Ποδόσφαιρο! (και μπάλα γενικώς)
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
World Cup 2014: The three words which sum up all 32 nations in Brazil (The Telegraph)
Το ρεζουμέ από το κείμενο:
Το ρεζουμέ από το κείμενο:
Attachments
-
table_2970481a.jpg
Μοιραίοι παίκτες: για την Ελλάδα ο Γκέκας, για τη Γερμανία ο Γκέτσε.
Είναι γνήσια απόλαυση να παρακολουθείς ένα παιχνίδι που είναι όμορφο και αμφίρροπο ως το τέλος, όπου υποστηρίζεις αυτόν που θα δείξει ότι είναι καλύτερος αλλά και οι δύο είναι πολύ καλοί, όπου εξαντλείται σχεδόν ο χρόνος του παιχνιδιού αλλά ευτυχώς δεν πάει στα πέναλτι (άθλια διαδικασία). Ο Μέσι δεν έκανε το θαύμα, αλλά καλό είναι τα πράγματα γενικώς να μην περιμένουμε να κρίνονται με θαύματα.
Παρέμπ: ο εθνικός ύμνος της Αργεντινής δεν είναι πανέμορφος;
Είναι γνήσια απόλαυση να παρακολουθείς ένα παιχνίδι που είναι όμορφο και αμφίρροπο ως το τέλος, όπου υποστηρίζεις αυτόν που θα δείξει ότι είναι καλύτερος αλλά και οι δύο είναι πολύ καλοί, όπου εξαντλείται σχεδόν ο χρόνος του παιχνιδιού αλλά ευτυχώς δεν πάει στα πέναλτι (άθλια διαδικασία). Ο Μέσι δεν έκανε το θαύμα, αλλά καλό είναι τα πράγματα γενικώς να μην περιμένουμε να κρίνονται με θαύματα.
Παρέμπ: ο εθνικός ύμνος της Αργεντινής δεν είναι πανέμορφος;
Αν κυκλοφορήσει το βιντεάκι με το οποίο έκλεισε η Νέριτ τις μεταδόσεις των αγώνων του Μουντιάλ, με φάσεις και στιγμιότυπα από τους αγώνες και μουσική υπόκρουση το επίσημο τραγούδι στην εκτέλεση με τον Πίτμπουλ, να το βρούμε και να το βάλουμε εδώ: είναι καλό αναμνηστικό. Αλλά μπορεί να βρείτε και καλύτερο.
Προς το παρόν, από την έναρξη:
Προς το παρόν, από την έναρξη:
Νομίζω πως από τις μεγαλύτερες αδικίες σε αυτό το Μουντιάλ ήταν η απονομή της Χρυσής Μπάλας στον Μέσι. Σίγουρα ήταν μέτριος (με βάση τις δυνατότητές του) σε όλο το τουρνουά (παρά τα κάνα δυο κρίσιμα γκολ) και σίγουρα υπήρχαν άλλοι που έπαιξαν καλύτερα για τις ομάδες τους και τις οδήγησαν ψηλά.
Τι λέτε;
Τι λέτε;
Για τον Δόκτορα, που κέρδισε η ομάδα του και είναι χαρούμενος... :)
Νομίζω το ξανάπε αυτό χτες, νομίζω μαζί με ένα «[ο τάδε] θα κάνει το έξτρα μίλι». Και μπακαλιάροι, και αγγλισμοί.
Παρ' όλα αυτά, εγώ τον προτιμώ από κάτι άχρωμους, άοσμους και άνοστους ρεπόρτερ που μάζεψε πάλι η ΝΕΡΙΤ και κινούνται στα χνάρια των προκατόχων των θέσεών τους που κοίμιζαν το κοινό με τις μεταδόσεις τους και τη δήλωση του αυτονόητου όπως πάντα.
Ο Σπυρόπουλος έχει ρυθμό, δεν σε κοιμίζει, έχει καλό τόνο στη φωνή και, αν κάποιος παρακολουθεί αγγλικό ποδόσφαιρο, προσπαθεί να μιμηθεί το στιλ των Άγγλων εκφωνητών που ξέρουν πότε να σχολιάζουν και πότε να περιγράφουν σε έναν αγώνα. Αν περιόριζε και τα ποιητικο-φιλοσοφικά του θα ήταν μακράν ο καλύτερος που έχει απομείνει πλέον. Τουλάχιστον ξέρει και από ποδόσφαιρο...
