Πολιτικός χάρτης

[Palavra]

Παρεμπιπτόντως, σε μια μικρογραφία και τηρουμένων των αναλογιών, αυτή η «ουδετερότητα» φαίνεται καλά και στη Λεξιλογία. Εδώ, σ' αυτό το νήμα, η ταύτιση του ΚΚΕ με τη Χρυσή Αυγή έγινε άμεσα ή έμμεσα καμιά 10ριά φορές χωρίς ούτε μία διαμαρτυρία.

Φαντάζομαι αγνόησες τις πολλαπλές ενστάσεις που έκανα στην αντιπαράθεση του ΚΚΕ με τη ΧΑ την οποία έκανε ο Lost Verse - μάλλον επειδή θεωρώ ότι είχε και ο Σταλινισμός θύματα. Ευτυχώς, όπως είπε και η Ελένη Γερασιμίδου στη συνέντευξή της στο Θεοδωράκη, προτού εκλεγεί «ξέρετε, εγώ δεν είμαι μέλος του κόμματος, μπορώ να λέω ό,τι θέλω».

Το ΚΚΕ δε, είναι το μόνο κόμμα που έχει την τιμή να έχει δικό του ξεχωριστό νήμα στη Λεξιλογία και με πολύ εύγλωττο, «περιγραφικό» τίτλο. Ξέρω, τώρα μπορεί να αποκτήσει και η Χρυσή Αυγή για να επέλθουν οι ισορροπίες. Δύο άκρα, δύο νήματα.

Εκτενείς αναφορές στη ΧΑ θα βρεις τόσο σε αυτό όσο και σε άλλα, πολύ παλιότερα νήματα, όπως αυτό που της είναι ολο αφιερωμένο, και μάλιστα προτού την θυμηθούν όλοι, ήδη από το 2010. Αν θεωρείς ότι δεν φτάνει, μπορείς ν' ανοίξεις όσα θέλεις. Κατά τα λοιπά, οι ειρωνίες με τα εισαγωγικά καλό θα ήταν να λείπουν - αυτό βέβαια αν θέλουμε να κάνουμε πολιτισμένη συζήτηση.

 

[panadeli]

Δεν ξεχνάω ότι οι κομουνιστές υπήρξαν θύματα του ναζισμού. Ίσα ίσα.
Ούτε όμως ξεχνάω ότι οι κομουνιστές υπήρξαν και θύτες, υπεύθυνοι για απέραντη ανθρώπινη δυστυχία (Και δεν μιλάω φυσικά μόνο για τα εγκλήματα του Στάλιν, αλλά και κάθε άλλου κομουνιστή ηγέτη, από τον Μάο, τον Πολ Ποτ και τον Κιμ Γιονγκ Ιλ μέχρι τον Τσαουσέσκου και τον Χότζα. Αντιπαραδείγματα δεν έχω, να με συμπαθάς αγαπητή μου άνεφ.)
Δεν ξεχνάω τους βρώμικους πολέμους των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και στο Ιράκ, ούτε τη στήριξη που παρείχαν σε πλείστα όσα στρατοκρατικά καθεστώτα.
Ούτε όμως ξεχνάω την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία, την Τσεχοσλοβακία και το Αφγανιστάν, της Κίνας στο Θιβέτ και της Βόρειας Κορέας στη Νότια Κορέα.
Δεν μπορώ να συμψηφίσω τα εγκλήματα του κομουνισμού με τα εγκλήματα του ναζισμού ή του καπιταλισμού.
Δεν μπορώ να θεωρήσω επαρκή την απάντηση κάποιου που, όταν κάνω λόγο για τα εγκλήματα του κομουνισμού, μου ανταπαντά "ναι, αλλά για τα εγκλήματα των αμερικανών δεν λες τίποτα". Εγώ δεν κάνω ποτέ το αντίστροφο.
Και δεν μπορώ να καταλάβω -ίσως είμαι μικρόνους τελικά- με ποιο ακριβώς σκεπτικό θα χαρακτήριζε κανείς τον λόγο μου "άκρως φασιστικό" απλά και μόνο επειδή απεχθάνομαι εξίσου τον κομουνισμό όσο και τον ναζισμό.

 

[anef]

Φαντάζομαι αγνόησες τις πολλαπλές ενστάσεις που έκανα στην αντιπαράθεση του ΚΚΕ με τη ΧΑ την οποία έκανε ο Lost Verse - μάλλον επειδή θεωρώ ότι είχε και ο Σταλινισμός θύματα. Ευτυχώς, όπως είπε και η Ελένη Γερασιμίδου στη συνέντευξή της στο Θεοδωράκη, προτού εκλεγεί «ξέρετε, εγώ δεν είμαι μέλος του κόμματος, μπορώ να λέω ό,τι θέλω».

Καθόλου δεν τις αγνόησα. Όμως, ήταν στο επίπεδο «μη μιλάς για το ΚΚΕ όταν σου μιλάω για τη Χρυσή Αυγή», κοινώς μην ξεφεύγεις απ' το θέμα. Εγώ, βέβαια, δεν μιλάω γι' αυτό αλλά για την ταύτιση των δύο μέσω του λόγου των «άκρων». Επίσης, για ποια θύματα του σταλινισμού μιλάς εδώ; Αν μιλάς για τα εκατομμύρια σοβιετικών που σκοτώθηκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν ήταν θύματα του σταλινισμού, δεν ήταν σταλινικοί όλοι αυτοί, πολίτες της Σοβιετικής Ένωσης ήταν. Εκτός αν δεν κατάλαβα σε τι αναφέρεσαι.
Και σίγουρα δεν κατάλαβα πού κολλάει η Γερασιμίδου.

Εκτενείς αναφορές στη ΧΑ θα βρεις τόσο σε αυτό όσο και σε άλλα, πολύ παλιότερα νήματα, όπως αυτό που της είναι ολο αφιερωμένο, και μάλιστα προτού την θυμηθούν όλοι, ήδη από το 2010. Αν θεωρείς ότι δεν φτάνει, μπορείς ν' ανοίξεις όσα θέλεις. Κατά τα λοιπά, οι ειρωνίες με τα εισαγωγικά καλό θα ήταν να λείπουν - αυτό βέβαια αν θέλουμε να κάνουμε πολιτισμένη συζήτηση.

Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχουν πολλές αναφορές, και θα υπάρξουν και περισσότερες. Αλλά δεν μιλούσα γι' αυτό. Όταν εν μέσω κρίσης μετά από διακυβέρνηση 30 χρόνων από δύο κόμματα βρίσκεις νήμα μόνο για επίθεση στο ΚΚΕ εδώ μέσα, κάτι πάει στραβά, δε νομίζεις; Είναι ενδεικτικό, δεν είπα πως είναι σκόπιμο.

