Καλοσύνη σου που με βάζεις στην ίδια κατηγορία νεότητας με την Έλσα :)
Το νήμα του κινηματογράφου
- Thread starter nickel
- Start date
Elsa
¥
Μωρέ, και τις δυο μας κολακεύει, ο άτιμος...Κάτι θα θέλει...
Elsa
¥
H Katalin Varga, βρίσκεται στους αντίποδες του Inception. Με ελάχιστα μέσα (ένα από αυτά η μουσική, ή μάλλον, οι ήχοι) και μια απλούστατη ιστορία, στήνεται μια ταινία υποβλητική, σκοτεινή, λυρική, τρομακτική, ανθρώπινη, τραγική. Ο ελληνικός τίτλος, μη χάσει, προδίδει την πλοκή...
Πολύ ενδιαφέρον έχει η συνέντευξη του σκηνοθέτη στον Guardian. Πιο ανεξάρτητη παραγωγή από αυτή που περιγράφει, μάλλον δεν γίνεται!
Πολύ ενδιαφέρον έχει η συνέντευξη του σκηνοθέτη στον Guardian. Πιο ανεξάρτητη παραγωγή από αυτή που περιγράφει, μάλλον δεν γίνεται!
tuna
¥
Εγώ πάλι, ενθουσιάστηκα με το Inception, δίχως αυτό να σημαίνει ότι δεν έχανα ώρες-ώρες τον ειρμό του. Ομολογώ πως τα αρνητικά σχόλια της Έλσας, τη γνώμη της οποίας πάντοτε εκτιμώ, με ιντριγκάρισαν, γι' αυτό και έσπευσα να δω την ταινία. Τελικά, όμως, τείνω περισσότερο να συμφωνήσω με την εγκωμιαστική κριτική του Roger Ebert.
Είδα κι εγώ την Αγορά με την ιστορία της Υπατίας, η οποία, όπως αντιλήφθηκα, παίχτηκε με τον τίτλο Αγκόρα Agora. Να μην μπερδεύεται ο κόσμος, σου λέει. Δεν κατάλαβα γιατί δεν το έκαναν Υπατία. Τέλος πάντων, ωραία ήταν η ταινία, πολύ ωραία την είχαν κάνει την Αλεξάνδρεια, πιστό στην ιστορία ήταν το σενάριο, έμαθα για τους παραβαλανείς που έγιναν παραβολάνοι, στα ωραία της η Ρέιτσελ, είπε και στον χριστιανό με δυο λόγια τη διαφορά ανάμεσα σε δόγμα και επιστήμη («Synesius, you don't question what you believe. You cannot. I must.») και πέρασε ωραία το δίωρο. Διασκέδασα και με το τρίβια στο imdb:
Originally, Alejandro Amenábar wanted Rachel Weisz, Sacha Baron Cohen and Jonathan Rhys Meyers to appear in the film. After reading the screenplay, Weisz did accept the part of Hypatia, however, Baron Cohen turned it down declaring that it was "too prickly, and it would lift sores".
Ναι, ο Μπάρον Κοέν του Μπόρατ και του Μπρούνο το είπε αυτό!
Σε ποια γραμματοσειρά σάς έφτιαξα τον Σωκράτη τον Σχολαστικό; Μα Hypatia Sans Pro, βέβαια! (Μεταφρασμένο εδώ.)
Originally, Alejandro Amenábar wanted Rachel Weisz, Sacha Baron Cohen and Jonathan Rhys Meyers to appear in the film. After reading the screenplay, Weisz did accept the part of Hypatia, however, Baron Cohen turned it down declaring that it was "too prickly, and it would lift sores".
Ναι, ο Μπάρον Κοέν του Μπόρατ και του Μπρούνο το είπε αυτό!
Σε ποια γραμματοσειρά σάς έφτιαξα τον Σωκράτη τον Σχολαστικό; Μα Hypatia Sans Pro, βέβαια! (Μεταφρασμένο εδώ.)
