Ολυμπιάδα 2012, Λονδίνο
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
«Ντοπέ» μέσω βιολογικού… διαβατηρίου η Κοκκιναρίου! (πρωταθλήτρια στα 3000 μ με φυσικά εμπόδια)
Από το δημοσίευμα:
Η πρωταθλήτρια των στιπλ είχε δώσει δείγμα κατά τη διάρκεια της συμμετοχής της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Νταεγού, το οποίο αφού επανεξετάστηκε βρέθηκε θετικό, με την IAAF μάλιστα να υποστηρίζει πως επρόκειτο για «εξελιγμένο ντόπινγκ», εξηγώντας πως οι έξι αθλητές... ενοχοποιήθηκαν από τις διαφορές στο βιολογικό τους διαβατήριο!
Από το δημοσίευμα:
Η πρωταθλήτρια των στιπλ είχε δώσει δείγμα κατά τη διάρκεια της συμμετοχής της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Νταεγού, το οποίο αφού επανεξετάστηκε βρέθηκε θετικό, με την IAAF μάλιστα να υποστηρίζει πως επρόκειτο για «εξελιγμένο ντόπινγκ», εξηγώντας πως οι έξι αθλητές... ενοχοποιήθηκαν από τις διαφορές στο βιολογικό τους διαβατήριο!
SBE
¥
Είδα το μέλλον της τηλεόρασης
και μου άρεσε, αλλά δεν χάνεται η ανάγκη για πλοκή.
Και εξηγώ: Το μπιμπισί συνεργάζεται με την ΝΗΚ για την μαγνητοσκόπηση των αγώνων σε Super Hi-Vision και η μετάδοση θα είναι ανοιχτή για το κοινό σε τρία σημεία στη χώρα. Έκανα λοιπόν αίτηση για το δωρεάν εισιτήριο για τα προκαταρκτικά και σήμερα έβαλα τα καλοκαιρινά μου και ξεκίνησα για το ραδιοθέατρο (εκεί που γίνονται οι μαγνητοφωνήσεις ραδιοφωνικών εκπομπών με κοινό). Μας άφησαν να χαζέψουμε για λίγο μια μικρή έκθεση για την ιστορία της αναμετάδοσης των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου πληροφορήθηκα ότι οι αγώνες του '84 στο Λος Άντζελες ήταν οι πρώτοι που μαγνητοσκοπήθηκαν εξ ολοκλήρου σε ΗD και ότι η τεχνολογία της υψηλής ευκρίνειας υπάρχει από τη δεκαετία του '40 αλλά οι απαιτήσεις της σε εύρος ζώνης δεν επέτρεπαν την εκπομπή κλπ κλπ. Και μετά περάσαμε στο ψητό. Δηλαδή στο θέατρο, που παρεμπιπτόντως είναι πλήρως ανακαινισμένο και κατακαίνουργο, και αν δεν είχε ανάγλυφα στους τοίχους με παραστάσεις σε τεχνοτροπία της δεκαετίας του '30 θα νόμιζες ότι χτίστηκε χτες (οι παραστάσεις με έκαναν να αισθανθώ μια χαρά που φόραγα αμάνικο και είχα εκθέσει σε θέα το αφράτο μπρατσάκι, οι κυρίες των αναγλύφων είχαν κάτι βραχίονες αρσιβαρίστριας που δε φτάνω με τίποτα). Στη θέση της σκηνής μια μεγάλη οθόνη μεγέθους μικρού σινεμά. Οι θεατές ήμασταν περίπου το 1/3 των θέσεων, γύρω στα 130-140 άτομα, καθημερινή πρωί γαρ, εντούτοις οι ταξιθέτες θέλανε ντε και καλά να μας βάλουν όλους μπροστά μπροστά και στριμωγμένους. Για στάσου ρε φίλε, εγώ ούτε στο κανονικό σινεμά δεν πάω στην πρώτη σειρά, να μου πιαστεί ο σβέρκος, εδώ θα με κάνεις να πάω; Τελικά με άφησαν να καθίσω πιο πέρα. Γιατί έτσι μας αρέσει. Και γιατί το κεφάλι του μπροστινού μου δεν θα με πείραζε αν δεν υπήρχε μία αδειανή θέση. Εδώ που είχαμε εκατό αδειανές...