Δεν ξεχνάω ότι οι κομουνιστές υπήρξαν θύματα του ναζισμού. Ίσα ίσα.
Ούτε όμως ξεχνάω ότι οι κομουνιστές υπήρξαν και θύτες, υπεύθυνοι για απέραντη ανθρώπινη δυστυχία (Και δεν μιλάω φυσικά μόνο για τα εγκλήματα του Στάλιν, αλλά και κάθε άλλου κομουνιστή ηγέτη, από τον Μάο, τον Πολ Ποτ και τον Κιμ Γιονγκ Ιλ μέχρι τον Τσαουσέσκου και τον Χότζα. Αντιπαραδείγματα δεν έχω, να με συμπαθάς αγαπητή μου άνεφ.)
Δεν ξεχνάω τους βρώμικους πολέμους των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και στο Ιράκ, ούτε τη στήριξη που παρείχαν σε πλείστα όσα στρατοκρατικά καθεστώτα.
Ούτε όμως ξεχνάω την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία, την Τσεχοσλοβακία και το Αφγανιστάν, της Κίνας στο Θιβέτ και της Βόρειας Κορέας στη Νότια Κορέα.
Δεν μπορώ να συμψηφίσω τα εγκλήματα του κομουνισμού με τα εγκλήματα του ναζισμού ή του καπιταλισμού.
Δεν μπορώ να θεωρήσω επαρκή την απάντηση κάποιου που, όταν κάνω λόγο για τα εγκλήματα του κομουνισμού, μου ανταπαντά "ναι, αλλά για τα εγκλήματα των αμερικανών δεν λες τίποτα". Εγώ δεν κάνω ποτέ το αντίστροφο.
Και δεν μπορώ να καταλάβω -ίσως είμαι μικρόνους τελικά- με ποιο ακριβώς σκεπτικό θα χαρακτήριζε κανείς τον λόγο μου "άκρως φασιστικό" απλά και μόνο επειδή απεχθάνομαι εξίσου τον κομουνισμό όσο και τον ναζισμό.

Δεν νομίζω να κατάλαβες το πνεύμα αυτού που είπα. Δεν σου απαγορεύει κανείς να απεχθάνεσαι εξίσου τον κομουνισμό με το ναζισμό. Με γεια σου με χαρά σου. Ούτε σου ζητάει κανείς να ξεχάσεις κάτι, ίσα-ίσα, να τα θυμάσαι όλα λέω εγώ. Μπορείς όμως να αναγνωρίσεις ότι η εξίσωση της κομουνιστικής ιδεολογίας με τη ναζιστική είναι άλλο τελείως πράμα; Μπορείς να αναγνωρίσεις ότι πραγμάτωση ή αποτέλεσμα της απόπειρας εγκαθίδρυσης του κομουνισμού ήταν ο Στάλιν, αλλά ήταν και δεκάδες απελευθερωτικά κινήματα σ' όλο τον κόσμο, ήταν ο Πολ Ποτ αλλά ήταν και το ΕΑΜ, ήταν ο Κιμ Γιονγκ Ιλ αλλά ήταν και οι εργατικοί αγώνες; Πρέπει κάπως να εξηγήσεις λοιπόν πώς όλα αυτά που βρίσκονται στη δεύτερη θέση αυτών των ζευγαριών, και που είχαν επίσης κάποια αποτελέσματα στην πραγματική ζωή ανθρώπων, δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο στη διαμόρφωση της απέχθειάς σου (στην ίδια δεύτερη θέση τι θα έβαζες άραγε για τον ναζισμό που απεχθάνεσαι εξίσου; ). Πρέπει να μπορείς να εξηγήσεις γιατί δεν απεχθάνεσαι εξίσου την κοινοβουλευτική δημοκρατία ή τον καπιταλισμό για τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας ή της εξαγωγής δημοκρατίας. Τα εγκλήματα αυτά είναι απολύτως ανάλογα, άρα αυτό που σου ζητάω είναι να μου πεις με βάση ποια κριτήρια αυτά και όχι τα άλλα εγκλήματα είναι που μετράνε. Μ' άλλα λόγια, δεν ανταπαντάω σε κάτι, ούτε υπεκφεύγω. Πολιτικές απαντήσεις ζητάω, όχι καταλόγους με like και dislike.

Ο «φασιστικός» λόγος θα ήταν ίσως ορθότερο να διατυπωθεί ως «εκφασιστικός». Τους λόγους τους εξήγησα παραπάνω. Μπορείς να ξαναρίξεις και μια ματιά στον τρόπο που εκφέρεται σ' αυτό το νήμα.

 

[Hellegennes]

Αγαπητή Anef, η δημοκρατία και ο καπιταλισμός μπορεί να μην λειτουργούν πάντα τέλεια, ωστόσο είναι ο μοναδικός λόγος που έχεις ό,τι έχεις γύρω σου, συν την ύπαρξη ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, συν την νομική κατοχύρωση του δικαιώματος της ελεύθερης βούλησης και έκφρασης. Πέραν της κατοχύρωσης, έχεις και τις πλατφόρμες που σου δίνουν λόγο, ακριβώς εξαιτίας αυτών των συστημάτων. Είσαι αυτήν την στιγμή σε ένα ηλεκτρονικό μέσο, στο οποίο συνδέεσαι ελεύθερα και αδιακρίτως, μέσω υπολογιστή ή άλλης ηλεκτρονικής συσκευής που κατέχεις γιατί σ'το επιτρέπει το σύστημα -και το σύστημα το δημιούργησε- και όπου μπορείς να εκφράζεις ό,τι είδους απόψεις θέλεις και να βοηθάς -άμα λάχει- την δημοκρατία να κάνει καλύτερα την δουλειά της, ελέγχοντάς την όπως μόνο αυτή σου επιτρέπει και κανένα άλλο σύστημα. Η δημοκρατία σού δίνει το δικαίωμα και ο καπιταλισμός τις πλατφόρμες. Μόνο η δημοκρατία και τα μέσα της -όταν λειτουργούν σωστά- σού επιτρέπουν να την ρυθμίζεις, συλλογικά ή ατομικά· να καταργείς νομοσχέδια εν τη γενέσει τους· να οργανώνεσαι· να διαμαρτύρεσαι· να βοηθάς στην διόρθωση των κακώς κειμένων.

 

[nickel]

Παρεμπιπτόντως, σε μια μικρογραφία και τηρουμένων των αναλογιών, αυτή η «ουδετερότητα» φαίνεται καλά και στη Λεξιλογία. Εδώ, σ' αυτό το νήμα, η ταύτιση του ΚΚΕ με τη Χρυσή Αυγή έγινε άμεσα ή έμμεσα καμιά 10ριά φορές χωρίς ούτε μία διαμαρτυρία. Ταυτίζονται οι κομουνιστές της Ελλάδας με τον Καιάδα και τον Μιχαλολιάκο, με μαχαιροβγάλτες ναζιστές, χωρίς ούτε ένα κιχ. Το ΚΚΕ δε, είναι το μόνο κόμμα που έχει την τιμή να έχει δικό του ξεχωριστό νήμα στη Λεξιλογία και με πολύ εύγλωττο, «περιγραφικό» τίτλο. Ξέρω, τώρα μπορεί να αποκτήσει και η Χρυσή Αυγή για να επέλθουν οι ισορροπίες. Δύο άκρα, δύο νήματα.

