Παράτολμες ρίμες

daeman

Administrator
Staff member
Χρυσηίδα, ζαμανφού.
Μου την έσπασες αφού.

Παράτολμες ρίμες δια στόματος Πανούση, με Χρυσηίδα, Βρισηίδα και μαγκέ ντε Βοτανίκ (τρία σε ένα):

Χρυσηίδα, Βρισηίδα και ο από μηχανής χασικλής :D

Γεια σου, Κώστα, με το μπουζούκι σου!

Πανούσης said:
Εγώ θα κόψω το χασίς
για σένα, αγάπη μου Βρισηίς
εγώ θα κόψω το χασίς
για σένα μόνο
...
Εγώ θα κόψω το χασίς,
αλλά βοήθα με, Βρισηίς
Ξέρει άραγε πως είναι undercover; Ότι το πραγματικό της ήταν Αστυνόμη; :whistle:
 

daeman

Administrator
Staff member
[...] Ο Άκης Πάνου επίσης έχει και το Αδιόρθω Αναρχί.

Τρία "μισόλογα" τραγούδια του Άκη Πάνου
Ανάμεσα στα περίπου 200 τραγούδια που έχει γράψει (στίχους- μουσική) και έχει ηχογραφήσει ο Άκης Πάνου υπάρχουν και 3 τραγούδια που διακρίνονται για το ιδιαίτερο στιχουργικό τους εύρημα. Είναι τα λεγόμενα “μισόλογα” τραγούδια, αυτά δηλαδή που κάποιες λέξεις στους στίχους τους απομένουν μισές.
Έτσι… Σαν υπονοούμενο.
Σαν υπόσχεση.
Σαν απειλή.
Ή σαν παιχνίδισμα.
[...]


Αδιόρθω αναρχί χωρί Νταλά (ακατανό, μια που ει και ο Πανού αποπά στο νή)

Μουσική, στίχοι & ενορχήστρωση: Άκης Πάνου / Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος, Άκης Πάνου, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Θόδωρος Παπαδόπουλος / Κιθάρα: Μάριος Κώστογλου / Ακορντεόν: Λάζαρος Κουλαξίζης / Πιάνο: Παναγιώτης Παπαδάτος / Φλάουτο: Γιώργος Γαβαλάς / Μπάσο: Νίκος Τσεσμελής / Κρουστά: Άγγελος Ζηκόπουλος / Τραγούδι: Άκης Πάνου & Μάριος Κώστογλου, Θόδωρος Παπαδόπουλος, Γιώργος Σαρρής, Μαρίνα Σαμαρά, Φαίδρα Πάλλα, Λάμπρος Καρελάς, Αργύρης Παπαγεωργίου, Μανώλης Ρασούλης. Δίσκος: Επειγόντως (1989)

Μαθημέ στις κακουχί
άιντε φτου κι απ’ την αρχή
την κουβέ και πειθαρχί
αδιόρθω αναρχί

(Μαθημέ στις κακουχί
άιντε φτου κι απ’ την αρχή
τις κουβέ και πειθαρχί
αδιόρθω αναρχί)

Δεν προσκύ ποτέ κανέ
λένε όχι λέω ναι
στην κρεμά έχω ανέ
με κηδέ και ζωντανέ

(Δεν προσκυ ποτέ κανέ
λένε όχι, λέμε ναι
στην κρεμά έχουμ’ ανέ
μας κηδέ και ζωντανέ)

Τι με νοιά αν θα πεθά
θα πεθά που θα πεθά
δεν τρομά ο μελλοθά
με σταυρό και Γολγοθά

(Τι μας νοιά αν θα πεθά
θα πεθά που θα πεθά
δεν τρομά οι μελλοθά
με σταυρούς και Γολγοθά)
 

daeman

Administrator
Staff member
Χαροκόπου 1942-1953

Στίχοι και μουσική Άκη Πάνου

Εφτά νομά σ’ ένα δωμά
πού να ξαπλώ να κλείσεις μα;
Ο ένας πάει σινεμά
ο άλλος πέφτει και κοιμά
ύπνος με βάρδια δηλαδή
στην πόρτα σύρμα για κλειδί.

Εφτά νομά δυστυχισμέ
σ’ ένα δωμά φυλακισμέ
δικαίως αγανακτισμέ
και με τα πάντα αηδιασμέ.
Πώς τα ’χεις έτσι μοιρασμέ
ντουνιά ψευτοπολιτισμέ;

Οι δυο δουλέ απ’ τους εφτά
από τα χρέ τι να προφτά;
Σαν τα τσουβά, σαν τα σκουπί
εφτά νομά χωρίς ελπί
σ’ ένα δωμά μισογιαπί.
Ποιος να φωνά και τι να πει;

Λεωνίδας Βελής

[video=youtube;rYB9FYxyDqY]http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=rYB9FYxyDqY[/video]
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Κλέ - Άκης Πάνου, Θόδωρος Παπαδόπουλος


Αυτός που κλέ για να ταΐ κουτσουβελάκια,
απ' το Θεό κι από εμέ, συγχωρεμέ
Αυτός που κλέ για αποταμί σε μασουράκια,
παλιοκοπρί, αηδιαστί και σιχαμέ

Αυτός που κλέ, γιατί δε βγαί με το τιμίως
είναι αθώ, σου λέει: «Κλέ γιατί πεθαί»
Αυτός που κλέ για να τα κρύ και υπογείως,
όταν ψοφή, κι οι κολασμέ δεν τονε θέ

Αυτός που κλέ ένα καρβέ κι ύστερα τρέχει,
-Κύριε Προ, δεν είναι κλέ σεσημασμέ
Πέντ’ έξι μή, ένα ψωμί; Δικαίως έχει
φασκελωμέ την κοινωνί τη χαλασμέ
 
Τώρα που βγήκε το νήμα στον αφρό, θυμήθηκα μια άλλη:

Εμπήκα μες στη θάλασσα για να μαζέψω μύδια
και του γιαλού τα κύματα μου έβρεχαν τα γόνατα.


- Μα αυτό δεν έχει ρίμα!
- Μπες πιο μέσα και θα δεις!
 
Κι ένα που συνηθίζει να απαγγέλλει μια φίλη μου:

Ενωρίς την πρωίαν, πίπτει το πούσι
Τα πουλιά κελαηδούσι
Τα άνθη ανθούσι
Ω ζωή! Τι ουραία που 'σι!
 

Earion

Moderator
Staff member
Σε συνάντησα στην πλαζ
και φορούσες τιρκουάζ
και φορούσες τιρκουάζ
στο λαιμό μαντήλι

 

Earion

Moderator
Staff member
Ω! μην κοιτάτε, ω μην κοιτάτε από πού τού—
Aπό πού τού ’φυγε η ζωή. Μην πείτε πώς
Mην πείτε πώς ανέβηκε ψηλά ο καπνός του ονείρου
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή Έτσι λοιπόν η μια
Έτσι λοιπόν η μια στιγμή παράτησε την άλλη
Kι ο ήλιος ο παντοτινός έτσι μεμιάς τον κόσμο!

Οδυσσέας Ελύτης. Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας Δ΄.
 

daeman

Administrator
Staff member
...
π.χ. - Τζίμης Πανούσης


ΕΛ.ΤΑ., Η.Λ.Π.Α.Π., Η.Σ.Α.Π., Ο.Σ.Ε., Ο.Γ.Α. και Φ.Κ.Ε
Ε.Π.Ε., Ο.Ε., Α.Ε., Υ.Π.Π.Ε., ΚΟΥΠΛΕ

Α.Τ.Α., Α.Τ.Ε., Ε.Τ.Β.Α., Ε.Τ.Ε., Ο.Ο.Σ.Α., Κ.Θ.Β.Ε.,
ΠΕΡ.ΠΑ, ΕΛ.ΚΕ.ΠΑ., ΠΑΡΚ.ΚΕ., Π.Α.Ε., ΚΟΥΠΛΕ,

Ε.ΔΗ.Κ., Ε.Ρ.Ε., Ε.Ν.Ε.Π., Ν.Δ., Κ.Κ.Ε. (μ-λ),
Ε.Ι.Ν.Α.Π., ΕΣ.Υ., Γ.Σ.Ε.Ε., Δ.Σ., ΖΟΥΛΟΥ

Δ.Ε.Η., ΠΑ.ΣΟ.Κ., Κ.Α.Π.Η., Ο.Τ.Ε.,
ΚΥ.ΣΥΜ., ΚΥ.Σ.Ε.Α., Γ.Ε.Ε.Θ.Α., Γ.Ε.Σ.,
Κ.Κ.Ε., ΣΕ.ΛΕ.ΤΕ., Κ.Α.Τ.Ε.

Αυτό πάει και στις παράτολμες ρίμες, βέβαια.

Έφτασε. :)
 
Classical Valentines -- by Daniel Mendelsohn:

Penelope, my tricky lady—
yes, you’re every bit as shady
as I! It’s true, I’m bonking Circe
but she’s a goddess—please have mercy!

Antigone, triste Labdacid,
I can’t believe you went and did
what uncle said you shouldn’t! (I’m in
awe of you!) Please be mine? —Haemon

Ismene, you’re the type I seek
on V. Day—not too brave, nor meek
(I suspect that when you log on
your secret password’s meden agan.)

Clytemnestra, call me silly,
But I’m mad about that filly
whom some dismiss (“moral pariah”)—
be mine, star of the Oresteia!

Niobe, won’t your quit your crying?!
Yes, your fourteen kids are dying—
If you’ll be mine, you’ll never blubber;
I’ll be sure to use a rubber!

Euripides, they love to kvetch
(“every heroine a wicked lech!”)
If you’ll be mine, I’ll stop their yellin’—
I’m a good girl! xo, Helen

Agamemnon, of all the fellas
who lord it over craggy Hellas
I want you here, at my side—
father, king, infanticide!

Phaedra, for me there was no other—
perfect wife and perfect mother.
(Stepmom wasn’t your greatest part:
“my tongue swore, but not my heart!”)

Medea, there are some who snort
maternity just ain’t your forte;
if you’ll be mine I’ll stop their naggin’—
we’ll fly away! xo, ur Dragon

Hecuba, they call you “bitch”—
once a queen, revered and rich;
now a slave to sly Odysseus—
let me save you, be my Mrs.!

Aspasia, you may be a geisha—
(‘tween customers you’re forced to seesaw);
for me you’re not just ancillary.
Please be mine forever? —Peri

Andromache, once Hector’s gal—
mother, sister, bride, & pal:
Troy lost the war, you’re now my slave—
I love you! —Pyrrhus (not a knave)

Alex, you have been my fella
since those early days at Pella;
my prince, my boyfriend, rock, & bastion—
Be my V.! Love, Hephaestion

Calpurnia, our conjugal mission
for u to be above suspicion;
Cleo’s cute, but too unruly—
you’re the one for me! Love, Juli

To Antinoüs, from Hadrian:

Antinoüs, my darling boy
you’re not the smartest—but a joy
to have around the villa naked
(my appetites are always slakèd!).

Another to Antinoüs, from Hadrian:

I’ve a wife, but don’t love women
as much as I love you, Bithynian!
Please be mine (N.B.: do teach
yourself to swim—avoid the beach!)

Cleopatra, multilingual queen
(sois, S.T.P., ma Valentine?)
to many a consul you’ve laid yourself bare (O!
to me you’re more than just a pharaoh!)

Ganymede, my sweet ephebe,
je t’aime, I love you, ich Dich lieb’;
some say I snatched you just to schtup-
but who’s better, really, with a cup?!