Το πρόγραμμα περιλάμβανε ένα σύντομο φιλμάκι που μας εξηγούσε με παραδείγματα τη διαφορά του σουπερχαϊβίζιον από την κοινή τηλεόραση (απορία: ωραία αυτά σε οθόνη σινεμά, αλλά στις 40 ίντσες με τι θα μοιάζει;), και τη διαφορά ανάμεσα σε κοινό στέρεο, Ντόλμπι και εικοσακάναλο ήχο, που χρησιμοποιεί το σύστημα αυτό. Ομολογώ ότι στο δείγμα (ορχήστρα κλασσικής μουσικής), καταλάβαινα τη διαφορά ανάμεσα στα δύο πρώτα, αλλά τη διαφορά ανάμεσα στο 5.1 και στο 22.2 δεν την κατάλαβα. Μου ακουγόταν απλώς σαν ήχος πολύ καλής ποιότητας. Βεβαίως είμαι κουφάλογο...
Και μετά μας έδειξαν ένα φιλμάκι με εικόνες του Λονδίνου, το οποίο γυρίστηκε τις τελευταίες μέρες με σκοπό να αναδείξει το νέο σύστημα. Επειδή όντως είχε γυριστεί τις τελευταίες μέρες, μουντοί ουρανοί, ομίχλη και θολούρα δεν πολυβοηθάγανε να απολαύσουμε εικόνα (ειδικά εκεί με την ομίχλη, αμάν ρε παιδιά, ομίχλη μας δείχνετε για να εκτιμήσουμε την ευκρίνεια της εικόνας; ). Το βρήκα λίαν βαρετό ή όπως το σχολίασε ένας πίσω μου, στατικό. Απόδειξη ότι η καλύτερη ποιότητα ήχου και εικόνας δεν έχει ενδιαφέρον όταν δεν υπάρχει τίποτα να δεις. Παρεμπιπτόντως, διαπίστωσα ότι οι πέντε κύκλοι (το σήμα ντε!) που έχουν κρεμάσει στη γέφυρα του Πύργου, διπλώνει όταν ανοίγει η γέφυρα και αναρωτιόμουν γιατί απλώς δεν το κρέμασαν λίγο πιο ψηλά να μην χρειάζονται μηχανισμό αναδίπλωσης.
Μετά μας έδειξαν ένα φιλμάκι για το ολυμπιακό κέντρο, με την εικόνα της πολύχρωμης εισόδου κλπ και σε ένα σημείο μας δείχνουν ένα κτίριο βλακεία, και σκέφτομαι "αυτή την αηδία ποιός #$%#$$@ τη σχεδίασε; " και... τη σχεδίασε η Ζάχα Χαντίντ. Πρόκειται για το κολυμβητικό κέντρο που θεωρείται το αρχιτεκτονικό καμάρι των νέων εγκαταστάσεων, αλλά στο φιλμάκι μας το έδειχναν ολόκληρο και από πολλές γωνίες, ενώ μέχρι τώρα το είχα δει μόνο σε κάτι φωτογραφίες που το έδειχναν πολύ εντυπωσιακό και φουτουριστικό.
Δεν έχω πολλές γνώσεις για το έργο της Ζάχας, και δεν θέλω να κρίνω μόνο από το κολυμβητήριο. Η μόνη εικόνα της Χαντίντ που μου έχει μείνει βαθιά στη μνήμη γιατί ήταν ψυχικό σοκ ήταν μια φωτογράφιση που είχε κάνει για ένα περιοδικό στο γραφείο της, όπου οι φωτογραφίες αλλά και το γραφείο της έδιναν την εντύπωση ότι την έχει δει την υπόθεσηηθοποιός αρχιτέκτονας σημαίνει φως και ότι πάσχει από έλλειψη καθρέφτη, γιατί ήταν ντυμένη με ωραιότατα -και είμαι σίγουρη πανάκριβα και ντιζαινεράτα- ρούχα και κάτι μπότες πάνω από το γόνατο με μίνι, τα οποία φώναζαν από μακριά ότι είναι φτιαγμένα για να τα φορέσει μια Σάρον Στόουν όταν ήταν 35, κι όχι μια μεγαλοκοπέλα με τροφαντά μπουτάκια που φέρνει λίγο από Κ. Μητσοτάκη στο πιο μελαχρινό και μακρυμάλλικο.
Στο φιλμάκι μας δείχνουν και το γλυπτό (???) του Ανίς Καπούρ που κοσμεί το χώρο και το οποίο είναι στη ουσία ένας ιπτάμενος δίσκος της δεκαετίας του '60 πάνω σε έναν πάσσαλο με σκάλα εξωτερική τσιμεντένια και με μπόλικο κόκκινο σύρμα τυλιγμένο γύρω του να μοιάζει σαν τυλιγμένο σε χαλασμένο ελατήριο.