Υπάρχουν σε κάθε συζήτηση υπερβολές και ανισορροπίες. Η διαχείριση του φόρουμ δεν νιώθει την υποχρέωση να τρέχει να τις αποκαθιστά με βάση κάποιον άγνωστο σε μας μπούσουλα. Κάποιοι από τους διαχειριστές πιστεύουν ότι αρκεί να μη μεταχειριζόμαστε βάναυσο λόγο και να μην το παρακάνουμε με τις εκνευριστικές ειρωνείες. Ταυτόχρονα, αυτό δεν σημαίνει ότι θα ήμασταν ευτυχείς αν τα πολιτικά νήματα καταλαμβάνονταν από χρυσαυγίτες οι οποίοι με τακτ και κομψότητα θα ανέλυαν τις θέσεις τους και τις αντιθέσεις τους. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο προς το παρόν δεν συμβιβάζεται με το προφίλ του συγκεκριμένου χώρου.

Επίσης, εγώ νομίζω ότι το παράθεμα έχει υπερβολές που αδικούν το φόρουμ. Αλλά κι αυτό μέσα στο παιχνίδι είναι.

 

[panadeli]

Μπορείς όμως να αναγνωρίσεις ότι η εξίσωση της κομουνιστικής ιδεολογίας με τη ναζιστική είναι άλλο τελείως πράμα;
[...] Πρέπει να μπορείς να εξηγήσεις γιατί δεν απεχθάνεσαι εξίσου την κοινοβουλευτική δημοκρατία ή τον καπιταλισμό για τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας ή της εξαγωγής δημοκρατίας. Τα εγκλήματα αυτά είναι απολύτως ανάλογα, άρα αυτό που σου ζητάω είναι να μου πεις με βάση ποια κριτήρια αυτά και όχι τα άλλα εγκλήματα είναι που μετράνε.

Πολύ συνοπτικά, ελλείψει χρόνου:
Δεν ταυτίζω τον κομουνισμό με τον ναζισμό, ποτέ δεν το έκανα. Μάλιστα, επειδή ρωτάς για την κομουνιστική ιδεολογία, οφείλω να αναγωρίσω ότι ορισμένα στοιχεία της είναι ιδιαίτερα γοητευτικά, την ώρα που η ναζιστική ιδεολογία φαντάζει, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, εντελώς αποκρουστική. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, στα νιάτα μου, κινούμουν σε αριστερούς χώρους και καναδυό φορές ψήφισα και ΚΚΕ στις εκλογές (δεν θυμάμαι με ποιο χέρι). Το πρόβλημά μου με την κομουνιστική ιδεολογία στο έχω εξηγήσει σε άλλο νήμα: τη θεωρώ εντελώς ανεφάρμοστη. Και ακριβώς επειδή είναι εντελώς ανεφάρμοστη, οι προσπάθειες πραγμάτωσής της οδήγησαν, χωρίς εξαίρεση, σε αποκρουστικά ολοκληρωτικά καθεστώτα -εξίσου αποκρουστικά με τα ναζιστικά. Καλοί οι αγώνες για τα εργατικά δικαιώματα, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με άσκηση εξουσίας. Όποτε οι κομουνιστές ηγέτες βρέθηκαν σε θέση να ασκήσουν εξουσία, προκάλεσαν πολύ περισσότερη δυστυχία για τους εργάτες απ' όση ευδαιμονία γέννησαν οι εργατικοί αγώνες των κομουνιστών στις δημοκρατικές καπιταλιστικές χώρες.
Για την κοινοβουλευτική δημοκρατία προφανώς δεν έχω την ίδια άποψη. Με όλα τα στραβά της, η κοινοβουλευτική δημοκρατία παραμένει το μοναδικό πολίτευμα στο οποίο ο πολίτης μπορεί να συζητήσει ανοικτά για τα πεπραγμένα της εκάστοτε εξουσίας και να υποδείξει τις ανεπάρκειές της, τα λάθη της, τα εγκλήματά της κ.ο.κ. με στόχο τη διόρθωση και την αποτροπή τους, στο οποίο τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να ελέγξουν την άσκηση της εξουσίας από τους κυβερνώντες και όχι απλά να κάνουν προπαγάνδα υπέρ τους, στο οποίο η δικαιοσύνη μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα από τους φορείς άσκησης της εξουσίας. Βέβαια, όλα τα παραπάνω στην Ελλάδα του 2012 παραμένουν ζητούμενα, αλλά σε άλλες δημοκρατικές χώρες έχουν κατακτηθεί σε μεγάλο βαθμό.
Συγκρίνοντας τα τρία πολιτεύματα, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που γεννήθηκα σε μια δημοκρατική χώρα και όχι σε μια κομουνιστική ή ναζιστική. Όσα ελαφρυντικά κι αν αναγνωρίζω στην κομουνιστική ιδεολογία σε σχέση με τη ναζιστική, δεν θα ήθελα επ' ουδενί να ζούσα σε μια κομουνιστική χώρα, και υποψιάζομαι ότι το ίδιο ισχύει και για τη συντριπτική πλειοψηφία του 8,5% που προχθές ψήφισε ΚΚΕ. Το ίδιο πιστεύω ότι ισχύει, κατ' αναλογίαν, και για το 7% που ψήφισε Χρυσή Αυγή.

 

[drsiebenmal]

Αναρωτιόταν κάποιος παραπάνω (ή και σε άλλο νήμα, δε θυμάμαι) αν θ' αρχίσει και η Χρυσή Αυγή να μπαινοβγαίνει στα κανάλια. Καλή αρχή: ο Θεοδωράκης θα μας «αποκαλύψει» αύριο τον Μιχαλολιάκο.

Μου κάνει εντύπωση ότι μοιάζει να μην γνωρίζεις πως εκπομπή υπήρξε ήδη στην τηλεόραση (τις προάλλες, στο σόου του πορτ παρόλ του Σορίν Ματέι, στον ΣΚΑΪ) και ότι εκεί ο εκπρόσωπος τύπου του ΚΚΕ, ο Μάκης ο Μαΐλης, αξιώθηκε να είναι ο πρώτος εκπρόσωπος δημοκρατικού κόμματος που συζήτησε δημόσια με βουλευτές της ΧΑ. Ζήτησε μάλιστα μόνος του να παρέμβει, από το τηλέφωνο, σε εξ ορισμού μειονεκτική θέση (πράγματα στοιχειωδώς γνωστά σε όποιον γνωρίζει το μέσο, όπως π.χ. η Λιάνα η Κανέλλη).

Επίσης, αν και δεν θα έπρεπε, αφού έχεις καταγγείλει τους διαιτητές και θεωρείς ότι το γήπεδο γέρνει,

[...]
Παρεμπιπτόντως, σε μια μικρογραφία και τηρουμένων των αναλογιών, αυτή η «ουδετερότητα» φαίνεται καλά και στη Λεξιλογία.[...]

έχω και ένα σχόλιο επί της ουσίας των παρατηρήσεών σου:

Wäre es da nicht doch einfacher, die Regierung löste das Volk auf und wählte ein anderes?