Ο Σπυρόπουλος έχει ρυθμό, δεν σε κοιμίζει, έχει καλό τόνο στη φωνή και, αν κάποιος παρακολουθεί αγγλικό ποδόσφαιρο, προσπαθεί να μιμηθεί το στιλ των Άγγλων εκφωνητών που ξέρουν πότε να σχολιάζουν και πότε να περιγράφουν σε έναν αγώνα. Αν περιόριζε και τα ποιητικο-φιλοσοφικά του θα ήταν μακράν ο καλύτερος που έχει απομείνει πλέον. Τουλάχιστον ξέρει και από ποδόσφαιρο...
Απολαυστικές σκέψεις του Physicist στο μπλογκ του Σαραντάκου:
Για το φετινό Μουντιάλ ξετυλίγονται μπροστά μας πράγματα πρωτοφανή και κοσμοϊστορικά που κανείς μέχρι τώρα δεν συνέλαβε σφαιρικά.
1. Οι δύο αντίπαλες και η διοργανώτρια κυβερνώνται και οι τρεις από γυναίκες. (Σημ. ο Γκάουκ δεν μετράει, γλάστρα το αξίωμα).
2. Σαν να μην έφτανε το εξαιρετικά σπάνιο γεγονός ότι έχουμε δύο εν ζωή Πάπες, προέρχονται επιπλέον από τις δύο αντίπαλες του τελικού.
3. Για πρώτη φορά σε ημιτελικό έπεσε εφτάρα.
4. Αθροίζοντας τα ψηφία του έτους 2014 παίρνουμε το αποτέλεσμα 7, κάτι που δεν ίσχυε για καμία χρονολογία κανενός Μουντιάλ μέχρι σήμερα.
Χμ. Τραβολογιέσαι μια ζωή να γίνεις ορθολογιστής κι έρχεται ένα Μουντιάλ και σε κάνει μάγο-βουντού.
http://sarantakos.wordpress.com/2014/07/12/meze-125/#comment-231044
Για το φετινό Μουντιάλ ξετυλίγονται μπροστά μας πράγματα πρωτοφανή και κοσμοϊστορικά που κανείς μέχρι τώρα δεν συνέλαβε σφαιρικά.
1. Οι δύο αντίπαλες και η διοργανώτρια κυβερνώνται και οι τρεις από γυναίκες. (Σημ. ο Γκάουκ δεν μετράει, γλάστρα το αξίωμα).
2. Σαν να μην έφτανε το εξαιρετικά σπάνιο γεγονός ότι έχουμε δύο εν ζωή Πάπες, προέρχονται επιπλέον από τις δύο αντίπαλες του τελικού.
3. Για πρώτη φορά σε ημιτελικό έπεσε εφτάρα.
4. Αθροίζοντας τα ψηφία του έτους 2014 παίρνουμε το αποτέλεσμα 7, κάτι που δεν ίσχυε για καμία χρονολογία κανενός Μουντιάλ μέχρι σήμερα.
Χμ. Τραβολογιέσαι μια ζωή να γίνεις ορθολογιστής κι έρχεται ένα Μουντιάλ και σε κάνει μάγο-βουντού.
http://sarantakos.wordpress.com/2014/07/12/meze-125/#comment-231044
Χτεσινός Καρπετόπουλος (πριν από τον τελικό). Να δούμε και ποιες προβλέψεις βασισμένες σε αμιγώς ποδοσφαιρικά κριτήρια μπορεί να βγαίνουν σωστές (τα μπολντ στο κείμενο δικά μου):
Φοβούνται ποτέ οι Γερμανοί;
Η Γερμανία είναι η σταθερότερη του τουρνουά κι αυτή που μας χάρισε δυο τρομακτικές επιθετικές παραστάσεις, τις νίκες με Πορτογάλους και Βραζιλιάνους. Η Αργεντινή από τη μεριά της είναι αυτή που φόβισε όλους τους αντιπάλους της χωρίς να είναι θεαματική. Της αρκούσε τελικά ότι είχε τον Μέσι. Μπορεί να φοβηθούν οι Γερμανοί; Εντός ολίγων ωρών η απάντηση.