Και μετά μας έδειξαν δύο φιλμάκια για να αναδείξουν την τεχνική. Το ένα ήταν με εικόνες της Ιαπωνίας, λαογραφικού ενδιαφέροντος (καθόλου βαρετό) και το άλλο ήταν η εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείο Ατλαντίς πέρσι τέτοια εποχή, το τέλος της εποχής των διαστημικών λεωφορείων. Φανταστικό φιλμάκι. Mε έκανε να αναζητήσω χαρτομάντηλο γιατί με πήγε μερικές δεκαετίες πίσω, στην πρώτη προσγείωση του Κολούμπια, του πρώτου διαστημικού λεωφορείου, στην καταστροφή του Τσάλεντζερ, στην αστροναύτισσα Σάλι Ράιντ με την περμανάντ-κράνος και τη μπλε φόρμα. Όλα αυτά μου είχαν κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση τότε, ίσως γιατί συμπίπτουν με την εποχή που άρχισα να καταλαβαίνω ότι υπήρχαν οι ΗΠΑ, ότι ήταν η υπερδύναμη που συμπαθούσαμε (και γι' αυτό κάποιοι μας αντιπαθούσαν), ότι είχαμε το προνόμιο των ιδιαίτερων σχέσεων με τις ΗΠΑ και είχα συναντήσει και τους πρώτους συνομήλικούς μου αμερικανούς.
Συμπεράσματα από την τεχνολογία: εντυπωσιακή, αλλά θα δούμε σε δέκα χρόνια που θα κυκλοφορεί σε οικιακές συσκευές πώς θα είναι.
και μου άρεσε, αλλά δεν χάνεται η ανάγκη για πλοκή.
Και εξηγώ: Το μπιμπισί συνεργάζεται με την ΝΗΚ για την μαγνητοσκόπηση των αγώνων σε Super Hi-Vision και η μετάδοση θα είναι ανοιχτή για το κοινό σε τρία σημεία στη χώρα. Έκανα λοιπόν αίτηση για το δωρεάν εισιτήριο για τα προκαταρκτικά και σήμερα έβαλα τα καλοκαιρινά μου και ξεκίνησα για το ραδιοθέατρο (εκεί που γίνονται οι μαγνητοφωνήσεις ραδιοφωνικών εκπομπών με κοινό). Μας άφησαν να χαζέψουμε για λίγο μια μικρή έκθεση για την ιστορία της αναμετάδοσης των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου πληροφορήθηκα ότι οι αγώνες του '84 στο Λος Άντζελες ήταν οι πρώτοι που μαγνητοσκοπήθηκαν εξ ολοκλήρου σε ΗD και ότι η τεχνολογία της υψηλής ευκρίνειας υπάρχει από τη δεκαετία του '40 αλλά οι απαιτήσεις της σε εύρος ζώνης δεν επέτρεπαν την εκπομπή κλπ κλπ. Και μετά περάσαμε στο ψητό. Δηλαδή στο θέατρο, που παρεμπιπτόντως είναι πλήρως ανακαινισμένο και κατακαίνουργο, και αν δεν είχε ανάγλυφα στους τοίχους με παραστάσεις σε τεχνοτροπία της δεκαετίας του '30 θα νόμιζες ότι χτίστηκε χτες (οι παραστάσεις με έκαναν να αισθανθώ μια χαρά που φόραγα αμάνικο και είχα εκθέσει σε θέα το αφράτο μπρατσάκι, οι κυρίες των αναγλύφων είχαν κάτι βραχίονες αρσιβαρίστριας που δε φτάνω με τίποτα). Στη θέση της σκηνής μια μεγάλη οθόνη μεγέθους μικρού σινεμά. Οι θεατές ήμασταν περίπου το 1/3 των θέσεων, γύρω στα 130-140 άτομα, καθημερινή πρωί γαρ, εντούτοις οι ταξιθέτες θέλανε ντε και καλά να μας βάλουν όλους μπροστά μπροστά και στριμωγμένους. Για στάσου ρε φίλε, εγώ ούτε στο κανονικό σινεμά δεν πάω στην πρώτη σειρά, να μου πιαστεί ο σβέρκος, εδώ θα με κάνεις να πάω; Τελικά με άφησαν να καθίσω πιο πέρα. Γιατί έτσι μας αρέσει. Και γιατί το κεφάλι του μπροστινού μου δεν θα με πείραζε αν δεν υπήρχε μία αδειανή θέση. Εδώ που είχαμε εκατό αδειανές...
Το πρόγραμμα περιλάμβανε ένα σύντομο φιλμάκι που μας εξηγούσε με παραδείγματα τη διαφορά του σουπερχαϊβίζιον από την κοινή τηλεόραση (απορία: ωραία αυτά σε οθόνη σινεμά, αλλά στις 40 ίντσες με τι θα μοιάζει;), και τη διαφορά ανάμεσα σε κοινό στέρεο, Ντόλμπι και εικοσακάναλο ήχο, που χρησιμοποιεί το σύστημα αυτό. Ομολογώ ότι στο δείγμα (ορχήστρα κλασσικής μουσικής), καταλάβαινα τη διαφορά ανάμεσα στα δύο πρώτα, αλλά τη διαφορά ανάμεσα στο 5.1 και στο 22.2 δεν την κατάλαβα. Μου ακουγόταν απλώς σαν ήχος πολύ καλής ποιότητας. Βεβαίως είμαι κουφάλογο...
Και μετά μας έδειξαν ένα φιλμάκι με εικόνες του Λονδίνου, το οποίο γυρίστηκε τις τελευταίες μέρες με σκοπό να αναδείξει το νέο σύστημα. Επειδή όντως είχε γυριστεί τις τελευταίες μέρες, μουντοί ουρανοί, ομίχλη και θολούρα δεν πολυβοηθάγανε να απολαύσουμε εικόνα (ειδικά εκεί με την ομίχλη, αμάν ρε παιδιά, ομίχλη μας δείχνετε για να εκτιμήσουμε την ευκρίνεια της εικόνας; ). Το βρήκα λίαν βαρετό ή όπως το σχολίασε ένας πίσω μου, στατικό. Απόδειξη ότι η καλύτερη ποιότητα ήχου και εικόνας δεν έχει ενδιαφέρον όταν δεν υπάρχει τίποτα να δεις. Παρεμπιπτόντως, διαπίστωσα ότι οι πέντε κύκλοι (το σήμα ντε!) που έχουν κρεμάσει στη γέφυρα του Πύργου, διπλώνει όταν ανοίγει η γέφυρα και αναρωτιόμουν γιατί απλώς δεν το κρέμασαν λίγο πιο ψηλά να μην χρειάζονται μηχανισμό αναδίπλωσης.
Μετά μας έδειξαν ένα φιλμάκι για το ολυμπιακό κέντρο, με την εικόνα της πολύχρωμης εισόδου κλπ και σε ένα σημείο μας δείχνουν ένα κτίριο βλακεία, και σκέφτομαι "αυτή την αηδία ποιός #$%#$$@ τη σχεδίασε; " και... τη σχεδίασε η Ζάχα Χαντίντ. Πρόκειται για το κολυμβητικό κέντρο που θεωρείται το αρχιτεκτονικό καμάρι των νέων εγκαταστάσεων, αλλά στο φιλμάκι μας το έδειχναν ολόκληρο και από πολλές γωνίες, ενώ μέχρι τώρα το είχα δει μόνο σε κάτι φωτογραφίες που το έδειχναν πολύ εντυπωσιακό και φουτουριστικό.
Δεν έχω πολλές γνώσεις για το έργο της Ζάχας, και δεν θέλω να κρίνω μόνο από το κολυμβητήριο. Η μόνη εικόνα της Χαντίντ που μου έχει μείνει βαθιά στη μνήμη γιατί ήταν ψυχικό σοκ ήταν μια φωτογράφιση που είχε κάνει για ένα περιοδικό στο γραφείο της, όπου οι φωτογραφίες αλλά και το γραφείο της έδιναν την εντύπωση ότι την έχει δει την υπόθεση
Στο φιλμάκι μας δείχνουν και το γλυπτό (???) του Ανίς Καπούρ που κοσμεί το χώρο και το οποίο είναι στη ουσία ένας ιπτάμενος δίσκος της δεκαετίας του '60 πάνω σε έναν πάσσαλο με σκάλα εξωτερική τσιμεντένια και με μπόλικο κόκκινο σύρμα τυλιγμένο γύρω του να μοιάζει σαν τυλιγμένο σε χαλασμένο ελατήριο.
Και μετά μας έδειξαν δύο φιλμάκια για να αναδείξουν την τεχνική. Το ένα ήταν με εικόνες της Ιαπωνίας, λαογραφικού ενδιαφέροντος (καθόλου βαρετό) και το άλλο ήταν η εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείο Ατλαντίς πέρσι τέτοια εποχή, το τέλος της εποχής των διαστημικών λεωφορείων. Φανταστικό φιλμάκι. Mε έκανε να αναζητήσω χαρτομάντηλο γιατί με πήγε μερικές δεκαετίες πίσω, στην πρώτη προσγείωση του Κολούμπια, του πρώτου διαστημικού λεωφορείου, στην καταστροφή του Τσάλεντζερ, στην αστροναύτισσα Σάλι Ράιντ με την περμανάντ-κράνος και τη μπλε φόρμα. Όλα αυτά μου είχαν κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση τότε, ίσως γιατί συμπίπτουν με την εποχή που άρχισα να καταλαβαίνω ότι υπήρχαν οι ΗΠΑ, ότι ήταν η υπερδύναμη που συμπαθούσαμε (και γι' αυτό κάποιοι μας αντιπαθούσαν), ότι είχαμε το προνόμιο των ιδιαίτερων σχέσεων με τις ΗΠΑ και είχα συναντήσει και τους πρώτους συνομήλικούς μου αμερικανούς.
Συμπεράσματα από την τεχνολογία: εντυπωσιακή, αλλά θα δούμε σε δέκα χρόνια που θα κυκλοφορεί σε οικιακές συσκευές πώς θα είναι.
Ευχ, SBE! Σπουδαίο ρεπορτάζ!
SBE
¥
Τι άλλα να πω; Σήμερα το πρωί θα χτυπούσε το Μπιγκ Μπεν τρία λεπτά συνέχεια και θα σήμαιναν κι οι καμπάνες της χώρας και ιδιώτες με κουδούνια θα τα χτυπούσαν και έβαλα επίτηδες ξυπνητήρι να ακούσω τις κωδωνοκρουσίες, και ξυπνάω με το τραγούδι στα χείλη (σώπα, όπου να'ναι θα σημάνουν οι καμπάνες), ηρεμία έξω, κοιτάζω το ρολόι, σε λίγο, σε λίγο και... τίποτα. Δεν άκουσα ούτε ένα ντράγκα-ντρουγκ το καμπανάκι. Στην τηλεόραση πάντως μας έδειξαν σκηνές από κάτι κατσικοχώρια που είχε μαζευτεί όλο το χωριό στην πλατεία με τα γκονγκ και τα καμπανάκια που χτυπάς και καλείς τον μπάτλερ, και τα χτυπούσαν. Ούτε λίγο σαματά δεν μπορείς να κάνεις σ' αυτή τη χώρα. Τελικά άμα θέλω κουδούνια θα πρέπει να βολευτώ με το κουδούνι του ποδηλάτου μου.
Διαβάζω ότι κάποιες θέσεις σε αυτή τη βλακεία το κολυμβητικό κέντρο, που βλέπετε πιο πάνω, δεν έχουν θέα στα αθλήματα γιατί η στέγη είναι πολύ χαμηλή και τους την κόβει. Θα δοθούν αποζημιώσεις στους θεατές. Για όποιον δεν κατάλαβε, δείτε την δεύτερη εικόνα στο 25. Δεξιά κι αριστερά είναι τα σκεπασμένα καθίσματα και το πατικωμένο κομμάτι στη μέση είναι το κομμάτι με τις πισίνες. Να τη βράσω τη μεγάλη αρχιτεκτόνισσα, χάθηκε να το υψώσουν λίγο το στέγαστρο της πισίνας; Ο θεατής επίσης δεν βλέπει τους θεατές απέναντι. Πρώτη φορά βλέπω αθλητικό χώρο που οι θεατές είναι ξεκομμένοι οι μισοί από τους άλλους μισούς. Εδώ έχει πολλές φωτογραφίες του εσωτερικού, όπου είναι εμφανές ότι το επάνω διάζωμα είναι μισοκρυμμένο και εδώ παίρνετε μια ιδέα του τι βλέπει όποιος κάθεται εκεί ψηλά. Κατά τ' άλλα πλήρωνε ηλίθιε φορολογούμενε τις μίζες της Χαντίντ.
Διαβάζω ότι κάποιες θέσεις σε αυτή τη βλακεία το κολυμβητικό κέντρο, που βλέπετε πιο πάνω, δεν έχουν θέα στα αθλήματα γιατί η στέγη είναι πολύ χαμηλή και τους την κόβει. Θα δοθούν αποζημιώσεις στους θεατές. Για όποιον δεν κατάλαβε, δείτε την δεύτερη εικόνα στο 25. Δεξιά κι αριστερά είναι τα σκεπασμένα καθίσματα και το πατικωμένο κομμάτι στη μέση είναι το κομμάτι με τις πισίνες. Να τη βράσω τη μεγάλη αρχιτεκτόνισσα, χάθηκε να το υψώσουν λίγο το στέγαστρο της πισίνας; Ο θεατής επίσης δεν βλέπει τους θεατές απέναντι. Πρώτη φορά βλέπω αθλητικό χώρο που οι θεατές είναι ξεκομμένοι οι μισοί από τους άλλους μισούς. Εδώ έχει πολλές φωτογραφίες του εσωτερικού, όπου είναι εμφανές ότι το επάνω διάζωμα είναι μισοκρυμμένο και εδώ παίρνετε μια ιδέα του τι βλέπει όποιος κάθεται εκεί ψηλά. Κατά τ' άλλα πλήρωνε ηλίθιε φορολογούμενε τις μίζες της Χαντίντ.
bernardina
Moderator
Α, ρε Καλατράβα...
Χμμμ, ψιλοϋπερβολές. Το μαγαζί σηκώνει 14.500 θέσεις, οι 4800 δεν βλέπουν τις καταδύσεις από την ψηλή εξέδρα. Δηλαδή, θέλουν να μας πουν ότι θα τα πουλήσουν όλα εκείνο το συγκεκριμένο τρίωρο; Ας δουλέψει το κολυμβητήριο με δέκα χιλιάδες θέσεις, τι έγινε;
Ε, γι' αυτό τα δίνουν πίσω.
SBE
¥
Το θέμα είναι δόχτορα ότι όταν φτιάχνεις κάτι καινούργιο φροντίζεις και τη λειτουργικότητά του. Τι νόημα έχει να μην έχει καλή θέα το 1/3 των θέσεων και να είναι σα να σου έρχεται το ταβάνι στο κεφάλι όταν κάθεσαι εκεί;
Αναρωτιέμαι επίσης πώς είναι από ακουστική ο χώρος και αν χρειάζεσαι ωτοασπίδες στις ψηλές θέσεις.
Δεν θυμάμαι αν σας είπα για το Χάροντς, αν δεν σας είπα να η είδηση. Γενικά μου λένε γνωστοί που πάνε κάθε μέρα κέντρο ότι δεν έχει τόση πολλή κίνηση, εγώ το ίδιο είδα χτες αλλά ίσως κάνω λάθος. Πάντως τώρα εν αναμονή της τελετής, θα πάω από το σούπερμαρκετ για τίποτα φαγώσιμο και θα δω πως θα είναι οι δρόμοι (πάω στο μακρινό σουπερμάρκετ, με το ιχ, όχι στο κοντινό με το ποδήλατο).
Αναρωτιέμαι επίσης πώς είναι από ακουστική ο χώρος και αν χρειάζεσαι ωτοασπίδες στις ψηλές θέσεις.
Δεν θυμάμαι αν σας είπα για το Χάροντς, αν δεν σας είπα να η είδηση. Γενικά μου λένε γνωστοί που πάνε κάθε μέρα κέντρο ότι δεν έχει τόση πολλή κίνηση, εγώ το ίδιο είδα χτες αλλά ίσως κάνω λάθος. Πάντως τώρα εν αναμονή της τελετής, θα πάω από το σούπερμαρκετ για τίποτα φαγώσιμο και θα δω πως θα είναι οι δρόμοι (πάω στο μακρινό σουπερμάρκετ, με το ιχ, όχι στο κοντινό με το ποδήλατο).
Δεν διαφωνώ, αλλά μπορεί (λέω, μπορεί...) η Ζάχα να τους πήγε μια μακέτα και να τους είπε:
Εσείς ορίσατε προδιαγραφές για κολυμβητήριο π.χ. 10.000 θέσεων. Αυτό εδώ, όταν λειτουργεί πισίνα, έχει 14.500 θέσεις (οι 4.500 στου διαόλου τα μέρη) αλλά στις καταδύσεις από βατήρα 10 μ., η ορατότητα είναι για 10.000 θέσεις. Να το τυλίξω;
Αυτόν τον Armand D'Angour που γράφει τις πινδαρικές ωδές δεν τον γνώριζα. Μαθαίνω από τις παραπομπές του Νίκελ ότι είναι Classics fellow στο Jesus College της Οξφόρδης, ότι ξεκίνησε από μουσικές σπουδές (πάντα μου άρεσε αυτό, δεν ξέρω για ποιο λόγο), και ότι είχε συνθέσει παρόμοια ωδή στα αρχαία ελληνικά για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004. Φαίνεται πως έχει την ευχέρεια και έχει βγάλει όνομα!
Ο δε φοβερός και βαρύς Λόρδος Δήμαρχος πέταξε κι ένα καλαμπούρι: Speaking ahead of the gala at the Royal Opera House, he added that he would have to resist the temptation to regale the attendees a further time in Latin.