 

[LostVerse]

Δεν ξεχνάω ότι οι κομουνιστές υπήρξαν θύματα του ναζισμού. Ίσα ίσα.
Ούτε όμως ξεχνάω ότι οι κομουνιστές υπήρξαν και θύτες, υπεύθυνοι για απέραντη ανθρώπινη δυστυχία (Και δεν μιλάω φυσικά μόνο για τα εγκλήματα του Στάλιν, αλλά και κάθε άλλου κομουνιστή ηγέτη, από τον Μάο, τον Πολ Ποτ και τον Κιμ Γιονγκ Ιλ μέχρι τον Τσαουσέσκου και τον Χότζα. Αντιπαραδείγματα δεν έχω, να με συμπαθάς αγαπητή μου άνεφ.)
Δεν ξεχνάω τους βρώμικους πολέμους των ΗΠΑ στο Βιετνάμ και στο Ιράκ, ούτε τη στήριξη που παρείχαν σε πλείστα όσα στρατοκρατικά καθεστώτα.
Ούτε όμως ξεχνάω την εισβολή της Σοβιετικής Ένωσης στην Ουγγαρία, την Τσεχοσλοβακία και το Αφγανιστάν, της Κίνας στο Θιβέτ και της Βόρειας Κορέας στη Νότια Κορέα.
Δεν μπορώ να συμψηφίσω τα εγκλήματα του κομουνισμού με τα εγκλήματα του ναζισμού ή του καπιταλισμού.
Δεν μπορώ να θεωρήσω επαρκή την απάντηση κάποιου που, όταν κάνω λόγο για τα εγκλήματα του κομουνισμού, μου ανταπαντά "ναι, αλλά για τα εγκλήματα των αμερικανών δεν λες τίποτα". Εγώ δεν κάνω ποτέ το αντίστροφο.
Και δεν μπορώ να καταλάβω -ίσως είμαι μικρόνους τελικά- με ποιο ακριβώς σκεπτικό θα χαρακτήριζε κανείς τον λόγο μου "άκρως φασιστικό" απλά και μόνο επειδή απεχθάνομαι εξίσου τον κομουνισμό όσο και τον ναζισμό.

Πολύ συνοπτικά, ελλείψει χρόνου:
Δεν ταυτίζω τον κομουνισμό με τον ναζισμό, ποτέ δεν το έκανα. Μάλιστα, επειδή ρωτάς για την κομουνιστική ιδεολογία, οφείλω να αναγωρίσω ότι ορισμένα στοιχεία της είναι ιδιαίτερα γοητευτικά, την ώρα που η ναζιστική ιδεολογία φαντάζει, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, εντελώς αποκρουστική. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, στα νιάτα μου, κινούμουν σε αριστερούς χώρους και καναδυό φορές ψήφισα και ΚΚΕ στις εκλογές (δεν θυμάμαι με ποιο χέρι). Το πρόβλημά μου με την κομουνιστική ιδεολογία στο έχω εξηγήσει σε άλλο νήμα: τη θεωρώ εντελώς ανεφάρμοστη. Και ακριβώς επειδή είναι εντελώς ανεφάρμοστη, οι προσπάθειες πραγμάτωσής της οδήγησαν, χωρίς εξαίρεση, σε αποκρουστικά ολοκληρωτικά καθεστώτα -εξίσου αποκρουστικά με τα ναζιστικά. Καλοί οι αγώνες για τα εργατικά δικαιώματα, αλλά δεν έχουν καμία σχέση με άσκηση εξουσίας. Όποτε οι κομουνιστές ηγέτες βρέθηκαν σε θέση να ασκήσουν εξουσία, προκάλεσαν πολύ περισσότερη δυστυχία για τους εργάτες απ' όση ευδαιμονία γέννησαν οι εργατικοί αγώνες των κομουνιστών στις δημοκρατικές καπιταλιστικές χώρες.
Για την κοινοβουλευτική δημοκρατία προφανώς δεν έχω την ίδια άποψη. Με όλα τα στραβά της, η κοινοβουλευτική δημοκρατία παραμένει το μοναδικό πολίτευμα στο οποίο ο πολίτης μπορεί να συζητήσει ανοικτά για τα πεπραγμένα της εκάστοτε εξουσίας και να υποδείξει τις ανεπάρκειές της, τα λάθη της, τα εγκλήματά της κ.ο.κ. με στόχο τη διόρθωση και την αποτροπή τους, στο οποίο τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να ελέγξουν την άσκηση της εξουσίας από τους κυβερνώντες και όχι απλά να κάνουν προπαγάνδα υπέρ τους, στο οποίο η δικαιοσύνη μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα από τους φορείς άσκησης της εξουσίας. Βέβαια, όλα τα παραπάνω στην Ελλάδα του 2012 παραμένουν ζητούμενα, αλλά σε άλλες δημοκρατικές χώρες έχουν κατακτηθεί σε μεγάλο βαθμό.
Συγκρίνοντας τα τρία πολιτεύματα, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που γεννήθηκα σε μια δημοκρατική χώρα και όχι σε μια κομουνιστική ή ναζιστική. Όσα ελαφρυντικά κι αν αναγνωρίζω στην κομουνιστική ιδεολογία σε σχέση με τη ναζιστική, δεν θα ήθελα επ' ουδενί να ζούσα σε μια κομουνιστική χώρα, και υποψιάζομαι ότι το ίδιο ισχύει και για τη συντριπτική πλειοψηφία του 8,5% που προχθές ψήφισε ΚΚΕ. Το ίδιο πιστεύω ότι ισχύει, κατ' αναλογίαν, και για το 7% που ψήφισε Χρυσή Αυγή.

Είναι από τις λίγες φορές σ' αυτό το φόρουμ που ταυτίζομαι σχεδόν απόλυτα με τα γραφόμενα ενός συνομιλητή. Απέραντα +++

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, στα νιάτα μου, κινούμουν σε αριστερούς χώρους και καναδυό φορές ψήφισα και ΚΚΕ στις εκλογές (δεν θυμάμαι με ποιο χέρι).

Μια από τα ίδια κι εδώ. Σ' όλη μου τη ζωή, ψήφισα ΚΚΕ δυο φορές. Και τις δυο φορές με έκαναν να το μετανιώσω πικρά την αμέσως επόμενη των εκλογών.

 

[anef]

Ανεφ, πολλοί Έλληνες υπέφεραν πάρα πολύ από τους κομμουνιστές στον εμφύλιο, και όχι δεν δικαιολογείται αυτό επειδή ήταν εμφύλιος. Αλλά και εκτός Ελλάδας, αν θυμάμαι καλά κάποιες χώρες της ανατολικής Ευρώπης προσπάθησαν να απαγορεύσουν εντός ΕΕ τα κομμουνιστικά σύμβολα, ακριβώς όπως απαγορεύονται τα ναζιστικά. Το ότι δεν τα κατάφεραν οφείλεται μόνο στο ότι υπάρχουν κομμουνιστικά κόμματα που δεν έχουν σταλινικό παρελθόν. Επομένως μη σε προβληματίζει το ότι πολλοί ίσως θεωρούν ότι οι δύο ακραίοι χώροι δε διαφέρουν και τόσο.
Τώρα, μια μικρή διαφωνία ως προς το ότι ο φασισμός κι ο εθνικοσοσιαλισμός είναι εργαλεία του καπιταλισμού. Με στόχο την κοινωνική ισότητα και τον κρατικό παρεμβατισμό στην οικονομία, το αντίθετο είναι.

