Το κάπνισμα

Σωστές οι επισημάνσεις για το gomenizein. Το θέμα είναι με τους Έλληνες (εστιάτορες) τι γίνεται, γιατί το συγκεκριμένο είναι γαλλικό...
 

daeman

Administrator
Staff member
Το σωστό είναι gomenizing.:p

Από τις Λεξιπλασίες, 3-6-2008:

Smirting

Άλλη μια πορτμαντό. Φοριέται πολύ στη Βρετανία τον τελευταίο χρόνο λόγω της καπνοαπαγόρευσης. Συμφυρμός του Smoking και του flirting. (Έχουν και τις θετικές πλευρές τους οι απαγορεύσεις).

Αναρωτιέμαι αν το smirting ακούγεται τόσο χάλια στα αγγλικά όσο το φλουμάρω ή το φλερτίζω...
(Για να μην ξεχνιόμαστε, έχουμε ενάμιση χρόνο να προετοιμαστούμε για την εν Ελλάδι καπνοαπαγόρευση.)

Εγώ πάντως προτιμώ το τσιγαρίζω - το οποίο θα εφαρμόζω σε γλυκάδια και λοιπές τηγανιές, και προ καπνοαπαγορεύσεως και μετά. :D

ΥΓ Εάν πιστέψουμε το ΛΚΝ (κι όχι το ΛΝΕΓ), τότε το τσιγαρίζω προέρχεται από βεν. cigar "τσιρίζω", το οποίο κάνει μπαμ να 'ναι αντιδάνειο από το τσυρίζω (του ΛΝΕΓ, αυτήν τη φορά), που 'ναι το συρίζω με τσιτακισμό. Επομένως η Κεντρώα ορθή γραφή οφείλει να είναι "τσυγαρίζω" - ή μήπως σας τσυγκλάω υπερβολικά; :p

Η υπόθεση σηκώνει τσυγάρο.

(Ο τσιτακισμός έχει σχέση με αυτό εδώ; )

Εγώ πάντως προτιμώ το τσιγαρίζω ...
Εγκρίνεται παμψηφεί από εμένα. :)

Στο πρότυπο του μοντελοπνίχτη ταιριάζει απόλυτα. Πρώτα τις τσιγαρίζεις και μετά τις τσιτσιρίζεις.

Ως προς τα αλλά, δεν τσυμπάμε τσιμπάμε.

κορτεφουμάρω (un corto fumo per corteggiare)
, ψήνω[SUP]4[/SUP] με φουμαρόλες[SUP]2[/SUP].
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Το Σάββατο το βράδυ πήγα σε μια κρητική ταβέρνα (μαγειρείο θέλουν να την αποκαλούν) της γειτονιάς μου, όπου οι Ρεθυμνιώτες ιδιοκτήτες εφαρμόζουν την απαγόρευση του καπνίσματος ως εξής:
Σε ρωτάνε αν καπνίζεις, κι αν πεις όχι, σε βάζουν τιμωρία. Ένα διπλανό δωμάτιο από την κυρίως αίθουσα της ταβέρνας, που είναι μισοσκότεινο και κακοφωτισμένο και... περιμένετε, έρχεται το καλύτερο: επικοινωνεί με δύο ανοιχτές πόρτες με την αίθουσα όπου επικρατεί το ντουμάνι. Δηλαδή και ντουμανιάζεσαι και κάθεσαι μόνος σου στο σκοτεινό δωμάτιο. Όσο για την κυρίως αίθουσα, επειδή ήταν Σάββατο και είχε ζωντανή κρητική μουσική, η αίθουσα γέμισε με οικογένειες με παιδιά κάθε ηλικίας. Από πολύ μικρά, που αναρωτιέσαι γιατί τα ξενυχτάνε, μέχρι ηλικίας γυμνασίου. Αυτοί οι γονείς κανένα πρόβλημα δεν είχαν να υποβάλουν τα παιδιά τους στο ντουμάνι. Όταν γυρίσαμε στο σπίτι μας, μύριζαν καπνό ακόμα και τα εσώρουχά μας.

