Τα των συντάξεων
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
Για να μη μείνει ασχολίαστο: ξέχασες τους τόκους. Αν βάζεις 300 (ας πούμε, γιατί 400 είναι πολλά) ευρώ το μήνα στην τράπεζα, με επιτόκιο π.χ. 5%, μετά από 35 χρόνια θα έχεις άλλες 110.000 ευρώ μόνο από τους τόκους (δεν υπολογίζω τον ανατοκισμό, δεν ξέρω τον τύπο). Σε ένα ιδιωτικό αποταμιευτικό πρόγραμμα μπορεί να έχεις και μεγαλύτερη απόδοση.
Let's not forget, money in the bank isn't what it used to be.
Rather than bottom fish in Love Canal (line stolen from a chat room) I think I'll buy some Sealy (ZZ) since it is already on the sea floor (just kidding - this is not investment advice).
Why? Mattress sales are sure to increase as investors park whatever money they have left at home where they can keep a closer eye on it. At least little Johnny won't use it as collateral for a CDO on his X-box.
Why? Mattress sales are sure to increase as investors park whatever money they have left at home where they can keep a closer eye on it. At least little Johnny won't use it as collateral for a CDO on his X-box.
Κι εσύ ξεχνάς τον πληθωρισμό. :)
Με πρόλαβε ο δόκτορας
SBE
¥
Ναι, κάποιες κατηγορίες ασφαλισμένων δεν μπορούν να αποφύγουν την ασφάλιση με κανένα τρόπο. Άλλες κατηγορίες εργαζομένων μπορούσαν και μπορούν. Και φυσικά το μάυρο χρήμα ούτε φορολογείται, ούτε εισπράττουν τα ταμεία απο αυτό.
Ο Δόχτορας ανοίγει μεγάλη συζήτηση. Θα επανέρθω, αλλά να πω μόνο, για να γελάσουμε και λίγο, ότι πριν απο λίγο ενώ καθάριζα το μπάνιο, εμπνευσμένη ίσως και από τον αντίλαλο των πλακακιών μέχρι το ταβάνι σκεφτόμουν μελλοντική προεκλογική πολιτική ομιλία που θα σερβίρει με ωραίο τρόπο τις αλλαγές:
Λαέ της Ελλάδας, ήρθε η ώρα να δοθεί τέρμα στις ανισότητες των ασφαλιστικών ταμείων.Ήρθε η ώρα να πάρει ο κάθε εργαζόμενος τον έλεγχο της σύνταξής του. Ήρθε η ώρα που κάθε Έλληνας θα έχει εγγυημένη κρατική σύνταξη.
Για πάνω απο 30/40/50 χρόνια, σαν τον άφρονα πλούσιο κατασπαταλήσαμε τον ιδρώτα του εργαζόμενου. Αφήσαμε τον απλό εργαζόμενο πολίτη να αγωνιά για τη σύνταξή του. Οι ηλικιωμένοι γονείς μας, που μια ζωή πλήρωναν τις εισφορές τους, βλέπουν τα γηρατειά με αβεβαιότητα. Ο φορολογούμενος καλείται να στηρίξει με το υστέρημά του τους 45χρονους μεγαλοσυνταξιούχους, τους προνομιούχους με τις χρυσές συντάξεις. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι.
Ας φωνάξουμε όλοι μαζί: Τέρμα στα προνόμια των μεγαλοσυνταξιούχων. Τέρμα στην ανέχεια των μικροσυνταξιούχων και των ανασφάλιστων. Ισότητα έμπρακτη, με καταργηση των εισφορών. Στο εξής όλοι θα πληρώνουν τις ίδιες συνταξιοδοτικές εισφορές. Ισότητα έμπρακτη, με ενιαία κρατική σύνταξη 500 ευρώ για όλους τους Έλληνες, για όλες τις Ελληνίδες.
Ελευθερία! Ελεύθερία στην επιλογή της ασφάλισης. Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε τον πολίτη σαν ώριμο άτομο. Ήρθε η ώρα για κατάργηση των ασφαλιστικών ταμείων, για λιγότερο κράτος, για μεγαλύτερη ευελιξία, για περισσότερες επιλογές.
Ελληνίδες, Έλληνες, το μέλλον είναι ευθύνη του καθενός. Ας πάρει ο καθένας μας τη μοίρα του στα χέρια του. Για μια νέα Ελλάδα, μια νέα κοινωνία, ένα καλύτερο αύριο.