Ambrose
¥
Δεν ξέρω αν θα τα χαρακτήριζα σεναριακά κενά, ασυνεχή περάσματα από όνειρο σε όνειρο ήταν, χωρίς να έχει προετοιμάσει τον θεατή. Όπως και να έχει, ούτε εμένα μ' άρεσε με εξαίρεση την πολύ ωραία μουσική του Hans Zimmer. Και το τέλος ήταν απόλυτα κλισέ.
Costas
¥
Zhang Yimou remakes the Coen brothers' 'Blood Simple'
Από το LA Times.
Although Zhang and Joel and Ethan Coen have never met, as Zhang tells it, the brothers said: "We won't do this for any other director but we're willing to do it for you."
(...)
According to Wong [τον παραγωγό], the adaptation may have unintentionally opened the door to a kind of cross-cultural movie exchange program. "They sent a note of congratulations to Zhang," Wong said. "They told him that they are going to make a remake of 'Raise the Red Lantern.'"
Από το LA Times.
Although Zhang and Joel and Ethan Coen have never met, as Zhang tells it, the brothers said: "We won't do this for any other director but we're willing to do it for you."
(...)
According to Wong [τον παραγωγό], the adaptation may have unintentionally opened the door to a kind of cross-cultural movie exchange program. "They sent a note of congratulations to Zhang," Wong said. "They told him that they are going to make a remake of 'Raise the Red Lantern.'"
SBE
¥
Το Inception το είδα έχοντας διαβάσει στις κριτικές ότι είναι εγκεφαλική ταινία, θέλει συγκέντρωση κλπ.
Τα συμπεράσματά μου: μια ακόμα θερινή υπερπαραγωγή, με πολύ ωραία εφέ και πολλούς καλούς ηθοποιούς που αδικούνται στους ρόλους τους. Δυσνόητη; καθόλου, βαρετή και κλισαρισμένη σε πολλά σημεία και σε γενικές γραμμές το Matrix ήταν καλύτερο. Οι ήρωες δεν είναι συμπαθείς και δεν σε τραβάει η δράση, σκοτίστηκες αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν (που δεν πεθαίνουν). Ο σεναριογράφος εισάγει ένα νέο στοιχείο για να δικαιολογήσει τη δράση έτσι, χωρίς πολλές εξηγήσεις και αντί να κοιτάξει να το λύσει αρχίζει το νταβαντούρι και το τουφεκίδι κι αυτό είναι όλο. Προβλέπω να ενθουσιάζει τα πιτσιρίκια που θα καμαρώνουν ότι βλέπουν ποιοτικό και δύσκολο σινεμά.
Τα συμπεράσματά μου: μια ακόμα θερινή υπερπαραγωγή, με πολύ ωραία εφέ και πολλούς καλούς ηθοποιούς που αδικούνται στους ρόλους τους. Δυσνόητη; καθόλου, βαρετή και κλισαρισμένη σε πολλά σημεία και σε γενικές γραμμές το Matrix ήταν καλύτερο. Οι ήρωες δεν είναι συμπαθείς και δεν σε τραβάει η δράση, σκοτίστηκες αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν (που δεν πεθαίνουν). Ο σεναριογράφος εισάγει ένα νέο στοιχείο για να δικαιολογήσει τη δράση έτσι, χωρίς πολλές εξηγήσεις και αντί να κοιτάξει να το λύσει αρχίζει το νταβαντούρι και το τουφεκίδι κι αυτό είναι όλο. Προβλέπω να ενθουσιάζει τα πιτσιρίκια που θα καμαρώνουν ότι βλέπουν ποιοτικό και δύσκολο σινεμά.