Αγαπητή SBE, προφανώς κατά τη γνώμη σου οι Έλληνες κομουνιστές θα έπρεπε να είχαν συναινέσει στον αφανισμό τους αδιαμαρτύρητα. Να σου υπενθυμίσω λοιπόν ότι οι διώξεις, οι εξορίες και το κυνήγι είχαν αρχίσει πολύ πριν, και όχι γιατί φοβόταν το ελληνικό κράτος και η δικτατορία του Μεταξά την κατάλυση της δημοκρατίας και τον περιορισμό των ελευθεριών. Ταξικός πόλεμος γινόταν, ταξικός πόλεμος γίνεται, με άλλους όρους τότε, με άλλους τώρα.

Το επιχείρημά σου για τις φουλ δημοκρατίες των ανατολικών χωρών που ζητούν την κατάργηση των κομουνιστικών συμβόλων (αυτές, ας πούμε, που προωθούν ταυτόχρονα την καταναγκαστική εργασία των ανέργων σε στρατόπεδα) δεν το πολυκατάλαβα, αν θέλεις εξήγησέ το παραπάνω.

Για τον φασισμό, και αν είναι ή δεν είναι εργαλείο του καπιταλισμού: μπορείς να μου θυμίσεις ποιος ακριβώς φασίστας επαγγέλλεται την «κοινωνική ισότητα»; Χώρος, για παράδειγμα, όπως το ΛΑΟΣ, που υποστηρίζει πως η λύση στο «μεταναστευτικό» είναι να κάνουμε τους μετανάστες να περνάνε στη χώρα μας χειρότερα απ' ό,τι περνούσαν στη δική τους (ξέρεις, εκεί με τους πολέμους, την πείνα και την εξαθλίωση), δεν ξέρω πώς μπορεί να αντιλαμβάνεται την «κοινωνική ισότητα». Δεν έχουν χάσει απλώς οι λέξεις τη σημασία τους, χρειαζόμαστε πια άλλη γλώσσα.

Και για τον κρατικό παρεμβατισμό, από πού κι ως πού είναι αντίθετος με τον καπιταλισμό; Το αστικό κράτος δεν είναι που ανακεφαλαιοποιεί αυτή τη στιγμή τις τράπεζες; Ποιος τις ανακεφαλαιοποιεί, η αόρατος χειρ; Μην μπερδεύεις τον κρατικό παρεμβατισμό με το κοινωνικό κράτος (το οποίο φυσικά ιστορικά ούτε αυτό είναι ασύμβατο με τον καπιταλισμό και συγκεκριμένα με τον καπιταλισμό της Δύσης του καιρού των παχιών αγελάδων, και με την πίεση που άσκησε η άνοδος των αριστερών κινημάτων).

Η δημοκρατία σού δίνει το δικαίωμα και ο καπιταλισμός τις πλατφόρμες. Μόνο η δημοκρατία και τα μέσα της -όταν λειτουργούν σωστά- σού επιτρέπουν να την ρυθμίζεις, συλλογικά ή ατομικά• να καταργείς νομοσχέδια εν τη γενέσει τους• να οργανώνεσαι• να διαμαρτύρεσαι• να βοηθάς στην διόρθωση των κακώς κειμένων.

Αυτά, Ελληγενή, με τα δικαιώματα και τις πλατφόρμες μην τα λες σε μένα. Πες τα σ' αυτούς που δεν τα έχουν καταλάβει επαρκώς και αυτοκτονούν, σ' αυτούς που ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε, αντί να χρησιμοποιούν τις κατάλληλες πλατφόρμες. Εγώ είμαι από άλλο ανέκδοτο: πιστεύω πως η αστική δημοκρατία «λειτουργεί σωστά» μόνο όταν δεν απειλείται το κεφάλαιο, όταν απειλείται παραχωρεί ευχαρίστως τη θέση της σε κράτος έκτακτης ανάγκης, σε χούντες και χουντίτσες, και σε δικτατορίες. Πιστεύω επίσης πως η «ελευθερία του λόγου» υπάρχει και πάλι μόνο όσο είναι ανώδυνη. Μόλις αρχίζει να μετατρέπεται σε δυνατότητα ανατρεπτικής και χειραφετητικής πράξης, αρχίζουν οι αναστολές της. Το είπε πολύ καλά η SBE πιο πάνω: και τι μας ενόχλησε το ΚΚΕ τόσα χρόνια που είναι στη Βουλή; Σάμπως έκανε και τίποτα; Κάτι που βέβαια σημαίνει πως αν αρχίσει να κάνει, μπορεί κάλλιστα να τεθεί εκτός νόμου ως εχθρός της δημοκρατίας και «άκρο».

 

[anef]

@panadeli: Από τον συνδυασμό αυτών των 3 δηλώσεών σου:

Δεν ταυτίζω τον κομουνισμό με τον ναζισμό, ποτέ δεν το έκανα.

Και δεν μπορώ να καταλάβω -ίσως είμαι μικρόνους τελικά- με ποιο ακριβώς σκεπτικό θα χαρακτήριζε κανείς τον λόγο μου "άκρως φασιστικό" απλά και μόνο επειδή απεχθάνομαι εξίσου τον κομουνισμό όσο και τον ναζισμό.

Μάλιστα, επειδή ρωτάς για την κομουνιστική ιδεολογία, οφείλω να αναγωρίσω ότι ορισμένα στοιχεία της είναι ιδιαίτερα γοητευτικά, την ώρα που η ναζιστική ιδεολογία φαντάζει, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, εντελώς αποκρουστική.

βγάζω τα εξής, ελπίζω όχι αυθαίρετα, συμπεράσματα: Δεν ταυτίζεις και δεν ταύτιζες ποτέ τον κομουνισμό με τον ναζισμό. Δηλαδή, στα μάτια σου, κομουνισμός και ναζισμός δεν είναι ίδιοι. Μάλιστα, βρίσκεις ορισμένα στοιχεία της κομουνιστικής ιδεολογίας ιδιαίτερα γοητευτικά, ενώ τη ναζιστική τη βρίσκεις εντελώς αποκρουστική. Δεδομένου δε ότι δεν αρνείσαι και ορισμένα θετικά αποτελέσματα του κομουνισμού (απλώς λες ότι όταν μπαίνουν στη ζυγαριά με τη δυστυχία που προκάλεσε αλλού ο κομουνισμός δεν έχουν τόση σημασία), θα περίμενε κανείς πως θα είχες διαφορετική στάση απέναντί τους. Εσύ όμως απεχθάνεσαι εξίσου και τους δύο. Προφανώς λοιπόν η απέχθειά σου έχει αρκετά διαφορετικό περιεχόμενο στη μία και την άλλη περίπτωση. Μπορείς να μου εξηγήσεις πώς ακριβώς εκφράζεται αυτό στον λόγο περί άκρων που κατά τα άλλα υιοθετείς; Πώς παίρνει υπόψη του αυτός ο λόγος τις διαφορές που αναγνωρίζεις; Πώς λοιπόν διαφοροποιείς τον δικό σου «προσωπικό» λόγο περί άκρων από τον κυρίαρχο λόγο περί άκρων που όχι μόνο δεν φαίνεται να αναγνωρίζει καμία διαφορά, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ενστερνίζεται ο ίδιος πρακτικές του ενός άκρου; (Βλ. στρατόπεδα μεταναστών, τις διάφορες «βόμβες», τη στάση απέναντι στις εκδιδόμενες οροθετικές γυναίκες, τη συγκυβέρνηση με ΛΑΟΣ, την επίκληση εθνικού κινδύνου και κατάστασης έκτακτης ανάγκης κλπ.). Θεωρείς ότι δεν έχει σημασία να διαφοροποιήσεις τον δικό σου λόγο από τον κυρίαρχο; Ποιο «άκρο» πιστεύεις ότι ευνοείται περισσότερο από αυτόν τον λόγο;

Τώρα, όσον αφορά την εξήγηση που δίνεις για την απέχθειά σου, εδώ συμβαίνει κάτι το εντελώς ακατανόητο για μένα. Απεχθάνεσαι τον κομουνισμό ταυτόχρονα και γιατί είναι ανεφάρμοστος και γιατί εφαρμόστηκε. Επειδή όμως αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει γιατί αποτελεί αντίφαση, στην ουσία υποθέτω δεν απεχθάνεσαι τον ίδιο τον κομουνισμό (στο κάτω-κάτω είναι γελοίο να απεχθανόμαστε κάτι που γνωρίζουμε πως δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί -ενώ από την άλλη, η απέχθεια που εξίσου αισθάνεσαι για τον ναζισμό έχει τη ρίζα της στο ακριβώς αντίθετο, τη γνώση ότι μπορεί να εφαρμοστεί και έχει εφαρμοστεί). Το δικό μου συμπέρασμα, άρα, είναι πως απεχθάνεσαι την ίδια την προσπάθεια, τη θέληση των ανθρώπων να τον εγκαθιδρύσουν. Και μάλιστα τη συλλογική θέλησή τους που προσπαθεί να γίνει πράξη. Την προσπάθεια λοιπόν να υπάρξει μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο την εξισώνεις με τον φασισμό. Αποκλείω εντελώς το να απεχθάνεσαι οποιοδήποτε σύστημα λόγω των ανθρώπινων θυμάτων. Δεν μπορώ να φανταστώ πώς τα θύματα του Στάλιν είναι πιο θύματα από τα θύματα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. (Αφήνω εντελώς απ’ έξω το γεγονός πως Σοβιετική Ένωση δεν ήταν μόνο Στάλιν, και πως η απόπειρα εφαρμογής του κομουνισμού δεν είχε ιστορικά πάντα σχέση με εκκαθαρίσεις, π.χ. στην Κούβα).

Μια τελευταία παρατήρηση: ο κομουνισμός δεν είναι πολίτευμα. Είναι ένα (μη υπαρκτό) οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που επιδιώκει να καταργήσει τις καπιταλιστικές σχέσεις, οι οποίες ιστορικά έχουν εκφραστεί από πολλά πολιτεύματα π.χ. κοινοβουλευτική δημοκρατία, δικτατορία, βασιλεία κλπ. Ο τρόπος με τον οποίο ο κομουνισμός μπορεί (αν μπορεί) να εφαρμοστεί είναι ανοιχτός ιστορικά (για παράδειγμα, τα εργατικά συμβούλια των σοβιέτ είχαν πολύ μεγαλύτερη σχέση με την έννοια της δημοκρατίας απ’ ότι έχει η κυβέρνηση Παπαδήμου, άσχετα αν αυτή η σχέση δεν κράτησε για πολύ κατά την ιστορική περίοδο που δοκιμάστηκε).

Συνοπτικά, και σε σχέση με το ερώτημα που σου είχα θέσει παραπάνω, ένα βλέπω να είναι το κριτήριο σχετικά με το γιατί κάποια θύματα μετράνε περισσότερο από άλλα: η θέση που κατέχεις στο σημερινό σύστημα και ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι αυτή τη θέση. Απόλυτα σεβαστό και κατανοητό ταξικό κριτήριο. Ούτε γιατί ή η κοινοβουλευτική δημοκρατία (ή ο καπιταλισμός) είναι καλύτερη για όλους, ούτε γιατί όλους τους ωφελεί, ούτε γιατί είναι ηθικά ανώτερη.

 

[SBE]

Anef, ένα ένα. Πρώτα πρώτα, μη λες ότι είπα πράγματα που δεν είπα. Και χωρίς να ανατρέξω στο τι είπα, μπορώ να σου πω ότι σίγουρα δεν είπα ότι το ΚΚΕ δε μας ενόχλησε τόσα χρόνια στη Βουλή.
Δεύτερα δεύτερα, δεν ξέρω αν έπρεπε να περιμένουν οι κομμουνιστές να αφανιστούν, και θεωρώ ότι αυτό είναι εκτός θέματος οπότε δεν πιάνω την πάσα και πάω πιο κάτω.
Τρίτα τρίτα, κοινωνική ισότητα μέσα στο έθνος/τη φυλή/την ομάδα, θα ήταν πιο πλήρης έκφραση, αλλά θεωρώ ότι οι συνομιλητές μου δεν έχουν αϊκιού φυκιού και δεν χρειάζεται να διευκρινίζω και την παραμικρή λεπτομέρεια.

Και επειδή δεν έχω διάθεση να διευκρινίζω την παραμικρή λεπτομέρεια, ούτε να τροφοδοτήσω άλλο τη συζήτηση που δεν καταλήγει πουθενά, αποχωρώ.

 

[anef]

@Nickel, palavra, drsiebenmal: δεν καταλαβαίνω γιατί η αναφορά μου στη Λεξιλογία εκλήφθηκε ως αίτημα, καταγγελία ή παράπονο. Επισήμανα μόνο την αναλογία αυτού που συμβαίνει εκεί έξω με αυτό που συμβαίνει εδώ μέσα. Η αντίθεσή μου σ' αυτό που συμβαίνει δεν συνιστά κάποιου είδους διαμαρτυρία ή αίτημα προς εσάς, δεν έχω τέτοιες αυταπάτες. Η χρήση δε των εισαγωγικών δεν ήταν καθόλου ειρωνική: είχαν την ίδια λειτουργία που είχαν και στο υπόλοιπο κείμενό μου, μια προσπάθεια να αντιστρέψω αυτό που κτγμ συνιστά αντιστροφή της πραγματικότητας, ελλείψει άλλης γλώσσας όπως έλεγα και παραπάνω.

@drsiebenmal: όχι την εκπομπή που λες δεν την είδα. Μάλιστα αφότου έγραψα αυτά για τον Θεοδωράκη, ανακάλυψα ότι είχαν ήδη προβληθεί άλλες δύο εκπομπές τουλάχιστον. Τώρα, το πνεύμα σου δεν το αντιλαμβάνομαι. Δηλαδή αν σε μια δημοσιογραφική εκπομπή βγούνε τα φυντάνια της ΧΑ και αρχίζουν να ρίχνουν λάσπη για κόμματα ή αρχηγούς κομμάτων ή οτιδήποτε άλλο, δεν πρέπει κανείς να παρεμβαίνει; Μπορεί και να μην πρέπει, δεν είμαι βέβαιη, αλλά δεν μου φαίνεται και αυτονόητο.

Το απόσπασμα του Μπρεχτ μπορείς να μου εξηγήσεις τι σχέση έχει με αυτά που είπα, δεν μου είναι κι αυτό σαφές.