Γερμανοί και Αργεντίνοι συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε τελικό το 1986. Η Αργεντινή ήταν το απόλυτο φαβορί έχοντας έναν Μαραντόνα που κάλπαζε. Οι Γερμανοί πούλησαν πολύ ακριβά το τομάρι τους ισοφαρίζοντας σε 2-2, το σε βάρος τους 0-2: έχασαν από ένα λάθος της άμυνάς τους που ανεξήγητα βρέθηκε πολύ ψηλά στο 84' και την τρύπησε ο Μπουρουσάγα. Το 1990 η Γερμανία του Ματέους έμοιαζε έτοιμη να κάνει περίπατο με τη λαβωμένη Αργεντινή.
Ομως οι Αργεντίνοι ηττήθηκαν τελικά εξαιτίας ενός αυστηρού πέναλτι που έδωσε ένας Μεξικανός διαιτητής και που στάθηκε αιτία να υποστηρίζει ακόμα ο Μαραντόνα ότι η FIFA τον τιμώρησε γιατί χάλασε το πάρτι των Ιταλών. Στους δυο τελικούς των δύο, το σασπένς το χάρισε η ανθεκτικότητα του ηττημένου: ελπίζω να συμβεί το ίδιο και σήμερα.
Απορία
Πριν αρχίσει το ματς η δική μου απορία είναι μόνο μία: αν η παρουσία του Μέσι θα τρομάξει τον Γιοακίμ Λεβ όσο και τους υπόλοιπους προπονητές που αντιμετώπισαν την Αργεντινή. Η Ελβετία για να μη βρει ο Μέσι χώρους έπαιξε ένα στιβαρό και οργανωμένο κατενάτσιο. Το πολύ ποιοτικό Βέλγιο του Βίλμοτς προετοιμάστηκε αποκλειστικά για να παίξει με αντεπιθέσεις κι όταν βρέθηκε να χάνει από νωρίς δεν είχε plan B. Ο Φαν Χάαλ την πάτησε τελευταίος, αφού για να περιορίσει τον Μέσι, άλλαξε για ένα βράδυ την παραγωγική λογική της ομάδας του. Αν κι ο Λεβ φρενάρει τη Γερμανία του η Αργεντινή έχει τύχη να κάνει ό,τι με την Ολλανδία, δηλαδή να ελέγξει τον ρυθμό, να περιορίσει τους αντίπαλους κυνηγούς που πολλές βοήθειες από τους μέσους δεν θα έχουν, αν κοιτάζουν τον Μέσι, και να περιμένει ατομικές ενέργειες από τους κυνηγούς της, που κάνουν μεν λίγα, πλην όμως καλά.
Τάσεις
Μέχρι τώρα ο Λεβ δεν έχει δείξει μαζοχιστικές τάσεις κι από ματς σε ματς το μόνο που έκανε ήταν να κοιτάζει την ομάδα του. Με την Αλγερία αμύνθηκε πολύ ψηλά, πιστεύοντας ότι οι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να του δημιουργήσουν οι αντίπαλοι είναι διαχειρίσιμοι: δεν είχε κάνει την καλύτερη δυνατή εκτίμηση, γιατί οι Αλγερινοί στις αντεπιθέσεις ήταν φωτιά, όμως η απόφασή του αφορούσε την ομάδα του και την επιθετικότητά της κι όχι το πώς θα περιοριστεί ο αντίπαλος. Με τους Γάλλους μάζεψε πιο πολύ την ομάδα του στα μετόπισθεν για να περιοριστούν οι χώροι και να αμυνθεί καλύτερα, χωρίς να σκέφτεται αν θα παίξει η Γαλλία με Μπενζεμά και Ζιρού από τον άξονα ή με τους κοντούς εξτρέμ από το πλάι. Με τη Βραζιλία τέλος, σε ένα ματς αριστούργημα, ζήτησε πίεση στους αντίπαλους μέσους που κατεβάζουν μπάλα, κι όταν ο Φερναντίνιο κι ο Γουστάβο εγκλωβίστηκαν, έγινε πάρτι.