Ambrose
¥
Είδα σήμερα σε θερινό το Γεράκι της Μάλτας του Τζον Χιούστον. Παρόλο που μ΄εκνευρίζουν οι κριτικοί που σε κάθε παλιατζούρα δίνουν 5 αστεράκια, η συγκεκριμένη μ' άρεσε πολύ και είναι και μια ωραία ευκαιρία να την δει κανείς σε θερινό. Έχει πολλά προτερήματα και βλέπεται ευχάριστα, όμως το ηθικό δίλημμα, η ανατροπή κι ένας απίστευτος διάλογος στο τέλος έχουν όλο το ζουμί.
Προσοχή. Spoiler!
If they hang you, I'll always remember you...
Προσοχή. Spoiler!
If they hang you, I'll always remember you...
Μούχλα κοντεύει να πιάσει το νήμα! Έχω δει αρκετό καλό πράμα τελευταία (αλλά ίσως να είμαι εύκολος — πού να πω ότι μου άρεσε και η Salt-Κροφτ-Μποντ Τζολί), αλλά φροντίστε να δείτε το Winter's Bone, διπλοβραβευμένη στο Σάντανς. Θα έβαζα το βιντεάκι του τρέιλερ, αλλά είναι για εντυπωσιασμό. Η ταινία δεν είναι αριστούργημα μόνο στις εντάσεις της, στα κρεσέντα της, είναι αριστούργημα κυρίως στις χαμηλές νότες.
Elsa
¥
Έχεις δίκιο (και για τη μούχλα! ;))
Εγώ είδα διάφορα, εκείνο που μου έμεινε από τα πρόσφατα, είναι το Ghost writer του Πολάνσκι, που ευτυχώς δεν έχει ξεχάσει να κάνει καλοφτιαγμένες ταινίες με ενδιαφέρουσα πλοκή και αγωνία.
Εγώ είδα διάφορα, εκείνο που μου έμεινε από τα πρόσφατα, είναι το Ghost writer του Πολάνσκι, που ευτυχώς δεν έχει ξεχάσει να κάνει καλοφτιαγμένες ταινίες με ενδιαφέρουσα πλοκή και αγωνία.
Χθες είδα από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει τον τελευταίο καιρό σε σινεμά ή DVD. Έχει τον αντιεμπορικό τίτλο Scott Pilgrim vs. the World και πρόκειται χωρίς υπερβολή για μάθημα περί μεταμοντερνισμού των '00s. Εγώ που ασχολούμαι πολλά χρόνια και προσπαθώ να καταλάβω αυτή την κουλτούρα, μπορώ να σας πω ότι ενθουσιάστηκα.
Χιούμορ, ειρωνεία, σάτιρα, post-punk διάθεση, video games and internet culture, μουσική στην τσίτα και καλή μάλιστα, σκηνές καράτε που ο Ταραντίνο θα έσκαγε απο τη ζήλεια του, κινέζικο b-movie αλά Kill Bill, κόμικ οπτική με captions να εμφανίζονται σε όλη την ταινία και πρωταγωνιστές φρέσκους, νέους και με διάθεση να υποδυθούν τη γενιά τους.
Προσοχή: Δεν κάνει για Φασμπιντερο-Ταρκοφσκικο-Αγγελοπουλικούς
Ούτε και για σοβαροφανείς κριτικούς κινηματογράφου
Αν πάτε για να δείτε αυτό που περιγράφω, θα σας αρέσει. Εγώ μάλιστα σκέφτομαι να την εντάξω και σε κάποιο μάθημά μου...
Χιούμορ, ειρωνεία, σάτιρα, post-punk διάθεση, video games and internet culture, μουσική στην τσίτα και καλή μάλιστα, σκηνές καράτε που ο Ταραντίνο θα έσκαγε απο τη ζήλεια του, κινέζικο b-movie αλά Kill Bill, κόμικ οπτική με captions να εμφανίζονται σε όλη την ταινία και πρωταγωνιστές φρέσκους, νέους και με διάθεση να υποδυθούν τη γενιά τους.
