Your slip is showing: Γλωσσικές και μεταφραστικές γκάφες (και μικρολαθάκια)

[daeman]

Δαεμάνε, μπας και εννοείς αυτό το πουκάμισο που δένει πίσω; Γιατί κεινοκεί πολύ girly μού φαίνεται για τον Αρθούρο. ;) :inno:

Αυτό εννοούσε ο συντάκτης, εγώ απλώς ήθελα να δείξω ότι η φράση «πουκάμισο που δένει πίσω» δεν παραπέμπει αμέσως και αποκλειστικά στον ζουρλομανδύα.

Δεν με πιάνεις, δεν με εννοείς, δεν με συλλαμβάνεις, έναν δαεμάνο όχι δεμένο, αμολυτό; Για δέσιμο είμαι κι εγώ, αλλά μην το πεις «στους κυρίους με τις άσπρες μπλούζες», για να χρησιμοποιήσω μια έκφραση που παραπέμπει ευθέως στο ζητούμενο, καλύτερα από τα πισωδεμένα πουκάμισα. Πισθάγκωνα, ίσως.

Όσο για το girly σχετικά με τον Αρθούρο: Mr. Clarke’s standard answer when journalists asked him outright if he was gay was, “No, merely mildly cheerful.” :up: Και από τον φίλο του τον Μάικλ Μούρκοκ εκεί. Περί ορέξεως, φανταστικόπιτα.

 

[nickel]

Και ήρεμα και με τον Λουκιανό, ΟΚ; :)

Lucian's Science Fiction Novel True Histories: Interpretation and Commentary
Lucian's True History as SF
The True, the False, and the Truly False: Lucian’s Philosophical Science Fiction

 

[bernardina]

Δεν με πιάνεις, δεν με εννοείς, δεν με συλλαμβάνεις, έναν δαεμάνο όχι δεμένο, αμολυτό; Για δέσιμο είμαι κι εγώ, αλλά μην το πεις «στους κυρίους με τις άσπρες μπλούζες»,

Μπα, δε σε φοβάμαι εσένα --είσαι σαν αυτόν τον κουλ τύπο. ;)

 

[Hellegennes]

Δαεμάνε, δεν υπάρχει κάποιος οργανισμός ή επίσημη οντότητα ή κλάδος της φιλολογίας που να ορίζει τι θα πει "πατέρας του Χ είδους", οπότε αυτά είναι πάντα προσωπικές απόψεις του καθενός. Έχεις όσο δικαίωμα έχω κι εγώ να έχεις άποψη για την πατρότητα, όσο έχει δικαίωμα και ο Γκέρνσμπακ και ο οποιοσδήποτε ασχολείται με ΕΦ. Δεν υπάρχει επιστημονικά ορισμένη πατρότητα. Υπάρχουν βέβαια διάφοροι ορισμοί της ΕΦ και διαχωρισμοί της σε Soft και Hard (καμμιά σχέση με σεξ) ή σε είδη και υποείδη. Για μένα ΕΦ είναι οποιαδήποτε ιστορία έχει σαν επίκεντρο μια θεωρία ή ένα μοντέλο με επιστημονική βάση, όχι απαραίτητα πραγματοποιήσιμο. Π.χ. μια ιστορία που μιλάει για ταξίδια στον χρόνο, βάζοντας απλώς μια χρονομηχανή χωρίς να εξηγεί την λειτουργία της πάνω σε μια έστω επιστημονικοφανή βάση, δεν είναι ΕΦ (για μένα).

Να επισημάνω εδώ ένα πρόβλημα της ελληνικής, μιας και είμαστε ακόμα σε γλωσσικό φόρουμ. Στα αγγλικά υπάρχουν οι όροι Science Fiction και Science Fantasy, που είναι διαφορετικά πράγματα. Στα ελληνικά, μοιραία αποδίδονται σαν να είναι το ίδιο. Τα αγγλικά έχουν την ευχέρεια να δανείζονται ομοειδείς λέξεις από διαφορετικές γλωσσικές βάσεις με τις οποίες έχουν επαφές (ουσιαστικά τα γερμανικά, τα λατινικά και τα ελληνικά) κι αυτό κάνει την διαφορά.

