Περί δυσλεξίας

[dipylos]

Μάλλον ΚΔΑΥ.

 

[panadeli]

Και πάλι θα τονίσω ότι χάνει το δίκιο του όταν λέει ακρότητες περί φανταστικών ασθενειών και λοιπά.

Απλώς δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να γίνει αυτό στοχοποιώντας μια ομάδα κατ' αυτόν τον τρόπο. Σε αυτό διαφωνώ με τον άνθρωπο αυτόν.

Εξακολουθώ να έχω μια μικρή διαφωνία, γιατί νομίζω ότι συζητάμε λάθος θέμα.
Νομίζω ότι είναι σαφές ότι ο βουλευτής δεν στοχοποιεί τους δυσλεξικούς, αλλά τις διδακτικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται στη χώρα του. Δεν ξέρω αν έχει δίκιο για την επίθεση που εξαπολύει στους ταγούς της εκπαίδευσης, πάντως σε αυτούς επιτίθεται και όχι στους δυσλεξικούς:

Mr Stringer claims the reason so many children fail to be taught to read and write properly is that the wrong teaching methods are used.
"The education establishment, rather than admit that their eclectic and incomplete methods for instruction are at fault, have invented a brain disorder called dyslexia," said the MP.
"To label children as dyslexic because they're confused by poor teaching methods is wicked.

Στη συνέχεια μπλέκει το ζήτημα της δυσλεξίας με εκείνο του αναλφαβητισμού, αλλά αν εμπλακούμε σε συζήτηση για το πού σταματάει η δυσλεξία και αρχίζει ο αναλφαβητισμός δεν θα βγάλουμε άκρη.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον πιστεύω έχει το ζήτημα που όντως εγείρει ο βουλευτής, δηλαδή το κατά πόσο οι διδακτικές μέθοδοι που χρησιμοποιούμε είναι αποτελεσματικές ή όχι. Στην Ελλάδα, για την οποία μπορώ να μιλήσω, το μόνο που κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο της δυσλεξίας (είτε πρόκειται για οργανική νόσο είτε όχι, ειλικρινά μου είναι αδιάφορο) είναι να επιτρέπουμε σε όσους προσκομίζουν πιστοποιητικά δυσλεξίας να δίνουν προφορικές προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις. Από την εμπειρία μου μπορώ να δηλώσω ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά αναποτελεσματική προσέγγιση στο πρόβλημα.

 

[agezerlis]

Ένα ακόμα παράδειγμα:
Δεν αντέχω το οχτάωρο! Το βρίσκω βάρβαρο και αντιπαραγωγικό. Χρειάζομαι ψυχίατρο;
Δεν αντέχω το μποτιλιάρισμα. Έχω κατάθλιψη;
(δεν αστειεύομαι)

Σχετικό πρόσφατο άρθρο από το New York Review. (Να σημειώσω, όμως, ότι δεν έχει σχέση με το κυρίως θέμα του νήματος, δηλ. τη δυσλεξία).

 

[Elsa]

Όχι, απλώς εννοώ οτι όταν κάποιος δεν αισθάνεται καλά μέσα στα παπούτσια του μπορεί να φταίνε τα παπούτσια και όχι τα πόδια του.

 

[Ambrose]

Σχετικό πρόσφατο άρθρο από το New York Review. (Να σημειώσω, όμως, ότι δεν έχει σχέση με το κυρίως θέμα του νήματος, δηλ. τη δυσλεξία).

Συγκλονιστικό άρθρο, agezerlis. Ποιος θα το φανταζόταν ποτέ ότι ξαφνικά αποκτήσαμε και μανιοκαταθλιπτικά νήπια...

 

[Elsa]

Συγγνώμη, δεν ξέρω γιατί μπαίνουν δύο-δύο...Κάποιο λάθος θα έκανα.

 

[curry]

Είχα τη χαρά πριν από χρόνια να μεταφράσω αρκετές από τις δημοσιογραφικές εκπομπές έρευνας Panorama του BBC. Για όσους δεν γνωρίζουν, μιλάμε για σοβαρή δημοσιογραφική δουλειά, έρευνα που μπορεί να κρατά χρόνια σε κάποιες περιπτώσεις. Μία από αυτές ήταν μια συγκλονιστική για μένα εκπομπή (σημειώνω ότι τότε ήμουν 24-25) με θέμα την απίστευτη χορήγηση αγχολυτικών φαρμάκων σε άτομα τα οποία ουσιαστικά δεν τα χρειάζονταν και για χρονικό διάστημα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που έπρεπε, με αποτέλεσμα να γίνονται εξαρτημένοι χρήστες (παρουσίαζαν στοιχεία να σου σηκώνεται η τρίχα και οι φαρμακευτικές εταιρίες αρνήθηκαν να σχολιάσουν, φυσικά). Κι είχα μεταφράσει και μια άλλη (της σειράς Horizon) για το Ritalin και τα παιδάκια που τα χαπακώνουν από τα μικράτα τους, χωρίς καν να είναι βέβαιο ότι πάσχουν από κάτι, εκτός αν η παιδική ηλικία είναι πάθηση. Στην Βρετανία και στις ΗΠΑ όλα αυτά, πάντα... (ειρωνικά μιλάω φυσικά).
Είμαι εντελώς εκτός θέματος, απλά με αφορμή το άρθρο της NYR.