EpsilonSigma
New member
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟΝΟΥΣ ΟΥΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΑ, ΑΚΟΜΗΚΑΙΝΑΕΙΧΕΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙΚΕΦΑΛΑΙΟΓΡΑΜΜΑΤΗΓΡΑΦΗΧΩΡΙΣΚΕΝΑΜΕΤΑΞΥΤΩΝΛΕΞΕΩΝ.
Όσο για την εν λόγω καθηγήτρια, γνώμη μου είναι ότι έχει αναγάγει σε μέγιστη περγαμηνή της το ότι εναντιώνεται στον και λέει τα αντίθετα από τον και ψέγει τον Μπαμπινιώτη και λοιπούς εκ Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητές.
Τέτοιας φύσεως, άλλωστε, είναι τα κίνητρα των περισσότερων «λαθολόγων». Να σας θυμίσω ότι κάποιος, στο ΒΗΜΑ, έγραφε υπέρ της χρήσης μικρού αρχικού ψηφίου σε περιπτώσεις όπως «ο έλληνας πρωθυπουργός» (μα διατήρηση του αρχικού κεφαλαίου όταν δεν ακολουθεί ουσιαστικό προσδιοριζόμενο), κάτι το οποίο ακολουθεί το ΒΗΜΑ κατά πόδας, διαλαλώντας την γλωσσική του πολιτική, και εγείροντας διαφωνίες επί διαφωνιών, ακόμη και σε πανεπιστημιακές διαλέξεις… Είναι τώρα αυτό θέμα για μια αίθουσα πανεπιστημίου; Όχι, βέβαια, αλλά οι μεγαλοεκδότες πρέπει κάπως να αυξήσουν την επιρροή τους και να «δείξουν τα δόντια τους».
Το αποτέλεσμα, βέβαια, μακροπρόθεσμα, είναι η εμπλοκή πολλών εξ ημών (ή, μήπως, εξ υμών; ) σε ζητήματα που αναλώνουν χρόνο ο οποίος θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί για ζητήματα της γλώσσας βαθύτερα —ή, μάλλον, κεντρικότερα— και ουσιαστικότερα.
ΥΓ.: Για άλλα κείμενα του Halliday στην Ελληνική, δεν θα βρεις τίποτε σπουδαίο. Εκεί, στην Πύλη, μπορείς να βρεις, πάλι της Χριστίνας Λύκου αλλά και της Βασιλικής Δενδρινού (είναι και κάποιος άλλος, άνδρας, που μου διαφεύγει το όνομά του). Για περισσότερα, ίδωμεν… Εκδότου θέλοντος και οικονομικών επιτρεπόντων…
Όσο για την εν λόγω καθηγήτρια, γνώμη μου είναι ότι έχει αναγάγει σε μέγιστη περγαμηνή της το ότι εναντιώνεται στον και λέει τα αντίθετα από τον και ψέγει τον Μπαμπινιώτη και λοιπούς εκ Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητές.
Τέτοιας φύσεως, άλλωστε, είναι τα κίνητρα των περισσότερων «λαθολόγων». Να σας θυμίσω ότι κάποιος, στο ΒΗΜΑ, έγραφε υπέρ της χρήσης μικρού αρχικού ψηφίου σε περιπτώσεις όπως «ο έλληνας πρωθυπουργός» (μα διατήρηση του αρχικού κεφαλαίου όταν δεν ακολουθεί ουσιαστικό προσδιοριζόμενο), κάτι το οποίο ακολουθεί το ΒΗΜΑ κατά πόδας, διαλαλώντας την γλωσσική του πολιτική, και εγείροντας διαφωνίες επί διαφωνιών, ακόμη και σε πανεπιστημιακές διαλέξεις… Είναι τώρα αυτό θέμα για μια αίθουσα πανεπιστημίου; Όχι, βέβαια, αλλά οι μεγαλοεκδότες πρέπει κάπως να αυξήσουν την επιρροή τους και να «δείξουν τα δόντια τους».
Το αποτέλεσμα, βέβαια, μακροπρόθεσμα, είναι η εμπλοκή πολλών εξ ημών (ή, μήπως, εξ υμών; ) σε ζητήματα που αναλώνουν χρόνο ο οποίος θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί για ζητήματα της γλώσσας βαθύτερα —ή, μάλλον, κεντρικότερα— και ουσιαστικότερα.
ΥΓ.: Για άλλα κείμενα του Halliday στην Ελληνική, δεν θα βρεις τίποτε σπουδαίο. Εκεί, στην Πύλη, μπορείς να βρεις, πάλι της Χριστίνας Λύκου αλλά και της Βασιλικής Δενδρινού (είναι και κάποιος άλλος, άνδρας, που μου διαφεύγει το όνομά του). Για περισσότερα, ίδωμεν… Εκδότου θέλοντος και οικονομικών επιτρεπόντων…