Προσοχή: Δεν κάνει για Φασμπιντερο-Ταρκοφσκικο-Αγγελοπουλικούς
Ούτε και για σοβαροφανείς κριτικούς κινηματογράφου
Αν πάτε για να δείτε αυτό που περιγράφω, θα σας αρέσει. Εγώ μάλιστα σκέφτομαι να την εντάξω και σε κάποιο μάθημά μου...
Με 2 μήνες καθυστέρηση (να ανησυχήσω;) λέω μπράβο στους φοιτητές για την πολύ καλή εκτέλεση. Πολύ καλή και η ιδέα, αλλά δεν ήταν δική τους.
Για τον Σκοτ Πίλγκριμ, δύο βιαστικές προσωπικές τοποθετήσεις επειδή πήγαινα για ύπνο:
1. Έχω την εντύπωση ότι μου άρεσε περισσότερο το Kill Bill (1 > 2) — σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο επειδή, πώς να το κάνουμε, άλλο να βλέπεις την Ούμα και άλλο τον Σέρα.
2. Δεν ανήκω στους Φ-Τ-Α (αλλάζω πεζοδρόμιο) και απόλαυσα ό,τι υπήρχε για να απολαύσει κανείς και που ήταν έξυπνο και φρέσκο — ξέρεις όμως ότι, όταν βγάλεις τη φιγούρα, δεν μένουν πολλά. Δεν θα ήθελες να δεις το όμοιό του σε έναν μήνα. Ενώ τον Γούντι Άλεν, ας πούμε, όσο κι αν επαναλαμβάνεται, δεν έχω κανένα πρόβλημα να τον καταναλώνω το ίδιο συχνά με μια καλή σεράνο. Σταθερή αξία.
1. Έχω την εντύπωση ότι μου άρεσε περισσότερο το Kill Bill (1 > 2) — σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο επειδή, πώς να το κάνουμε, άλλο να βλέπεις την Ούμα και άλλο τον Σέρα.
2. Δεν ανήκω στους Φ-Τ-Α (αλλάζω πεζοδρόμιο) και απόλαυσα ό,τι υπήρχε για να απολαύσει κανείς και που ήταν έξυπνο και φρέσκο — ξέρεις όμως ότι, όταν βγάλεις τη φιγούρα, δεν μένουν πολλά. Δεν θα ήθελες να δεις το όμοιό του σε έναν μήνα. Ενώ τον Γούντι Άλεν, ας πούμε, όσο κι αν επαναλαμβάνεται, δεν έχω κανένα πρόβλημα να τον καταναλώνω το ίδιο συχνά με μια καλή σεράνο. Σταθερή αξία.
Κάθε πράγμα έχει τη χρήση του, Νίκελ, και το ξέρεις. Δεν συγκρίνω την ταινία με καμία του Γούντι Άλλεν ή οποιουδήποτε άλλου μεγάλου και αυτό νομίζω είναι το λάθος που κάνουμε όλοι και οι αραχνιασμένοι κριτικοί πρώτοι απ' όλους. Πάμε να δούμε κινούμενα σχέδια και το συγκρίνουμε με το Νονό... Όχι, ο Σκοτ Πίλγκριμ ανήκει σε ένα είδος και σε αυτό το κουτάκι στο οποίο ανήκει, συγκρινόμενη η ταινία με άλλες ταινίες από το ίδιο κουτάκι κρίνεται από μένα έξοχη.
Παρότι λάτρης του Ταραντίνο θεωρώ ότι το Kill Bill ήταν η μόνη ταινία που θέλω να ξεχάσω (αν εξαιρέσεις την ανάλυση στο 2 νομίζω για τον Σούπερμαν - και την Ummmmmm-a, όπως είχε γράψει ένα περιοδικό στην Αγγλία κάποτε).
Και τέλος, δεν υπάρχει λόγος να βγάλεις το φτιασίδωμα ή τα πλουμίδια που έχει η ταινία. Δεν σου το ζητάει κανείς. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την απολαύσεις στο εδώ και τώρα ή to put in in a good use, όπως σκοπεύω να κάνω εγώ.
