Την ίδια ώρα, στην Κίνα...

Από το επίσημο σάιτ των βραβείων Νόμπελ η τελετή απονομής στον Λίου Ξ(Σ)ιαομπό (88 λεπτά). Αρχικά ο λόγος του Thorbjørn Jagland, όπου φυσικά ακούγονται διάφορα (το πιο συζητήσιμο: ότι οι δημοκρατίες δεν έχουν πολεμήσει ποτέ μεταξύ τους. Ωστόσο, η σύγκρουση του 1914-1918 τι ήταν; ). Πάντως ως λόγος έχει πολιτικό ενδιαφέρον. Το κρίσιμο πάντως είναι, όπως λέει, το τι αναφέρει το Σύνταγμα της ΛΔΚ:

Article 35
Citizens of the PRC enjoy freedom of speech, of the press, of assembly, of association, of procession and of demonstration.
Article 41
Citizens have the right to criticize and make suggestions regarding any state organ or functionary.


Και συνεχίζει καπάκι ο Jagland:

Liu has only exercised his civil rights; he has not done anything wrong. He must be released.

Ο Λίου καταδικάστηκε σε 11 χρόνια φυλακή για απόπειρα ανατροπής του σοσιαλιστικού καθεστώτος και της 'δημοκρατικής δικτατορίας του λαού' (αυτής που ευαγγελίζεται το ΚΚΕ και τα παρασπόρια του. Άλλωστε τα ίδια δεν ανέφερε και το Σύνταγμα της ΕΣΣΔ, "το πιο φιλελεύθερο του κόσμου";...)

Μετά τη μουσική γέφυρα (Grieg), φτάνουμε στο 54', όπου η 72χρονη πια Λιβ Ούλμαν διαβάζει τη δήλωση του Λίου στο δικαστήριο από τις 23 Δεκεμβρίου του 2009, τη μοναδική, όπως λέει ο ίδιος, μαζί μ' εκείνην στο άλλο δικαστήριο, του 1991, που έχει μπορέσει να κάνει δημόσια τα τελευταία είκοσι χρόνια, καθώς του απαγορεύτηκε τότε και ως τώρα να δημοσιεύει, να διδάσκει, να περιοδεύει. Η εκφώνηση της Ούλμαν, που μοιάζει να πάσχει από τρέμουλο στα χέρια, είναι αργή, με συχνές παύσεις αμέσως μετά τα οριστικά και αόριστα άρθρα, με φωνή χωρίς σκαμπανεβάσματα· οι φίλοι του Μπέργιμαν (sic :)) θα την απολαύσουν. Ο λόγος του Λίου έχει πολύ ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μου, γιατί είναι πολύ...χριστιανοβουδιστικός, θα έλεγα, σε αντίθεση με κατά καιρούς δηλώσεις του υπέρ π.χ. του πολέμου στο Ιράκ κλπ. Είτε για να καλοπιάσει το δικαστήριο είτε γιατί έχει υιοθετήσει τέτοια γραμμή, δηλώνει αισιόδοξος και μιλά για την τεράστια βελτίωση που βίωσε ο ίδιος ως προς τις συνθήκες της προφυλάκισής του, σε σύγκριση με την προηγούμενή του, της δεκαετίας του '90. Τέλος πάντων, η δήλωσή του κορυφώνεται με την αποστροφή προς την αναγκαστικά απούσα από την αίθουσα του δικαστηρίου γυναίκα του, φωτογράφο Λίου Ξ(Σ)ιά, που είναι ένα γράμμα αγάπης με δυνατές ποιητικές εκφράσεις.

Το voice-over είναι γυναικείο, αλλά οι κάμερες είναι στα χέρια στρέιτ αντρών, όπως θα διαπιστώσουν όσοι/ες δουν το βίντεο...

Παράλληλα με τις άλλες εκδηλώσεις, υπάρχει στο Όσλο έκθεση με εποπτικό υλικό για τον νικητή του βραβείου.
 
