Τα καλύτερα μουσικά γιουτιουμπάκια

[daeman]

...
Piazza Grande - Lucio Dalla

...
Lenzuola bianche per coprirci non ne ho
sotto le stelle in Piazza Grande,
e se la vita non ha sogni io li ho e te li do.

E se non ci sarà più gente come me
voglio morire in Piazza Grande,
tra i gatti che non han padrone come me attorno a me

 

[Zazula]

Ευχαριστώ Nickel για το λήμμα. Συμφωνώ με την προτίμηση στην αυθεντική εκτέλεση, παρά τις φωνητικές δυνατότητες του Pavarotti. Ευχαριστώ για τη φιλοφρόνηση, αλλά προσωπικά θυμάμαι πολύ καλά την πρώτη εκτέλεση (θα τηρήσω τη γυναικεία παράδοση να μην αποκαλύψω ακριβώς την ηλικία μου). Είπα "λίγοι" αναφερόμενη στους νεότερους. Πολύ ατμοσφαιρικό τραγούδι, πάντως.

Ευδοκία, εσύ κανονικά γιόρταζες και χθες, όχι; :)

 

[Eudokia]

Ναι, ευχαριστώ.
Ευχαριστούμε, επίσης, Daeman, για την Piazza Grande. Αυτά τα τραγούδια με κάνουν να θέλω να συνεχίσω τα ιταλικά που είχα αρχίσει πριν από πάααρα πολλά χρόνια.

 

[somnambulist]

 

[Zazula]

Το βιντεοκλίπ είναι εντελώς άκυρο (συμπαθάτε με λοιπόν που το βάζω, αλλά δεν είχα εναλλακτική), το τραγούδι ωστόσο είναι κορυφαίο: :)

 

[nickel]

Χε χε. Από το παραπάνω ανακάλυψα την Kimbra, αλλά κοίτα πόσο ύπουλα τη σερβίρισα:

http://lexilogia.gr/forum/showthrea...person-mononym&p=134398&viewfull=1#post134398

 

[Zazula]

Χε χε, too. Τι σου είναι πάντως οι νευρωνικές συνάψεις: Όταν πρωτάκουσα τον Gotye, αμέσως αναφώνησα: «Colin Hay!» (και κάποια ακόρντα του τραγουδιού μού θύμιζαν Men At Work). Διαβάζω τώρα ότι τον παρομοιάζουν με τον Sting και με τον Peter Gabriel, πράγμα που μου φαίνεται πολύ εύλογο (ναι, αλλά αφότου το διάβασα — δεν πήγε εκεί το μυαλό μου από μόνο του). Βέβαια απτηνάλλη και τον Colin Hay διαβάζω πως τον συνέκριναν με τον Sting, πάντως.

 

[nickel]

Madrugada: Honey Bee

 

[nickel]

Από τη Δανία του βορρά, αφιερωμένο στα ανήμερα παιδιά του νότου, με την ευχή να βρουν όμορφα πράγματα να τους ημερέψουν.

 

[nickel]

Katie Melua - Gold In Them Hills (2012)

 

[nickel]

Θα σας πεθάνω στις μπαλάντες. Πού είναι ο Ζαζ;

Ray Lamontagne: Empty

 

[Zazula]

Θα σας πεθάνω στις μπαλάντες. Πού είναι ο Ζαζ;

Παρών! Άκου κομματάρα και κλάψε, Νικέλιε!

 

[Zazula]

Ωραία, πεδίο ελεύθερο για μια μεγιστιτανοτεράστια υπερκομματάρα:

 

[nickel]

Όχι, δεν το κάνω για να σου τη σπάσω, αλλά αυτό μου ήρθε τώρα σε ιμέιλ φίλου. Εκτέλεση της Ωδής στη χαρά από 10.000 Γιαπωνέζους και Γιαπωνέζες. Κάθε χρόνο, λέει στο YouTube, γίνεται στην Οσάκα αυτή η εκτέλεση της Ενάτης με πολύ κόσμο. Η περσινή ήταν αφιερωμένη στα θύματα του τσουνάμι. (Αξίζει διπλά στο Full screen)

The performance of "Daiku", "The Ninth", Beethoven's 9th Symphony with 10000 (amateur) chorus singers is a Japanese highlight every year in the end of December. Here is the last movement, recorded at the 2011 concert in Osaka, this year dedicated especially to the memory of the victims of the disastrous tsunami in March.
Sendai Philharmonic Orchestra
Yutaka Sado, conductor

 

[Zazula]

No hurt (sic) feelings, nickel — just Demy: :inno:

 

[Zazula]

H οργή των Τιτάνιουμ!

Αφιερωμένο εξαιρετικά στον daeman. :)

You shoot me down // But I won't fall
I'm bulletproof // Nothing to lose​

 

[daeman]

...
Μια που πιάσαμε την κορσικάνα μπέλα Καταρινέτα εκεί:

Catalinetta - Petru Guelfucci

Ο Petru Guelfucci γεννήθηκε το 1955 στο Sermanu της Κορσικής και από τα πρώτα παιδικά του χρόνια παθιάστηκε με το κορσικάνικο τραγούδι. Στην εφηβεία του συμμετείχε στο λαϊκό συγκρότημα "A manella". Το 1973 γνωρίζεται με τον Ghjuvan Paulu Poletti, έναν από τους κυριότερους ηθοποιούς της πολιτιστικής κίνησης της Κορσικής κατά τη δεκαετία του '70.
Λίγο αργότερα οι δυο τους μαζί με άλλους σχημάτισαν ένα συγκρότημα από νέους μουσικούς, από το οποίο μετέπειτα προέκυψε το πολύ γνωστό κορσικάνικο συγκρότημα Canta U Populu Corsu που αναζωπύρωσε την εθνικιστική φλόγα μιας ολόκληρης γενιάς. Μετά από 15 χρόνια επιτυχίας, το Canta U Populu Corsu εξαφανίστηκε και ο Petru Guelfucci ακολούθησε σόλο καριέρα ηχογραφώντας άλμπουμς όπως τα "Isula" , "Memoria" και "Corsica", του οποίου το ομώνυμο κομμάτι γίνεται τεράστια επιτυχία. Ο καλλιτέχνης αφιερώνει επίσης το χρόνο του στο άλλο του πολυφωνικό συγκρότημα Voce di Corsica.
http://littlenautilus.blogspot.com/2009/05/petru-guelfucci.html

 

[Earion]

T for Trouble. Night circles

4 Trouble
Terry Papadinas: guitars, vocals
George Kostopoulos: bass
Christos Koutsouris: drums, vocals

from the soundtrack of the documentary film T 4 Trouble and the self admiration society by Dimitris Athiridis - 2k Films.
Recorded in Magnanimus Studios, Thessaloniki, 1996. Produced by T. Papadinas, sound mixed by George Pentzikis, Polytropon records.

 

[crystal]

Ταξιδιάρικο.

 

[pidyo]

Το νέο ονοματάκι στις ΗΠΑ είναι μια 21χρονη Αλβανοκοσοβάρα που μεγάλωσε στο Λονδίνο, ονόματι Rita Ora. Υπέγραψε στην εταιρία του Jay Z, πρώτο σινγκλ πριν τρεις μήνες, το βίντεο έχει ήδη κοντά στα 16 εκατομμύρια views, ένα από τα γνωστά μπιτάτα κομμάτια που προσωπικά δεν μου λένε τίποτε. Άλλο ένα συνηθισμένο βιομηχανικό προϊόν λοιπόν;

Όχι ακριβώς. Το διαφορετικό στην περίπτωσή της είναι πως πρόκειται για φωνάρα και μάλιστα όχι με την έννοια της μεγάλης, τεχνικά εντυπωσιακής φωνής (όπως π.χ. η Ριάνα με την οποία ήδη τη συγκρίνουν), αλλά με την έννοια της ενδιαφέρουσας, ελκυστικής φωνής: