ΣΜΕΔ: Δύο μέτρα και δύο σταθμά;

[dominotheory]

Να τονίσω ότι η άποψη μου είναι πως όλοι ζημιώνονται όταν ένα περιβάλλον δεν είναι εύτακτο και λειτουργικό.

...με ενδιαφέρει μια τέτοια ανάλυση.

Ευχαρίστως θα την κάνω, μόλις βρω λίγο χρόνο - αυτές τις μέρες υπάρχει αρκετή πίεση.

Ωστόσο, θα γράψω δυο λόγια για να δείξω προς τα πού νομίζω πως πρέπει να πάει το θέμα. Επίτηδες, διάλεξα παράδειγμα που προκαλεί θυμηδία - καθότι το γαρ πολύ της θλίψεως...

Να πω ότι πιστεύω -πραγματικά το πιστεύω- πως οι πιθανότητες για δίκαιες και λογικές ρυθμίσεις, αναφορικά με τα εργασιακά ζητήματα των ΜΕΔ (και, φυσικά, όχι μόνον αυτών), θα έχουν αυξηθεί εντυπωσιακά την ημέρα που θα ξέρουμε ότι οι μισοί -το λιγότερο- ιδιοκτήτες σκύλων στις ελληνικές πόλεις έχουν αποκτήσει συνείδηση της υποχρέωσής τους να κουβαλάνε πλαστικά γάντια, φαρασάκι και σακούλα, για να μαζεύουν τα περιττώματα του αγαπημένου τους τετράποδου φίλου από τους δημόσιους χώρους.

Δεν μιλάω για προχωρημένες καταστάσεις του τύπου: α) να μη νιώθουν ότι κάνουν χάρη στους υπόλοιπους, β) να μη ντρέπονται ή γ) να είναι χαρούμενοι που η παλιά Ελλάδα του κοινωνικά ασυνείδητου (επί της ουσίας - κοινωνικότατου βεβαίως στο τάβλι, τη μάσα, τις μπύρες, συχνά και στις καλοκαιρινές καφενειακές φιλοσοφίες) ελληνάρα ξεφτίζει σιγά σιγά.

Πρακτικά, αυτό έχει να κάνει με παιδεία, νόμο, κοινωνική συνείδηση. Όπως γνωρίζουμε καλά στην Ελλάδα (κι αν κάποιος δεν είναι σίγουρος, ας ρίξει μια ματιά στο Σύνταγμα), ο νόμος δεν εφαρμόζεται αν δεν είναι εδραιωμένος και δικαιωμένος στις συνειδήσεις. Οπότε χρειάζεται παιδεία, κατά βάση (και νόμος, αλλά επαναλαμβάνω ότι για να εφαρμοστεί ο νόμος πρέπει να έχει γίνει συνείδηση), γι' αυτούς που δεν καταλαβαίνουν ότι η ζωή και οι υποχρεώσεις τους δεν περιορίζονται στον ιδιωτικό τους χώρο (περιέργως, αρκετοί απ' αυτούς έχουν πολύ καλή αίσθηση των δικαιωμάτων τους στο δημόσιο πεδίο) και χρειάζεται, είναι απαραίτητη, η συμμετοχή στα κοινά αυτών που καταλαβαίνουν, αλλά είτε νιώθουν δέος (έχουν τα δίκια τους), είτε απογοήτευση (η συμμετοχή μπορεί και να είναι η απάντηση).

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν και συγγνώμη αν το γενίκευσα, κατά τη γνώμη μου κάτι τέτοιο είναι αναπόφευκτο.
Να τονίσω ότι τη συμμετοχή τη βλέπω σαν πολιτική στάση, όχι όμως κομματική: αντίθετα είναι, ίσως, το υπόβαθρο που λείπει, ώστε να μπορέσουν τα κόμματα να λειτουργήσουν ως φορείς απόψεων και όχι συμφερόντων. Σίγουρα, πάντως, ως προς τη στάση τους απένταντι στο γεγονός αυτό, κρίνονται και τα κόμματα.

 

[nickel]

Θα μου ήταν πολύ δύσκολο να διαφωνήσω με αυτά που έγραψες. Μέσα από κάποιες διαδικασίες που θα έχουν ρίζες στη σχολική εκπαίδευση, με αντίκρισμα στον τρόπο που ανατρέφουμε τα παιδιά μας, που επιχειρηματολογούν οι άνθρωποι στα ΜΜΕ, που αναπτύσσουν τις θέσεις τους οι πολιτικοί στο κοινοβούλιο ή στα δίκτυα κοινωνικής ζύμωσης, θα καλλιεργείται όλο και περισσότερο ο ορθός λόγος και η αναζήτηση των βέλτιστων λύσεων που θα βασίζονται στην καλή γνώση των δεδομένων, στο σεβασμό των θέσεων και των συμφερόντων όλων των εμπλεκομένων και στην επιθυμία να επιτύχουμε το win-win, το να βγούμε όλοι κερδισμένοι και όχι το πώς θα φροντίσουμε για την πάρτη μας και άσε τον άλλο να πηδιέται.

Προφανώς μια τέτοια ισορροπία θα περιλαμβάνει και τη φροντίδα για τα περιττώματα των σκύλων μας αλλά, υποθέτεις, και μια καλύτερη θέση για τους μεταφραστές; Δηλαδή, πώς; Και πότε;

Αλλά αρκετά καταχραστήκαμε τη φιλοξενία αυτού του νήματος, μια με τα ασφαλιστικά, τώρα με τον ανταγωνισμό. Θέλω να ανοίξω καινούργιο νήμα και να ρωτάω τους μεταφραστές: Ποια είναι τα θέματα των μεταφραστών που σηκώνουν κάποια βελτίωση ΣΥΝΤΟΜΑ;

 

[nickel]

Αυτό το θέλω για αργότερα, αλλά το βάζω τώρα εδώ για να μην το ξεχάσω:

Η νεκρική ακαμψία του ΟΑΕΕ της Νίκης Λυμπεράκη
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.ellada&id=34833

 

[azimuthios]

Και να 'ταν μόνο αυτή; Μου άρεσε ιδιαίτερα το σημείο που λέει ότι ενώ έχει καταπατηθεί κάθε έννοια νομιμότητας στις εργασιακές σχέσεις, όταν ο εργαζόμενος αντιμετωπίζει τον νόμο αυτός έχει νεκρική ακαμψία...

 

[dominotheory]

Τώρα είδα κι αυτό το άρθρο του Χάρη Μαθιόπουλου στο protagon.gr. Δεν προσθέτει πολλά, αλλά είναι στο ίδιο πνεύμα:
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.oikonomia&id=34638

Θέλω να ανοίξω καινούργιο νήμα και να ρωτάω τους μεταφραστές: Ποια είναι τα θέματα των μεταφραστών που σηκώνουν κάποια βελτίωση ΣΥΝΤΟΜΑ;

Με πήρε η μπάλα -όχι του Μουντιάλ!!!- των υποχρεώσεων και δεν πρόλαβα να γράψω κάτι απλό: νομίζω ότι έχει γίνει εμφανές από τα ήδη λεχθέντα σ' αυτό το νήμα ότι κάποιο σχήμα στο ίδιο μήκος κύματος με τα περί ανεισφορολόγητου του Χάρη Μαθιόπουλου πρέπει να τεθεί υπό επεξεργασία.

Έχει ξεκινήσει και ο ΣΜΕΔ μια σχετική συζήτηση (Συζήτηση για πλαίσιο διεκδικήσεων/αιτημάτων σε φορολογικά και ασφαλιστικά θέματα).

 

[rogne]

Έχει ξεκινήσει και ο ΣΜΕΔ μια σχετική συζήτηση (Συζήτηση για πλαίσιο διεκδικήσεων/αιτημάτων σε φορολογικά και ασφαλιστικά θέματα).

Προς το παρόν, σε χώρο μόνο για μέλη...

 

[SBE]

Κι εγώ με καθυστέρηση διάβασα το άρθρο της Λυμπεράκη, οπότε καθυστερημένα:
Άμα εργάζεσαι στα γραφεία που σου παρέχει ο Χ, εργάζεσαι μόνο για τον Χ, απεργείς εναντίον του Χ, κι αυτά όλα γίνονται για χρόνια συνεχόμενα, τοτε είσαι υπάλληλος του Χ και όχι ελεύθερος επαγγελματίας κι απλώς σε έχει πιάσει κορόιδο ο Χ να πληρώνεις όλες τις εισφορές από την τσέπη σου. Και θα έπρεπε το ΙΚΑ, ο ΟΑΕΕ και όλοι αυτοί να σφίξουν τα λουριά του Χ. Οπότε αντί να παραπονιούνται οι αρθρογράφοι που εφαρμόζει ο υπάλληλος τον κανονισμό θα έπρεπε να παραπονιούνται για το εργασιακό τους καθεστώς. Το ξέρω ότι τώρα ανοίγω άλλο θέμα αλλά αυτό σκεφτόμουν όσο διάβαζα το άρθρο.

