Ο
Χαράλαμπος Γωγιός, νέος συνθέτης με όρεξη και αξιοπρόσεκτες αντισυμβατικές ιδέες για το πώς να περάσει το άκουσμα της όπερας στο ευρύτερο κοινό (πράγμα που φαίνεται από το γεγονός ότι είναι ιδρυτής και διευθυντής του σχήματος
Οι όπερες των ζητιάνων), γράφει στο τρέχον τεύχος του
The Book Journal (Οκτώβριος 2013) ένα άρθρο παλλόμενο από ενθουσιασμό για τον αγαπημένο του συνθέτη, τον Βέρντι. Το εκτεταμένο (εξασέλιδο) κείμενο ξεκινά ως εξής:
Στο όνομα της εντιμότητας οφείλω να δηλώσω ευθύς εξ αρχής πως ο Τζουζέππε Βέρντι [Giuseppe Verdi, 1813-1901] αποτελεί ένα από τα μεγάλα μου πάθη· η επαφή μαζί του μάλιστα ευθύνεται κατά μείζονα λόγο για το γεγονός ότι ασχολήθηκα με τη μουσική. Αυτό λοιπόν δεν είναι αντικειμενικό πορτρέτο, αλλά η άποψη ενός παρτιζάνου.
[Ορθογραφία και στίξη με επεμβάσεις δικές μου]
Αφήνω στην άκρη το
Αυτό λοιπόν δεν είναι αντικειμενικό πορτρέτο, που είναι ολοφάνερο ότι χρειάζεται ένα μερεμέτισμα στα
Ρετούς της γλώσσας (Εγώ θα έλεγα:
Τούτο εδώ … , ή, ακόμα καλύτερα,
Ό,τι ακολουθεί …), και ασχολούμαι με την τελευταία λέξη:
παρτιζάνος.
Παρτιζάνος;
παρτιζάνος αρσενικό : εθελοντής μαχητής, που δεν ανήκει σε τακτικό στρατό, και αγωνίζεται για εθνικό, κοινωνικό, πολιτικό ή θρησκευτικό ιδεώδες (Βικιλεξικό)
παρτιζάνος ο [partizános] : αντάρτης ιδίως σε χώρα της Ευρώπης που βρισκόταν υπό την κατοχή των Γερμανών κατά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο: Οι παρτιζάνοι του Tίτο. Iταλοί παρτιζάνοι συνέλαβαν και εκτέλεσαν το Mουσολίνι.
[γαλλ. partisan -ος < ιταλ. partigiano] (
ΛΚΝ)
Εννοούσε
partisan με την πρώτη σημασία:
a firm adherent to a party, faction, cause, or person; especially : one exhibiting blind, prejudiced, and unreasoning allegiance [
Merriam Webster]
Παιδιά προσοχή στις ψευδοφιλίες! …
