Μικροπωλητές: χρώμα ή ξένο σώμα;

[nickel]

Νομίζω επίσης πως όταν κάνουμε μια συζήτηση, ιεραρχούμε κάποια πράγματα, για πρακτικούς καθαρά λόγους, όπως κάνουμε για οτιδήποτε στην καθημερινότητά μας. Η ιεράρχηση αυτή διαφέρει για τον καθένα από εμάς.

Η αντίρρησή μου ήταν ότι οι «πρακτικοί λόγοι» παύουν να είναι πρακτικοί όταν η συζήτηση εκτρέπεται σε συζήτηση για την ιεράρχηση που κάνει ο καθένας. Ενώ το ερώτημα είναι: θέλουμε σουκ στα Προπύλαια, ναι ή όχι; Γιατί αλλιώς μπορεί να πω κι εγώ ότι με ενοχλούν οι πευκοβελόνες. (Πόσο χειρότερα θα μπορούσα να υποκειμενικοποιήσω τη συζήτηση; ;) )

 

[curry]

Φυσικά και δεν θέλουμε σουκ στα Προπύλαια! Αλλά, παράλληλα, δεν θα αναζητήσουμε αιτίες ή δεν θα κάνουμε αναπόφευκτες συγκρίσεις; Η ουσία όσων θέλω να πω είναι αυτό που έγραψα και πιο πάνω: αυτά βλέπουν, αυτά κάνουν.

Θυμάστε πριν από μερικά χρόνια (4-5 το πολύ), που οι καταστηματάρχες είχαν ξεσηκωθεί και απαιτούσαν να κλείσουν τα οργανωμένα παζάρια όπου οι μικροπωλητές πουλούσαν φτηνά ρούχα, τσάντες, σαγιονάρες κλπ, θεωρώντας ότι "τους κλέβουν" την πελατεία; (ναι, θα πάρω μπλουζάκι 3 ευρώ ενώ μπορώ να πάρω Μiss Sixty μεγάλε...) Στην Ηλιούπολη και σε άλλα μέρη τα κατάφεραν και τα έκλεισαν αυτά τα παζάρια. Σε τέτοια χώρα ζούμε...

 

[Elsa]

Σε καταλαβαίνω. Παρ' ότι δεν πήγαινα πολύ συχνά, μου έχει λείψει πολύ το συγκεκριμένο παζάρι! Ξεκάλτσωτη έμεινα!

 

[Palavra]

Στην Ηλιούπολη και σε άλλα μέρη τα κατάφεραν και τα έκλεισαν αυτά τα παζάρια. Σε τέτοια χώρα ζούμε...

Βασικά, αν και αυτό δεν έχει να κάνει με τη συζήτηση, επειδή γνωρίζω κάτι παραπάνω για το θέμα, το πρόβλημα με τα συγκεκριμένα παζάρια είναι ότι οι πωλητές ναι μεν πληρώνουν ένα φόρο για τον πάγκο και την άδεια, αλλά δεν πληρώνουν εφορία, ΦΠΑ, ενοίκιο καταστήματος και ένα σωρό άλλα έξοδα που έχουν τα οργανωμένα μαγαζιά, επομένως δε θεωρώ ότι οι καταστηματάρχες έχουν άδικο να διαμαρτύρονται όταν στήνει μπροστά στο μαγαζί τους κάποιος ένα πάγκο και πουλά πολύ φτηνότερα παρόμοια προϊόντα επειδή δεν έχει την εφορία μπάστακα στο σβέρκο του.

Προσωπικά, με ενοχλούν οι μικροπωλητές στο κέντρο. Όχι όμως οι μικροπωλητές γενικώς: θα μου άρεσε μια οργανωμένη αγορά όπως αυτή που προτάθηκε, ούτως ώστε να μην παίζουν κρυφτούλι οι πλανόδιοι με τη δημοτική και μη αστυνομία, η οποία τους συμπεριφέρεται, σε γενικές γραμμές, απαράδεκτα.

Αυτά βλέπουν, αυτά κάνουν, όντως. Το θέμα είναι πως θα μπορούσε η πολιτεία γενικότερα να τους εντάξει στην αγορά, όχι να κάνει τα στραβά μάτια και να τους διώχνει για λίγο όταν περνούν οι επίσημοι με τις Μερσεντές.