 

[daeman]

...
Δικαίωμα έχουμε, την ίδια βαρύτητα δεν έχει η άποψή μας, έτσι κιόλας που το συζητάμε μεταξύ τυριού και αχλαδιού, με εκείνη όσων ασχολήθηκαν σοβαρά και μια ζωή με το θέμα και η άποψή τους βασίζεται σε πολύ καλύτερη γνώση του αντικειμένου από τη δική μας. Εγώ πάντως δεν μπορώ να απορρίψω έτσι αβασάνιστα τον ορισμό του Γκέρνσμπακ, που δεν ήταν δα και κάνας τυχαίος σε ό,τι τέλος πάντων αποκαλείται επιστημονική φαντασία. Κι όταν μιλάμε για λογοτεχνία, η κυρά Επιστήμη (όπως την ορίζεις) καλά θα κάνει να πάει μια βολτίτσα να ξελαμπικάρει κι ύστερα να κάτσει στα δικά της αβγά, στα χωράφια της, κι όπου μπορεί, να βοηθάει.

Όσο για τη γλωσσική παρατήρηση, όταν θα καλοκαιριάσει και βγούνε τα πεπόνια, μπορείς να πας μερικά στο Άργος.

 

[drsiebenmal]

Χέλλε, είναι ίδια η βαρύτητα της γνώμης:

(α) ενός αναγνώστη 20 βιβλίων ΕΦ
(β) ενός αναγνώστη 300 βιβλίων ΕΦ
(γ) ενός αναγνώστη 300 βιβλίων και μεταφραστή 20 ή 50 βιβλίων ΕΦ
(δ) ενός μελετητή της ΕΦ σε υψηλό (π.χ. πανεπιστημιακό) επίπεδο
(ε) του Hugo, ενός από τους δημιουργούς του είδους από τα παρασκήνια;

 

[Earion]

Μα... νομίζω το έχουμε ξανασυζητήσει, εδώ.

 

[Hellegennes]

Χέλλε, είναι ίδια η βαρύτητα της γνώμης:

(α) ενός αναγνώστη 20 βιβλίων ΕΦ
(β) ενός αναγνώστη 300 βιβλίων ΕΦ
(γ) ενός αναγνώστη 300 βιβλίων και μεταφραστή 20 ή 50 βιβλίων ΕΦ
(δ) ενός μελετητή της ΕΦ σε υψηλό (π.χ. πανεπιστημιακό) επίπεδο
(ε) του Hugo, ενός από τους δημιουργούς του είδους από τα παρασκήνια;

Όχι, διαφωνώ όμως με το τελευταίο, γιατί στην διάρκεια της χρυσής εποχής της ΕΦ (30's+), ήταν ήδη μεσήλικας, οπότε η άποψή του είναι σαφώς πρώιμη και αρκετά συντηρητική. Σε κάθε περίπτωση, για να κάνεις σφαιρική ανάλυση θα πρέπει να βρεθείς έξω απ' την εποχή κι ο Γκέρνσμπακ είχε ήδη σχηματισμένη άποψη κατά την άνθισή της.

 

[SBE]

Φαντάζομαι ότι εννοεί πως οι προβλέψεις του Κλαρκ (για το ιντερνέτιο), που έγιναν σε μια εποχή που η τεχνολογία έκανε άλματα - άλλωστε ο Κλαρκ είχε ειδικευτεί στα ραντάρ στον Β' ΠΠ και μετά ήταν πρόεδρος της British Interplanetary Society και είχε πρόσβαση σε πολλά ερευνητικά προγράμματα και επιστημονικά και τεχνολογικά δεδομένα, ήταν δηλαδή μέσα στα πράγματα - δεν είναι τόσο εντυπωσιακές όσο εκείνες του Βερν, που έζησε και δημιούργησε σε άλλη εποχή, όχι τόσο τεχνολογικά προσανατολισμένη.

