Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια

[daeman]

...
An Abridged History of Western Music in 16 Genres

What a wonderful world, indeed.

 

[nickel]

Ελάτε να χαλαρώσουμε με λίγη μπλούγκρας. Ακόμα και το όνομα του συγκροτήματος αξίζει να αναφερθεί (Trampled by Turtles — ναι, την ώρα που παρακολουθούσαμε το γρασίδι να γιγαντώνεται...), ακόμα και το ντύσιμο των οργανοπαικτών αξίζει να μελετηθεί.

Trampled by Turtles: Bloodshot Eyes

 

[pidyo]

(με αφορμή)

 

[drsiebenmal]

Τα βάζω εδώ για να σκεφτεί ο ντιτζέης μας αν πρέπει να μεταφερθούν στα πολυτραγουδισμένα:

Το κάβερ:

Το πρωτότυπο (με το εξώφυλλο του LP που υπήρχε ακόμη και στη δική μου δισκοθήκη...):

 

[daeman]

...
Λέω να το πάμε εκεί όπου δει και ν' ακουμπήσουμε εδώ τον δίσκο :

Socrates Drank the Conium

Αφιερωμένος, Δόκτορα. Κι εκείνος, που έχω ακόμα σε βινύλιο, με το Mountains, ένα από τα πρώτα και καλύτερα δείγματα ελληνικού δημώδους ροκ. Του αγίου Σπάθα σήμερα, βλέπω.

 

[nickel]

Έβαλα να παίζει μια λίστα του Spotify (Bring Back the 60's», ευσεβείς πόθοι) και θυμήθηκα αυτό το πλακατζίδικο τραγούδι:
Monster Mash (Bobby Pickett).

 

[daeman]

...
Niiiiiicccce! :devil:

Let's see and hear it from the master monsters (or monsters' masters):

Boris Karloff (Shindig, 1965)

Vincent Price (1977)

Spoiler

I was working in the lab late one night
When my eyes beheld an eerie sight
For my monster from his slab began to rise
And suddenly to my surprise

He did the mash
He did the monster mash
The monster mash
It was a graveyard smash
He did the mash
It caught on in a flash
He did the mash
He did the monster mash

From my laboratory in the castle east
To the master bedroom where the vampires feast
The ghouls all came from their humble abodes
To get a jolt from my electrodes

They did the mash
They did the monster mash
The monster mash
It was a graveyard smash
They did the mash
It caught on in a flash
They did the mash
They did the monster mash

The zombies were having fun
The party had just begun
The guests included Wolf Man
Dracula and his son

The scene was rockin'
All were digging the sounds
Igor on chains, backed by his baying hounds
The coffin-bangers were about to arrive
With their vocal group, "The Crypt-Kicker Five"

They played the mash
They played the monster mash
The monster mash
It was a graveyard smash
They played the mash
It caught on in a flash
They played the mash
They played the monster mash

Out from his coffin, Drac's voice did ring
Seems he was troubled by just one thing
He opened the lid and shook his fist
And said, "Whatever happened to my Transylvania twist?"

It's now the mash
It's now the monster mash
The monster mash
And it's a graveyard smash
It's now the mash
It's caught on in a flash
It's now the mash
It's now the monster mash

Now everything's cool, Drac's a part of the band
And my monster mash is the hit of the land
For you, the living, this mash was meant too
When you get to my door, tell them VINCENT sent you

Then you can mash
Now you can monster mash
The monster mash
It was a graveyard smash
Then you can mash
It'll catch on in a flash
Then you can mash
Now you can monster mash

http://www.thesoundofvincentprice.com/vincentsings1.html

Bad Manners

Doin' the time warp, all over again.

The mathter heard the monthterth doin' the mathh
The monthter that ith me theartthed and rummaged in the trathh
Dithcovered a few monthertth lurtthing around
and pothted them all over to thhow what he had found
~ Igor

 

[cougr]

Ινδική προσαρμογή ενός παραδοσιακού τραγουδιού που νομίζω όλοι γνωρίζουμε. Riyal Really good! ;)

 

[daeman]

Ινδική προσαρμογή ενός παραδοσιακού τραγουδιού που νομίζω όλοι γνωρίζουμε. Riyal Really good! ;) ...

:clap: :clap:

«Προσαρμογή»; Άντε, καλά, «προσαρμογή».

