Συγγνώμη, αλλά δεν κατάλαβα τίποτα.
Πηγαίνοντας όμως σε πιο γενικά θέματα, αυτές τις μέρες διαπίστωσα ξανά πόσο πολύ διαφορετική οπτική γωνία έχουν τα εδώ ΜΜΕ από τα εκεί. Ειδικά αφού οι ευρωσκεπτικιστές άκουσαν τη λέξη δημοψήφισμα και χάρηκαν, προβλέποντας για μια ακόμα φορά τη διάλυση της ΕΕ (νομίζω κάποια στιγμή στο μέλλον, ας πούμε σε δυο αιώνες, που θα διαλυθεί η ΕΕ θα εμφανιστούν κάποιοι που θα πουν διακόσια χρόνια σας το λέμε και δε μας πιστύετε).
Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι και να εφαρμοστεί το πακέτο, λύση δεν υπάρχει, γιατί δεν λύνεται το πρόβλημα της Ευρωζώνης. Και ενώ μέχρι τώρα πίστευα ότι κάπως θα βρεθεί μια άκρη, τώρα αρχίζω να βλέπω ότι δεν θα βρεθεί τόσο εύκολα. Κι αναρωτιέμαι πόσο ακόμα θα λένε ότι έχουν γερή οικονομία ορισμένες χώρες. Γιατί βεβαίως για να έχεις γερή οικονομία θα πρέπει να έχεις και πελατεία κι όσο χειροτερεύει η κατάσταση χάνεις την πελατεία. Ναι, ΟΚ, πουλάμε στις αγορές που αναπτύσσονται, αλλά κι αυτές περιμένουν από εμάς να αγοράσουμε τα δικά τους για να έχουν να αγοράσουν τα δικά μας. Ήδη έχει αρχίσει να επηρεάζεται η ανατολική Ασία (κι άμα κάνει και μερικά σεισμοτσουναμοπυρηνικά ακόμα, έχετε γειά βρυσούλες, αλλά αυτό είναι θέμα τύχης και δεν υπολογίζεται).
Λάθη που έγιναν από την αρχή και εμφανίζονται τώρα που περνάει ο καιρός: πρώτα πρώτα στην Ελλάδα δεν έπρεπε να συνδεθούν κάποιες μεταρρυθμίσεις με την οικονομική κρίση. Γιατί κάποιες μεταρρυθμίσεις ΔΕΝ έχουν σχέση με την οικονομική κρίση και θα μπορούσαν να περιμένουν δυο-τρία χρόνια. Έτσι θα ήταν πιο εύκολο για τον μέσο πολίτη να δει την αναγκαιότητά τους και να τις δεχτεί, ενώ τώρα κόβοντάς τα όλα μαζί φυσικό είναι να αγανακτήσει ο καθένας και να μη δέχεται τίποτα. Αλλά το πρόβλημα όλων των κυβερνήσεων (όχι μόνο στην Ελλάδα) είναι η επανεκλογή τους και είναι πιο εύκολο να σερβίρεις τα δυσάρεστα όλα μαζεμένα ελπίζοντας ότι δεν θα τα προσέξουν και με τη δικαιολογία ότι δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, το επιβάλλουν οι ξένοι- δηλαδή το παίζεις και θύμα της αποικιοκρατίας.
Επίσης εκεί που χάνουν το παιχνίδι όλοι είναι στα ΜΜΕ και το βήμα που δίνουν αυτά σε κάθε πικραμένο. Ναι, το ξέρουμε ότι οι Ευρωπαίοι όλοι αισθάνονται ανώτεροι από του άλλους και όλα τα σχετικά, αλλά εδώ έχουμε μια κατάσταση που χρειάζεται αλληλεγγύη και αντί για αλληλεγγύη έχουμε να κοιτάνε να πουλήσουν φύλλα οι φυλλάδες όλων των πλευρών γελοιοποιώντας οι μεν τους δε και να τροφοδοτούν φημολογίες και παραπληροφόρηση. ΟΚ, όλοι πιστεύουμε ότι έχουμε ανεξάρτητα ΜΜΕ κλπκλπ αλλά λίγο σφίξιμο στα λουριά δε βλάπτει και βοηθάει λίγο να μην χειροτερεύει η κατάσταση.
Από κει και πέρα, σήμερα 5/11, ημέρα της πυριτιδοσυνωμοσίας, θα πάω στο Γκρήνουιτς να δω τα πυροτεχνήματα, που δεν έχω ξαναπάει ποτέ μου, γιατί εκεί που πήγαινα συνήθως ο δήμος δήλωσε ότι δεν έχει λεφτά και τέρμα τα θεάματα κι ο άλλος δήμος που πηγαίναμε εναλλάξ έβαλε εισιτήριο ένα δεκάρικο. Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω. Μας κόβετε τον άρτο*. Όχι και να μας κόψετε τα θεάματα!
* Έλειψα και τώρα πάω σουπερμάρκετ και παθαίνω συγκοπή με τις τιμές.