Τι θα κάνει η Ευρώπη τους μετανάστες της

[nickel]

Ωραίες προκλήσεις μάς βάζει το σήμερα και το αύριο... Που πρέπει να τις λύσουμε με έξυπνους τρόπους ως προς τη συνδιαλλαγή και τη συνεννόηση των πολιτισμών, χωρίς να κάνουμε ούτε βήμα από τα κέρδη μας του Διαφωτισμού, τα όποια θετικά του Δυτικού πολιτισμού. Οι συμπεριφορές μας πρέπει να δημιουργούν τα πρότυπα που θα θέλει να προβάλλει το μέλλον, από τα οποία θα θέλουμε να καθοδηγούνται τα παιδιά μας.

 

[drsiebenmal]

Γίνεται να πείσεις χίλιους νεαρούς, που συμπεριφέρονται σαν αγέλη;

Εμένα, SBE, να με συμπαθάς αλλά θα σταθώ σε αυτό και μόνο, που θεωρώ την ουσία των όσων γράφεις. Το αν είναι οπαδοί της μιας θρησκείας ή της άλλης, νεολαίοι της μιας πολιτικής άποψης ή της απέναντι, χουλιγκάνοι της πορτοκαλί ποδοσφαιρικής φυλής ή της ροζ με μπλε βούλες είναι, κτγμ, απλώς μια σύμπτωση και ένα πρόσχημα. Το μοναδικό λειτουργικό φάρμακο που έχει βρει η ανθρωπότητα σε αυτές τις περιπτώσεις είναι οι ακόμη πιο ανοιχτές και πιο ανεκτικές κοινωνίες (μαζί με μια καλή δόση σωφρονισμού). Το πώς δημιουργούνται οι ανοιχτές και οι ανεκτικές κοινωνίες το γνωρίζουμε. Με μόρφωση, με ισότητα, με αλληλεγγύη, με δημοκρατία, με ελευθερία.

 

[Palavra]

Πάντως αυτό που λέει η SBE το σκέφτομαι συχνά κι εγώ, εδώ και χρόνια. Νομίζω ότι για τους περισσότερους άντρες που προέρχονται από χώρες της Μέσης Ανατολής, οι γυναίκες της Δύσης -που οδηγούν, φοράνε ό,τι θέλουν, μιλάνε όπως θέλουν, δουλεύουν κλπ.- θα είναι στην καλύτερη περίπτωση εξώλης και προώλης.
Νομίζω πως η απλή επιβολή του νόμου και των αξιών της χώρας στην οποία ζει κανείς είναι αρκετή, πάντως. Δεν με πολυενδιαφέρει δηλαδή τι σκέφτεται ο άλλος για μένα, αυτό που με ενδιαφέρει είναι να με προστατεύει ο νόμος.

 

[SBE]

Και τελικά, η Παλάβρα που είναι γυναίκα με καταλαβαίνει.
Το ζήτημα όμως δεν είναι απλά να σε προστατεύει ο νόμος από τον σεξουαλικά πεινασμένο νεαρό. Όπως είδαμε στην περίπτωση της Κολονίας και στην περίπτωση του Ροτσντέιλ που ανάφερα, ο νόμος κοιμόταν όρθιος για λόγους πολιτικής ορθότητας. Κάποια στιγμή ο νεαρός θα μεγαλώσει και μπορεί να αναλάβει και μια θέση ευθύνης. Υπάρχει ήδη ανισότητα στον ευρωπαϊκό χώρο, που χάρη στους αγώνες των γιαγιάδων μας έχει περιοριστεί, δεν μας χρειάζεται να πάμε κι εκατό χρόνια πίσω.
Φανταστείτε τον δάσκαλο σε σχολείο, να περνάει έμμεσα στα παιδιά το μήνυμα ότι οι γυναίκες είναι διακοσμητικές και στόχος για κάθε πεινασμένο. Ή διευθυντή σε τράπεζα και πελάτισσα να ζητάει δάνειο για την επιχείρησή της.