 

[curry]

...το πρόβλημα με τα συγκεκριμένα παζάρια είναι ότι οι πωλητές ναι μεν πληρώνουν ένα φόρο για τον πάγκο και την άδεια, αλλά δεν πληρώνουν εφορία, ΦΠΑ, ενοίκιο καταστήματος και ένα σωρό άλλα έξοδα που έχουν τα οργανωμένα μαγαζιά, επομένως δε θεωρώ ότι οι καταστηματάρχες έχουν άδικο να διαμαρτύρονται όταν στήνει μπροστά στο μαγαζί τους κάποιος ένα πάγκο και πουλά πολύ φτηνότερα παρόμοια προϊόντα επειδή δεν έχει την εφορία μπάστακα στο σβέρκο του.

Σύμφωνοι. Μόνο που το παζάρι γίνεται μόνο μια φορά την εβδομάδα (ο πάγκος δεν είναι κατάστημα, άρα πληρώνει ότι του αντιστοιχεί στην εφορία κλπ).
Επίσης, τα προϊόντα μπορεί να είναι παρόμοια αλλά σε καμία περίπτωση ίδια (γι'αυτό και το παράδειγμα με τα Miss Sixty).
Στην Ηλιούπολη που γνωρίζω το θέμα, το σαββατιάτικο παζάρι ήταν μπροστά από τα λύκεια στον παράδρομο της Βουλιαγμένης στην Γ' είσοδο -μακριά από τα καταστήματα των γύρω προαστίων. Το ίδιο ισχύει και για άλλα παζάρια που έκλεισαν, απ' όσο γνωρίζω τουλάχιστον.
Δηλαδή, τι να πουν κι οι καταστηματάρχες του Portobello στο Λονδίνο!

 

[Palavra]

Σε γενικές γραμμές, ο καθένας έχει τα δίκια του. Το ζήτημα είναι ότι η Μπανανία δεν κάνει αισθητή την παρουσία της μόνο στην περίπτωση των μικροπωλητών και των πλανόδιων, αλλά και των μικρομεσαίων μαγαζατόρων που δεν πουλούν όλοι Miss Sixty. Γι' αυτούς, οι μικροπωλητές είναι ακριβώς όπως οι αλεξιπτωτιστές μεταφραστές για εμάς: πουλούν κάτι σε χαμηλότερη τιμή, το οποίο ως επί το πλείστον είναι και χαμηλότερης ποιότητας και «κλέβουν» (πολλά εισαγωγικά! πολλά εισαγωγικά!) την πελατεία από κάποιους που είναι χρόνια στο χώρο και, για να πούμε και τη μαύρη αλήθεια, τα τελευταία χρόνια πληρώνουν πολλά και βγάζουν όχι τόσα πολλά.


Εμάς, ως καταναλωτές, μας συμφέρει το παζάρι. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά. Λέω να το σταματήσουμε εδώ όμως, γιατί από αλλού ξεκίνησε το νήμα, αλλού πήγε, και πάλι εκτός θέματος μας βλέπω! :):):)

 

[curry]

Φυσικά κάθε πλευρά έχει τα δίκια της. Το ζήτημα των συγκεκριμένων παζαριών το ανέφερα με τόση επιμονή γιατί ήταν οργανωμένα (όπως προτάθηκε και από εσένα και από άλλους στο νήμα αυτό) αλλά και πάλι κάποιοι βρέθηκαν να έχουν πρόβλημα και κατάφεραν τελικά να τα κλείσουν. Μύλος η κατάσταση!

 

[Alexandra]

Παιδιά, εγώ δεν μιλάω για πάγκους και οργανωμένο παζάρι που γίνεται ορισμένες μέρες. Μιλάω για ένα πανί στρωμένο στο πεζοδρόμιο και πάνω του τις τσάντες ή τα παπούτσια ή τα γυαλιά ή ό,τι άλλο πουλάνε. Δηλαδή, ούτε ΦΠΑ, ούτε εφορία, ούτε ΙΚΑ ή ΤΕΒΕ, ούτε τίποτα!

 

[Palavra]

Μα όταν λέμε να οργανωθεί ένα παζάρι (και να μην υπάρχει το πανί στο πεζοδρόμιο που αναφέρει η Αλεξάνδρα), εννούμε να οργανωθεί σε χώρο που να είναι τακτικός και μαζεμένος (όχι στο δρόμο της γειτονιάς, όπως οι λαϊκές που μετά αφήνουν πίσω τους το χάος) και με τρόπο που να μην προκαλεί προβλήματα ούτε στην κυκλοφορία, ούτε στα μαγαζιά, ούτε στους πεζούς, ούτε πουθενά, δίνοντας την ευκαιρία στους μικροπωλητές να μην έχουν την ψυχή στο στόμα κάθε φορά που βλέπουν στολή να πλησιάζει.