Αστέρι
Η Αργεντινή ποντάρει αποκλειστικά στον φόβο που προκαλεί ο Μέσι. Η Γερμανία πρέπει απλά να παίξει το ποδόσφαιρό της. Αν δεν φοβηθεί, θα προσθέσει ένα τέταρτο αστέρι στη φανέλα της
Σενάριο
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ υπήρξε το φαβορί μου για το τουρνουά άμα τη εμφανίσει της. Πριν το τουρνουά αρχίσει, πίστευα ότι οι γηπεδούχοι Βραζιλιάνοι θα μπορούσαν, όπως στο Confederation Cup,
να πάρουν τα δυο - τρία ματς κόντρα στους Ευρωπαίους που θα έβρισκαν μπροστά τους και να φτάσουν στον τελικό: σε αυτόν δύσκολα θα έχαναν. Χρειάστηκε να 'ρθω εδώ για να καταλάβω το άγχος τους, που ήταν τελικά και ο λόγος της ιστορικής αποτυχίας τους. Οι Γερμανοί, αντίθετα, άγχος δεν είχαν ποτέ.
Παρά την απουσία του Ρόις, που ήταν ο καλύτερος φέτος Γερμανός ποδοσφαιριστής, παρ' όλο που ο Γκέτσε ερχόταν από μία σεζόν που πιο πολύ στον πάγκο της Μπάγερν ξεροστάλιαζε παρά έπαιζε, παρ' όλο που ο Μίλερ ούτε σέντερ φορ είναι, ούτε στη θέση αυτή θέλει να παίζει, παρ' ότι η άμυνά τους έμοιαζε να 'χει προβλήματα όταν ο αντίπαλος (Γκάνα, Αλγερία, ΗΠΑ) δεν ήταν από αυτούς που σου δίνουν κίνητρα για υπερβάσεις, οι Γερμανοί έκαναν ένα εξαιρετικό τουρνουά κερδίζοντας συμπάθειες. Από την άλλη είδαμε σε αυτό το τουρνουά και την απόλυτη ωριμότητα του Μέσι, που ήταν χρήσιμος χωρίς να είναι αγωνιστικά στα καλύτερά του. Σαν τον Μαραντόνα του 1990, ο Μέσι μάζευε τον κόσμο γύρω του κι επιχειρούσε δύσκολα πράγματα- τα περισσότερα από τα οποία δεν του βγήκαν.
Αλλά δεν εκβίασε προσπάθειες, δεν μονοπώλησε την μπάλα, δεν εκβίασε σχεδόν τίποτα.
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ομάδα παίζει κόντρα στον καλύτερο παίκτη. Οταν συναντιούνται Γερμανία - Αργεντινή σε τελικό, αυτό είναι πάντα το σενάριο...
Φοβούνται ποτέ οι Γερμανοί;
Η Γερμανία είναι η σταθερότερη του τουρνουά κι αυτή που μας χάρισε δυο τρομακτικές επιθετικές παραστάσεις, τις νίκες με Πορτογάλους και Βραζιλιάνους. Η Αργεντινή από τη μεριά της είναι αυτή που φόβισε όλους τους αντιπάλους της χωρίς να είναι θεαματική. Της αρκούσε τελικά ότι είχε τον Μέσι. Μπορεί να φοβηθούν οι Γερμανοί; Εντός ολίγων ωρών η απάντηση.
Γερμανοί και Αργεντίνοι συναντήθηκαν για πρώτη φορά σε τελικό το 1986. Η Αργεντινή ήταν το απόλυτο φαβορί έχοντας έναν Μαραντόνα που κάλπαζε. Οι Γερμανοί πούλησαν πολύ ακριβά το τομάρι τους ισοφαρίζοντας σε 2-2, το σε βάρος τους 0-2: έχασαν από ένα λάθος της άμυνάς τους που ανεξήγητα βρέθηκε πολύ ψηλά στο 84' και την τρύπησε ο Μπουρουσάγα. Το 1990 η Γερμανία του Ματέους έμοιαζε έτοιμη να κάνει περίπατο με τη λαβωμένη Αργεντινή.
Ομως οι Αργεντίνοι ηττήθηκαν τελικά εξαιτίας ενός αυστηρού πέναλτι που έδωσε ένας Μεξικανός διαιτητής και που στάθηκε αιτία να υποστηρίζει ακόμα ο Μαραντόνα ότι η FIFA τον τιμώρησε γιατί χάλασε το πάρτι των Ιταλών. Στους δυο τελικούς των δύο, το σασπένς το χάρισε η ανθεκτικότητα του ηττημένου: ελπίζω να συμβεί το ίδιο και σήμερα.
Απορία
Πριν αρχίσει το ματς η δική μου απορία είναι μόνο μία: αν η παρουσία του Μέσι θα τρομάξει τον Γιοακίμ Λεβ όσο και τους υπόλοιπους προπονητές που αντιμετώπισαν την Αργεντινή. Η Ελβετία για να μη βρει ο Μέσι χώρους έπαιξε ένα στιβαρό και οργανωμένο κατενάτσιο. Το πολύ ποιοτικό Βέλγιο του Βίλμοτς προετοιμάστηκε αποκλειστικά για να παίξει με αντεπιθέσεις κι όταν βρέθηκε να χάνει από νωρίς δεν είχε plan B. Ο Φαν Χάαλ την πάτησε τελευταίος, αφού για να περιορίσει τον Μέσι, άλλαξε για ένα βράδυ την παραγωγική λογική της ομάδας του. Αν κι ο Λεβ φρενάρει τη Γερμανία του η Αργεντινή έχει τύχη να κάνει ό,τι με την Ολλανδία, δηλαδή να ελέγξει τον ρυθμό, να περιορίσει τους αντίπαλους κυνηγούς που πολλές βοήθειες από τους μέσους δεν θα έχουν, αν κοιτάζουν τον Μέσι, και να περιμένει ατομικές ενέργειες από τους κυνηγούς της, που κάνουν μεν λίγα, πλην όμως καλά.
Τάσεις
Μέχρι τώρα ο Λεβ δεν έχει δείξει μαζοχιστικές τάσεις κι από ματς σε ματς το μόνο που έκανε ήταν να κοιτάζει την ομάδα του. Με την Αλγερία αμύνθηκε πολύ ψηλά, πιστεύοντας ότι οι κίνδυνοι που θα μπορούσαν να του δημιουργήσουν οι αντίπαλοι είναι διαχειρίσιμοι: δεν είχε κάνει την καλύτερη δυνατή εκτίμηση, γιατί οι Αλγερινοί στις αντεπιθέσεις ήταν φωτιά, όμως η απόφασή του αφορούσε την ομάδα του και την επιθετικότητά της κι όχι το πώς θα περιοριστεί ο αντίπαλος. Με τους Γάλλους μάζεψε πιο πολύ την ομάδα του στα μετόπισθεν για να περιοριστούν οι χώροι και να αμυνθεί καλύτερα, χωρίς να σκέφτεται αν θα παίξει η Γαλλία με Μπενζεμά και Ζιρού από τον άξονα ή με τους κοντούς εξτρέμ από το πλάι. Με τη Βραζιλία τέλος, σε ένα ματς αριστούργημα, ζήτησε πίεση στους αντίπαλους μέσους που κατεβάζουν μπάλα, κι όταν ο Φερναντίνιο κι ο Γουστάβο εγκλωβίστηκαν, έγινε πάρτι.
Αστέρι
Η Αργεντινή ποντάρει αποκλειστικά στον φόβο που προκαλεί ο Μέσι. Η Γερμανία πρέπει απλά να παίξει το ποδόσφαιρό της. Αν δεν φοβηθεί, θα προσθέσει ένα τέταρτο αστέρι στη φανέλα της
Σενάριο
Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ υπήρξε το φαβορί μου για το τουρνουά άμα τη εμφανίσει της. Πριν το τουρνουά αρχίσει, πίστευα ότι οι γηπεδούχοι Βραζιλιάνοι θα μπορούσαν, όπως στο Confederation Cup,
να πάρουν τα δυο - τρία ματς κόντρα στους Ευρωπαίους που θα έβρισκαν μπροστά τους και να φτάσουν στον τελικό: σε αυτόν δύσκολα θα έχαναν. Χρειάστηκε να 'ρθω εδώ για να καταλάβω το άγχος τους, που ήταν τελικά και ο λόγος της ιστορικής αποτυχίας τους. Οι Γερμανοί, αντίθετα, άγχος δεν είχαν ποτέ.