Dido, honey, don’t be mad
because I’ve left; trust me, I had
compelling reasons (a certain deus)
Be mine? (Still luv ya!) —Mr. Pius

Hera, you put up with much—
my disguises, girls & such;
on V. Day I’ve no need for ruses.
Who’s yer fella? (Answer: Zeus is!)
 

daeman

Administrator
Staff member
“A Rough Justice”

British inventor Sir Robert Watson-Watt pioneered the development of radar, a contribution that helped the Royal Air Force win the Battle of Britain. Ironically, after the war he was pulled over for speeding by a Canadian policeman wielding a radar gun. His wife tried to point out the absurdity of the situation, but the officer wasn’t interested, and the couple drove away with a $12.50 fine. Watson-Watt wrote this poem:

Pity Sir Robert Watson-Watt,
strange target of this radar plot

And thus, with others I can mention,
the victim of his own invention.

His magical all-seeing eye
enabled cloud-bound planes to fly

but now by some ironic twist
it spots the speeding motorist

and bites, no doubt with legal wit,
the hand that once created it.

Oh Frankenstein who lost control
of monsters man created whole,

with fondest sympathy regard
one more hoist with his petard.

As for you courageous boffins
who may be nailing up your coffins,

particularly those whose mission
deals in the realm of nuclear fission,

pause and contemplate fate’s counter plot
and learn with us what’s Watson-Watt.
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Παλιοζωή, παλιόκοσμε και παλιοκοινωνία - Βίκυ Μοσχολιού


Στίχοι: Γιώργος Γιαννακόπουλος
Μουσική: Ιωσήφ Ριτσιάρδης - Μίμης Τραϊφόρος

Παλιοζωή, παλιόκοσμε
και παλιοκοινωνία
ούτε στιγμή δεν έζησα
με δίχως αγωνία

Με αχ περνούν οι μέρες μας
με βαχ περνούν τα βράδια
οι μαχαιριές κι αν κλείσουνε
θα μείνουν τα σημάδια

Ωχ, ωχωχωχωχωχωχώ
ωχ, μ' έχει πνίξει η στεναχώ-
Αχ αχαχαχαχαχαχά
αχ, να πεθά- να ησυχά-


Παλιοζωή, παλιόκοσμε
και παλιοκοινωνία
ακόμα και τον έρωτα
τον κάνεις τυραννία

Το χάλι και η φτώχεια σου
η τόση να μη φτάνει
και να 'χεις και το πρόσωπο
κορδέλες να σου κάνει

Ωχ, λαλαλαλαλαλαλά
ωχ, άσ' τα λούσα τα πολλά
αχ, μπέρδε μπέρδε και μπερδέ
να μη σε σκίσω σα σαρδέ-


Μισόλογα, σαν του Άκη Πάνου (να 'ναι καλά ο Allu Fun Marx εκεί που βρίσκεται).
 
Δεν είναι ακριβώς ρίμες, είναι μάλλον πεζοτράγουδο, αλλά δεν ξέρω πού αλλού είναι η θέση του:

O to scuttle from the battle and to settle on an atoll far from brutal mortal neath a wattle portal!
To keep little mottled cattle and to whittle down one’s chattels and not hurtle after brittle yellow metal!
To listen, non-committal, to the anecdotal local tittle-tattle on a settle round the kettle,
Never startled by a rattle more than betel-nuts a-prattle or the myrtle-petals’ subtle throttled chortle!
But I’ll bet that what’ll happen if you footle round an atoll is you’ll get in rotten fettle living totally on turtle, nettles, cuttle-fish or beetles, victuals fatal to the natal élan-vital,
And hit the bottle.
I guess I’d settle
For somewhere ethical and practical like Bootle.

— Justin Richardson


(τίτλος: What'll be the title· φυσικά, από εδώ)
 
We're Knights of the Round Table
Our shows are formid-able
But many times we're given rhymes
That are quite unsing-able

 
Top