Λοιπόν, επειδή εδώ στη Λεξιλογία τα έχουμε όλα καταγραμμένα για τους πάντες, και άμα χρειαστεί ανασύρουμε από το αρχείο τα πειστήρια,
σας πληροφορώ ότι ο καθηγητής έχει ξαναγράψει ωδή στα λατινικά! Μάλιστα. Πίσω στα 2010 η Εταιρεία για την Προώθηση των Ρωμαϊκών Σπουδών (Society for the Promotion of Roman Studies), ένωση σοφών με μεγάλη περιωπή και αίγλη, όση ακριβώς και η αδελφή της Εταιρεία για την Προώθηση των Ελληνικών Σπουδών (Society for the Promotion of Hellenic Studies), γιόρτασε τα εκατόχρονά της. Σε ειδική τιμητική εκδήλωση που διοργάνωσαν και οι δύο εταιρείες μαζί (οι κακές γλώσσες λένε ότι επί δεκαετίες στο παρελθόν οι σχέσεις τους δεν ήταν διόλου αδελφικές), διαβάστηκε ωδή καμωμένη από τον καθηγητή D'Angour στα λατινικά, στο ύφος ωδής του Οράτιου. Σας την παραθέτω ευθύς:
και η ποιητική της μετάφραση στα αγγλικά:
Presented to the Society for the Promotion of Roman Studies on the occasion of their centenary by the Society for the Promotion of Hellenic Studies. Composed by Armand D’Angour, Englished by Colin Sydenham, for the Roman Society Centenary, 2010.
Από το TLS, 28 Μαΐου 2010
Η σύνθεση ποιητικών αλλά και πεζών κειμένων στις δύο κλασικές γλώσσες έχει πίσω της μακρόχρονη και σεβαστή παράδοση στα μεγάλα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Στην Αγγλία υπήρχε ειδικός αξιωματούχος στην ιεραρχία του πανεπιστημίου, ο Orator (The Orator stood high in the formal hierarchy of the ancient universities, acting as a foreign secretary and corresponding in Latin with other academic institutions. By the end of the nineteenth century, this role had almost disappeared, and the main function of the Orator was to give a speech in presenting dignitaries for honorary degrees. The use of Latin was de rigeur. Richard Jebb, one of the best-known of the Victorian composers, when professor of Greek in Glasgow in the 1880's he sent a Pindaric ode to the University of Bologna to commemorate its 800th anniversary).
Ο δε φοβερός και βαρύς Λόρδος Δήμαρχος πέταξε κι ένα καλαμπούρι: Speaking ahead of the gala at the Royal Opera House, he added that he would have to resist the temptation to regale the attendees a further time in Latin.
Λοιπόν, επειδή εδώ στη Λεξιλογία τα έχουμε όλα καταγραμμένα για τους πάντες, και άμα χρειαστεί ανασύρουμε από το αρχείο τα πειστήρια,
σας πληροφορώ ότι ο καθηγητής έχει ξαναγράψει ωδή στα λατινικά! Μάλιστα. Πίσω στα 2010 η Εταιρεία για την Προώθηση των Ρωμαϊκών Σπουδών (Society for the Promotion of Roman Studies), ένωση σοφών με μεγάλη περιωπή και αίγλη, όση ακριβώς και η αδελφή της Εταιρεία για την Προώθηση των Ελληνικών Σπουδών (Society for the Promotion of Hellenic Studies), γιόρτασε τα εκατόχρονά της. Σε ειδική τιμητική εκδήλωση που διοργάνωσαν και οι δύο εταιρείες μαζί (οι κακές γλώσσες λένε ότι επί δεκαετίες στο παρελθόν οι σχέσεις τους δεν ήταν διόλου αδελφικές), διαβάστηκε ωδή καμωμένη από τον καθηγητή D'Angour στα λατινικά, στο ύφος ωδής του Οράτιου. Σας την παραθέτω ευθύς:arma si magni celebras Maronis
nec minus nugas lepidas Catulli,
seu tibi carmen placet expolitum
[.......]vatis Horati,
si parum cauti recitas Petroni
fabulas, cenamque Trimalchionis,
sive quos acres Juvenalis atrox
[.......]iactat iambos
Livius si quos Tacitusve mordax
fingit annales Italos recordans,
Tullii seu tu petis eloquentis
[.......]discere dicta,
sculpta seu priscae monumenta Romae
pertinax quaeris tabulasque pictas,
sive rimaris foliis refertam
[.......]bibliothecam,
huc veni, lector, studiis Latinis
maxime aut forsan modice peritus:
ecce, Romanos licet hic abunde
[.......]visere libros;
pande thesaurum, veterisque turbae
conscius gaude socius vocari,
quae per aetatem deciens bilustrem
[.......]munera tendit.