Φυσικά, αναγνωρίζω και ομολογώ ότι αυτό που έχω στο μυαλό μου είναι, για τη συγκεκριμένη χώρα, ουτοπικό, αλλά όσο ζω ελπίζω...

 

[Alexandra]

Απ' ό,τι ξέρω, οι λαϊκές αφήνουν πίσω τους το χάος για λίγη ώρα μόνο. Στη γειτονιά μου τουλάχιστον, περνάει μετά το συνεργείο του Δήμου και τα κάνει όλα λαμπίκο.

 

[curry]

Αυτό και σταματάω οριστικά, το υπόσχομαι!
Οι καταστηματάρχες πάλι θα φωνάξουν, πάλι θα ασκήσουν πιέσεις. Τι θα αλλάξει δηλαδή αν το παζάρι είναι σε ειδικά σχεδιασμένο χώρο ή στον δρόμο της γειτονιάς, όπως η λαϊκή; Άσε που δεν νομίζω ότι αντέδρασαν τότε επειδή εμπόδιζε κάποιο οργανωμένο παζάρι την κυκλοφορία. Απλά, κλείνοντας τα οργανωμένα παζάρια, έστειλαν πολλούς μικροπωλητές (όσους δεν βρήκαν θέση στις λαϊκές, δηλαδή) στον δρόμο, με τα σεντόνια και το κυνηγητό. Και σ'αυτούς προστέθηκαν κι άλλοι.

Παζάρια με πάγκους στις γειτονιές γίνονται σε όλη την Ευρώπη με επιτυχία και κάποια από αυτά είναι πασίγνωστα (όπως το Portobello) και πουλάνε ακριβώς τα ίδια προϊόντα που έχουν και οι εδώ μικροπωλητές. Γιατί εκεί δεν σκούζουν οι καταστηματάρχες;

 

[Palavra]

Το αν σκούζουν ή δε σκούζουν δεν το ξέρουμε. Μίλησα για οργανωμένο χώρο και μόνιμο μακριά από καταστήματα. Και δεν είπα ότι οι καταστηματάρχες προέβαλαν αντιρρήσεις για λόγους κυκλοφορίας, αλλά επειδή οι μικροπωλητές τους κλέβουν την πελατεία, εννοείται, όπως κάνουμε κι εμείς όταν μας κλέβουν την πελατεία οι διάφοροι που έχουν τη μετάφραση για κάτι εύκολο που γίνεται με δίγλωσσο λεξικό και έξω από την πόρτα.

Και ας μην κάνουμε γενικεύσεις με το εξωτερικό. Είμαι σίγουρη ότι και στο Παρίσι π.χ. οι αντίστοιχοι καταστηματάρχες θα διαμαρτύρονται όταν υπάρχει έξω από την πόρτα τους ο πλανόδιος με τον πάγκο. Μιλάμε για την Ελλάδα, όπου δυστυχώς τα πράγματα είναι αφημένα στην τύχη τους από το οργανωμένο κράτος με αποτέλεσμα να τσακωνόμαστε εμείς (γενικώς) μεταξύ μας γιατί δεν υπάρχει κάποιος να βάλει τα πράγματα στη θέση τους.

 

[Elsa]

Υπάρχει βέβαια και αυτό το παζάρι που δεν νομίζω να αρέσει σε κανέναν από μας.

 

[zephyrous]

Εγώ, πάλι, γιατί νομίζω ότι πάσχουμε από καθωσπρεπισμό; Όταν πάμε για καφέ, δεν μας ενοχλεί το γεγονός ότι ο πεζόδρομος κλείνει από καρέκλες και τραπέζια. Δεν μας ενοχλεί ο ιδιοκτήτης/σερβιτόρος/μπράβος που διώχνει κακήν κακώς όποιον (άνθρωπο ή ζώο) πλησιάζει την περιουσία του καταστήματος. Δεν μας ενοχλεί που ξηλώνουν τα παγκάκια για να βάλουν υποχρεωτικά τις καρέκλες των καταστημάτων.
Αντιθέτως, μας ενοχλεί ό,τι μας θυμίζει την κατάντια μας, ό,τι μας παραπέμπει σε άλλες εποχές, τότε που δεν πάσχαμε από αυτόν τον νεοπλουτισμό.
Όλοι το κράτος κατηγορούν, κι όλοι ζητούν απλώς αυστηρότερα μέτρα, για να νιώθουν πιο ήσυχοι και ασφαλείς (από τι, δεν έχω καταλάβει ακόμη).