@SBE: νομίζω πως μπορεί κανείς να διακρίνει τι ισχυρίζομαι πως είπες και τι ισχυρίζομαι ότι είναι δικό μου συμπέρασμα. Για τα υπόλοιπα, ουδέν σχόλιο κι από μένα. Τα πράγματα μιλάνε μόνα τους.

 

[drsiebenmal]

Αγαπητή anef,

Είμαι ένας άνθρωπος κάποιας ηλικίας, από αυτούς που η νεολαία "πρέπει να τους κλειδώνει για να μην ψηφίζουν πια". Όταν γεννήθηκα, ο πλανήτης μας είχε κοντά 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους λιγότερους, που το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό τους ζούσαν σε πραγματικές ή καλυμμένες δικτατορίες, σε αδιανόητη πείνα, ένδεια και αρρώστια, σε πολέμους με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, σε συνθήκες που δεν μπορεί να διανοηθεί σήμερα ο μέσος Έλληνας (αλλά είναι στο τσακ έτοιμος να τις ξαναζήσει). Τα θεωρητικά μου πλαίσια χαράχτηκαν σε άλλες εποχές, λοιπόν, και μάλλον έχουν απολιθωθεί εδώ και καιρό, οπότε συμπάθα με, αλλά δεν με ενδιαφέρουν οι ατελέσφορες συζητήσεις θεολογικού χαρακτήρα. Με ενδιαφέρουν πια κυρίως πρακτικά πράγματα.

Στη Λεξιλογία έχω επιλέξει να συμμετέχω κυρίως για να συνεισφέρω αυτό το λίγο που μπορώ σε γλωσσικά και μεταφραστικά θέματα που απασχολούν συναδέλφους. Είναι κρίμα που δεν έχεις πια καιρό να συνεισφέρεις κι εσύ, όπως παλιότερα, και σε κάτι μεταφραστικό ή γλωσσικό. Κατανοώ όμως, και σέβομαι απόλυτα τις προτεραιότητές σου, καταλαβαίνω επίσης 100% όσα γράφεις και πιστεύεις, και θεωρώ ότι είσαι τουλάχιστον εξίσου ευφυής άνθρωπος ώστε να καταλαβαίνεις τι πιστεύω και τι γράφω, και γιατί.

Επίσης, νομίζω ότι όταν αποφασίζεις να έρθεις σε διάλογο με κάποιον που εσύ αναγορεύεις σε συνομιλητή/συνεργάτη/σύντροφό σου κλπ, έχει νόημα να επιλέγεις το πού και το πώς ώστε από τον διάλογο να βγαίνει κάτι θετικό. Η κουβέντα για την κουβέντα, για το τσίγκλισμα του άλλου, είναι για τα δελτία των οχτώ. Κττγμ, πάντα.

 

[anef]

Αγαπητή anef,

Είμαι ένας άνθρωπος κάποιας ηλικίας, από αυτούς που η νεολαία "πρέπει να τους κλειδώνει για να μην ψηφίζουν πια". Όταν γεννήθηκα, ο πλανήτης μας είχε κοντά 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους λιγότερους, που το συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό τους ζούσαν σε πραγματικές ή καλυμμένες δικτατορίες, σε αδιανόητη πείνα, ένδεια και αρρώστια, σε πολέμους με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, σε συνθήκες που δεν μπορεί να διανοηθεί σήμερα ο μέσος Έλληνας (αλλά είναι στο τσακ έτοιμος να τις ξαναζήσει). Τα θεωρητικά μου πλαίσια χαράχτηκαν σε άλλες εποχές, λοιπόν, και μάλλον έχουν απολιθωθεί εδώ και καιρό, οπότε συμπάθα με, αλλά δεν με ενδιαφέρουν οι ατελέσφορες συζητήσεις θεολογικού χαρακτήρα. Με ενδιαφέρουν πια κυρίως πρακτικά πράγματα.

Στη Λεξιλογία έχω επιλέξει να συμμετέχω κυρίως για να συνεισφέρω αυτό το λίγο που μπορώ σε γλωσσικά και μεταφραστικά θέματα που απασχολούν συναδέλφους. Είναι κρίμα που δεν έχεις πια καιρό να συνεισφέρεις κι εσύ, όπως παλιότερα, και σε κάτι μεταφραστικό ή γλωσσικό. Κατανοώ όμως, και σέβομαι απόλυτα τις προτεραιότητές σου, καταλαβαίνω επίσης 100% όσα γράφεις και πιστεύεις, και θεωρώ ότι είσαι τουλάχιστον εξίσου ευφυής άνθρωπος ώστε να καταλαβαίνεις τι πιστεύω και τι γράφω, και γιατί.

Επίσης, νομίζω ότι όταν αποφασίζεις να έρθεις σε διάλογο με κάποιον που εσύ αναγορεύεις σε συνομιλητή/συνεργάτη/σύντροφό σου κλπ, έχει νόημα να επιλέγεις το πού και το πώς ώστε από τον διάλογο να βγαίνει κάτι θετικό. Η κουβέντα για την κουβέντα, για το τσίγκλισμα του άλλου, είναι για τα δελτία των οχτώ. Κττγμ, πάντα.

Δεν καταλαβαίνω τι θεολογικό ή μη πρακτικό είχαν οι ερωτήσεις που έθεσα σε εσένα. Αν δε ο panadeli ή κάποιος άλλος πιστεύει ότι αυτά που λέω σ' αυτούς ανήκουν στο πεδίο της θεολογίας, ας το εξηγήσει, δεν υπάρχει πρόβλημα. Κουβέντα για την κουβέντα δεν κάνω ποτέ. Κι αν γράφω σ' αυτή την διαδικτυακή κοινότητα είναι ακριβώς γιατί κάποτε είχα συνεισφέρει αρκετά στο γλωσσικό κομμάτι, άρα -κακώς ίσως- αισθάνομαι μέλος της. Οι λόγοι που δεν γράφω τόσο πια στα γλωσσικά είναι πολλοί και δεν είναι της παρούσης να τους εξηγήσω. Καταλαβαίνω, ωστόσο, ότι η παρουσία μου στο πολιτικό τμήμα δεν είναι επιθυμητή (λίγο η θεολογία, λίγο η ευφυΐα μου που προφανώς δεν ανταποκρίνεται στο επίπεδο). Το σέβομαι αυτό, και αποχωρώ οριστικά. Καλή συνέχεια σε όλους και σε όλες.

 

[Hellegennes]

Αυτά, Ελληγενή, με τα δικαιώματα και τις πλατφόρμες μην τα λες σε μένα. Πες τα σ' αυτούς που δεν τα έχουν καταλάβει επαρκώς και αυτοκτονούν, σ' αυτούς που ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να φάνε, αντί να χρησιμοποιούν τις κατάλληλες πλατφόρμες. Εγώ είμαι από άλλο ανέκδοτο: πιστεύω πως η αστική δημοκρατία «λειτουργεί σωστά» μόνο όταν δεν απειλείται το κεφάλαιο, όταν απειλείται παραχωρεί ευχαρίστως τη θέση της σε κράτος έκτακτης ανάγκης, σε χούντες και χουντίτσες, και σε δικτατορίες. Πιστεύω επίσης πως η «ελευθερία του λόγου» υπάρχει και πάλι μόνο όσο είναι ανώδυνη. Μόλις αρχίζει να μετατρέπεται σε δυνατότητα ανατρεπτικής και χειραφετητικής πράξης, αρχίζουν οι αναστολές της. Το είπε πολύ καλά η SBE πιο πάνω: και τι μας ενόχλησε το ΚΚΕ τόσα χρόνια που είναι στη Βουλή; Σάμπως έκανε και τίποτα; Κάτι που βέβαια σημαίνει πως αν αρχίσει να κάνει, μπορεί κάλλιστα να τεθεί εκτός νόμου ως εχθρός της δημοκρατίας και «άκρο».

