Υπάρχει και το θα γίνει του κασιδιάρη = θα παίξουμε σφαλιάρες.
Your slip is showing: Γλωσσικές και μεταφραστικές γκάφες (και μικρολαθάκια)
Υπάρχει και το θα γίνει του κασιδιάρη = θα παίξουμε σφαλιάρες.
Δεν ξέρω αν πρέπει να το βάλω αυτό σε κάποιο από τα νήματα της ακλισιάς, αλλά πιστεύω ότι όταν είσαι μαγαζί που πουλάς μουσική και γράφεις "Το Χαμόγελο της Τζοκόντα" όταν το ίδιο το εξώφυλλο γράφει "Το Χαμόγελο της Τζοκόντας", τότε πρόκειται για γκάφα.
Επί τη ευκαιρία, πάρτε και τα δυο τραγούδια που είχε αρχικά η συλλογή, αλλά εκδόθηκαν μόνο στην αρχική, αμερικάνικη έκδοση, γιατί ο Μάνος πίστευε ότι δεν ταιριάζουν στο ύφος του άλμπουμ:
Επί τη ευκαιρία, πάρτε και τα δυο τραγούδια που είχε αρχικά η συλλογή, αλλά εκδόθηκαν μόνο στην αρχική, αμερικάνικη έκδοση, γιατί ο Μάνος πίστευε ότι δεν ταιριάζουν στο ύφος του άλμπουμ:
nearchus
New member
Ελαφρώς σχετικό και αρκετά ...ρατσιστικό :
The restaurant waiter in Alabama to visiting negro client
- -Waiter: We do not serve Negroes here
- -Negro: I will not eat Negroes I would just like a spaghetti....
Ουγκ....
Ευτυχώς που ακόμα χρησιμοποιούμε ταχυδρόμους κι όχι υπολογιστές για την διεκπεραίωση της αλληλογραφίας, αλλιώς ο ΟΑΕΕ Εγνατίας δεν θα έπαιρνε τίποτα όταν στις αποδείξεις του τυπώνει "Εγναντίας 66". Οκέι, θα πείτε τυπογραφικό λάθος (στην δική τους διεύθυνση). Ωστόσο δείχνει να έχουν καταργήσει και τα διαλυτικά, γιατί πιο κάτω διαβάζω "προυπόθεση". Επίσης κάτι δεν πάει καλά με τις πτώσεις, γιατί βλέπω κάτι "το ποσό των Χ ευρώ και Υ εκατοστά". Υποθέτω ότι τα εκατοστά είναι αρκετά μακριά από το άρθρο για να αποδεσμευτούν από το μαρτύριο της γενικής. Παρατηρώ επίσης μια αδυναμία στο να καταλήξουν ανάμεσα σε "του μήνα" και "του μηνός". Ποιος τα συντάσσει αυτά τα κείμενα;
Και γιατί λένε "εκατοστά" και όχι "λεπτά";
Ανατρίχιασα με ένα εκ' γεννετοίς που είδα στον σημερινό Καμπουράκη. Και για όσους μου πουν ότι ο Δ.Κ. είναι διάσημος για τις αποστρόφους που κολλάει στις προθέσεις του, στα εκ και στα εξ του, το πρόβλημα είναι στο γεννετοίς. Από τα οποία έχει μπόλικα στο νέτι. 
Η γενετή, παιδιά. Η στιγμή της γέννησης. Ένα κλικ απόσταση είναι το λεξικό. Κάντε έναν κόπο. Εκ γενετής. Από γεννησιμιού του.
Η γενετή, παιδιά. Η στιγμή της γέννησης. Ένα κλικ απόσταση είναι το λεξικό. Κάντε έναν κόπο. Εκ γενετής. Από γεννησιμιού του.
Άσε, δεν ξέρεις εσύ. Η αγάπη σας ήταν γραπτό :angry: να γίνει δυο κομμάτια. Ορίστε, το λένε και στα ιντερνέτια.
Πτύσατε αμέσως όλα τα καταραμένα -φτ-! Όπως εκείνος ή εκείνη που εξηγεί κάπου: ...είναι μοιραίο λένε άλλοι, είναι γραπτό να γίνει λένε οι γιαγιάδες μας...