:clap::clap::clap::clap::clap:
Ο Δόχτορας ανοίγει μεγάλη συζήτηση. Θα επανέρθω, αλλά να πω μόνο, για να γελάσουμε και λίγο, ότι πριν απο λίγο ενώ καθάριζα το μπάνιο, εμπνευσμένη ίσως και από τον αντίλαλο των πλακακιών μέχρι το ταβάνι σκεφτόμουν μελλοντική προεκλογική πολιτική ομιλία που θα σερβίρει με ωραίο τρόπο τις αλλαγές:
Λαέ της Ελλάδας, ήρθε η ώρα να δοθεί τέρμα στις ανισότητες των ασφαλιστικών ταμείων.Ήρθε η ώρα να πάρει ο κάθε εργαζόμενος τον έλεγχο της σύνταξής του. Ήρθε η ώρα που κάθε Έλληνας θα έχει εγγυημένη κρατική σύνταξη.
Για πάνω απο 30/40/50 χρόνια, σαν τον άφρονα πλούσιο κατασπαταλήσαμε τον ιδρώτα του εργαζόμενου. Αφήσαμε τον απλό εργαζόμενο πολίτη να αγωνιά για τη σύνταξή του. Οι ηλικιωμένοι γονείς μας, που μια ζωή πλήρωναν τις εισφορές τους, βλέπουν τα γηρατειά με αβεβαιότητα. Ο φορολογούμενος καλείται να στηρίξει με το υστέρημά του τους 45χρονους μεγαλοσυνταξιούχους, τους προνομιούχους με τις χρυσές συντάξεις. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι.
Ας φωνάξουμε όλοι μαζί: Τέρμα στα προνόμια των μεγαλοσυνταξιούχων. Τέρμα στην ανέχεια των μικροσυνταξιούχων και των ανασφάλιστων. Ισότητα έμπρακτη, με καταργηση των εισφορών. Στο εξής όλοι θα πληρώνουν τις ίδιες συνταξιοδοτικές εισφορές. Ισότητα έμπρακτη, με ενιαία κρατική σύνταξη 500 ευρώ για όλους τους Έλληνες, για όλες τις Ελληνίδες.
Ελευθερία! Ελεύθερία στην επιλογή της ασφάλισης. Ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε τον πολίτη σαν ώριμο άτομο. Ήρθε η ώρα για κατάργηση των ασφαλιστικών ταμείων, για λιγότερο κράτος, για μεγαλύτερη ευελιξία, για περισσότερες επιλογές.
Ελληνίδες, Έλληνες, το μέλλον είναι ευθύνη του καθενός. Ας πάρει ο καθένας μας τη μοίρα του στα χέρια του. Για μια νέα Ελλάδα, μια νέα κοινωνία, ένα καλύτερο αύριο.
:clap::clap::clap::clap::clap:
SBE
¥
Μην ξεχνάμε βέβαια ότι σε μια σταθερή οικονομία χωρίς σκαμπανεβάσματα, ο πληθωρισμός μπορέι να είναι σταθερά χαμηλός. Όπως συνέβη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αλλά και σε χώρες σαν τον Καναδά κλπ για δεκαετίες.
Επισης στο συνδεσμο που έδωσα μερικά μηνύματα πιο πανω φάινεται ότι μόλις τα ιδιωτικά συστήματα αρχίζουν να γίνονται λιγότερο αποδοτικά και να έχουν μεγάλο ρίσκο μειώνεται αντίστοιχα και η επιθυμία του εργαζόμενου να επενδύσει σε αυτά.
Ίσως να οδηγούμαστε σε μια περιοδο που θα επικρατήσει πιο πολύ η νοοτροπία του σημερα. Carpe diem και άγιος ο Θεός. Με ό,τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην κοινωνία και τη συνοχή της. Γιατί ναι μεν ο Καζαντζάκης είναι ελεύθερος γιατί δεν ελπίζει σε τίποτα, αλλά δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεται την ελευθερία και πόσο ελεύθερος είναι ο μέσος πολίτης που δεν ελπίζει σε τίποτα.
Επισης στο συνδεσμο που έδωσα μερικά μηνύματα πιο πανω φάινεται ότι μόλις τα ιδιωτικά συστήματα αρχίζουν να γίνονται λιγότερο αποδοτικά και να έχουν μεγάλο ρίσκο μειώνεται αντίστοιχα και η επιθυμία του εργαζόμενου να επενδύσει σε αυτά.
