Ξεσηκώνω μια σημείωση που είδα στα σχόλια για τη μετάφραση του μυθιστορήματος
Germinie Lacerteux των αδελφών Γκονκούρ. Η παρουσίαση ανήκει στον Στάντη Αποστολίδη (
Βιβλιοθήκη Ελευθεροτυπίας, 28/10/2011).
Στέκομαι στο παρακάτω (τα έντονα, δικά μου):
Κι όλ' αυτά τα μικροπταίσματα θα περνούσαν απαρατήρητα μες σ' ένα ανάγνωσμα 300 σελίδων, αν δεν έρχονταν να το μαγαρίσουν αθεράπευτα δύο ακατανόητες... «ταπετσέρισσες»! Στη σ. 166 η Ζερμινί περιπλανιέται με τον αγαπητικό της, νύχτα, σε κάποιο σκοτεινό καλντερίμι. «Πού και πού περνούσε μπροστά απ' τα μάτια τους κάτι σαν λάμψη: ήταν κάποια ταπετσέρισσα, που το φανάρι της έπεφτε πάνω σε σφαχτά και σε κομμάτια κρέας ριγμένα στα καπούλια ενός άσπρου αλόγου»... Αναρωτιέται κανείς πόσες «ταπετσέρισσες» βρέθηκαν άραγε στο δρόμο τους, και τι διάολο «φανάρια» είχαν, και πώς φώτιζαν τα φανάρια τους «σφαχτά»; Υπερρεαλισμός του 1865; Και δεν θα ξυπνούσε κανείς αν δεν συναντούσε και 60 σελίδες παραπέρα, μέσα στο δάσος της Βενσέν, ούτε λίγο ούτε πολύ, «ταπετσέρισσες» πάλι, να κάνουν τόση «φασαρία που αλάφιαζε τα πουλιά»!.. Μα πανταχού παρούσες ήταν πια; Και στο ύπαιθρο κάρφωναν ταπετσαρίες; Και δεν υπήρχαν άντρες στο επάγγελμα, μόνο γυναίκες; Αυτά κι άλλα παρόμοια γυρίζουν στο μυαλό, δίχως απάντηση, όταν δεν ξυπνάει η κοινή λογική στο διάβασμα ενός κειμένου! Αν η εμπειρία της ενασχόλησης με ξενόγλωσσα κείμενα δεν έχει διδάξει τον μεταφραστή πως οι πιο επικίνδυνες παγίδες κρύβονται στις απόλυτες «βεβαιότητές» μας για τις «αυτονοήτως» γνωστές λέξεις, παρά σε μιαν άγνωστη εντελώς... Και στην προκειμένη περίπτωση, το Λεξικό μάς έδειξε πως tapissière δεν είναι μόνο το θηλυκό του tapissier (=ταπετσιέρη) αλλά και η «ανοιχτή άμαξα», το «κάρο»!.. Το κάρο του πλανόδιου χασάπη στην πρώτη περίπτωση, που το φανάρι του φωτίζει φυσικότατα την πραμάτεια με τα κρέατα, τ' αμάξια τ' ανοιχτά, που 'τρεχαν στους χωματόδρομους του δάσους, ξιπάζοντας τα πουλιά, στη δεύτερη... Είναι τάχα το μόνο παρόμοιο σφάλμα ή παραμονεύουν κάπου κι άλλες «ταπετσέρισσες» και διαβάζουμε κείμενο άλλο από κείνο που έγραψαν οι Γκονκούρ; Και πώς διασφαλίζεται η αξιοπιστία του πλέον;...
Το μυθιστόρημα, του 1889, υπάρχει στο διαδίκτυο και στο γαλλικό πρωτότυπο και σε αγγλική μετάφραση:
Γαλλικό πρωτότυπο:
http://www.gutenberg.org/files/17285/17285-8.txt
Αγγλική μετάφραση:
http://www.gutenberg.org/files/27711/27711-h/27711-h.htm
Εύκολα εντοπίζουμε τις γαλλικές tapissières:
Point de chant dans les branches, point d'insecte sur le sol battu; le bruit des tapissières étourdissait l'oiseau; l'orgue faisait taire le silence et le frisson du bois; la rue passait et chantait dans le paysage.
Par moments, il leur passait comme un flamboiement devant les yeux: c'était une tapissière dont la lanterne donnait sur des bestiaux éventrés et des carrés de viande saignante jetés sur la croupe d'un cheval blanc: ce feu sur ces chairs, dans l'obscurité, ruisselait en incendie de pourpre, en fournaise de sang.
Τα αγγλικά τους:
No birds sang in the trees, no insects hummed about the dusty ground; the noise of the spring-carts stunned the birds; the hand-organ put the rustling of the trees to silence; the denizens of the street strolled about through the paths, singing.
From time to time a vivid flash passed before their eyes: it was the lantern of a butcher's cart that shone upon slaughtered cattle and huge pieces of bleeding meat thrown upon the back of a white horse; the light upon the flesh, amid the darkness, resembled a purple conflagration, a furnace of blood.
Στο Littré:
3. Tapissière, voiture légère ouverte de tous côtés qui sert principalement au transport des meubles ; on l'emploie aussi pour les déménagements, pour le transport de certaines marchandises ; elle s'emploie aussi pour les promenades populaires dans les environs de Paris.
Η σημασία δεν υπάρχει στα σύγχρονα λεξικά, π.χ. Robert. Στα γαλλοελληνικά την έχει πάντως ο Ηπίτης («άμαξα ανοιχτή πανταχόθεν»).