Χωρίς πολλά ηχητικά παραδείγματα δυσκολεύομαι να καταλάβω τις διαφορές που λέει το άρθρο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Βέβαια γενικότερα δυσκολεύομαι να καταλάβω τις διαφορές στις προφορές της Β. Αμερικής, ενώ δεν θα έπρεπε. Ξέρω μόνο τα βασικά: άμα μιλάνε αργά και τα τραβάνε και σε παίρνει ο ύπνος μέχρι να τελειώσουν μια πρόταση, είναι νότιοι. Άμα μιλάνε με τη μύτη και λίγο πιο γρήγορα από τους προηγούμενους είναι Τεξανοί. Άμα τον καφέ τον λένε κουόφι είναι νεοϋορκέζοι (αλλά τι γίνεται αν σε όλο το διάλογο δεν γίνεται αναφορά στον καφέ; ) κι άμα μιλάνε σαν την τηλεόραση είναι καλιφορνέζοι. Κι οι Βοστωνέζοι ακούγονται σα να προσπαθούν να μιλήσουν με αγγλική προφορά. Αν τα φωνήεντα είναι βραχέα και γρήγορα, τότε μιλάς με Καναδό. Αλλά δεν μιλάνε όλοι οι Καναδοί έτσι. Α, ναι, και αν ο αμερικανός συνομιλητής σας αρνείται να μιλήσει αγγλικά, εκτός αν τον βρίσετε, οπότε θα λυθεί η γλώσσα του και θα διαπιστώσετε άπταιστη γνώση με άψογη προφορά, τότε είναι μάλλον Γαλλοκαναδός. :inno: