Les bourgeois - Jacques Brel
Le cœur bien au chaud
Les yeux dans la bière
Chez la grosse Adrienne de Montalant
Avec l'ami Jojo
Et avec l'ami Pierre
On allait boire nos vingt ans
Jojo se prenait pour Voltaire
Et Pierre pour Casanova
Et moi, moi qui étais le plus fier
Moi, moi je me prenais pour moi
Et quand vers minuit passaient les notaires
Qui sortaient de l'hôtel des "Trois Faisans"
On leur montrait notre cul et nos bonnes manières
En leur chantant
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c-
Le cœur bien au chaud
Les yeux dans la bière
Chez la grosse Adrienne de Montalant
Avec l'ami Jojo
Et avec l'ami Pierre
On allait brûler nos vingt ans
Voltaire dansait comme un vicaire
Et Casanova n'osait pas
Et moi, moi qui restait le plus fier
Moi j'étais presque aussi saoul que moi
Et quand vers minuit passaient les notaires
Qui sortaient de l'hôtel des "Trois Faisans"
On leur montrait notre cul et nos bonnes manières
En leur chantant
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c-
Le cœur au repos
Les yeux bien sur terre
Au bar de l'hôtel des "Trois Faisans"
Avec maître Jojo
Et avec maître Pierre
Entre notaires on passe le temps
Jojo parle de Voltaire
Et Pierre de Casanova
Et moi, moi, moi qui suis resté le plus fier, moi
Moi je parle encore de moi
Et c'est en sortant vers minuit, monsieur le Commissaire
Que tous les soirs de chez la Montalant
De jeunes "peigne-culs" nous montrent leur derrière
En nous chantant
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Disent-ils, monsieur le Commissaire
Les bourgeois, plus ça devient vieux et plus ça devient
==============================
Οι Αστοί - Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
Στίχοι : Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης (Ελεύθερη απόδοση και διασκευή των στίχων του Jacques Brel, από το τραγούδι "Les Bourgeois")
Στο μαγαζί της Αντριάν ντε Μονταλάν
μέσα στη ζέστη, στον καπνό, απ' έξω χιόνια
πίνουμε ανέμελα τα είκοσι μας χρόνια
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ που όλο γελάν
Ο Πιέρ παράσταινε συχνά τον Καζανόβα
και τον Βολτέρο ο Ζοζό κρατώντας πένα
Εγώ περήφανος, παράσταινα εμένα
ως τα μεσάνυχτα που τέλειωνε η πρόβα
Κι απ' τον ξενώνα τότε βγαίναν κουρασμένοι
συμβολαιογράφοι, κι απ' το μπαρ έξω περνώντας
εμείς τον κώλο μας τους δείχναμε γελώντας
και τραγουδούσαμε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”
Στο μαγαζί της Αντριάν ντε Μονταλάν
μέσα στη ζέστη, στον καπνό, απ' έξω χιόνια
πώς πυρπολούσαμε τα είκοσι μας χρόνια
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ που όλο μιλάν
Ο Καζανόβα είναι λίγο φοβισμένος
όσο ο Βολτέρος χόρευε σαν κληρικός
εγώ περήφανος, πιωμένος εαυτός
προς τα μεσάνυχτα τελειώνω αυτή την πρόβα
Κι απ' τον ξενώνα τότε βγαίναν κουρασμένοι
συμβολαιογράφοι, κι απ' το μπαρ έξω περνώντας
εμείς τον κώλο μας τους δείχναμε γελώντας
και τραγουδούσαμε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”
Μέσα στο ήσυχο σαλόνι του ξενώνα
μέσα στη ζέστη, η καρδιά είναι σε αργία
με συμβολαιογράφους τώρα κάνουμε αστεία
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ μιλάμε ακόμα
Ο Πιέρ μιλάει τώρα για τον Καζανόβα
ενώ ο Ζοζό για τον Βολτέρο λέει με πάθος
Εγώ περήφανος, χωρίς κανένα λάθος
προς τα μεσάνυχτα, τελειώνω αυτή την πρόβα
Κι απ' τον ξενώνα βγαίνουμε όλοι κουρασμένοι
κι από το μπαρ της Μονταλάν έξω περνώντας
κάποιοι νεαροί, τα οπίσθια δείχνουνε γελώντας