 

[drsiebenmal]

SBE, θα το ξαναγράψω μπας και γίνει κατανοητό αυτή τη φορά (την προηγούμενη δεν έγινε -- όχι από εσένα, πάντως).

Η μισθωτή εργασία στην Ελλάδα επιβαρύνεται με ασφαλιστικές εισφορές που επιβαρύνουν και τον εργοδότη και τον εργαζόμενο. Το (πολύ) μεγαλύτερο μέρος επιβαρύνει τον εργοδότη που είναι υποχρεωμένος να καταβάλει και τα δύο τμήματα, δικό του και του μισθωτού (γι' αυτό και «εισφοροδιαφυγή»), ενώ ο εργαζόμενος πολλές φορές δεν συνειδητοποιεί καν ότι από τα καθαρά χρήματα που παίρνει στα χέρια του έχει αφαιρεθεί η ασφαλιστική του εισφορά. Συνολικά, η μισθωτή εργασία επιβαρύνεται ασφαλιστικά περί το 40-45% επί του καθαρού μισθού που παίρνει ο μισθωτός στα χέρια του. Από εδώ (και σε συνδυασμό με στρεβλώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα) ξεκινούν διάφορα προβλήματα, που αρχίζουν από το «τόσα λεφτά πλήρωσα, τόσο μικρή σύνταξη θα πάρω;» προχωράνε στη μαύρη εργασία (επειδή δεν έχει τελικά μεγάλη διαφορά πόση σύνταξη θα πάρεις είτε με 15 είτε με 35 χρόνια ασφάλιση, συμφέρει εργοδότη και εργαζόμενο να δουλεύουν εκτός ασφαλιστικού συστήματος) και στο μπλοκάκι, που αρχικά ξεκινάει με «να σου δίνω τα λεφτά που μου τρώει το ΙΚΑ στο χέρι, εσύ λιγότερα θα πληρώνεις από μόνος σου για ασφάλιση στον ΟΑΕΕ/ΟΓΑ κλπ» -- πράγμα που ίσχυε πριν 5 ή 10 χρόνια, αλλά πλέον έχει γίνει απαγορευτικό αν βγάζεις π.χ. 15 χιλιάρικα τον χρόνο. (15 χιλιάρικα - 5,5-6 χιλιάρικα ΟΑΕΕ = 9 χιλιάδες φορολογητέο, με φόρο 26% επί αυτών = > σου μένει κι ένα 500άρικο τον μήνα να πορεύεσαι).

 

[SBE]

Δεν βλέπω γιατί λες ότι δεν γίνεται κατανοητό. Είναι τόσο απίθανο να κατανοώ, αλλά να διαφωνώ;
Για μένα το ζήτημα είναι κυρίως ζήτημα αρχής και εφαρμογής των νόμων, ακόμα κι αν ένας εργαζόμενος δεν θέλει την προστασία του νόμου. Το ξέρω επίσης ότι είναι συνηθισμένο στην Ελλάδα αυτό, αλλά δε σημαίνει ότι θα πρέπει να το αντιμετωπίζουμε σαν φυσιολογικό, γιατί μια το ένα, μια το άλλο, τελικά ποτέ δεν θα ισιώσει κανένα στραβό στη χώρα.
Και συγκεκριμένα για το άρθρο που σχολιάζουμε: έχουμε γκρινιάξει εκατό χιλιάδες φορές την τελευταία τετραετία για την παραβατικότητα, τη φοροδιαφυγή, την έλλειψη εφαρμογής των νόμων, τα παραθυράκια, την ειδική εύνοια που περιμένει ο καθένας κλπ κλπ. Και κάθεται η κα Λυμπεράκη και παραπονιέται γιατί δεν εξαιρέθηκε από την εφαρμογή του κανονισμού; Και πού θα σταματήσει η ειδική μεταχείριση; Στις 24 μέρες; Στις 23; Στις 22; Στις 21 ή μήπως το παρατραβάμε;

 

[Palavra]

Δεν βλέπω γιατί λες ότι δεν γίνεται κατανοητό. Είναι τόσο απίθανο να κατανοώ, αλλά να διαφωνώ;

Ναι.