Και όπως αυτός που έβαλε τον Γιάννη Σμαραγδή να λέει ότι η νέα ταινία του ήταν γραπτό να γίνει. Που δεν πρέπει να είναι ο ίδιος με αυτόν που τον ρωτάει πιο κάτω (σε εισαγωγικά, βεβαίως) αν «έφτυσε αίμα» για την ταινία...
Κάθομαι χτες το βράδυ να δω ένα επεισόδιο των Defenders στο Σκάι. Με το που αρχίζει, μου έρχεται η πρώτη γροθιά στο μάτι:
Έχουν συλλάβει μερικές δεσποινίδες που ψωνίζονταν στον δρόμο ή στο καζίνο, δεν πρόσεξα. Ρωτάει κάποιος, γιατί τις συλλάβατε αυτές; Απαντάει ο αστυνομικός: Solicitation. Μετάφραση; Αποπλάνηση!
Ένα κλικ μακριά ήταν το λεξικό: solicit = (για πόρνες κτλ) διπλαρώνω, πλησιάζω με ανήθικους σκοπούς, "ψωνίζομαι".
Στην επίσημη γλώσσα λέγεται γενικά (όχι μόνο για πόρνες) και "άγρα πελατών". Αλλά όχι, ο μεταφραστής προτίμησε να ισχυριστεί ότι οι πόρνες αποπλανούν τους πελάτες!
Τέλος πάντων, το προσπερνάω, αλλά λίγο παρακάτω έρχεται το τελειωτικό χτύπημα. "Πόσα χρέωναν;" ρωτάει κάποιος. 300 dollars, του απαντάει ο άλλος. Υπότιτλος: "200 ευρώ"! Μάλιστα, το ευρώ έχει γίνει τώρα νόμισμα και των Ηνωμένων Πολιτειών, πάει το δολάριο, το πέταξαν στο χρονοντούλαπο!
Για όνομα του Θεού! Ξέρω ότι υπάρχει εταιρεία υποτιτλισμού που όντως λέει στους μεταφραστές να μετατρέπουν ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ σε ευρώ. Κάποιος σ' αυτή την εταιρεία έχει αποφασίσει ότι σε όλες τις χώρες του κόσμου θα συναλλάσσονται με ευρώ. Και με ποια ισοτιμία; Πώς είναι δυνατόν να φτιάχνεις υποτίτλους σε μια ταινία και να αποφασίζεις αυθαίρετα μια ισοτιμία που δεν θα ισχύει τη μέρα που θα προβληθεί η ταινία; Ή μετά από δύο χρόνια που θα ξαναπροβληθεί σε επανάληψη; Και ερωτώ εγώ τώρα, η αφελής: Γιατί να μην το κάνουμε αυτό και σε βιβλία; Να διαβάζεις ένα αμερικάνικο μυθιστόρημα και οι άνθρωποι να συναλλάσσονται σε ευρώ. Σε τι διαφέρουν, δηλαδή, οι διάλογοι της ταινίας από τους διαλόγους ενός βιβλίου; Άλλη ερώτηση, είπαμε, είμαι αφελής: Αν η ταινία ήταν τοποθετημένη χρονικά προ της καθιέρωσης του ευρώ, τι μετατροπή θα έκαναν;
Μετά απ' αυτό, άλλαξα κανάλι. Πόσες γροθιές μπορεί να αντέξει ένας τηλεθεατής μέσα σε πέντε λεπτά τηλεθέασης;
Έχουν συλλάβει μερικές δεσποινίδες που ψωνίζονταν στον δρόμο ή στο καζίνο, δεν πρόσεξα. Ρωτάει κάποιος, γιατί τις συλλάβατε αυτές; Απαντάει ο αστυνομικός: Solicitation. Μετάφραση; Αποπλάνηση!
Ένα κλικ μακριά ήταν το λεξικό: solicit = (για πόρνες κτλ) διπλαρώνω, πλησιάζω με ανήθικους σκοπούς, "ψωνίζομαι".
Στην επίσημη γλώσσα λέγεται γενικά (όχι μόνο για πόρνες) και "άγρα πελατών". Αλλά όχι, ο μεταφραστής προτίμησε να ισχυριστεί ότι οι πόρνες αποπλανούν τους πελάτες!