και τραγουδούσανε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”
===========================
Yuppie Scum - Tom Robinson
Heads up in the clouds, noses in our beers
Sat on a bench outside the Station Inn
Me and my friend Jojo with our good friend Pierre
Drink to the passing of our teens
Jojo thinks he's Jean Genet - Pierre he's Casanova
And me, the most modest of the three
Me, I simply see myself as me
And late at night we'd see the professional classes
Leaving the hotel restaurant
We'd show our good manners and we'd show them our asses
And then we'd chant:
Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget
Heads up in the clouds, noses to the grind
Sat on a bench outside the Station Inn
Me and my friend Jojo with our good friend Pierre
Drink to the way our lives had been
Jean Genet's forgotten his words
And Casanova's on his knees
And me, as for good old modest me
Me, I'm as drunk as only I can be
And late at night we'd see the professional classes
Leaving the hotel restaurant
We'd show them our good manners and we'd show them our asses
And then we'd chant:
Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget
Heads up in the clouds, champagne every night
To celebrate our great success
Jojo he's a broker, Pierre's at the bar
We've all done well I must confess
Jojo still talks of Jean Genet
But Casanova's just a book on the shelf
And me, as for good old modest me
Me, me I talk only of myself
And every night outside the Station Inn, Inspector
Whenever we leave this restaurant
Those little assholes always drop their pants
And then they chant:
Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget
Le cœur bien au chaud
Les yeux dans la bière
Chez la grosse Adrienne de Montalant
Avec l'ami Jojo
Et avec l'ami Pierre
On allait boire nos vingt ans
Jojo se prenait pour Voltaire
Et Pierre pour Casanova
Et moi, moi qui étais le plus fier
Moi, moi je me prenais pour moi
Et quand vers minuit passaient les notaires
Qui sortaient de l'hôtel des "Trois Faisans"
On leur montrait notre cul et nos bonnes manières
En leur chantant
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c-
Le cœur bien au chaud
Les yeux dans la bière
Chez la grosse Adrienne de Montalant
Avec l'ami Jojo
Et avec l'ami Pierre
On allait brûler nos vingt ans
Voltaire dansait comme un vicaire
Et Casanova n'osait pas
Et moi, moi qui restait le plus fier
Moi j'étais presque aussi saoul que moi
Et quand vers minuit passaient les notaires
Qui sortaient de l'hôtel des "Trois Faisans"
On leur montrait notre cul et nos bonnes manières
En leur chantant
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient c-
Le cœur au repos
Les yeux bien sur terre
Au bar de l'hôtel des "Trois Faisans"
Avec maître Jojo
Et avec maître Pierre
Entre notaires on passe le temps
Jojo parle de Voltaire
Et Pierre de Casanova
Et moi, moi, moi qui suis resté le plus fier, moi
Moi je parle encore de moi
Et c'est en sortant vers minuit, monsieur le Commissaire
Que tous les soirs de chez la Montalant
De jeunes "peigne-culs" nous montrent leur derrière
En nous chantant
Les bourgeois c'est comme les cochons
Plus ça devient vieux plus ça devient bête
Disent-ils, monsieur le Commissaire
Les bourgeois, plus ça devient vieux et plus ça devient
==============================
Οι Αστοί - Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
Στίχοι : Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης (Ελεύθερη απόδοση και διασκευή των στίχων του Jacques Brel, από το τραγούδι "Les Bourgeois")
Στο μαγαζί της Αντριάν ντε Μονταλάν
μέσα στη ζέστη, στον καπνό, απ' έξω χιόνια
πίνουμε ανέμελα τα είκοσι μας χρόνια
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ που όλο γελάν
Ο Πιέρ παράσταινε συχνά τον Καζανόβα
και τον Βολτέρο ο Ζοζό κρατώντας πένα
Εγώ περήφανος, παράσταινα εμένα
ως τα μεσάνυχτα που τέλειωνε η πρόβα
Κι απ' τον ξενώνα τότε βγαίναν κουρασμένοι
συμβολαιογράφοι, κι απ' το μπαρ έξω περνώντας
εμείς τον κώλο μας τους δείχναμε γελώντας
και τραγουδούσαμε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”
Στο μαγαζί της Αντριάν ντε Μονταλάν
μέσα στη ζέστη, στον καπνό, απ' έξω χιόνια
πώς πυρπολούσαμε τα είκοσι μας χρόνια
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ που όλο μιλάν
Ο Καζανόβα είναι λίγο φοβισμένος
όσο ο Βολτέρος χόρευε σαν κληρικός
εγώ περήφανος, πιωμένος εαυτός
προς τα μεσάνυχτα τελειώνω αυτή την πρόβα
Κι απ' τον ξενώνα τότε βγαίναν κουρασμένοι
συμβολαιογράφοι, κι απ' το μπαρ έξω περνώντας
εμείς τον κώλο μας τους δείχναμε γελώντας
και τραγουδούσαμε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”
Μέσα στο ήσυχο σαλόνι του ξενώνα
μέσα στη ζέστη, η καρδιά είναι σε αργία
με συμβολαιογράφους τώρα κάνουμε αστεία
με τον Ζοζό και με τον Πιέρ μιλάμε ακόμα
Ο Πιέρ μιλάει τώρα για τον Καζανόβα
ενώ ο Ζοζό για τον Βολτέρο λέει με πάθος
Εγώ περήφανος, χωρίς κανένα λάθος
προς τα μεσάνυχτα, τελειώνω αυτή την πρόβα
Κι απ' τον ξενώνα βγαίνουμε όλοι κουρασμένοι
κι από το μπαρ της Μονταλάν έξω περνώντας
κάποιοι νεαροί, τα οπίσθια δείχνουνε γελώντας
και τραγουδούσανε κι οι τρεις εκστασιασμένοι:
“Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες
Αχ πόσο μοιάζουνε οι αστοί με τα γουρούνια
κι όσο γερνάνε γίνονται όλο και πιο βλάκες”
===========================
Yuppie Scum - Tom Robinson
Heads up in the clouds, noses in our beers
Sat on a bench outside the Station Inn
Me and my friend Jojo with our good friend Pierre
Drink to the passing of our teens
Jojo thinks he's Jean Genet - Pierre he's Casanova
And me, the most modest of the three
Me, I simply see myself as me
And late at night we'd see the professional classes
Leaving the hotel restaurant
We'd show our good manners and we'd show them our asses
And then we'd chant:
Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget
Heads up in the clouds, noses to the grind
Sat on a bench outside the Station Inn
Me and my friend Jojo with our good friend Pierre
Drink to the way our lives had been
Jean Genet's forgotten his words
And Casanova's on his knees
And me, as for good old modest me
Me, I'm as drunk as only I can be
And late at night we'd see the professional classes
Leaving the hotel restaurant
We'd show them our good manners and we'd show them our asses
And then we'd chant:
Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget
Heads up in the clouds, champagne every night
To celebrate our great success
Jojo he's a broker, Pierre's at the bar
We've all done well I must confess
Jojo still talks of Jean Genet
But Casanova's just a book on the shelf
And me, as for good old modest me
Me, me I talk only of myself
And every night outside the Station Inn, Inspector
Whenever we leave this restaurant
Those little assholes always drop their pants
And then they chant:
Yuppie scum - smug and dumb
The richer they are, the thicker they get
Yuppie scum - smug and dumb
As they get old they all forget
Last edited: