνη και στον λαό, ο οποίος έκανε επανάσταση κάθε που κάποιος πήγαινε να ανοίξει το θέμα του ασφαλιστικού, που είναι η κυριότερη αιτία για το σημερινό χάλι (όταν πληρώνεις 100 και συνταξιοδοτείσαι 800 αυτό συμβαίνει).
(1) Τα ομόλογα που έχει κάθε χώρα είναι γνωστά διεθνώς και αντανακλώνται στους οικονομικούς δείκτες της χώρας. Ήταν γνωστό ότι, μπαίνοντας στο ευρώ, η Ελλάδα θα έπρεπε να κάνει περιοριστικές πολιτικές για να τα συμμαζέψει.
(2) Οι προηγούμενοι είχαν το κλειδί του Χολαργού. Ο ΚΚΒ' δεν το είχε.
Επομένως, δεν μπορούσε να κάνει πια «ό,τι έκαναν και οι προηγούμενοι». Το ό,τι το έκανε, επί πέντε χρόνια, και το σύστημα δεν διαλύθηκε παρά τις γενναίες προσπάθειες των επιτελών του, είναι απόδειξη ότι η οικονομία που παρέλαβε δεν ήταν ερείπιο και σίγουρα όχι στα χάλια της οικονομίας που (τώρα ξέρουμε, επειδή τότε το έκρυβαν) παρέδωσε.
Αλλά επειδή ακούγεται πολύ αυτό το επιχείρημα «μα τα χρέη ήταν παλιά», ειλικρινά, δεν το καταλαβαίνω. Το ελληνικό δημόσιο είναι χρεωμένο από τον δεύτερο χρόνο της Επανάστασης του 1821. Τα χρέη προφανώς ανακυκλώνονται. Τα αξιοποιούμε, βγάζουμε λεφτά και τα μειώνουμε. Δεν τα αυξάνουμε για να επιδοτούμε την αγορά γιαπωνέζικων ΙΧΕ... Ας έκανε οικονομίες να ξεχρεώσει. Και αν ήταν δόλια και αδικαιολόγητα χρέη, ας έβαζε κάποιους φυλακή.
Έλεος πια. Δήθεν κανείς δεν ήξερε, κανείς δεν κατάλαβε, έλα μωρέ.