Μου έχει τύχει αραβικής καταγωγής φοιτητής ο οποίος ήταν ιδιαίτερα αρνητικός προς εμένα και διαμαρτυρόταν συνεχώς με αγένεια για το πώς βαθμολογούσα, για το μάθημα που έκανα κλπ. Και, όπως έχω παρατηρήσει ότι συνηθίζουν οι Μεσανατολίτες, έλεγε αβέρτα κουτοπόνηρα ψέματα ότι δήθεν ήμουνα αγενής μαζί του κλπ. Απευθύνθηκε στη γραμματεία και, επειδή έτυχε να αναλάβει να απαντήσει γυναίκα γραμματέας, την έπρηξε με τις υστερίες του. Μια μέρα που έλειπε η κοπέλα ανάλαβε την αλληλογραφία της ένας από τους άντρες της γραμματείας και ο φοιτητής ήταν μελιστάλαχτος και όλο ευγένειες και πρόθυμος να συνεργαστεί (μου κοινοποιούσαν όλα τα μηνύματα). Μπορεί να μην διαπράχτηκε κανένα ποινικό αδίκημα με τη συμπεριφορά του φοιτητή, αλλά η κατάσταση που δημιούργησε ήταν πολύ άσχημη, ήταν από το τίποτα και για το τίποτα, θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα κλπ κλπ. Δεν χρειάζεται να γίνει κάποιο αδίκημα για να υπάρχει άσχημο και αντιπαραγωγικό κλίμα ή για να αισθάνεται μια γυναίκα ανασφαλής. Και πολύ φοβάμαι ότι είτε για λόγους αφέλειας, είτε για λόγους πολιτικής ορθότητας, μπορεί κάποιοι να μην αντιληφθούν το πρόβλημα.

 

[nickel]

Το ίδιο καλά σε καταλαβαίνουμε και οι άντρες. Ιδιωτικά, με τους φίλους μας ή στη μοναξιά μας, νιώθουμε συχνά η οργή για τον φασίστα ή τον κακό ξένο να μας κάνει να τους μοιάζουμε. Και αυτό είναι που θα πρέπει να αποφύγουμε πάνω απ’ όλα. Να μας αναγκάσουν οι δυσκολίες της εποχής που ζούμε, όπου από τη μια φτωχαίνουμε κι από την άλλη πέφτουν σύνορα και αναμιγνύονται πολιτισμοί, να οπισθοχωρήσουμε εμείς στις δικές μας χειρότερες στιγμές (που δεν είναι δα και λίγες). Γνώμονάς μας λοιπόν στην προσπάθεια να λύσουμε τα προβλήματα, παλιά και καινούργια, που μπορεί να εντοπίσει κάθε ξάστερο μάτι, ας είναι η εμμονή στις αρχές που ανέφερε και ο δόκτωρ παραπάνω: μόρφωση, ισότητα, αλληλεγγύη, δημοκρατία, ελευθερία, τα κέρδη της ζωής μας. Ούτε βήμα πίσω σ’ αυτά.

 

[SBE]