τα σελίνια μονά και διπλά
τα μονόλιρα, πεντόλιρα και πού 'ντα
ο πεζεβέγγης που τα 'χει στην πούγγα, ω, ω

Εσύ 'σαι ο καθρέφτης, το καθαρόν γυαλίν
το καθαρόν γυαλίν, ω, ω
που φέγγει στην Ευρώπην και στην Ανατολήν

Φέγγει και στην Παραπέρα Ανατολήν, βλέπω, για τα μονόλιρα και τα πεντόλιρα, αφού η μουσική της ταινίας πιστώθηκε στον R. D. Burman. Το «καθαρόν γυαλίν», λέει. Αλλά τι να σου κάνει κι αυτός;

RD Burman sometimes used the Western dance music as a source of inspiration for his compositions. As was common in Bollywood, some of his songs featured the tunes of popular foreign songs. Often, the filmmakers forced him to copy these tunes for the soundtracks, resulting in allegations of plagiarism. For example, Ramesh Sippy insisted that the tune of the traditional Cyprus song Say You Love Me (arranged and sung by Demis Roussos) be used for Mehbooba Mehbooba (Sholay, 1975), and Nasir Hussain wanted to use ABBA's Mamma Mia for Mil gaya hum ko sathi. Other examples of RD Burman songs inspired by foreign numbers include Aao twist karein from Bhoot Bangla (Chubby Checker's "Let's Twist"), Tumse milke (Leo Sayer's When I Need You), and Zindagi milke bitaayenge (Paul Anka's The Longest Day) and Jahan teri yeh nazar hai (Persian artist Zia Atabi's Heleh maali) and Dilbar mere (Alexandra's Zigeunerjunge).

Πάντως η εικόνα στο βίντεο ταιριάζει λίγο περισσότερο στους στίχους απ' ό,τι η φάτσα του Βιολάρη ή του Ρούσσου, π.χ.
Για να μην πω για τα booba. Meh.

Ίντα τραγούδιν να σου πω, μάνα μου, να σ’ αρέσει
μάνα μου, να σ’ αρέσει, ω, ω
που 'χεις αγγελικόν κορμίν και δαχτυλίδιν μέση

Ε, μία μας και μία του: Τι λένε στα τραγούδια τους οι Ινδοί;

Κι άλλη μία του, Mil Gaya Humko Saathi:

Μάμα μία, μ' αυτά και μ' εκείνα, δεν το γλιτώνετε το νήμα της μουσικλοπής, ν' ακούσουμε κι άλλα πολλά, και δικά μας.

 

[Costas]

Paolo Conte σκέτος, εδώ:

 

[nickel]

Jack Bruce

Από χτες κάνω ένα μνημόσυνο στον Τζακ Μπρους των Cream που έφυγε. Ακούω Cream ασταμάτητα. Για χιλιοστή φορά στα πρωτότυπα αλλά και σε νεότερες συναυλίες τους. Εκείνη στο Royal Albert Hall του 2005 είναι καλή και υπάρχει ολόκληρη στο YouTube και στο Spotify. Από τα κομμάτια του άλμπουμ Disraeli Gears του 1967 διάλεξα αυτή τη ζωντανή εκτέλεση του We're Going Wrong επειδή είναι αρκετά διαφορετική από την πρωτότυπη του δίσκου, είναι 100% Τζακ Μπρους, είναι αντιπροσωπευτική του ήχου της εποχής, είναι από τα λιγότερο γνωστά των Cream και ταυτόχρονα ένα μήνυμα που συνδέεται με εκείνη τη χρονιά: ενώ έξω ψάχνονταν με χίλιους-δυο τρόπους, εμείς το 1967 χωνόμασταν στο λαγούμι της χούντας.

Cream: We're Going Wrong (Royal Albert Hall 2005)

 

[Raiden]

<3 έχω χάσει τον αριθμό

 

[daeman]

Jack Bruce

Από χτες κάνω ένα μνημόσυνο στον Τζακ Μπρους των Cream που έφυγε. Ακούω Cream ασταμάτητα. ...

Cream's Farewell Concert, Royal Albert Hall, 26 November 1968

The Cream at the Royal Albert Hall, May 2005

 

[pidyo]

To Battlestar Galactica ήταν από τις σειρές στις οποίες η μουσική έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Το σάουντρακ έγραψε ο νεαρότατος τότε Brear McCreary και το μοτίβο της περίεργης, πιασάρικης και κολλητικής διασκευής του All along the watchtower είναι το πιο γνωστό της σειράς, ίσως επειδή παίζει πραγματικά ρόλο στην εξέλιξη της υπόθεσης:

Αλλά δεν εξαντλείται σε αυτό το πιασάρικο μοτίβο η μουσική της σειράς. Πολύ ενδιαφέρον και προχωρημένο για τηλεόραση είναι και το θέμα Prelude to war, που θυμήθηκα σήμερα και το βάζω σε δυο εκδοχές, μια συμφωνική και μια σόλο πιάνο με τον συνθέτη:

 

[nickel]

Το Endless River είναι το τελευταίο άλμπουμ των Πινκ Φλόιντ: το πιο πρόσφατο αλλά και το ύστατο για το συγκρότημα με υλικό του Ρικ Ράιτ (που πέθανε το 2008). Έμειναν ο Γκίλμορ και ο Μέισον. Το άλμπουμ συγκεντρώνει ακυκλοφόρητες δουλειές των τελευταίων χρόνων, ινστρουμένταλ όλες σχεδόν, τα γνώριμα ηχοτοπία τους. Το spotify έχει ολόκληρο το έργο. Εδώ ανεβάζω το μοναδικό κομμάτι όπου τραγουδά ο Γκίλμορ (Louder Than Words) και ένα από τα ινστρουμένταλ που μου άρεσε (Anisina) — φέρνει σε κομμάτι της Καραΐνδρου.

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Endless_River
http://en.wikipedia.org/wiki/Louder_than_Words_(Pink_Floyd_song)

 

[nickel]

Βγαίνοντας από την προβολή του Interstellar του Νόλαν, άρχισα να λέω (τρυφερές) κακίες, ίσως για να αντισταθμίσω τα δυνατά αισθήματα που δημιουργεί αυτό το μελό επιστημονικής φαντασίας. Η πρώτη, νομίζω, κριτική που ανέφερα ήταν που έχει αυτή τη δυνατή συναρπαστική μουσική να δημιουργεί κρεσέντα συναισθηματικής έντασης εκεί που το σιωπηλό σύμπαν θα σε άφηνε να διαχειριστείς μόνο εκφράσεις και κινήσεις. Όταν πήγα σπίτι, διάβασα έναν διάδοχο του Ebert να γράφει το ίδιο πράγμα: «It uses booming music to jack up the excitement level of scenes that might not otherwise excite» — και στη συνέχεια να εκθειάζει την ταινία (εδώ).

Το σάουντρακ είναι (για άλλη μια φορά) δουλειά του Χανς Ζίμερ (Τσίμερ στην πατρίδα του). Κυκλοφόρησε προχτές και αν ψάξετε στο YouTube θα το βρείτε ολόκληρο. Ανεβοκατεβαίνει. Να μια σελίδα που το έχει ολόκληρο αυτή τη στιγμή: https://www.youtube.com/watch?v=jo5m5GXF9Ec

Αν σας αρέσει αυτή η μουσική, ακούγεται δυνατά, ακούγεται πολλές φορές, ακόμα και με δουλειά, και ακούγεται καλύτερα αν έχετε δει την ταινία σε αίθουσα με καλό ηχοσύστημα.

 

[pidyo]

Νιάτα. (Μείναμε από τσιγάρα - Φατμέ)

 

[daeman]

Μείναμε από τσιγάρα - Φατμέ

Νιάτα.

:up:

Τα παλιά καλά τραγούδια
μας αφήσαν, θέλει θάρρος να το λες
κι οι παλιές μου θεωρίες
δε μου φτάνουν να σ' αγγίξω όταν κλαις

Time takes a cigarette, puts it in your mouth...

 

[nickel]

Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι το έχω ξανανεβάσει, αλλά ο γκούγκλης δεν συμφωνεί.

Together (The XX)

 

[Costas]

NYT:
Bobby Keys, Saxophonist for Rolling Stones, Dies at 70
Mr. Keys was a self-taught musician who never learned to read music but recorded with a Who's Who of rock. One of his most memorable moments was a howling solo on "Brown Sugar." Ας θυμηθούμε: