Χρόνια πολλά και καλά με υγεία, χαρά, δροσιά, ησυχία, καθαρό αέρα, πουλάκια να κελαηδούν, σνίτσελ με λεμόνι και μπράτκαρτόφελν και, κυρίως αποτοξίνωση από το ίντερνετ και τον υπολογιστή.
A, το δωράκι μου:
Με τέτοιο σκληρό, έγινες. Πιο γρήγοροι, πιο αποδοτικοί, πιο αξιόπιστοι και καταναλώνουν λιγότερη ενέργεια. ;)
Σήμερα έχει γενέθλια και η Νάνσι Σινάτρα, η οποία —άκουσον, άκουσον— κλείνει τα 71. Εγώ έχω ακόμα ολόφρεσκη στη μνήμη μου εκείνη τη χρυσή τριετία (1965-67). Για τον δικό μας εορτάζοντα, δύο αφιερωματάκια:
Nancy Sinatra & Dean Martin: Things
Nancy Sinatra & Lee Hazlewood: Some Velvet Morning
Δεν είναι περίεργο φυσικά ότι ήταν από τις αγαπημένες μου φωνές και οι μπότες της το πρώτο μου φετίχ... Τι θα πει αν την άκουσα όταν το πρωτοτραγούδησε; Η απάντηση και σε αυτό βρίσκεται (πού αλλού) στη Λεξιλογία...
Και το Doctor, doctor, επίσης (είναι τα δύο ντοκτορά...)
Πλανεύτρα η γνώση, μ’ άπαρτο το κάστρο της φαντάζει,
δύσβατοι είν’ οι δρόμοι της, μα ο Δόκτωρ δεν δειλιάζει.
Την πιάνει απ’ τα κέρατα κι αυτή ’ναι όλο νάζι.
Όποιος γιορτάζει σήμερα εφτά φορές γιορτάζει.
...
O Δόχτορας εφτάφορος
εφτάψυχος να γίνει,
όποτε χρεία έχουμε
τα φώτα να μας δίνει
Σέπτιμο δόχτορα, σοφό
'γώ τον παρανομιάζω
χρόνους πολλούς τού εύχομαι πλάι στους εφτά τον βάζω
τη θύρα εφτά τού τάζω
Μουσικά σε τίμησα, ορίστε και χιουμοριστικά, πάλι με Doctor Who όπως και στο ξεκίνημα αυτού του νήματος.
Μην κοιτάς τον τίτλο, δες το βιντεάκι και διάβασε τη γουίκι: αναγέννηση και πολυμορφισμός.
Τα ζεβράκια μου (που φρόντισαν να μου ευχηθούν πρωί πρωί) κι εγώ σας ευχαριστούμε ολόθερμα για τις γενέθλιες ευχές! Και του χρόνου με λιακάδα -ρίχνει ασταμάτητα από χθες αλλά δεν μασάμε!