Κριτική από τις στήλες της Guardian στην Επιτροπή των Νόμπελ Ειρήνης για τις πολιτικές της σκοπιμότητες, μέσα από την παρουσίαση των φιλοπόλεμων και φιλοαμερικανικών θέσεων του Λίου Ξ(Σ)ιαομπό για τον πόλεμο του Βιετνάμ, της Κορέας, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, για τον εκδυτικισμό και την αποικιοκρατία, και παραλληλισμός με τον άλλο Νομπελίστα, τον Σολζενίτσιν, και τις αντιδραστικές του ιδέες. (Διαφορά: ο Σολζενίτσιν ήταν αντιεβραίος, ενώ ο Λίου φιλοϊσραηλινός). Κριτική, επίσης, της Χάρτας '08 ως ιδεολογικού προπετάσματος καπνού πίσω από το οποίο κρύβεται η Αμερική και όσοι ονειρεύονται για την Κίνα ιδιωτικοποιήσεις τύπου μετασοβιετικής Ρωσίας.
 
Αυτές τις μέρες είναι στην επικαιρότητα η συνθήκη New Start για τα πυρηνικά, μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Ας δούμε όμως και τι γίνεται στην Κίτρινη Θάλασσα, με πρόσχημα τη Β. Κορέα:

China warns of escalating arms race in Asia ([url:"http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/china/8212643/China-warns-of-escalating-arms-race-in-Asia.html"]The Telegraph[/url])

Σχετικά, ίσως ενδιαφέρει η άποψη του Emmanuel Todd για το ρόλο των ΗΠΑ στο βιβλίο του [bold]Après l’empire - Essai sur la décomposition du système américain[/bold] (2002) (από γαλλ. Wikipedia).

les États-Unis étaient une source de paix et de stabilité, ils sont devenus un facteur de désordre (Afghanistan, Irak...). L’objet de l’ouvrage est de « proposer un modèle explicatif rigoureux du comportement international des États-Unis » (p. 14), donc de ce renversement récent. L’idée directrice du livre est que l’explication ne doit pas être cherchée dans la force, mais dans la faiblesse des États-Unis.
(...)
Le moyen de maintenir cette prise, et plus généralement de donner l’impression que les États-Unis sont indispensables à la planète par la protection qu’ils lui offrent, est de maintenir un certain niveau de désordre en livrant une guerre théâtrale contre des États mineurs présentés comme « l’Axe du Mal ».
 
Την ίδια ώρα (που λέει και ο τίτλος του νήματος) που στην Ελλάδα συρρικνώνεται κι άλλο ο σιδηρόδρομος (ή το καχεκτικό φάντασμα που είχαν φροντίσει οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις να διατηρούν), στην Κίνα ολοκληρώθηκε η σιδηροδρομική γραμμή Yiwan (Wikipedia):

The Yiwan Railway, featuring 288 kilometers of bridges or tunnels on a total length of 377 kilometers, opens for service between the cities of Yichang and Chongqing.
 
Authorities ban mixed English words in publications

(Από την Ημερησία του Λαού)
(...)
Abuse of foreign languages, including arbitrary use of English words; acronym mixing in Mandarin and coined half-English, half-Chinese terms that are intelligible to nobody, are commonly seen.
(...)
The checking of foreign languages usage is required in daily censorship and annual inspection. Violations of norms shall be required to be corrected and will be punished according to law.


coined half-English, half-Chinese terms that are intelligible to nobody, π.χ.: "gelivable" (awesome), "niubility" (brilliance), "smilence" (soundless smile)
 
Αλτέρνατιβ περιοδικό με τιράζ 1,5 εκατομμ. αντίτυπα :eek: (που όμως πολτοποίησε το 2ο τεύχος του λόγω....)
(The Guardian, όπου και φωτογραφία του ανδρός)
Han Han, China's most popular blogger, shuts down new magazine
Party, a literary magazine for alternative thinkers, appears to have collapsed after one issue
By Jonathan Watts in Beijing

He may be China's most popular blogger, a champion rally driver, a banned novelist and arguably the coolest man in the country, but Han Han's attempt to launch a publication for alternative thinkers appears to have collapsed after one issue.