Ίσως να οδηγούμαστε σε μια περιοδο που θα επικρατήσει πιο πολύ η νοοτροπία του σημερα. Carpe diem και άγιος ο Θεός. Με ό,τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στην κοινωνία και τη συνοχή της. Γιατί ναι μεν ο Καζαντζάκης είναι ελεύθερος γιατί δεν ελπίζει σε τίποτα, αλλά δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεται την ελευθερία και πόσο ελεύθερος είναι ο μέσος πολίτης που δεν ελπίζει σε τίποτα.
If that's not bathroom politics, it's bathroom singing (An Ode to Lost Pensions and Pensioners in Deep Merde). ;)
*Bathroom Politics: Introducing Students to Sociological Thinking from the Bottom Up
SBE
¥
Είνα ζήτημα άποψης. Το κανείς δε χάνεται και το έχει ο Θεός δέιχνουν κατά τη γνώμη μου πιστη στο μέλλον.
Δαεμάνε, στο μπάνιο έχουν προκύψει φοβερές εφευρέσεις. Και στο κάτω κατω ο λόγος μου έχει και τοπικά κλισέ, και βιβλικές αναφορές και είναι οργανωμένος σε τριάδες ιδεών. Όλα όσα λένε οι γλωσσολόγοι κι οι μαρκετίστες ότι αρέσουν στο κοινό. Εγώ πάντως δεν αμφιβάλλω ότι στο τέλος θα παρουσιάσουν τις περικοπές σαν κοινωνική κατάκτηση.
Δόχτορα, σε μια τέτοια κοινωνία δεν ανησυχέις ότι αν δεν εκατονταπαλσιαστούν τα λεφτά σου θα έχεις προβλημα- και το ίδιο να μείνουν πάλι κερδισμένος είσαι. Και φυσικά υπαρχει κα το χρηματιστήριο, ο τζόγος κλπ.
Μα όχι, δεν αντιλέγω, ο χρόνος στο μπάνιο είναι από τις λίγες στιγμές που είμαστε σε αδιατάρακτη επαφή με τον εαυτό μας (και με τον εσωτερικό μας κόσμο, βεβαίως), άσε που οι περισσότεροι τουλάχιστον τότε είμαστε οφλάιν, έστω και για λίγο. Μ' άρεσε όμως το bathroom politics (και το from the bottom up) και όπως ξέρεις σε λογοπαίγνια δεν αντιστέκομαι εύκολα (θα το κοιτάξω). Ένας είναι ο στόχος: να μας κόψουνε τον κώλο. Όσο για τους μαρκετίστες, they're full of crap anyway (ε, ναι, δεν άρχισα ακόμα τη λογοπαιγνιοθεραπεία).
Ναι, μεταξύ άλλων - είναι πολύ χονδρικός ο υπολογισμός. Γι' αυτό όμως λέμε ότι θα πληρώνεις σταθερό ποσό επί 35 χρόνια: δεν υπολογίζουμε τις αυξήσεις των εισφορών θεωρώντας (πολύ χονδρικά ξαναλέω) ότι αντιστοιχούν στον πληθωρισμό (μιλάμε δηλαδή με σταθερά σημερινά λεφτά). Όσο για το ότι δεν υπάρχει επιτόκιο 5% που λες παρακάτω, είναι σωστό αλλά θα όλο και κάποια τράπεζα προσφέρει υψηλά επιτόκια για προθεσμιακές καταθέσεις. Τέλος, μια λεπτομέρεια ακόμα που ξέχασα: έστω ότι μαζεύεις 300 ευρώ το μήνα για 35 χρόνια. Μετά τα 35 χρόνια θα συνεχίσεις να παίρνεις τόκους από το κεφάλαιό σου, ακόμα κι αν το τρως σιγά σιγά, άρα αυξάνεται ο χρόνος επί τον οποίο θα έχεις "σύνταξη" (αν μείνει ζωντανό το νήμα για λίγο ακόμα, θα κάτσω να κάνω τις πράξεις γιατί με τρώει η περιέργεια)
Υπολόγισα 400€/μήνα ακριβώς για να συνυπολογίσω τη βαθμιαία αύξηση των εισφορών. Από την άλλη, τα υψηλότερα επιτόκια σε αυτή τη φάση άντε να είναι 5% σε καμία Proton Bank, δηλαδή καμιά τράπεζα αμφιβόλου βιωσιμότητας που θέλει να τραβήξει καταθέτες.
