Επειδή είχα γκρινιάξει από την πρώτη στιγμή για την υπερβολική βεβαιότητα στην χρονολόγηση του τάφου, και στον χαρακτηρισμό του μνημείου ως βασιλικού μακεδονικού τάφου, κι επειδή δεν θυμάμαι τι έλεγα εδώ και τι στου Σαραντάκου και αλλού, μια ανακεφαλαίωση των αβεβαιοτήτων:
- Κάτι που έχει περάσει τελείως απαρατήρητο στον τύπο κι έχω φαγωθεί να λέω από την πρώτη στιγμή είναι ότι οι ανασκαφείς, ΓΓ, εκπρόσωποι τάφου και δεν συμμαζεύεται δεν έχουν δώσει ποτέ, ούτε σε επιστημονικό ούτε σε δημοσιογραφικό περιβάλλον ασφαλή στοιχεία χρονολόγησης. Δεν γίνεται να έχεις σκάψει κοντά 500 μέτρα περιβόλου και να μην έχεις βρει ένα οστρακάκι, ένα νομισματάκι, κάτι στο στρώμα θεμελίωσης που να σου επιτρέπει να χρονολογήσεις. Δεν είμαι αρχαιολόγος, οι αρχαιολόγοι που έχω ρωτήσει μου είχαν πει ότι δεν έχει κάτι ασύμβατο με την πρώιμη ελληνιστική περίοδο η τοιχοδομία του περιβόλου ή ο Λέων, όσο προχωράει η ανασκαφή όλο και περισσότεροι έχουν επιφυλάξεις και θα προτιμούσαν μια χρονολόγηση λίγο ή αρκετά μεταγενέστερη, αλλά αυτά τα επιχειρήματα είναι στυλιστικά και ασαφή, σε αντίθεση με τις καλές ενδείξεις που σου δίνει μια καλά στρωματογραφημενη ανασκαφή με εύκολα και με μεγαλύτερη ασφάλεια χρονολογήσιμα υλικά, όπως η κεραμική και τα νομίσματα.
- Η χρονολόγηση της γλυπτικής δεν είναι απλή δουλειά. Απαιτεί πάρα πολύ καλή γνώση του υλικού και γερή κατανόηση της μόδας που αλλάζει. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που χάρηκα που οι Καρυάτιδες βρέθηκαν ολόκληρες: η πτυχολογία των υφασμάτων αποτελεί, παραδόξως, πολύ καλύτερη χρονολογική ένδειξη από τα πρόσωπα, στα οποία (σωστά το επισημαίνει η Παλαγγιά) έρχονται και παρέρχονται οι μόδες. Στην πτυχολογία, αντιθέτως, επειδή τα δείγματα είναι πάντοτε πολύ περισσότερα, έχουν οι αρχαιολόγοι καλύτερη αίσθηση της συνέχειας, άρα και μεγαλύτερη ευχέρεια στην χρονολόγηση.
- Από την πρώτη στιγμή λέω ότι η έλλειψη πόρτας στα θυρώματα είναι τελείως παράδοξο στοιχείο για μακεδονικό τάφο. Και είναι ένα από τα πολλά στοιχεία που δεν συνάδουν με μακεδονικό τάφο. Είναι ενδιαφέρον να βλέπει κανείς τις διαφορές στον χαρακτηρισμό του μνημείου αναλόγως της ειδικότητας κάποιου. Μηχανικοί και αρχιτέκτονες με μεγάλη εμπειρία στην αρχιτεκτονική θεωρούν δεδομένο ότι πρόκειται για μακεδονικό τάφο. Βλέπουν δρόμο, βλέπουν θολωτή οροφή, βλέπουν συστήματα με θαλάμους και προθαλάμους, μακεδονικός τάφος λοιπόν. Για όποιον νοιάζεται περισσότερο για τη λειτουργία του μνημείου, για τα ιστορικά του συμφραζόμενα δηλαδή, το μνημείο είναι εξαιρετικά παράδοξο για μακεδονικό τάφο: ορατός περίβολος, ορατό σήμα, χωρίς πόρτες, πριμοδότηση της μεγάλης γλυπτικής αντί της ζωγραφικής, προς το παρόν ούτε ένα στοιχείο που να βεβαιώνει πέραν πάσης αμφιβολίας ότι υπάρχουν ταφές (π.χ. κτερίσματα, ταφές στους προθαλάμους) κλπ. Φυσικά, η πρωτοτυπία δεν απαγορεύεται, αλλά μια μεγαλύτερη επιφύλαξη από τη βεβαιότητα που κυριάρχησε από την πρώτη στιγμή δεν βλάφτει.
- Τούτων λεχθέντων, θα κρατούσα πολύ μικρό καλάθι για τη θεωρία της Παλαγγιά. Η αλήθεια είναι ότι είναι καλή γνώστρια της πτυχολογίας στην ύστερη ελληνιστική και στη ρωμαϊκή περίοδο, αλλά θα περιμένω να ακούσω και τη γνώμη άλλων ειδικών, για λόγους που δεν είναι της παρούσης.
Πειστικό μου φαίνεται αυτό --χτες σκεφτόμουν ότι, έχει γούστο, να ήταν ανοιχτό στη μέση (ασκεπές), εξού και το χώμα στον ενδιάμεσο διάδρομο!
Οι χώροι που έχουν ανασκαφεί ως τώρα έχουν οροφή πάντως, και η επίχωση υποτίθεται (θα δείξει στο μέλλον) ότι είναι ποταμίσια άμμος και όχι η φυσιολογική επίχωση του λόφου, γι' αυτό λένε οι ανασκαφείς για σκόπιμη επίχωση εν είδει σφράγισης. Προς το παρόν δεν το καταλαβαίνω αυτό, αλλά δεν έχουμε ακόμη σαφή κατασκευαστική εικόνα του μνημείου.