Να τί πρόβλημα βλέπω στο σκεπτικό σου: Υπάρχει η πεποίθηση στους Ευρωπαίους ότι ο πολιτισμός μας και οι αξίες μας είναι τόσο ανώτερες που όποιος ξένος τις γνωρίσει θα τις υιοθετήσει και θα απορρίψει κάθε άλλη.
Αν αυτό ήταν αλήθεια, τότε δεν θα είχαμε τόσες χιλιάδες τζιχαντιστές γεννημένους και μεγαλωμένους στην Ευρώπη. Κι αυτοί έιναι οι ακραίες περιπτώσεις. Για κάθε έναν από αυτούς υπάρχει ένας κύκλος που δεν παίρνει τα όπλα αλλά απορρίπτει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και μεταδίδει στην επόμενη γενιά την απόρριψη. Κάποιοι από αυτούς δεν έχουν καν τη δικαιολογία ότι στάθηκαν άτυχοι και δεν γνώρισαν το δήθεν μεγαλείο του πολιτισμού μας αλλά μόνο τα άσχημά του. Είναι ο δάσκαλος, ο φαρμακοποιός της γειτονιάς, ο οδηγός του λεωφορείου, άτομα που ζουν και εργάζονται όπως όλοι και που πίσω από την πλάτη μας τρέφουν μίσος και αντιπάθεια για αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα.
Αυτό που θα ήθελα εγώ για το 2016 είναι να πάψει να είναι ταμπού η σχετική συζήτηση.
Μπορεί στην Ελλάδα του χύμα να μην είναι ταμπού, αλλά στην Αγγλία που ζω είναι και παραείναι και μόνο για τους τζιχαντιστές μπορεί κανείς να μιλήσει για να εκφράσει απορία που παιδιά μεγαλωμένα σαν τα δικά μας κλπ κλπ (πολιτικά ορθό ψέμα, φυσικά, δεν είναι 100% μεγαλωμένα σαν τα δικά μας).

 

[nickel]

Να τί πρόβλημα βλέπω στο σκεπτικό σου: Υπάρχει η πεποίθηση στους Ευρωπαίους ότι ο πολιτισμός μας και οι αξίες μας είναι τόσο ανώτερες που όποιος ξένος τις γνωρίσει θα τις υιοθετήσει και θα απορρίψει κάθε άλλη.

Δεν έχω τώρα χρόνο να απαντήσω, ούτε καλά καλά να διαβάσω. Αλλά δεν έχω εγώ τέτοια πεποίθηση. Έχω τέτοιες ελπίδες, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτό μπορεί να γίνει βραχυπρόθεσμα. Άλλωστε, μας περιβάλλουν ήδη αρκετοί φανατικοί, δογματικοί και μισαλλόδοξοι, μεγαλωμένοι στη δική μας κουλτούρα, που πέρασε από δίπλα τους ο Διαφωτισμός και δεν τους άγγιξε. Η εμμονή μου στις αρχές του Διαφωτισμού είναι κυρίως λόγω της ανάγκης να μην αρχίσουν να μεταλλάσσονται αυτοί που ως τώρα πίστευαν σ' αυτές τις αρχές και τις υπερασπίζονταν. Αυτοί κυρίως και πρωτίστως με ενδιαφέρει να μην αρχίσουν να βάζουν νερό στο κρασί τους. Τα άλλα θα τα πούμε μετά και πιθανότατα θα συμφωνήσουμε.

 

[Palavra]

Να τί πρόβλημα βλέπω στο σκεπτικό σου: Υπάρχει η πεποίθηση στους Ευρωπαίους ότι ο πολιτισμός μας και οι αξίες μας είναι τόσο ανώτερες που όποιος ξένος τις γνωρίσει θα τις υιοθετήσει και θα απορρίψει κάθε άλλη.

Συμφωνώ κι εγώ. Το πρόβλημα είναι ότι όταν ο άνθρωπος που έρχεται στην Ευρώπη είναι οικονομικός μετανάστης, τις περισσότερες φορές είναι φτωχός, συνήθως χωρίς μόρφωση και συνεπακόλουθα θρήσκος. Αυτό το τελευταίο δίπτυχο είναι κακό, ανεξαρτήτως θρησκείας στην οποία πιστεύει κανείς, εννοείται. Και οι αξίες του Διαφωτισμού βάλλονται πανταχόθεν στις μέρες μας, οπότε το να αρνούμαστε κι εμείς να δούμε το πρόβλημα ή να μιλήσουμε γι' αυτό, μην τυχόν και μας πει χρυσαυγίτες η αστυνομία της πολιτικής ορθότητας, είναι κι αυτό μέρος του προβλήματος.

Όπως λέει και η SBE, κάποτε ήταν και οι Έλληνες άντρες μακρυχέρηδες στα λεωφορεία και αλλού - μου έχουν συμβεί πολλές φορές τρομαχτικά περιστατικά. Αυτό σε μεγάλο βαθμό έχει μειωθεί. Το ότι όμως έρχονται να τους αντικαταστήσουν άντρες από χώρες στις οποίες η γυναίκα εκ του νόμου δεν έχει δικαιώματα (δηλαδή δεν μιλάμε μόνο για κοινωνική αντίληψη της θέσης της γυναίκας) είναι από μόνο του ανησυχητικό. Δεν χρειάζεται να σας θυμίσω τι συμβαίνει στις μέρες μας στην Ινδία, ας πούμε.

 

[nickel]

Κάτω από τον τίτλο «Denmark politicians push for sex education for migrants and refugees after attacks», διαβάζω:

Norway introduced five-hour courses aimed at preventing sexual assault and rape for immigrants in 2011.

Linda Hagen, who runs 34 asylum centres for the Norwegian refugee group Hero Norge, told The Local that there had been “sexually violent episodes” and attacks on local women near a centre for asylum seekers in Stavanger.

She said that men from sexually conservative countries often struggled to understand how to interpret the behaviour of young Scandinavian women, adding: “It’s difficult if you come from a country where women never go out.

“When you see a girl with a short skirt dancing at a party late in the evening, what kind of message will it give you?

“It’s important to tell them that this kind of behaviour or clothing doesn’t mean that it’s allowed for you to go the whole way. If a girl says ‘no’, it’s a ‘no’.”
http://www.independent.co.uk/news/w...ants-and-refugees-after-attacks-a6713846.html​

 

[Palavra]

Δεν είχα σκεφτεί πάντως τη διάσταση που θέτει η SBE παραπάνω, δηλαδή της καθημερινής αλληλεπίδρασης με ανθρώπους με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο σε ό,τι αφορά την ισότητα των δύο φύλων. Θυμήθηκα λοιπόν το ταξίδι που είχα κάνει κάποτε στην Τουρκία, στο χωριό μιας φίλης μου Τουρκάλας στη Μαύρη Θάλασσα.

Επειδή εκεί οι γυναίκες ως επί το πλείστον «κλείνονται», που λένε και οι Τούρκοι, δηλαδή φοράνε κεφαλομάντηλο και μακριά παλτά πάνω από τα ρούχα τους, εγώ και η φίλη μου ήμασταν αναγκασμένες να διώχνουμε συνεχώς (μα συνεχώς) διάφορους νεαρούς που έρχονταν να μας πιάσουν την κουβέντα και δεν ξεκουμπίζονταν - όπως κατάλαβα αργότερα, με το σκεπτικό «δεν φοράει μαντήλι άρα είναι χαλαρών ηθών» (για να μην πω τίποτα βαρύτερο).

 

[SBE]

Μια φωτογραφία που θυμήθηκα τώρα, με τίτλο Αμερικανίδα στην Ιταλία (Φλωρεντία, 1951)

 

[nickel]

Στο εδώλιο ως «διακινητής» Βρετανός που έβγαλε 4χρονη από τη «ζούγκλα του Καλαί»
http://news.in.gr/world/article/?aid=1500051556

(Το ένα ζευγάρι εισαγωγικών είναι άχρηστο, έτσι;)

Briton to appear in French court after trying to smuggle Afghan girl into UK
http://www.theguardian.com/world/20...ghan-girl-into-uk-soldier-refugee-camp-calais

 

[daeman]

...
ELLIS

ELLIS awakens our collective memory, taking you back to the early years of Ellis Island through the experience of one immigrant.

Set in the abandoned Ellis Island Hospital complex and using JR’s UNFRAMED art installations, ELLIS tells the forgotten story of the immigrants who built America. It is the story of the ghosts of our countries past, the individuals who fled poverty, discrimination, and dictatorships, for a chance at a new life and eerily foreshadows the plight of those who currently seek the same opportunities and safety in this country and other parts of the world.

The short narrative film stars Academy Award Winner Robert De Niro, is written by Academy Award winner Eric Roth, and is directed by the artist JR.

http://www.ellis-themovie.com/

 

[daeman]

...
The flow towards Europe

Europe is experiencing the biggest refugee crisis since World War II. Based on data from the United Nations, we clarify the scale of the crisis.

UPDATED 22.12.2015 | BY VILLE SAARINEN AND JUHO OJALA

The map below shows the flow of asylum seekers to European countries over time.
Each moving point on the map represents 25 people. That corresponds to approximately one busload with every other seat taken.

Hover over countries to show details. Click on a country to lock the selection. The counts shown on hover represent the number of people who have left or arrived in a country since 2012.

The line chart displays the total rate of asylum seekers over time. Hover over the chart to move the map in time.

[...]

Read next: The cost of displacement

 

[nickel]

Μια διαφορετική ματιά (βάζω άρθρα από τα Νέα όχι από κάποια μόδα που επικρατεί και στις συζητήσεις της Βουλής αλλά επειδή ξέρω ότι δεν είναι προσβάσιμα σε όλους):

Κι όμως, κάτι γνωρίζουμε
Μιχάλης Μητσός | Τα Νέα 02/04/2016 |

Στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού που ίδρυσε, και λέγεται πλέον «L’Obs», ο 95χρονος Ζαν Ντανιέλ διεκδικεί το δικαίωμα να μη γνωρίζει. Είτε μας ρωτούν αν επίκειται νέος παγκόσμιος πόλεμος —γράφει— είτε ποιες είναι οι φιλοδοξίες των τζιχαντιστών, η απάντηση που επιβάλλεται να δώσουμε είναι ότι δεν έχουμε ιδέα. Αντί γι’ αυτό, οι πολιτικοί επαναλαμβάνουν ότι «βρισκόμαστε σε πόλεμο». Κάνουν δηλαδή ό,τι ακριβώς θέλουν οι τρομοκράτες. Και αυτό αποτελεί ένα τεράστιο πρόβλημα.

Είναι λίγο σοκαριστικό, αλλά ταυτοχρόνως και πολύ έντιμο, να παραδέχεται ένας διανοούμενος με την εμπειρία και τις γνώσεις του Ντανιέλ ότι δεν μπορεί να εξηγήσει τον στόχο ενός νέου ανθρώπου που τινάζεται στον αέρα μαζί με όσους βρίσκονται γύρω του. Η τιμωρία; Η εκδίκηση; Η πρόκληση χάους; Ο καθένας μπορεί να δώσει τη δική του ερμηνεία. Περισσότερα στοιχεία, αντίθετα, αρχίζουμε να συγκεντρώνουμε γι' αυτά που προηγήθηκαν της τρομοκρατικής πράξης, για το πώς γίνεται δηλαδή κάποιος καμικάζι. Και τα στοιχεία αυτά έρχονται σε αντίθεση με όσα εξακολουθούν να πιστεύουν πολλοί από τους πολιτικούς, τους αναλυτές, ακόμη και τα στελέχη των μυστικών υπηρεσιών της Δύσης.

Η κρατούσα άποψη παρομοιάζει τη ριζοσπαστικοποίηση ενός τρομοκράτη με έναν «μεταφορικό ιμάντα» που συνδέει τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, και συγκεκριμένα το Ισλάμ, με την τζιχαντιστική βία. Η πηγή του κακού αναζητείται έτσι στα τζαμιά. Μόνο που οι μελέτες των τελευταίων ετών σε διάφορες χώρες δείχνουν ότι οι περισσότεροι απ' αυτούς που εντάσσονται στις εξτρεμιστικές οργανώσεις δεν είχαν πατήσει ποτέ τους σε τζαμί. Δεν ήταν καν θρήσκοι. Οι αδελφοί Μπακράουι, που αιματοκύλισαν τις Βρυξέλλες, σε ένοπλες ληστείες ειδικεύονταν. Οπως λέει ο Γάλλος κοινωνιολόγος Ολιβιέ Ρουά, δεν γίνεται κανείς τρομοκράτης για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους, αλλά επειδή ψάχνει πιο αφηρημένα πράγματα: ταυτότητα, νόημα, σεβασμό.