Επίσης, στον υπερπρόχειρο υπολογισμό μου δεν έλαβα υπόψη αύξηση κόστους ζωής, όπως και φάρμακα, γιατρούς κ.ο.κ., που τώρα καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Ούτε έλαβα υπόψη το ότι οι τόκοι της τράπεζας φορολογούνται.
Νομίζω ότι δεν βγαίνει να τα μαζεύεις μόνος σου. Εκτός κι αν καταφέρεις να μαζεύεις 1.000€/το μήνα για καμιά 45ριά χρόνια.
Επίσης, στον υπερπρόχειρο υπολογισμό μου δεν έλαβα υπόψη αύξηση κόστους ζωής, όπως και φάρμακα, γιατρούς κ.ο.κ., που τώρα καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Ούτε έλαβα υπόψη το ότι οι τόκοι της τράπεζας φορολογούνται.
Νομίζω ότι δεν βγαίνει να τα μαζεύεις μόνος σου. Εκτός κι αν καταφέρεις να μαζεύεις 1.000€/το μήνα για καμιά 45ριά χρόνια.
SBE
¥
Συνήθως όσοι "μαζεύουν μόνοι τους" δεν αφήνουν σε μετρητά τα χρήματα που μαζέυουν αλλά τα επενδύουν έιτε σε ακίνητα είτε σε χρηματιστήριο είτε αγοράζουν με το ποσό που μάζεψαν μια σύνταξη από κάπου (δεν υπάρχουν μόνο αυτές που τις πληρώνεις λίγο λίγο, υπάρχουν κι αυτές που τις αγοράζεις δίνοντας όλο το ποσό). Φυσικά έχει ρίσκο, όπως όλα.
(Με την αίρεση ότι τα υπολόγισα επαρκώς σωστά....)
Ας κάνουμε μερικές πιο αναλυτικές, αλλά και πάλι απλουστευτικές υποθέσεις: Ότι μετά από αποταμίευση 35 χρόνων, όπου αποταμιεύουμε ετησίως 3600 ευρώ (που θα αυξάνονται ετησίως κατά τον σταθερό πληθωρισμό 2,5%) και με ετήσιο ανατοκισμό του κεφαλαίου και του καθαρού ετήσιου τόκου 3%, θα θέλουμε να έχουμε σύνταξη με σημερινή αξία 1000 ευρώ τον μήνα. Πόσα χρόνια θα αντέξουμε;
Με μια πολύ χοντρική ματιά, αφού το 1000 είναι τριπλάσια και κάτι από το 300, θα είναι κάτι κοντά στο ένα τρίτο του 35. Είναι σωστό αυτό όμως;
Ας δούμε μερικά εντυπωσιακά νούμερα. Μετά από 35 χρόνια με τις απλοϊκές συνθήκες που περιέγραψα, το κεφάλαιό μας θα είναι 377.642 ευρώ. Τα 1000 σημερινά ευρώ, όμως, θα αντιστοιχούν σε 2373 μελλοντικά (και κάθε χρόνο, θα αντιστοιχούν σε ακόμη περισσότερα). Αφαιρώντας λοιπόν από το κεφάλαιο το εκάστοτε αντίστοιχο των σημερινών 1000 ευρώ και τοκίζοντας το υπόλοιπο συν τόκους, τα χρήματά μας θα αρκέσουν για άλλα 16-17 χρόνια (δηλαδή λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο των χρόνων που πληρώναμε). Τότε, μετά από 50 χρόνια, τα 1000 σημερινά ευρώ θα αξίζουν όσο 3610 τοτινά...