Αυτό που λέει ο δόκτωρ παραπάνω είναι ότι πρέπει να αλλάξει ο νόμος, διότι δεν είναι δίκαιος. Γι' αυτό παραπονιέται η αρθογράφος, όχι επειδή δεν της έκαναν τη χάρη να την εξαιρέσουν. Δεν είναι δυνατόν να παίρνει το ΙΚΑ 600 ευρώ το μήνα (ίσως και παραπάνω, κάνω ένα πρόχειρο υπολογισμό για ένα σχετικά χαμηλό μισθό τώρα) και να παίρνει και ο ΟΑΕΕ άλλο ένα 400ρι σε εισφορές από τον ίδιο άνθρωπο επειδή δεν έχει γίνει σωστός κεντρικός σχεδιασμός. Και τα ποσά που λέω δεν είναι για υψηλές μηνιαίες απολαβές, ούτε καν για μεσαίες.

Με τον τρόπο αυτόν όμως, χάνονται κάθε μήνα ολόκληροι μισθοί στις μαύρες τρύπες των ασφαλιστικών ταμείων για να πληρώνονται συντάξεις ανθρώπων που έχουν δουλέψει 10 και 15 χρόνια και μισθοί ανθρώπων που πας να σε εξυπηρετήσουν και όχι μόνο δεν σε εξυπηρετούν, αλλά σου μιλάνε λες και είσαι σκουλήκι. Είναι σαν να σου λέει το κράτος «θα τα πάρω από όπου βρω, σιγά μην κάτσω να εξορθολογίσω το σύστημά μου».

Άρα, δεν είναι θέμα «να σφίξω τα λουριά του Χ» όταν έχεις υποχρεωτικές εισφορές τέτοιες που ο Χ δυσκολεύεται συχνά να τα βγάλει πέρα. Το θέμα είναι να κάτσεις να φτιάξεις ένα ασφαλιστικό όπου να μην υπάρχει εισφοροδιαφυγή, να πληρώνει ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του και να διασφαλίζεις και σύνταξη και περίθαλψη για τους πιο αδύναμους. Τόσες χώρες τα έχουν καταφέρει, εμείς όμως φαίνεται πως δεν μπορούμε - αλλά και πώς να μπορούμε, όταν ακούς ακόμα, σε περίοδο κρίσης, εφάπαξ στο θεό και συντάξεις στα 50;

 

[nickel]

Προς το παρόν, σε χώρο μόνο για μέλη...

Ελπίζω να καταλήξετε στο ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να συζητήσετε με τις άλλες ενώσεις μεταφραστών, με τη μεταφραστική κοινότητα ευρύτερα και, φυσικά, με άλλους ελεύθερους επαγγελματίες στην ίδια δεινή θέση.

 

[rogne]

Ελπίζω να καταλήξετε στο ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να συζητήσετε με τις άλλες ενώσεις μεταφραστών, με τη μεταφραστική κοινότητα ευρύτερα και, φυσικά, με άλλους ελεύθερους επαγγελματίες στην ίδια δεινή θέση.

Δεν χρειάζεται να καταλήξουμε σε αυτό, αυτονόητο είναι. Αλλά πρέπει πρώτα να έχεις διαμορφώσει θέσεις και προτάσεις πριν συζητήσεις. Και εννοώ επικαιροποιημένες θέσεις και προτάσεις, γιατί, γενικά μιλώντας, από τέτοιες άλλο τίποτα μέσα στα χρόνια. Δείτε π.χ. κάτι με σχεδόν μουσειακή αξία: http://www.smed.gr/2010/03/blog-post_18.html

ΥΓ. Το θέμα (του ιστορικού) των επαφών με άλλα επαγγελματικά σωματεία εντός και εκτός κλάδου θα χρειαζόταν στην πραγματικότητα ξεχωριστή ανάρτηση, για να μην πω νήμα.

 

[SBE]

Παλ, κατανοώ, και διαφωνώ.

ΥΓ Διάβασα μόνο τις πρώτες δυο- τρεις γραμμές της απάντησής σου. Προφανώς έχουμε διαφορά φάσης, οπότε δεν χρειάζεται να προσπαθούμε να συνενοηθούμε.