 

[Palavra]

Ζέφυρε,
όπως είπε και ο Νίκελ προηγουμένως, το ότι συζητάμε για τα παζάρια δε σημαίνει ότι μας αρέσουν οι καρέκλες/ οι μπράβοι/ τα τζιπ κ.ο.κ. Φυσικά και έχεις δίκιο, όμως προσωπικά τι μπορούμε να κάνουμε στην περίπτωση αυτή; Και δεν το λέω με διάθεση ειρωνίας, καθότι συζήτηση κάνουμε, ούτε κάνω ρητορική ερώτηση. Σοβαρά: ο ένας μόνος του, τι θα μπορούσε να κάνει;

 

[zephyrous]

Ένας μόνος του μπορεί απλώς να διαμορφώσει ένα σχετικό αισθητικό-ιδεολογικό κριτήριο, να βρει ομοίους του, να συγκροτήσει κινήσεις παρέμβασης (ή να συμμετάσχει σε ήδη υπάρχουσες) και άλλα πολλά. Από μόνος του, δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ως μέλος κινήσεων, μπορεί να πετύχει πολλά.

 

[Elsa]

Ένας μόνος του μπορεί απλώς να διαμορφώσει ένα σχετικό αισθητικό-ιδεολογικό κριτήριο, να βρει ομοίους του, να συγκροτήσει κινήσεις παρέμβασης (ή να συμμετάσχει σε ήδη υπάρχουσες) και άλλα πολλά. Από μόνος του, δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ως μέλος κινήσεων, μπορεί να πετύχει πολλά.

Αυτό είναι το ζόρικο...Κατά τα άλλα, καλά τα λες.

 

[peacock]

Υπάρχει βέβαια και αυτό το παζάρι που δεν νομίζω να αρέσει σε κανέναν από μας.

Αίσχος! Δεν το ήξερα...
Σχετικά με το θέμα του νήματος, πιστεύω πως όλοι οι οικονομικοί/πολιτικοί ή ό,τι άλλο μετανάστες στη χώρα μας, θεωρούνται από τους Νεοέλληνες ό,τι και τα ζώα του παζαριού. 'Αψυχα όντα...
Δε θα ξεχάσω τον πατέρα μου που μου έλεγε μια φορά ότι ενώ ταξίδευε με λεωφορείο των ΚΤΕΛ κι ενώ διάβαζε το βιβλίο του, έγειρε επάνω στο ώμο του κοιμισμένος ο Πακιστανός που καθόταν δίπλα του. "Και τι έκανες;" τον ρώτησα. "Τίποτα. Λυπήθηκα να τον ξυπνήσω." μου απάντησε.
Εγώ που, δυστυχώς ( ; ) έχω μάθει να βλέπω με άλλο μάτι τους μετανάστες/πρόσφυγες, ξεπερνάω το θέμα της αισθητικής και μένω στο ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να βγάλουν το ψωμί τους. Πάνω από οποιοδήποτε πρόβλημα αισθητικής ή ό,τι άλλο, σημασία έχει η επιβίωση. Έτσι έχουν μάθει να επιβιώνουν κι αφού τους επιτρέπεται, καλά κάνουν.
Ίσως, να πρέπει, βέβαια, να γίνονται πιο οργανωμένα αυτά τα πράγματα (για πολλούς λόγους) αλλά στην παρούσα φάση -και με το μπάχαλο που επικρατεί σε αυτή την κακόμοιρη χώρα- είναι το τελευταίο που θα έπρεπε να ενοχλεί.

 

[Palavra]

Επίσης, ένα πολύ δυνατό βιβλίο σχετικά:
http://www.protoporia.gr/protoporia/product.asp?sku=267444
Τα έσοδά του διατίθενται για την ανακούφιση των ανθρώπων που έπεσαν θύματα του μανιακού.
Περισσότερα, εδώ: http://www.mic.gr/books.asp?id=27940

 

[curry]

Ναι, το βιβλίο είναι πολύ καλό, ιδίως το διήγημα του Σουρούνη, που υπήρξε και ο ίδιος μετανάστης στην Γερμανία και αναφέρεται σε εκείνες τις εποχές. Κάποτε κι εμείς έτσι ήμαστε, οικονομικοί μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες, αλλά συχνά φαίνεται να το ξεχνάμε. Περίεργο, αν σκεφτεί κανείς ότι δεν υπάρχει οικογένεια στην Ελλάδα που να μην έχει συγγενείς στο εξωτερικό.