The hero of the chattering classes lost a vocal cord today with the closure of his literary magazine, Party, which has been locked in a struggle with the authorities since it was founded in early 2009.

In a blogpost, Han said the reasons were unclear and cautioned his followers not to assume that the propaganda department was responsible for the failure to reach a second edition.

"Maybe there were too many departments involved and too many people with the power to make a literature magazine into a relic," he wrote. "I don't know what was wrong. I don't know who I've displeased. I'm standing in the light while you are in the dark. If we ever met, I will not hold a grudge, but please could you tell me what happened?"

The original plan was to provide "a good art publication with more free and wild writing, but it seems the idea is too good to be true," Han was said to have written previously.

The fame of a man whose blog has attracted more than 300m hits should have guaranteed success, but his criticism of the government and championing of free expression made potential partners nervous, given the Communist party's tight controls on the media.

Han reportedly made almost a dozen approaches before finding a business partner, switched the magazine's name several times and had to change the classification of the periodical because it was deemed as operating in a grey zone.

According to the Southern Weekend newspaper, about 70% of the original content had to be scrapped to secure approval for the publication of the first edition.

Filled with 128 pages of freewheeling content from musicians, film directors and offbeat writers as well as extracts from Han's novel I Want to Talk to the World, the first edition was repeatedly delayed on the orders of the authorities. But when it was released, it was immensely popular, selling 1.5m copies.

A second edition proved even harder to print, prompting Han to close the operation and dismiss the staff. "The operation was halted several times and censored by provincial officials," he wrote."Party faced difficulties and was pulped even after it secured all the approval it needed." Han has blended racing success ­ his most recent rally victory was earlier this month ‹ with a sharp wit and criticism of corruption, injustice and incompetence.

"The government wants China to become a great cultural nation, but our leaders are so uncultured," he told The New York Times earlier this year. "If things continue like this, China will only be known for tea and pandas."

(...)
 
Δύο άρθρα διάβασα σήμερα στη New York Times για σινικά πράγματα. Το πρώτο, για τα σχολεία της Σαγκάης, για τα καλά και τα κακά της κινέζικης εκπαιδευτικής φιλοσοφίας:

“These are two sides of the same coin: Chinese schools are very good at preparing their students for standardized tests,” Jiang Xueqin, a deputy principal at Peking University High School in Beijing, wrote in an opinion article published in The Wall Street Journal shortly after the test results were announced. “For that reason, they fail to prepare them for higher education and the knowledge economy.”

Γνωστό το θέμα, αλλά πάντοτε ενδιαφέρον:

Educators say this disciplined approach helps explain the announcement this month that 5,100 15-year-olds in Shanghai outperformed students from about 65 countries on an international standardized test that measured math, science and reading competency.

American students came in between 15th and 31st place in the three categories. France and Britain also fared poorly.

(...)
“Within a teacher’s salary package, 70 percent is basic salary,” said Xiong Bingqi, a professor of education at Shanghai Jiaotong University. “The other 30 percent is called performance salary.”

Κλπ. κλπ.

Το δεύτερο άρθρο καλεί τους Αμερικανούς ν' αφήσουν τα μανταρίνικα στη δεύτερη θέση και να προτάξουν τα ισπανικά. Τίτλος: Primero Hay Que Aprender Español. Ranhou Zai Xue Zhongwen.
 
Μετά το Ισλάμ και το Χριστιανισμό, έχουμε τώρα και τον Κομφούκιο:
Church plan in hometown of Confucius draws protest (Asian Correspondent).