Με σταθερή δουλειά, σταθερό περιβάλλον, υγιείς τράπεζες κλπ κλπ κλπ... Και αν αρχίσεις από τα 25, θα τελειώσεις στα 75. Αν βέβαια δουλέψεις 40 χρόνια θα αντέξεις μέχρι τα 85... αλλά προς τα εκεί δεν οδηγείται και το δημόσιο ασφαλιστικό; Μαζί με ιατροφαρμακευτική;
Ας κάνουμε μερικές πιο αναλυτικές, αλλά και πάλι απλουστευτικές υποθέσεις: Ότι μετά από αποταμίευση 35 χρόνων, όπου αποταμιεύουμε ετησίως 3600 ευρώ (που θα αυξάνονται ετησίως κατά τον σταθερό πληθωρισμό 2,5%) και με ετήσιο ανατοκισμό του κεφαλαίου και του καθαρού ετήσιου τόκου 3%, θα θέλουμε να έχουμε σύνταξη με σημερινή αξία 1000 ευρώ τον μήνα. Πόσα χρόνια θα αντέξουμε;
Με μια πολύ χοντρική ματιά, αφού το 1000 είναι τριπλάσια και κάτι από το 300, θα είναι κάτι κοντά στο ένα τρίτο του 35. Είναι σωστό αυτό όμως;
Ας δούμε μερικά εντυπωσιακά νούμερα. Μετά από 35 χρόνια με τις απλοϊκές συνθήκες που περιέγραψα, το κεφάλαιό μας θα είναι 377.642 ευρώ. Τα 1000 σημερινά ευρώ, όμως, θα αντιστοιχούν σε 2373 μελλοντικά (και κάθε χρόνο, θα αντιστοιχούν σε ακόμη περισσότερα). Αφαιρώντας λοιπόν από το κεφάλαιο το εκάστοτε αντίστοιχο των σημερινών 1000 ευρώ και τοκίζοντας το υπόλοιπο συν τόκους, τα χρήματά μας θα αρκέσουν για άλλα 16-17 χρόνια (δηλαδή λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο των χρόνων που πληρώναμε). Τότε, μετά από 50 χρόνια, τα 1000 σημερινά ευρώ θα αξίζουν όσο 3610 τοτινά...
Με σταθερή δουλειά, σταθερό περιβάλλον, υγιείς τράπεζες κλπ κλπ κλπ... Και αν αρχίσεις από τα 25, θα τελειώσεις στα 75. Αν βέβαια δουλέψεις 40 χρόνια θα αντέξεις μέχρι τα 85... αλλά προς τα εκεί δεν οδηγείται και το δημόσιο ασφαλιστικό; Μαζί με ιατροφαρμακευτική;
Το ίδιο σκεφτόταν και οι προηγούμενες γενιές, γι' αυτό έχουμε ένα σωρό συντάξεις γήρατος.
Με τα ταμεία υπήρχαν τρία κύρια προβλήματα:
1. υπερβολικά απίστευτες συντάξεις για το μέγεθος των εισφορών των προηγούμενων
2. τι σκατά χρειάζεται 1500 ευρώ ένας συνταξιούχος, ποτέ μου δεν θα το καταλάβω. Άντε κι αυτός που δεν έχει δικό του σπίτι.
3. οι συντάξεις του δημοσίου, όπου οι εισφορές είναι εικονικές. Δηλαδή όταν λέει ξερωγώ ο στρατιωτικός ότι έχει κρατήσεις 400 ευρώ τον μήνα, αλλά ο μισθός του είναι 1300 ευρώ, είναι θράσος και μόνο που το λέει, όταν ο ιδιωτικός υπάλληλος ανάλογης θέσης/παραγωγικότητας παίρνει καθαρά 700 ευρώ. Αυτά δεν είναι εισφορές, είναι έξτρα λεφτά· μπόνους.
SBE
¥
Αυτό το λέμε συχνά, αλλά αν το πάρουμε κι αλλιώς, τι χρειάζεται τα 1500 ευρώ ο 65χρονος εργαζόμενος που δεν έχει μικρά παιδιά; Και γιατί όταν φτάσει 65+ μία μέρα, ξαφνικά μειώνονται οι ανάγκες του; Για το καλό της οικονομίας, να θεσπιστεί νόμος που θα μειώνει τον μισθό με την ηλικία για να μην είναι μεγάλο το σοκ της μετάβασης στη σύνταξη.
SBE
¥
Α, και κάτι ακόμα, οι μισθοί δεν είναι πάντα συνάρτηση της παραγωγικότητας και δεν θα μπορούσαν να είναι. Αν π.χ. υπαρχει έλλειψη ενός κλάδου ή συνθήκες εργασίας που αποθαρρύνουν κάποιον ή απαιτείται μεγάλη δεξιοτεχνία που λίγοι έχουν, θεωρητικά η ελέυθερη αγορά ανεβάζει την αμοιβή ενίοτε και σε επιπεδα δυσανάλογα.