Όσο κι αν θέλεις να την αγαπήσεις την πατρίδα σου, δυστυχώς δεν σ' αφήνει. :(
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Από κριτική στο ask4food.gr:
Μας ρώτησε αν έχουμε κάνει κράτηση και όταν της απαντήσαμε αρνητικά κοίταξε λίγο τον χώρο και πήγε να μας οδηγήσει στο τραπέζι μας. Την ρωτήσαμε αν θα μπορούσαμε να κάτσουμε σε καπνιστών χώρο και τότε έσκασε η βόμβα… Δεν επιτρέπεται το κάπνισμα!

Ως καπνίστρια (κράξτε με ναι θέλω να μπορώ να κάνω ένα τσιγάρο στο τραπέζι που τρώω), μου ήρθε αφού της την πω, κυρίως για την ψυχραιμία της, να σηκωθώ να φύγω. Αφού της είπαμε ότι παλιά επιτρεπόταν μας εξήγησε (με την ίδια ακριβώς ψυχραιμία αλλά οφείλω να ομολογήσω πολύ ευγενικά) ότι αυτό έχει αλλάξει.

Αλλά φάνηκε ότι ενώ η αντιμετώπιση μας δεν ήταν ως όφειλε (εντάξει υπερβάλαμε λίγο στην αρχή με το κάπνισμα και ίσως μιλήσαμε και λίγο απότομα), η ίδια φρόντισε να μας κάνει να μην αισθανθούμε δακτυλοδεικτούμενοι. Έχω πάει σε πολλά μαγαζιά που απαγορεύεται το κάπνισμα και σε κοιτάνε λες και είσαι μίασμα.


Μάλιστα. Η κυρία καπνίστρια "Ναι, θέλει να κάνει τσιγάρο στο τραπέζι που τρώει" κι ας πάνε στο διάολο οι μη καπνιστές ή οι καπνιστές που είναι νομοταγείς, η απαγόρευση του καπνίσματος μέσα σε ένα εστιατόριο "έσκασε σαν βόμβα" και δεν ήταν απλώς η τήρηση του νόμου, και αφού μίλησε "λίγο απότομα" στους σερβιτόρους, ευτυχώς δεν την κοίταξαν σαν να είναι "μίασμα", δηλαδή φέρθηκαν επαγγελματικά και κράτησαν για τον εαυτό τους τη γνώμη που σχημάτισαν για την εν λόγω κυρία.

Από τότε που ξεκίνησε η απαγόρευση του καπνίσματος στα εστιατόρια, έχω καταλήξει ότι τη χειρότερη συμπεριφορά σ' αυτό το θέμα έχουν οι γυναίκες. Στα μέρη όπου οι εστιάτορες κάνουν τα στραβά μάτια οι πρώτες που γράφουν τους άλλους θαμώνες στα παλιά τους τα παπούτσια είναι οι γυναίκες, και σαφώς υπερτερούν αριθμητικά έναντι των αντρών καπνιστών.


 
Σήμερα στο τρένο Καλαμπάκα-Αθήνα μια γυναίκα έκανε παρατήρηση σ' έναν άντρα για δύο πράγματα, εκ των οποίων το ένα ήταν ότι κάπνιζε στο χώρο που είναι οι πόρτες του βαγονιού (κατά παράβαση της απαγόρευσης που είναι αναρτημένη σε όλες τις εισόδους των βαγονιών). Ανταλλάξανε κάτι κουβέντες, μπήκα κι εγώ στη μέση και τα έβαλα με τον καπνιστή. Μου λέει "εγώ μιλάω με την κυρία, εσείς το δικηγόρο της κάνετε;" Του λέω "ναι". Παραπέρα μου το γύρισε στον ενικό, κι εγώ επίσης. Έλεγε διάφορα, και του έλεγα ότι απαγορεύεται ρητά και το ξέρει. Στο τέλος μού λέει "κάνε μου μήνυση, να με ταΐζεις κιόλας τζάμπα στη φυλακή". Μετά από πέντε λεπτά νάσου κι ο ελεγκτής για τα εισιτήρια ("από Λιβαδειάάά..."), οπότε καθώς επέστρεφε του λέω "πείτε στον κύριο εκεί έξω ότι απαγορεύεται το κάπνισμα, γιατί εμένα μου λέει να του κάνω μήνυση". Και ενώ ο ελεγκτής πήγε να του κάνει σύσταση, μπαίνει στη μέση ένας άλλος που καθόταν πίσω μου και παίρνει το μέρος του και αρχίζει να λέει ότι δεν κάπνισε ο κύριος κι ότι κι εγώ έχω βγάλει τα παπούτσια μου κι όμως δεν είπε ο ίδιος τίποτα, αν και μυρίζει ποδαρίλα. Του απαντάω "ξέρεις να υπάρχει απαγόρευση να βγάζει κανείς τα παπούτσια του στο τρένο;" (είχα βαλμένες τις κάλτσες και τα πόδια μου δεν μύριζαν). Μου λέει το αμίμητο: "δεν κάπνισε ο κύριος, το έσβησε αμέσως"...

Αυτά...
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Αυτά συμβαίνουν επειδή ζούμε στο κράτος όπου η τήρηση των νόμων όχι μόνο είναι προαιρετική, αλλά και αιτία για να θεωρηθείς αντικοινωνικό στοιχείο. Οι "καλοί" άνθρωποι είναι αυτοί που παραβαίνουν τους νόμους ή που υποστηρίζουν τους παραβάτες.
 

crystal

Moderator
Πάντως τα τρένα είναι από τους λίγους χώρους όπου η απαγόρευση εφαρμόζεται χωρίς πολλά προβλήματα, και μου έχει κάνει εντύπωση. Ελάχιστες φορές έχω δει άνθρωπο να καπνίζει ανάμεσα στα βαγόνια, για το κυλικείο δεν το συζητάμε καν, κι οι περισσότεροι ελεγκτές που έχω πετύχει δεν σηκώνουν κουβέντα - αν δουν κανέναν παραβάτη τον στέλνουν μέσα τσουλιστό. Εντωμεταξύ αναρωτιέμαι, ούτε δυο ώρες δεν αντέχουν πια; Με τόσο συχνές στάσεις στο Αθήνα-Θεσσαλονίκη, δεν προλαβαίνεις καν να χαρμανιάσεις.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Εντωμεταξύ αναρωτιέμαι, ούτε δυο ώρες δεν αντέχουν πια; Με τόσο συχνές στάσεις στο Αθήνα-Θεσσαλονίκη, δεν προλαβαίνεις καν να χαρμανιάσεις.
Φυσικά και αντέχουν. Απλώς δεν γουστάρουν να τηρούν τους νόμους σε μια χώρα όπου τα πάντα τους προτρέπουν να είναι παραβάτες.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Μια προσωπική μαρτυρία από τη σελίδα του Γκρέγκορ Γκίζι στο ΦΒ:

«Η 31η Μαΐου είναι η παγκόσμια ημέρα εναντίον του καπνίσματος. Έπαψα εδώ και δέκα χρόνια να είμαι καπνιστής. Μετά το πρώτο μου έμφραγμα, το 2004, ήθελα —και έπρεπε— να κόψω το κάπνισμα. Το ξεκίνημα και μόνο ήταν μια τεράστια τομή. Τις πρώτες ημέρες αισθανόμουν σαν ακρωτηριασμένος. Δεν σκέφτεσαι τίποτε άλλο πέρα από το τσιγάρο. Δεν έχει σημασία αν κάνεις ποδήλατο ή πίνεις καφέ. Κάπνιζα από τα 16, 17 μου χρόνια. Στο τέλος είχα φτάσει τα δύο πακέτα καθημερινά. Η κατάσταση ολοένα και χειροτέρευε. Σήμερα απολαμβάνω την ανεξαρτησία μου από τη νικοτίνη. Παλιότερα, συνέβαινε το εξής: Είναι νύχτα βαθιά. Δεν έχεις άλλα τσιγάρα, έξω κάνει παλιόκαιρο, αλλά βγαίνεις να βρεις την αρρώστια σου. Τέτοια προσπάθεια μπορεί να μην την έκανες πια ούτε για μια όμορφη γυναίκα. Αλλά για το τσιγάρο θα το κάνεις. Σκέτη θλίψη! Δεν είμαι μαχητικός αλλά ανεκτικός μη καπνιστής. Δεν υπάρχει λόγος να καταπιέζω τους καπνιστές απλώς και μόνο επειδή το έκοψα εγώ.»

Gysi.JPG


Εορτάζεται αυτή η Παγκόσμια ημέρα στην Ελλάδα, άραγε;
 
Εγώ τώρα, επειδή θέλω να χαϊδευτώ (πατ πατ!), θα σας εκμυστηρευτώ ότι έχω έναν χρόνο που το έκοψα το ρημάδι! Ήταν ένα δώρο που μου έκανε το γαζελάκι -και που έκανα κι εγώ σε αυτό. Με βόηθησε το ότι έπαθα φοβερή αποστροφή στον καπνό και πριν καν πάρω στα χέρια μου τα αποτελέσματα της β' χοριακής ήξερα ότι ήμουν έγκυος. Τέρμα το τσιγάρο. :) Τώρα καμιά φορά μου λείπει σαν ιδέα, σαν παρέα, αλλά βλέπω τα μαγουλάκια της μικρής μου και ξέρω πως δεν πρόκειται, ούτε βέβαια όσο θηλάζω, αλλά ούτε και μετά, γιατί θέλω να μυρίζει τη μαμά της και όχι τον παπαστράτο :p Άσε που χτες πήγα στο ΙΚΑ και ανέβηκα πηδώντας τις σκάλες μέχρι τον 5ο όροφο για πλάκα! Ένιωσα τόσο ακμαία που στ' αυτιά μου ήρθε υπόκρουση το τραγούδι του Μπαλμπόα όταν έτρωγε ωμά τα αυγά και έτρεχε τα χιλιόμετρα! Χεχεχε!

Ναι, αυτό:
 

nickel

Administrator
Staff member
Άσε που χτες πήγα στο ΙΚΑ και ανέβηκα πηδώντας τις σκάλες μέχρι τον 5ο όροφο για πλάκα!

Μπράβο! Και γι' αυτό θα πρέπει να κόβει κανείς το τσιγάρο αρκετά νωρίς, όταν θα μπορεί να ελπίζει και σε πλήρη αποκατάσταση.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Το μεσημέρι της 4ης Ιουλίου 2009 ένα κοπάδι από μαύρα σύννεφα μαζεύτηκε πάνω από το κέντρο της Αθήνας. Και λίγο μετά τέσσερις, όταν το απόγευμα άρχισε να τρώει τη μέρα, η πόλη λούστηκε με μία γενναιόδωρη καλοκαιρινή μπόρα. Κανένας σας δεν το θυμάται. Εγώ δεν θα το ξεχάσω όσο ζω. Στεκόμουν σε ένα μπαλκόνι κοντά στην Ομόνοια. Έβγαλα το κεφάλι από την πράσινη τέντα και άπλωσα το χέρι στη βροχή. Οι σταγόνες έσβησαν το τσιγάρο μου. Drum καπνός, σε χαρτί Rizla, ασημί. Το άφησα να πέσει στο κενό. Ήταν το τελευταίο μου τσιγάρο. Δεν είχα εκτελεστικό απόσπασμα απέναντι. Ήταν, απλώς, η στιγμή που σταμάτησα να είμαι καπνιστής. Μιλάμε για καπνιστή, όχι για social smoker. Kάπνιζα 28 χρόνια. Θεριακλής. Όχι λιγότερα από 40 τσιγάρα τη μέρα. Στην αρχή δύο με τρία πακέτα Camel. Συχνά αγόραζα και τα άφιλτρα. Και μετά ένα μεγάλο σακουλάκι καπνό. Γελοίος. Με το στριφτό, λέει, δεν καπνίζεις την ώρα που οδηγείς. Βλακείες. Μέσα σε ένα μήνα είσαι ικανός να στρίψεις ακόμα και την ώρα που ανεβαίνεις με τις μπάντες στην Πάρνηθα. Έφτυνα κομμάτια καπνού μέσα σε κίτρινο σάλιο. Στη ζωή μου πρέπει να έχω καπνίσει περισσότερα από 350.000 τσιγάρα. Δεν μπήκα στην τρέλα να υπολογίσω πόσα πλήρωσα και πόσα κύτταρα έκαψα. Προσπάθησα, όμως, να βρω ποιο τσιγάρο αγάπησα περισσότερο. Κανένα από αυτά που φαντάζεστε. Το τσιγάρο που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου το κάπνισα στο αεροδρόμιο του Σίδνεϊ, τον Σεπτέμβριο του 2000. Χαρμάνης, μετά από ταξίδι 23 ωρών. Βγήκα από το αεροδρόμιο με τσιμπιές πόνου στο κορμί, έλεγα ότι πιάστηκα από το ταξίδι. Άναψα το Camel και αισθάνθηκα την καύλα να συναντά την ευτυχία. Το είδα και στους διπλανούς μου. Κάπνισα τρία τσιγάρα, το ένα μετά το άλλο. «Είσαι άρρωστος, μαλάκα» είπα στον εαυτό μου. Χρειάστηκε εννιά χρόνια για να μου απαντήσει.

Η συνέχεια από την εξομολόγηση του Κώστα Γιαννακίδη εδώ.
 

nickel

Administrator
Staff member
Από το «Όλα για την υγεία» του Άγγελου Στάγκου στην Καθημερινή:

Σύμφωνα λοιπόν με τα «επόμενα» στοιχεία, το 2000 κάπνιζε το 35% των ενηλίκων, ενώ το 2012 το ποσοστό αυτό υποχώρησε στο 33%, μάλλον επειδή κάποιοι Ελληνες πείστηκαν ότι το «κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία», όπως τονίζεται στα πακέτα των τσιγάρων, παρά γιατί οι νόμοι που απαγορεύουν το κάπνισμα σε κλειστούς δημόσιους χώρους εφαρμόζονται.
http://www.kathimerini.gr/776401/opinion/epikairothta/politikh/ola-gia-thn-ygeia

Μόνο 2% διαφορά μέσα σε 12 χρόνια (με κρίση και νόμους για τους κλειστούς χώρους); Και πόσο ισχύει ο πίνακας στη Wikipedia που μας έχει τρίτους στη σειρά των πιο θεριακλήδων καπνιστών;
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_cigarette_consumption_per_capita

Εδώ πάλι γιατί έχουμε διαφορά 8,9% μέσα στη δεκαετία 2000-10;
http://www.oecd-ilibrary.org/sites/...-24-en&_csp_=bc3da9a79108c2160f7cb21300faa0fe
 

nickel

Administrator
Staff member
Έπρεπε να ήμουν στους ενόρκους. Δεκάρα δεν θα παίρνανε.

A jury in Florida has awarded the widow of a chain smoker who died of lung cancer 18 years ago record punitive damages of more than $23bn against America's second-biggest cigarette maker, RJ Reynolds.

[...]

Cynthia Robinson, of Pensacola, sued the cigarette maker in 2008 over the death of her husband, Michael Johnson, claiming the company conspired to conceal the health dangers and addictive nature of its products.

http://www.theguardian.com/business...w-awarded-23bn-in-punitive-damages-in-florida
 
Top