Άλλο, Οργουελικό (Global Times):
A statement posted on the personal blog of convicted milk activist Zhao Lianhai says he is undergoing treatment at a hospital and wants to enjoy life as an ordinary citizen.

Zhao, 38, whose three-year-old child was sickened by melamine-tainted milk powder, was sentenced to 30 months' imprisonment on November 10 for inciting social disorder. He decided not to appeal, and instead applied for medical parole.
(...) "I hope the incident will go away. It will be beneficial to the country, society and my family," the statement said. "I agree with the criminal punishment imposed on me by judicial organizations. I hope other people can stop discussing the matter."

"I support and am grateful to the government. And I apologize for the radical comments made against the government in the past."


Τέλος, εξιστόρηση σε πρώτο πρόσωπο μιας νύχτας με τη Μωντ...εεεε....με την αστυνομία του Πεκίνου: "A Hole to Bury You". (The Wall Street Journal)

Αυτά, και εύχομαι λιγότερη φρίκη και φτώχεια σε όλη τη Γη του χρόνου.
 
Ένα ενδιαφέρον αγγλόφωνο άρθρο του Spiegel για τη ζωή στις υπόγειες γκαρσονιέρες (και κάτι λιγότερο) του Πεκίνου, με μια ντουζίνα φωτογραφίες: Life in Beijing's Cellars.
 
Ο ακτιβιστής δικηγόρος Γκάο Τζισένγκ έχει μνημονευτεί στα #37 και #43 αυτού του νήματος, τότε που είχε 'εξαφανιστεί', ώσπου επανεμφανίστηκε για λίγο. Έκτοτε, αγνοείται η τύχη του. Το άρθρο του σημερινού λινκ είναι καρπός πληροφοριών που είχε δώσει ο ίδιος σε δημοσιογράφο κατά τη σύντομη επανεμφάνισή του, με θέμα τις 'περιπέτειές' του στα χέρια του κατασταλτικού μηχανισμού, και με εντολή να δημοσιευτεί αν εξαφανιστεί και πάλι, όπως και συνέβη. (Associated Press, The Washington Post)

Gao in April said that police seemed intent on casting him into a limbo that kept him at their whim.
"Why don't you put me in prison?" Gao said he asked Beijing police at one point. "They said, 'You going to prison, that's a dream. You're not good enough for that. Whenever we want you to disappear, you will disappear.'"


Οι Αμερικανοί έφτιαξαν τη δική τους παραλλαγή: στη φυλακή μεν αλλά επ' αόριστον και χωρίς δίκη...
 
Συχνά ξεσπαθώνουμε (δικαίως) με αηδία και αγανάχτηση ενάντια στον κιτρινισμό των ΜΜΕ, που την τρίχα την κάνουνε τριχιά και που ακόμα και αξιόλογα συμβάντα τα φθείρουν και τα ξεφτιλίζουν τελικά με το να τα υπερπροβάλλουν, ιδίως τα αρνητικά γεγονότα, πράγμα που οδηγεί και σε συλλογική κατάθλιψη, ωθώντας πολλούς τηλεθεατές μακριά από την ειδησεογραφία, απλά σαν καταφύγιο γαλήνης και ηθελημένης αποχαύνωσης, έτσι για εξισορρόπηση.

Ας δούμε όμως και την άλλη πλευρά, την πλευρά της συστηματικής λογοκρισίας και φιλτραρίσματος κάθε είδησης στο όνομα του αγώνα, υποτίθεται, ενάντια στον 'κιτρινισμό', ώστε να παραχθεί ένα 'ομογενοποιημένο' προϊόν, όπως αυτό έχει προδιαγραφεί στις Οδηγίες του Κεντρικού Γραφείου Προπαγάνδας προς τα κινέζικα ΜΜΕ για το χειρισμό των ειδήσεων για το 2011, στη λαμπρή παράδοση του σταλινισμού, ενόψει των '2 γιορτών και των 2 συνόδων' (βλ. άρθρο), Οδηγίες οι οποίες διέρρευσαν στο διαδίκτυο: σε ποιες δόσεις επιτρέπεται να μεταδίδεται μια είδηση, ώς πόσοι νεκροί σ' ένα 'τραγικό συμβάν' θεωρείται ότι δεν καθιστούν την είδηση αναμεταδοτέα και άρα απαγορεύεται η αναμετάδοσή της, πότε απαγορεύεται ένα εθνικής εμβέλειας μέσο να μεταδώσει μια είδηση --επιτρέπεται η αναφορά της μόνο στα τοπικά μέσα--, ποιες απελπισμένες ενέργειες (π.χ. αυτοκτονίες μπροστά στις κάμερες) ενάντια στις αναγκαστικές κατεδαφίσεις κτιρίων απαγορεύεται να μεταδίδονται, κλπ. Όλα αυτά για να αποφευχθεί η προαναφερθείσα 'κατάθλιψη-μαυρίλα' στις 'μάζες' (αντιθέτως, ο όρος "κοινωνία των πολιτών" απαγορεύτηκε προσφάτως) και να προωθηθεί, αντιθέτως, η ιδέα της 'αρμονικής' κοινωνίας.

Σχετικά με το τρέχον σλόγκαν της οικοδόμησης μιας 'αρμονικής κοινωνίας'· με το παλιότερο (της προηγούμενης ηγεσίας) περί Τριών Αντιπροσωπεύσεων· και με τη μάχη ενάντια στη 'χυδαιολογία' στο διαδίκτυο, συνιστώ θερμά και όλως ιδιαιτέρως το ξεφύλλισμα του Λεξικού του Χορτολασπερού Αλόγου που φιλοξενείται στην ιστοσελίδα της China Digital Times με το εντελώς ξεχωριστό --και σπαρταριστό-- γλωσσικό περιεχόμενο, που θα ενθουσιάσει κάθε ρέκτη των γλωσσικών ανατροπών και του πολιτικού χιούμορ. Οι ανεξάντλητοι λογοπαικτικοί πόροι της κινεζικής γλώσσας (οι αλλαγές των τόνων που αλλάζουν το νόημα των λέξεων) αποκαλύπτονται σε όλη τους τη δυναμική σ' αυτό το σπινθηροβόλο πανηγύρι.
 

nickel

Administrator
Staff member
Ας φιλοξενήσουμε και το απαραίτητο γιουτιουμπάκι:

 
Κλιπάκι: How do China's youths view the rest of the world? (στην πραγματικότητα, κυρίως το πώς απαντάνε φοιτήτριες κι ένας φοιτητής του Πεκίνου στις κριτικές των Αμερικανών και των Δυτικών για το πολιτικό τους σύστημα και για την εικόνα της χώρας τους στο διεθνή στίβο) (wimp.com)
 
Άρθρο στην NYT. Άνοδος των τιμών των κινεζικών εξαγωγικών προϊόντων, πρώτον λόγω αύξησης του εργατικού κόστους (που αυτό αυξάνεται αφενός για να καλυφθούν οι απώλειες από τον πληθωρισμό και αφετέρου επειδή δεν βρίσκεται πια τόσο φτηνό εργατικό δυναμικό, λόγω της δημογραφικής 'συρρίκνωσης' με την πολιτική του ενός παιδιού και λόγω της ανόδου του μορφωτικού επιπέδου εκατοντάδων εκατομμυρίων νέων που είναι πτυχιούχοι και δεν θέλουν να δουλέψουν εργάτες) και δεύτερον λόγω ενίσχυσης της ισοτιμίας του γιουάν. Συνεπώς, κάμψη των εξαγωγών και των ναύλων και αναζήτηση από τους Δυτικούς φτηνότερων εναλλακτικών στην Ινδία, στο Βιετνάμ, στην Ταϊλάνδη κλπ. Δυσκολίες αυτού του τελευταίου εγχειρήματος λόγω ανεπαρκούς παραγωγικής βάσης σε αυτές τις χώρες και πολύ μικρότερων δημογραφικών μεγεθών για πολλές από αυτές.