Τέλος πάντων, το προσπερνάω, αλλά λίγο παρακάτω έρχεται το τελειωτικό χτύπημα. "Πόσα χρέωναν;" ρωτάει κάποιος. 300 dollars, του απαντάει ο άλλος. Υπότιτλος: "200 ευρώ"! Μάλιστα, το ευρώ έχει γίνει τώρα νόμισμα και των Ηνωμένων Πολιτειών, πάει το δολάριο, το πέταξαν στο χρονοντούλαπο!
Για όνομα του Θεού! Ξέρω ότι υπάρχει εταιρεία υποτιτλισμού που όντως λέει στους μεταφραστές να μετατρέπουν ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ σε ευρώ. Κάποιος σ' αυτή την εταιρεία έχει αποφασίσει ότι σε όλες τις χώρες του κόσμου θα συναλλάσσονται με ευρώ. Και με ποια ισοτιμία; Πώς είναι δυνατόν να φτιάχνεις υποτίτλους σε μια ταινία και να αποφασίζεις αυθαίρετα μια ισοτιμία που δεν θα ισχύει τη μέρα που θα προβληθεί η ταινία; Ή μετά από δύο χρόνια που θα ξαναπροβληθεί σε επανάληψη; Και ερωτώ εγώ τώρα, η αφελής: Γιατί να μην το κάνουμε αυτό και σε βιβλία; Να διαβάζεις ένα αμερικάνικο μυθιστόρημα και οι άνθρωποι να συναλλάσσονται σε ευρώ. Σε τι διαφέρουν, δηλαδή, οι διάλογοι της ταινίας από τους διαλόγους ενός βιβλίου; Άλλη ερώτηση, είπαμε, είμαι αφελής: Αν η ταινία ήταν τοποθετημένη χρονικά προ της καθιέρωσης του ευρώ, τι μετατροπή θα έκαναν;
Μετά απ' αυτό, άλλαξα κανάλι. Πόσες γροθιές μπορεί να αντέξει ένας τηλεθεατής μέσα σε πέντε λεπτά τηλεθέασης;
Η μεγάλη πρόκληση μετατροπής θα ήταν στο «τα μυαλά τους και μια λίρα».
Κάθε εταιρεία/γραφειάκι υποτιτλισμού δίνει ένα style guide στους συνεργάτες και απαιτεί να το τηρούν. Φαντάσου τώρα να πας να συνεργαστείς μαζί τους και να σου πουν να μετατρέπεις όλα τα νομίσματα σε ευρώ. Τρομάρα τους, τότε που είχαμε τη δραχμή, θα βλέπαμε στους υποτίτλους όλον τον κόσμο να συναλλάσσεται σε δραχμές; Ή τους ήρθε τώρα με το ευρώ αυτή η φαεινή ιδέα;
sarant
¥
Φοβερή σχιζολεξία στο τελευταίο γράμμα της Βίκης Σταμάτη, με το οποίο εξηγεί γιατί δεν "πάει" (*) στον ανακριτή.
Λόγοι κλονισμού, ψυχικής υγείας και κυρίως ανεπανόρθωτης βλάβης της φυσικής μου υγείας, δεν μου επιτρέπουν να παραστώ απολογούμενη εν όποιον Σας.
(Το έχει και άλλη μια φορά στη συνέχεια).
Και δεν δύναται να υποστεί "την βάσανον" της μεταγωγής.
Βέβαια, μπορεί τη σχιζολεξία να τη διέπραξε η δημοσιογράφος που μετέφερε το μήνυμα ή το σάιτ.
(*) Ο τίτλος του enikos: Η Βίκυ δεν "πάει" στον ανακριτή.
Τα πιο περιττά και παραπλανητικά εισαγωγικά του αιώνα; (Όχι βέβαια, αλλά ίσως της εβδομάδας)
Λόγοι κλονισμού, ψυχικής υγείας και κυρίως ανεπανόρθωτης βλάβης της φυσικής μου υγείας, δεν μου επιτρέπουν να παραστώ απολογούμενη εν όποιον Σας.
(Το έχει και άλλη μια φορά στη συνέχεια).
Και δεν δύναται να υποστεί "την βάσανον" της μεταγωγής.
Βέβαια, μπορεί τη σχιζολεξία να τη διέπραξε η δημοσιογράφος που μετέφερε το μήνυμα ή το σάιτ.
(*) Ο τίτλος του enikos: Η Βίκυ δεν "πάει" στον ανακριτή.
Τα πιο περιττά και παραπλανητικά εισαγωγικά του αιώνα; (Όχι βέβαια, αλλά ίσως της εβδομάδας)
Πολύ παλιά, πριν την δεκαετία του '90, τα λεφτά του Σκρουτζ Μακ Ντακ, στα περιοδικά της Ντίσνεϋ, ήταν σε δραχμές. Δεν ξέρω αν κάνανε μετατροπή στην ισοτιμία ή απλώς άλλαζαν τις λέξεις μόνο. Αργότερα άλλαξαν πολιτική και επανέφεραν τα δολλάρια (πάντα με δύο δέλτα). Δεν ξέρω αν ακόμη το κάνουν στην μετά ευρώ εποχή, αλλά στην Γαλλία μετέφραζαν τα λεφτά του Σκρουτζ σε φράγκα.
Παγίδες στη μετάφραση (νομισματικές μετατροπές), και άλλο υπότιτλος, άλλο μικιμάους.
Δολάρια με δύο δέλτα; *Δδηλαδδή *δδολάρια;
SBE
¥
Εγώ ψάρεψα χτες το βράδυ διάλογο όπου ο πρωταγωνιστής παίρνει τηλέφωνο σε κάποιο γραφείο και ζητά να τον συνδέσουν με τον Τάδε. Και ρωτάει η φωνή από το τηλέφωνο: extension? και μεταφράζει ο υποτιτλιστής: Επέκταση;
Ναι, τόσο στοιχειώδη...
Και βρε παιδιά αυτό το seduce μερικές φορές ταιριάζει να το πεις φλερτάρω, ξελογιάζω κλπ. Αμάν πια με αυτές τις αποπλανήσεις. Όλοι αποπλανούνται και αποπλανούν;
Ναι, τόσο στοιχειώδη...
Και βρε παιδιά αυτό το seduce μερικές φορές ταιριάζει να το πεις φλερτάρω, ξελογιάζω κλπ. Αμάν πια με αυτές τις αποπλανήσεις. Όλοι αποπλανούνται και αποπλανούν;
Παγίδες στη μετάφραση (νομισματικές μετατροπές), και άλλο υπότιτλος, άλλο μικιμάους.
Δολάρια με δύο δέλτα; *Δδηλαδδή *δδολάρια;
Με δύο λάμδα, προπετή.
Προπετής, μουά; Έχουμε κατάλληλες παροιμίες γι' αυτό, δύο.
Για να μην αρχίσω να υπενθυμίζω συγκεκριμένα νήματα και ποστ...
Τη φατσούλα δεν την είδες; Αυτή τη βλέπεις τουλάχιστον; :twit:
Αν δεν εκτιμάς ότι σε παραπέμπω στο κατάλληλο νήμα να διαβάσεις κάτι παραπάνω, τι άλλο να πω...
Εσύ τις αόρατες φατσούλες δεν τις βλέπεις; Πρέπει να τις βάλω κι όλας*;
* για να την σπάσω στους αντισχιζολέκτες
* για να την σπάσω στους αντισχιζολέκτες
Δεδομένου ότι η περιουσία του Σκρουτζ μετριέται σε απιθανομύρια και φανταστικομύρια, νομίζω ότι κι αν κάναν κι αν δεν κάναν, μάλλον κανείς δεν θα το καταλάβαινε.
Μερικές φορές, η διατύπωση μιας πληροφορίας, όπως π.χ. "Τα λεφτά του Σκρουτζ στα μικιμάους ήταν σε δραχμές", πρέπει να συνοδεύεται από πιο ξεκάθαρη διατύπωση της προσωπικής άποψης, αλλιώς δημιουργείται η εντύπωση ότι η συγκεκριμένη πληροφορία δόθηκε με σκοπό να αποδείξει ότι κακώς επισημάνθηκε ως μαργαριτάρι η μετατροπή των δολαρίων σε ευρώ.
Και επειδή εγώ άνοιξα το σχετικό θέμα, θα ήθελα να μάθω αν ο Ελληγεννής προτείνει να μετατρέπουμε όλα τα νομίσματα σε ευρώ στους υποτίτλους των ταινιών -- και αν η ταινία είναι γυρισμένη ή η υπόθεσή της διαδραματίζεται προ της καθιέρωσης του ευρώ, να τα μετατρέπουμε όλα σε δραχμές. Οπότε, θα είχε πολύ γέλιο, να βλέπουμε μια ταινία του 1950, όταν το δολάριο έκανε 15 δραχμές, μια ταινία του '60, όταν το δολάριο έκανε 30 δραχμές, μία του 1990, όταν το δολάριο έκανε 150 δραχμές και μια σημερινή, που το δολάριο κάνει 1,30 ευρώ, και να προσπαθούμε να κάνουμε υπολογισμούς με το μυαλό μας. (Και να μην ξεχάσουμε και τις ισοτιμίες του δολαρίου-ευρώ από το 2001 μέχρι σήμερα -- ξεκίνησε από 1 προς 1 και έχει κυμανθεί σε διάφορα επίπεδα.)
Αντιγράφω από ένα άρθρο του κυρίου Αλογοσκούφη:
Η Ισοτιμία Δραχμή (sic) Δολαρίου
Καθ. Γ. Αλογοσκούφης, Διεθνής Οικονομική, 2012
Και επειδή εγώ άνοιξα το σχετικό θέμα, θα ήθελα να μάθω αν ο Ελληγεννής προτείνει να μετατρέπουμε όλα τα νομίσματα σε ευρώ στους υποτίτλους των ταινιών -- και αν η ταινία είναι γυρισμένη ή η υπόθεσή της διαδραματίζεται προ της καθιέρωσης του ευρώ, να τα μετατρέπουμε όλα σε δραχμές. Οπότε, θα είχε πολύ γέλιο, να βλέπουμε μια ταινία του 1950, όταν το δολάριο έκανε 15 δραχμές, μια ταινία του '60, όταν το δολάριο έκανε 30 δραχμές, μία του 1990, όταν το δολάριο έκανε 150 δραχμές και μια σημερινή, που το δολάριο κάνει 1,30 ευρώ, και να προσπαθούμε να κάνουμε υπολογισμούς με το μυαλό μας. (Και να μην ξεχάσουμε και τις ισοτιμίες του δολαρίου-ευρώ από το 2001 μέχρι σήμερα -- ξεκίνησε από 1 προς 1 και έχει κυμανθεί σε διάφορα επίπεδα.)
Αντιγράφω από ένα άρθρο του κυρίου Αλογοσκούφη:
Η Ισοτιμία Δραχμή (sic) Δολαρίου
Καθ. Γ. Αλογοσκούφης, Διεθνής Οικονομική, 2012
- Από το 1953 έως το 1974 η ισοτιμία της δραχμής ήταν 30 δραχμές στο δολάριο.
- Μέσα σε δέκα χρόνια, η αξία της δραχμής απέναντι στο δολάριο μειώθηκε κατά περίπου 5 φορές, με αποτέλεσμα το 1985 η ισοτιμία δραχμής δολαρίου να φθάσει τις 147,76 δραχμές ανά δολάριο.
- Tα επόμενα δέκα χρόνια η δραχμή είχε χάσει άλλη μία φορά την αξία της, και το 1995 βρισκόταν στις 237 δραχμές στο δολάριο.
- Όταν η Ελλάδα υιοθέτησε το ευρώ το 2000, η ισοτιμία της δραχμής βρισκόταν στις 365,6 δραχμές ανά δολάριο.
Να αφήσετε ήσυχα τα δολάρια, τα ρούβλια, τις ρουπίες, τα δηνάρια και όλα τα αργύρια γενικώς. Όταν έχουμε ιστορικό κείμενο και μας ενδιαφέρει να καταλάβει ο αναγνώστης (ο αναγνώστης, εντάξει; — μην προβληματίζετε το θεατή!) πόσο μεγάλο είναι ένα ποσό, τότε βάζουμε σε (υπο)σημείωση την αξία στο δικό μας νόμισμα ή την αγοραστική του αξία (π.χ. «περίπου 15.000 ευρώ» ή «ποσό που θα του επέτρεπε να αγοράσει τρεις αγελάδες από το γείτονά του»).