Παρά την απουσία του Ρόις, που ήταν ο καλύτερος φέτος Γερμανός ποδοσφαιριστής, παρ' όλο που ο Γκέτσε ερχόταν από μία σεζόν που πιο πολύ στον πάγκο της Μπάγερν ξεροστάλιαζε παρά έπαιζε, παρ' όλο που ο Μίλερ ούτε σέντερ φορ είναι, ούτε στη θέση αυτή θέλει να παίζει, παρ' ότι η άμυνά τους έμοιαζε να 'χει προβλήματα όταν ο αντίπαλος (Γκάνα, Αλγερία, ΗΠΑ) δεν ήταν από αυτούς που σου δίνουν κίνητρα για υπερβάσεις, οι Γερμανοί έκαναν ένα εξαιρετικό τουρνουά κερδίζοντας συμπάθειες. Από την άλλη είδαμε σε αυτό το τουρνουά και την απόλυτη ωριμότητα του Μέσι, που ήταν χρήσιμος χωρίς να είναι αγωνιστικά στα καλύτερά του. Σαν τον Μαραντόνα του 1990, ο Μέσι μάζευε τον κόσμο γύρω του κι επιχειρούσε δύσκολα πράγματα- τα περισσότερα από τα οποία δεν του βγήκαν.
Αλλά δεν εκβίασε προσπάθειες, δεν μονοπώλησε την μπάλα, δεν εκβίασε σχεδόν τίποτα.
Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ομάδα παίζει κόντρα στον καλύτερο παίκτη. Οταν συναντιούνται Γερμανία - Αργεντινή σε τελικό, αυτό είναι πάντα το σενάριο...
Λα, λα, λα λα, λα λα, λα...
Ας βάλω εδώ την απάντησή μου, αν και μπορεί πραγματικά η κριτική προς τον Μέσι να είναι εξαιρετικό δείγμα της silly season.
Στο 47' του τελικού, ο Μέσι κάνει ένα από τα ξεπετάγματά του, μπαίνει και πλασάρει από τα αριστερά τον Νόιερ (που προσπαθεί να του κλείσει το οπτικό πεδίο). Το φάλτσο που δίνει στο τόπι ο Μέσι τού βγαίνει εξωτερικό, η φάση περνάει στη συλλογική μνήμη ως εξαιρετική κίνηση του Νόιερ κλπ.
Σε έναν άλλο κόσμο, το φάλτσο βγαίνει όπως το ήθελε, εσωτερικό και μπανανάτο, η μπάλα περνάει τον ανήμπορο να αντιδράσει Νόιερ και καταλήγει στο πλεκτό πίσω δεξιά. Αργεντινή 1-0.
Τι θα διαβάζαμε σήμερα; Διαλέξτε κατά βούληση:
«Το μαγικό χάδι του Μέσι στην μπάλα» (αν το ματς έληγε 1-0)
«Παρά το μαγικό χάδι του Μέσι, τα πάντσερ ισοπέδωσαν την αργεντινή άμυνα με την αντεπίθεσή τους και κέρδισαν το τέταρτο αστέρι» (αν το ματς έληγε, π.χ. 1-2).
Σε κάθε περίπτωση, θα διαβάζαμε ύμνους για το μεγαλείο ενός παίκτη που αρκεί μια ευφυής κίνησή του σε όλο τον αγώνα για να δώσει τη νίκη στην ομάδα του και τη χαρά σε όλη τη χώρα του...
Επειδή είναι silly season, μέχρι και πολιτικά συμπεράσματα θα μπορούσα να βγάλω από την μπάλα — αλλά δεν είναι ακόμα silly enough. :)
Οι αλλαγές είναι τρεις (+1 Παλ). Εδώ και πολλά χρόνια, κάθε διοργάνωση έχει τη δική της μπάλα, για λόγους τόσο ουσιαστικούς (συγκεκριμένες προδιαγραφές) όσο και (πολύ περισσότερο) μάρκετινγκ.
Το flair περιγράφεις, δόκτορα; :upz:
Η ιστορία έγραψε, όμως, ότι έχασε από τους powerful, focused, committed... ;)
Η ιστορία έγραψε, όμως, ότι έχασε από τους powerful, focused, committed... ;)