Παρότι λάτρης του Ταραντίνο θεωρώ ότι το Kill Bill ήταν η μόνη ταινία που θέλω να ξεχάσω (αν εξαιρέσεις την ανάλυση στο 2 νομίζω για τον Σούπερμαν - και την Ummmmmm-a, όπως είχε γράψει ένα περιοδικό στην Αγγλία κάποτε).
Και τέλος, δεν υπάρχει λόγος να βγάλεις το φτιασίδωμα ή τα πλουμίδια που έχει η ταινία. Δεν σου το ζητάει κανείς. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να την απολαύσεις στο εδώ και τώρα ή to put in in a good use, όπως σκοπεύω να κάνω εγώ.
psifio
¥
Κατόπιν εορτής (δηλαδή Πανοράματος), αλλά όλο και κάπου θα τις πετύχετε.
Οι μισές είναι κλασικές (αλλά εγώ, όπως λέει κι ένας γνωστός μου, είμαι ασινεματίκ και δεν τις ήξερα). :)
The Steel Helmet - Samuel Fuller, 1951. IMDB, WIKI
Poploi I diament - Αντρέι Βάιντα, 1958. IMDB, WIKI
Yo-yo - Pierre Etaix, 1965. IMDB
If... - Lindsay Anderson, 1968. IMDB, WIKI
L'uomo che verra - Giorgio Diritti, 2009. IMDB, WIKI
Les Petits Ruisseaux - Pascal Rabaté, 2010. IMDB
Snap - Carmel Winters, 2010. IMDB (Αυτό το τελευταίο, καλύτερα να το δείτε σε ντιβιντί -- προσωπικά στην τρίτη φορά κατάλαβα τι παίζει -- κι ακόμα δεν είμαι σίγουρη για όλα.)
Οι μισές είναι κλασικές (αλλά εγώ, όπως λέει κι ένας γνωστός μου, είμαι ασινεματίκ και δεν τις ήξερα). :)
The Steel Helmet - Samuel Fuller, 1951. IMDB, WIKI
Poploi I diament - Αντρέι Βάιντα, 1958. IMDB, WIKI
Yo-yo - Pierre Etaix, 1965. IMDB
If... - Lindsay Anderson, 1968. IMDB, WIKI
L'uomo che verra - Giorgio Diritti, 2009. IMDB, WIKI
Les Petits Ruisseaux - Pascal Rabaté, 2010. IMDB
Snap - Carmel Winters, 2010. IMDB (Αυτό το τελευταίο, καλύτερα να το δείτε σε ντιβιντί -- προσωπικά στην τρίτη φορά κατάλαβα τι παίζει -- κι ακόμα δεν είμαι σίγουρη για όλα.)
Elsa
¥
Επίκαιρες, λόγω της σημερινής επετείου:
Nowhere boy, 2009, συγκινητική ταινία για τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια του Λένον.
The U.S. vs. John Lennon, 2006, πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για την πολιτική προσωπικότητα που υπήρξε.
Imagine, 1988, ντοκιμαντέρ-βιογραφία του Λένον.
Τα δύο πρώτα τα είδα σχετικά πρόσφατα και αν και ήταν εντελώς διαφορετικού στιλ, μου άρεσαν και τα δύο, το τρίτο το είχα δει αρκετά παλιότερα αλλά θυμάμαι οτι μου άρεσε επίσης.
Nowhere boy, 2009, συγκινητική ταινία για τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά χρόνια του Λένον.
The U.S. vs. John Lennon, 2006, πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για την πολιτική προσωπικότητα που υπήρξε.
Imagine, 1988, ντοκιμαντέρ-βιογραφία του Λένον.
Τα δύο πρώτα τα είδα σχετικά πρόσφατα και αν και ήταν εντελώς διαφορετικού στιλ, μου άρεσαν και τα δύο, το τρίτο το είχα δει αρκετά παλιότερα αλλά θυμάμαι οτι μου άρεσε επίσης.