Μα ο στόχος των τρομοκρατών δεν είναι η δημιουργία ενός παγκόσμιου χαλιφάτου; Και αυτό αμφισβητείται. Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Πέιπ, ειδικό για την τρομοκρατία στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, οι επιθέσεις αυτοκτονίας στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες εξηγούνται περισσότερο με γεωπολιτικούς παρά με θρησκευτικούς όρους. Αποτελούν δηλαδή απάντηση στο γεγονός ότι η οργάνωση Ισλαμικό Κράτος έχει χάσει τους τελευταίους 15 μήνες το ένα τέταρτο σχεδόν των εδαφών που ήλεγχε στο Ιράκ και στη Συρία. Και αποσκοπούν στην τρομοκράτηση της κοινής γνώμης, ώστε να ασκήσει πίεση στις κυβερνήσεις να αφήσουν τη Μέση Ανατολή στο έλεος των τζιχαντιστών.

Αν είναι έτσι τα πράγματα, όλη η προπαγάνδα των ακροδεξιών λαϊκιστών —από τη Λεπέν ώς τον Τραμπ— καταρρέει. Οι θεωρίες για την καθυστέρηση ή την ανελαστικότητα του Ισλάμ σε σχέση με άλλες θρησκείες μπορεί να είναι σωστές, αλλά δεν έχουν μεγάλη σχέση με το θέμα μας. Όλοι οι τζιχαντιστές είναι φυσικά μουσουλμάνοι. Αλλά το κλειδί για την αντιμετώπισή τους δεν βρίσκεται στα τζαμιά των Βρυξελλών, του Παρισιού ή σε εκείνα που θα κατασκευαστούν χωρίς άλλο τον τρέχοντα αιώνα στην Αθήνα. Ούτε βέβαια στους προσφυγικούς καταυλισμούς. Βρίσκεται στη Ράκα, τη Μοσούλη και στο Ραμάντι. Αφού γνωρίζουμε λίγα για τους τρομοκράτες, ας φυλαγόμαστε τουλάχιστον από τις παγίδες τους.
​

 

[rogne]

Άλλο ένα spot-on κείμενο του Μ.Μ. το παραπάνω. Κερδίζεις αναγνώστες για λογαριασμό του, nickel.

 

[Hellegennes]

Δεν είμαι βέβαια σε καμμία περίπτωση με ΛεπενοΤραμπούκους, αλλά δεν μ' αρέσει που επιχειρείται η αποσύνδεση της τρομοκρατίας των τζιχαντιστών με την θρησκεία, από διάφορα ευρωπαϊκά και αμερικάνικα think tanks και μεμονωμένα άτομα. Ακόμη κι αν η θρησκεία δεν είναι ο βασικός παράγοντας της έξαρσης της τρομοκρατίας αυτού του τύπου, κάτι για το οποίο προσωπικά αμφιβάλλω*, είναι σίγουρα ένα ισχυρό όπλο στα χέρια τους, με τρόπο, θα τολμούσα να πω, παρόμοιο με τον τρόπο που χρησιμοποίησε η Ευρώπη την θρησκεία για τις Σταυροφορίες, που επίσης δεν έγιναν για θρησκευτικούς λόγους και μόνον.



* Θέλω μ' αυτό να πω ότι δεν έχω καταλήξει προσωπικά για το αν πιστεύω ότι ο κύριος παράγοντας είναι γεωπολιτικός ή θρησκευτικός και ποια βαρύτητα έχει ο καθένας. Σίγουρα είναι και τα δύο, αλλά τείνω περισσότερο προς το ότι ο θρησκευτικός παράγοντας είναι ισχυρότερος.

 

[SBE]

Xαίρομαι που λέει κάποιος αυτό που σκέφτηκα, ότι δηλαδή μου μοιάζει σα να προσπαθούμε να αποσυνδέσουμε τη θρησκεία από το όλο προβλημα, τη στιγμή μάλιστα που η θρησκεία χρησιιμοποιείται από τους ίδιους τους τρομοκράτες σαν κυρίαρχη ιδεολογία τους.
Είναι σα να λέμε ότι η πολιτική ιδεολογία δεν έπαιξε κανένα ρόλο στις τρομοκρατικές οργανώσεις που σάρωναν την Ευρώπη τη δεκαετία του '70 και ότι η επιλογή των στόχων τους δεν γινόταν με πολιτικά κριτίρια.

 

[rogne]

Ίσως καλύτερη να είναι η αναλογία με διάφορα αποκρουστικά καθεστώτα ανά την υφήλιο που αυτοαποκαλούνταν/αυτοαποκαλούνται "μαρξιστικά-λενινιστικά". Θέλω να πω, όποια γνώμη κι αν έχει κανείς για τον μαρξισμό-λενινισμό, όπως και για τη θρησκεία εν προκειμένω, μην τους φορτώσουμε ντε και καλά όλους τους τρελαμένους δικτάτορες/δολοφόνους όπου γης (παρεμπιπτόντως, το ίδιο θα μπορούσα να πω και για διάφορες ένοπλες/τρομοκρατικές οργανώσεις του '70, προφανώς όχι για όλες και όχι σε όλες τις φάσεις τους). Ιδίως απ' τη στιγμή που, για τη θρησκεία εν προκειμένω (σταματάω εδώ την αναλογία με τον μαρξισμό-λενινισμό), υπάρχουν όλο και περισσότερα στοιχεία που μιλάνε για άλλους καθοριστικούς παράγοντες. Δεν μπορεί να είναι αδιάφορο το ότι στις επιθέσεις στην Ευρώπη, τουλάχιστον, οι δράστες φαίνεται να είχαν εντελώς περιθωριακή κι εργαλειακή σχέση με τη θρησκεία. Εδώ που τα λέμε, και μια "παρέλαση" του IS να δει κανείς, (πολύ) περισσότερο με τσίρκο από μισθοφόρους τραμπούκους μοιάζει (με τόσα τζιπ, ρέιμπαν και αμάνικα) παρά με πομπή από Μαχητές του Θεού.

 

[Costas]

Όντως, και κάποιος έλεγε ότι έχουν στοιχεία ράπερ. Ωστόσο η ατζέντα τους στη Συρία που πήραν την εξουσία εμπνέεται από το Κοράνι και εφαρμόζει μια φονταμενταλιστική εκδοχή του. Υπάρχει ως προς αυτό η μία άποψη, που λέει "δεν είχαν πατήσει σε τζαμί στη ζωή τους, άρα...", που όμως απλώς δείχνει ότι μπορείς να μυηθείς σε μια ακραία και τρομοκρατική εκδοχή του ισλάμ μέσω ίντερνετ ή στη φυλακή (όπως οι τηλεευαγγελιστές, που δεν είναι λιγότερο χριστιανοί επειδή χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για τα κηρύγματά τους), και η άλλη που λέει ότι σαφώς και είναι γνώστες του ισλάμ, και ότι από τη στιγμή που μπορούν να επικαλεστούν συγκεκριμένα εδάφια του Κορανιού, έχουν το πάνω χέρι σε μια θεολογική συζήτηση. Το συμπέρασμά μου είναι ότι αν δεν περάσει το ισλάμ από έναν Διαφωτισμό, το τέρας του θα ξυπνά πάλι και πάλι, όποτε το ευνοούν οι πολιτικοκοινωνικοϊδεολογικές συνθήκες. Και Διαφωτισμός = ανυποχώρητη κριτική της θρησκείας και του ιερού βιβλίου και διάζευξη ηθικής και ιερού νόμου.