(Σε μια διάλεξή του που ένας Θεός ξέρει πού την έχω καταχωνιάσει και δεν τη βρίσκω, ο Imm. Wallerstein ανέπτυσσε αυτό το σενάριο, ότι ο καπιταλισμός μέσα στο πρώτο μισό του 21ου αιώνα θα φτάσει στα αντικειμενικά όριά του, όταν θα έχει εξαντλήσει τις μεγάλες δεξαμενές φτηνού εργατικού δυναμικού στην Κίνα, στην Ινδία και στην Ινδονησία).
 

Zazula

Administrator
Staff member
(Σε μια διάλεξή του που ένας Θεός ξέρει πού την έχω καταχωνιάσει και δεν τη βρίσκω, ο Imm. Wallerstein ανέπτυσσε αυτό το σενάριο, ότι ο καπιταλισμός μέσα στο πρώτο μισό του 21ου αιώνα θα φτάσει στα αντικειμενικά όριά του, όταν θα έχει εξαντλήσει τις μεγάλες δεξαμενές φτηνού εργατικού δυναμικού στην Κίνα, στην Ινδία και στην Ινδονησία).
Και, αλλάζοντας εστιακό σημείο, θα κάνει τότε τους εργαζομένους των ανεπτυγμένων χωρών να ρίξουν πάρα πολύ νερό στο κρασί τους, βάζοντας τις αποδοχές και τα κεκτημένα τους να κάνουν λίμπο όλο και χαμηλότερα... Στις δε χώρες τού πρώην φτηνού δυναμικού θα μπορεί πλέον να πουλά πολύ περισσότερα αγαθά, ενώ στις χώρες των πρώην "καλομαθημένων" θα κάνει ένα hard reset για να πάθουν σοκ και να δεχθούν οτιδήποτε — αρχίζοντας έτσι έναν νέο κύκλο καπιταλιστικής επιτυχίας.
 
Από China Daily USA

In black and white

Blue of China is Europe's only publishing house dedicated solely to Chinese books. Yang Guang reports.

Genevieve Imbot-Bichet's connection to China is readily apparent in her cheongsam-collared red blouse covered in peony and phoenix patterns. But the connection goes deeper than that. Since 1994, the slight 55-year-old French translator and publisher has been working to promote modern and contemporary Chinese literature in France. (...)


http://www.bleudechine.fr/
 
Classical Chinese is my hobby

Από China Daily (αποσπάσματα)
SHANGHAI - Wang Yunfei, an 18-year-old student from Nantong, Jiangsu province, has won instant fame for an essay he wrote in this year's college entrance examination. His essay on the environment first stunned the examiners and then caught the attention of the entire nation, for it was written in the long-forgotten classical Chinese language that was used in the Han Dynasty (206 BC - AD 220). Wu Xinjiang, a scholar of classical literature, was summoned to examine and rate Wang's paper. After spending a whole day reading and re-reading Wang's essay, Wu declared that it was a perfect piece of Han Dynasty writing, in grammar as well as style. Wu was also surprised to find that in the prose there were over 40 Chinese words he had never heard before. Wu later told the media that Wang's writing skills were good enough for a postgraduate student of classical literature. "Classical Chinese is my hobby," said Wang, whose father is a truck driver and mother a farmer.
Wang said he has never had a computer in his home. And unlike his peers who spend most of their spare time surfing the Internet, he devoted his leisure time reading classical books.
Wang has bought himself a lot of ancient literature books and plans to read all of them before college starts in September. And quite unlike many teens, who crave for fame, Wang is "upset" that his essay has become a talking point for the nation. He said the sudden fame has interrupted his peaceful life, as journalists from across the country are lining up to interview him. "The interviews have taken up the time I wanted to spend reading," he said, adding, "I don't want to be famous."
 
Top