Ή πιο απλά, ο αρθρογράφος ήθελε να πει δε μπορεί παρά να μας αφήσει άφωνους

(το οποίο με έκανε να σκεφτώ επιδραση απο τα γαλλικά, που το δεν μπορεί παρά είναι πιιο συχνό)

 

[daeman]

Ή πιο απλά, ο αρθρογράφος ήθελε να πει δε μπορεί παρά να μας αφήσει άφωνους

(το οποίο με έκανε να σκεφτώ επιδραση απο τα γαλλικά, που το δεν μπορεί παρά είναι πιιο συχνό)

Ανάλυσέ το ολοκληρωμένο, SBE, εγώ όπως το ερμήνευσα με την πρώτη ανάγνωση το είπα, με δικά μου λόγια. Αν όπως λες του λείπουν και λόγια, σηκώνω τα χέρια ψηλά και κάνω πίσω, γιατί τότε έκανα προηγουμένως ένα βήμα παραπάνω, βασισμένος στο κείμενο ως έχει.

Η επιστημονική φαντασία έχει προβλέψει τις αλλαγές σε αρκετούς τομείς της ζωής μας. Πολλοί συγγραφείς έχουν δει μακριά στο μέλλον, σε εποχές που οι προβλέψεις δεν ήταν τόσο εύκολες. Από αυτή την οπτική, η πρόβλεψη ενός από τους μεγαλύτερους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας – όπως είναι ο Άρθουρ Κλαρκ- για το internet δεν μπορεί να μας αφήσει άφωνους – όπως π.χ. η φαντασία του Ιουλίου Βερν.

Όμως βρισκόμαστε στο 1974 και η ακρίβεια με την οποία ο Άρθουρ Κλαρκ υποθέτει την εξέλιξη και τη σημασία των υπολογιστών και του διαδικτύου στη ζωή μας, είναι εντυπωσιακή. Ο συγγραφέας βρίσκεται μέσα σε μια αίθουσα με υπολογιστές της εποχής, όπου τον επισκέπτεται Αυστραλός δημοσιογράφος με τον γιο του.

Ο δημοσιογράφος τον ρωτάει πώς θα είναι κόσμος που θα ζει ο γιος του το 2001. Οι απαντήσεις που δίνει ο Κλαρκ θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν με πουκάμισο που δένει πίσω, αν δεν ήταν ήδη ένας αναγνωρισμένος συγγραφέας.[...]
http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/θεμα/ο-άρθουρ-κλαρκ-προέβλεψε-το-internet-video


Δεν παίζω στο παιχνίδι της μαντικής για τέτοιο άρθρο· βλέπω Ντάνι Μπόιλ τώρα και, όσο να 'ναι, η Ροζάριο με υπνωτίζει. :)

 

[Earion]

Γιατί άκλιτο το Μαρί;

Το πολύνεκρο δυστύχημα στο χωριό Μαρί της Λάρνακας στις 11 Ιουλίου 2011 θεωρούν πολλοί ότι αποτέλεσε ισχυρό πλήγμα στην οικονομία της Κύπρου. Αλλά γιατί διαβάζω παντού: η τραγωδία του Μαρί; Ελληνικό τοπωνύμιο είναι, γιατί μένει άκλιτο; Το Μαρί, του Μαριού, όπως το Νυδρί (στη Λευκάδα), του Νυδριού, το Κερί (στη Ζάκυνθο) του Κεριού και τα παρόμοια.

 

[drsiebenmal]

Περισσότερα για το Μαρί και την πιθανή προέλευση του ονόματος, από εδώ (ο ιστότοπος έχει φωτογραφίες και χάρτη):

 

[Alexandra]

Δηλαδή, το Μαρί είναι Μαρίν, και αντί να προσθέσουν όπως συνήθως ν στο τέλος της λέξης, το αφαίρεσαν;

 

[drsiebenmal]

Θα σε γελάσω· δεν ξέρω τα του τελικού -ν- στα κυπριακά.