Sapphicis olim numeris renatum
saeculum Romae cecinit poeta,
Helladis sic vos Socii renatos
[.......]concelebramus.
nec minus nugas lepidas Catulli,
seu tibi carmen placet expolitum
[.......]vatis Horati,
si parum cauti recitas Petroni
fabulas, cenamque Trimalchionis,
sive quos acres Juvenalis atrox
[.......]iactat iambos
Livius si quos Tacitusve mordax
fingit annales Italos recordans,
Tullii seu tu petis eloquentis
[.......]discere dicta,
sculpta seu priscae monumenta Romae
pertinax quaeris tabulasque pictas,
sive rimaris foliis refertam
[.......]bibliothecam,
huc veni, lector, studiis Latinis
maxime aut forsan modice peritus:
ecce, Romanos licet hic abunde
[.......]visere libros;
pande thesaurum, veterisque turbae
conscius gaude socius vocari,
quae per aetatem deciens bilustrem
[.......]munera tendit.
Sapphicis olim numeris renatum
saeculum Romae cecinit poeta,
Helladis sic vos Socii renatos
[.......]concelebramus.
και η ποιητική της μετάφραση στα αγγλικά:
If Virgil’s epic, or Catullus’s
seductive pleasantries are what you praise,
or Horace’s exquisite skill to craft
[.......]the jewelled phrase;
If crude Petronius and Trimalchio’s
epicurean orgy suit your taste,
or the indignant barbs of Juvenal
[.......]with poison laced;
Or if to Livy or sharp Tacitus
in search of Roman history you go,
or for the arts of eloquence you turn
[.......]to Cicero;
If sculpted monuments from Roman times
and frescoed villa-walls attract your gaze;
if bookishly you scour the library’s
[.......]well-furnished bays;
Come hither, reader, of whatever grade,
expertly or more moderately skilled,
by Roman texts in plenty here your needs
[.......]shall be fulfilled.
Unveil the treasure, and rejoice to be
a member of a long-respected band,
whose life of service now a hundred years
[.......]has proudly spanned.
To greet renewed Roman society
a Sapphic song was once the poet’s choice:
To your renewal we Hellenic friends
[.......]now raise our voice.
seductive pleasantries are what you praise,
or Horace’s exquisite skill to craft
[.......]the jewelled phrase;
If crude Petronius and Trimalchio’s
epicurean orgy suit your taste,
or the indignant barbs of Juvenal
[.......]with poison laced;
Or if to Livy or sharp Tacitus
in search of Roman history you go,
or for the arts of eloquence you turn
[.......]to Cicero;
If sculpted monuments from Roman times
and frescoed villa-walls attract your gaze;
if bookishly you scour the library’s
[.......]well-furnished bays;
Come hither, reader, of whatever grade,
expertly or more moderately skilled,
by Roman texts in plenty here your needs
[.......]shall be fulfilled.
Unveil the treasure, and rejoice to be
a member of a long-respected band,
whose life of service now a hundred years
[.......]has proudly spanned.
To greet renewed Roman society
a Sapphic song was once the poet’s choice:
To your renewal we Hellenic friends
[.......]now raise our voice.
Presented to the Society for the Promotion of Roman Studies on the occasion of their centenary by the Society for the Promotion of Hellenic Studies. Composed by Armand D’Angour, Englished by Colin Sydenham, for the Roman Society Centenary, 2010.
Από το TLS, 28 Μαΐου 2010
Η σύνθεση ποιητικών αλλά και πεζών κειμένων στις δύο κλασικές γλώσσες έχει πίσω της μακρόχρονη και σεβαστή παράδοση στα μεγάλα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Στην Αγγλία υπήρχε ειδικός αξιωματούχος στην ιεραρχία του πανεπιστημίου, ο Orator (The Orator stood high in the formal hierarchy of the ancient universities, acting as a foreign secretary and corresponding in Latin with other academic institutions. By the end of the nineteenth century, this role had almost disappeared, and the main function of the Orator was to give a speech in presenting dignitaries for honorary degrees. The use of Latin was de rigeur. Richard Jebb, one of the best-known of the Victorian composers, when professor of Greek in Glasgow in the 1880's he sent a Pindaric ode to the University of Bologna to commemorate its 800th anniversary).
MelidonisM
New member
Με συζυγώνυμο Τσικλητήρας παρακαλώ, εδώ όλο το πακέτο
με την ωδή του 2004 και 2012 (http://ergotelemata.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html)
πώς προφέρεται; 'Æŋɡuː(ɹ)
με την ωδή του 2004 και 2012 (http://ergotelemata.blogspot.gr/2012/07/blog-post.html)
πώς προφέρεται; 'Æŋɡuː(ɹ)