Στα σκουπίδια ψάχνουν να βρουν όσοι είναι τελείως ανίκανοι. Κανένα σύστημα δεν μπορεί να προβλέψει απόλυτα την ανθρώπινη βλακεία. Τουλάχιστον στα μη κομμουνιστικά συστήματα δεν πεινάει όλος ο λαός αλλά μόνο η προαναφερθείσα κατηγορία.

Η αλήθεια με το ΚΚΕ είναι περίπλοκη. Το σύνταγμα θέτει όρους προστασίας για την κατάλυσή του. Οτιδήποτε αποβλέπει στο να καταλύσει την δημοκρατία είναι παράνομο. Το γιατί το ΚΚΕ είναι νόμιμο έχει να κάνει με ιστορικούς λόγους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι η δημοκρατία επιτρέπει την ελευθερία λόγου μόνο όταν είναι "ακίνδυνη". Αποδείξεις υπάρχουν πάρα πολλές. Το σύστημα έχει δικάσει και καταδικάσει πρόσωπα, έχει αποσύρει νόμους, έχει επιτρέψει τον έλεγχό του μέσα από τα νόμιμα μέσα του. Προσωπικά ακούω βερεσέ τα περί επίφασης δημοκρατίας, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το κεφάλαιο, που πολύ θα ήθελε να μην έχεις απολύτως καμμιά δυνατότητα, όταν μπαίνεις εμπόδιο στην λειτουργία του. Υπάρχουν εταιρείες που έχουν καταστραφεί από την χρήση των μέσων της δημοκρατίας.

 

[nickel]

Μετά από τα παραπάνω (#84 κ.λπ.), μόλις πάρω ανάσα, θα ζητήσω από τα μέλη να αποφασίσουν αν θέλουν να υπάρχει πολιτικό φόρουμ στη Λεξιλογία. Σε άλλο νήμα.

 

[drsiebenmal]

Δεν καταλαβαίνω τι θεολογικό ή μη πρακτικό είχαν οι ερωτήσεις που έθεσα σε εσένα.

Έκανα μιας γενικής φύσης τοποθέτηση, που παρουσιάζει τη θέση μου σε διάφορα θέματα που έχεις θίξει στο πολιτικό φόρουμ. Ειδικότερα τα θεολογικά τα έχουμε ξανασυζητήσει μαζί.

Κουβέντα για την κουβέντα δεν κάνω ποτέ.

Φυσικά, δεν αναφερόμουν σ' εσένα, εκτός αν η πολιτική κριτική στην παρουσία του Μαΐλη θεωρείς ότι σε πλήττει προσωπικά. Δεν υπέθεσα κάτι τέτοιο.

Κι αν γράφω σ' αυτή την διαδικτυακή κοινότητα είναι ακριβώς γιατί κάποτε είχα συνεισφέρει αρκετά στο γλωσσικό κομμάτι, άρα -κακώς ίσως- αισθάνομαι μέλος της.

Ακριβώς επειδή κι εγώ σε αισθάνομαι μέλος της, επισήμανα την απομάκρυνσή σου από τις πολύ παραγωγικές γλωσσικές συνεισφορές σου. Παρ' όλα αυτά, διάβαζα ανελλιπώς κάθε πολιτική τοποθέτησή σου, έστω και αν, επειδή έχω τις θεολογικές διαφωνίες μου, δεν συμμετείχα.

Καταλαβαίνω, ωστόσο, ότι η παρουσία μου στο πολιτικό τμήμα δεν είναι επιθυμητή (λίγο η θεολογία, λίγο η ευφυΐα μου που προφανώς δεν ανταποκρίνεται στο επίπεδο).

Αυτό το παραπονιάρικο μέσα στην παρένθεση ειλικρινά δεν σου αξίζει. Ξέρω ότι γνωρίζεις αρκετά καλά τον Μπρεχτ σου (τσιτάρισες ολόκληρο ποίημα πρόσφατα) ώστε να αναγνωρίσεις και το τσιτάτο (που προφανώς το αναγνώρισες), και την αφορμή με την οποία γράφτηκε. Άλλωστε δεν είναι τίποτε κρυφό, ο γκούγκλης το βρίσκει αμέσως. Το ότι το σύνδεσα άμεσα με την κατ' εμένα άτοπη προσπάθεια να επηρεάσεις τη λειτουργία του φόρουμ με εκείνο την «ουδετερότητα» σε εισαγωγικά νόμισα ότι ήταν επαρκές να δείξω την ενόχλησή μου για τη συγκεκριμένη αναφορά. Εσύ έκρινες ότι αυτό σημαίνει υπόδειξη να φύγεις. Δεν ήταν, αλλά φυσικά, είναι δικαίωμά σου να δώσεις όποια ερμηνεία θέλεις.

Το σέβομαι αυτό, και αποχωρώ οριστικά.

Ελπίζω ειλικρινά να αναθεωρήσεις την απόφασή σου. Ελπίζω να δεις ψύχραιμα ότι η τοποθέτησή μου ήταν πολιτική και υπερασπιστική της όποιας δουλειάς μας στο φόρουμ και της προσπάθειάς μας να διατηρήσουμε έναν ψύχραιμο διάλογο σε πολύ δύσκολες εποχές, με αντικρουόμενες απόψεις από κάθε σημείο του ορίζοντα. Αν μετά από αυτό εξακολουθείς να θεωρείς ότι σε πρόσβαλλα, είμαι στη διάθεσή σου, ιδιωτικά ή δημόσια, να μου εξηγήσεις το πώς και να με πείσεις. Αν πάλι δεν θέλεις, το σέβομαι και αυτό, το δέχομαι και σου εύχομαι επίσης καλή συνέχεια.

---

Μετά από τα παραπάνω (#84 κ.λπ.), μόλις πάρω ανάσα, θα ζητήσω από τα μέλη να αποφασίσουν αν θέλουν να υπάρχει πολιτικό φόρουμ στη Λεξιλογία. Σε άλλο νήμα.

Έχεις την ψήφο μου.

 

[Themis†]

Στα σκουπίδια ψάχνουν να βρουν όσοι είναι τελείως ανίκανοι. Κανένα σύστημα δεν μπορεί να προβλέψει απόλυτα την ανθρώπινη βλακεία. Τουλάχιστον στα μη κομμουνιστικά συστήματα δεν πεινάει όλος ο λαός αλλά μόνο η προαναφερθείσα κατηγορία.

Αξιομνημόνευτη άποψη. Μην ανησυχείτε, δεν θα τη σχολιάσω.