 

[Earion]

Μάλλον το ανάποδο: Μάριον λεγόταν (έτσι στον Στέφανο Βυζάντιο), έφυγε το όμικρον, και μεταφέρθηκε ο τόνος στη λήγουσα. Το ίδιο έγινε και με το γειτονικό Κίτιον > Κίτι (χωρίς αλλαγή τόνου). Αλλά όπως και να έχει, πρέπει να κλίνεται. Το Κίτι, του Κιτίου (λόγια), το Μαρί, του Μαριού ή του Μαρίου (λόγια). Κατά την ίδια λογική και το Κοντομαρί στην Κρήτη (που μαθαίνω πως το λένε --κακώς-- και Κοντομάρι), κι αυτό βέβαια κλίνεται: του Κοντομαρίου. Αλλά διαπιστώνω ότι κι αυτό υποφέρει από ακλισία: η σφαγή του Κοντομαρί !

 

[meidei]

Αλλά όπως και να έχει, πρέπει να κλίνεται.

Πρέπει;
Στην κοινή χρήση είναι άκλιτο, κι ας με ενοχλούσε κι εμένα πριν 2 χρόνια.
Το γιατί παραμένει άκλιτο δεν το ξέρω, ίσως επειδή η κυπριακή γενική θα ήταν "Του Μαρκού" (στην Κύπρο */rj/->[rk]), το οποίο απέχει σημαντικά από την ονομαστική.

Δηλαδή, το Μαρί είναι Μαρίν, και αντί να προσθέσουν όπως συνήθως ν στο τέλος της λέξης, το αφαίρεσαν;

Στον προφορικό λόγο είναι /ma'rin/ [mɐˈɾiⁿ] (με το [ⁿ] να προφέρεται ελάχιστα αν δεν ακολουθεί άλλος ήχος, δλδ στο τέλος μιας περιόδου), η απουσία του ορθογραφικού -ν στο τέλος είναι στα πλαίσια της τυποποίησης/εξελληνισμού των τοπωνυμίων.

 

[Earion]

Πρέπει;

Φυσικά και πρέπει! Είναι όνομα ουσιαστικό, και τα ουσιαστικά ανήκουν στα κλιτά μέρη του λόγου. Αν δυσκολεύονται να το πουν, οι μεν εφημερίδες ας το πουν λόγια, «του Μαρίου», ο δε λαός ας το πει εμπρόθετα, «η καταστροφή στο Μαρί».

 

[meidei]

Είμαι σίγουρος ότι τα άκλιτα και σχεδόν-άκλιτα ουσιαστικά των ελληνικών γεμίζουν σελίδες ωστόσο. Λέξεις ξενικές, τοπωνύμια, ουσιαστικοποιημένα ρήματα/απαρέμφατο και αντωνυμίες, ουσιαστικά με άβολες γενικές...
Αν ήταν για μια περίπτωση που ήταν έστω και 60-40 στη χρήση, θα έλεγα εντάξει, ας γράψω του Μαρίου για γραμματικό ακτιβισμό (κι όχι επειδή "πρέπει", αυτό θα έστεκε αν ήταν πχ ανεπάρκεια των ξένων δημοσιογράφων ο τύπος "του Μαρί", επειδή δεν έψαξαν να δουν πώς κάνει γενική). Αλλά η χρήση εδώ είναι ξεκάθαρα υπέρ του άκλιτου τύπου.

 

[drsiebenmal]

Αναρωτιέμαι αν έχει πια νόημα, καν. Από εδώ:

Κατά τα σπήλαια, προφανώς...

 

[pidyo]

Κατά τα σπήλαια, προφανώς...

Το λένε και τα κάλαντα: Εν τω θηλαίω τίκτεται...