Λεξιπλασίες (Nonce words)
- Thread starter zephyrous
- Start date
Αυτοί δεν είναι οι κοελίστες; Νόμιζα ότι αυταπατίστας είναι τα θύματα των αυταπαπατζήδων (βλ.κατ).
αυταπαπατζής, ο, όποιος δεν περιορίζεται στις αυταπάτες του, αλλά φροντίζει πειστικά και παντί τρόπω να γίνουν και αυταπάτες άλλων. Δεν υπάρχουν αρκετά ευρήματα για να τεκμηριωθεί κατά πόσο η χρήση της λ. αυταπάτη σε αυτό το συγκείμενο θεωρείται ως ουσιαστικά συνώνυμη με τη λέξη απάτη και συνεπώς, η χρήση ως συνωνύμων των φιδέμπορας, πωλητής σανού κ.τ.τ. ελέγχεται ως προς την ακρίβειά της.
κομπλιμεντοζήτουλας Αυτονόητο, αλλά προσπαθώ να του ανεβάσω το ρέτζιστερ για να μπορώ να το χρησιμοποιήσω και σε πιο κυριλέ περιστάσεις και δεν...
Στη Λεξιλογία μιας άλλης εποχής, που δεν την είχα γνωρίσει βέβαια... ;)
Μία από τις 6 συνολικά εμφανίσεις της στα γκουγκλοδίχτυα.
Απαγορεύεται η θήρα των -θηρών κατά την αναπαραγωγική περίοδο, παρά μόνον δι' ερευνητικούς σκοπούς.
Από τα σημερινά Νέα:
10+1 λέξεις που λείπουν από το λεξικό
Τα «Πρόσωπα» ζήτησαν από συγγραφείς, καλλιτέχνες και επαγγελματίες σε διαφορετικούς χώρους να υποδείξουν λέξεις που περιγράφουν φαινόμενα της εποχής μας
Νικόλας Ζώης | Τα Νέα, 10/9/2016
καισαροπαππισμός, ο: (με δύο «π», να αντισταθμίζει και το «σύριζα» με ένα «ρ»): με την αρχική του ορθογραφία («καισαροπαπισμός»)
Ο όρος σημαίνει τη συναίρεση κοσμικής διακυβέρνησης και θρησκευτικής εξουσίας σε ένα μόνο πρόσωπο, όπως στην περίπτωση του Ερρίκου Η', στην Αγγλία του 16ου αιώνα. Στη νέα ορθογραφία θα σημαίνει τη συναίρεση υπουργού Επικρατείας και μεγάλου εξουσιαστή των καναλιών ιδιωτικής τηλεόρασης. Οταν «το πολιτικό» μπει για καλά «πάνω από τα συμφέροντα», όπως αναμένουν όσοι δημοσιογράφοι της «Αυγής» έτυχε να ακούσω, ο όρος μπορεί να γίνει Παπποκαισαρισμός, αφού ως Παποκαισαρισμός σημαίνει ήδη τη θεοκρατία.
Πέτρος Μαρτινίδης, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ
δημοαψήφισμα, το: όταν αψηφώ τον δήμο, ενώ έχω ζητήσει τη γνώμη του
Λίνα Νικολακοπούλου, στιχουργός
ποκεμοναξιά, η: το συναίσθημα ύστερα από το εμμονικό κυνήγι των Πόκεμον
Ζούμε στην εποχή των σόσιαλ μίντια. Η χρήση τους, καλοδεχούμενη και κατά τη γνώμη μου πολύ ενδιαφέρουσα. Όμως, όπως σε όλα τα πράγματα, η χρήση θέλει μέτρο. Αλλιώς γίνεται κατάχρηση, η οποία αποξενώνει τους ανθρώπους. Τους μετατρέπει σε μοναχικά πλάσματα που αντλούν χαρά ή επιβεβαίωση μόνο ή κυρίως εξ αποστάσεως και διά μέσου μέσων. Μοναχικές φιγούρες που τρέχουν σε παράλληλες πορείες. Δεν είναι το κυνήγι μικρών virtual πλασμάτων. Είναι κάτι βαθύτερο. Άνθρωποι που γίνονται ποκ-εμμονικοί και κατά βάθος ποκε-μόνοι.
Λάζαρος Ευμορφίας, διαφημιστής
διασημονοούμενος, ο: πνευματικός άνθρωπος που ανταποκρίθηκε με υπερβάλλοντα ζήλο στο πάγκοινο αίτημα να λύσει τη σιωπή του
Στην ουρά της συγκυρίας, σχολιάζει ακατάπαυστα την επικαιρότητα και αγνοεί την τέχνη του υπαινιγμού. Άμβωνας και τηλεβόας του το ψηφιακό «παρών» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Καλλιεργεί γύρω του, εξίσου μεθοδικά, δύο κύκλους: υβριστών και χειροκροτητών που αμφότεροι τον τρέφουν. Η κύρια ιδιότητά του, αυτή που του εξασφάλισε δημόσιο βήμα, μένει άπραγη, ατονεί και μαραίνεται, σαν μαϊντανός απότιστος στη γλάστρα του πραγματικού. Καταλύοντας την επικράτεια του ιδιωτικού, ο εαυτός του — αν τυχόν υπήρξε — διαχέεται στην περσόνα που ο ίδιος κατασκεύασε και, σαν δισκίο που αναβράζει, διαλύεται.
Γιάννης Δούκας, ποιητής
μουαρέσης, ο: ο άνθρωπος «μου αρέσει», o Homo Likeus
Είναι ο παρταόλας των likes, ο εθισμένος νεονάρκισσος, που σκύβει μόνο για να δει το προφίλ του στην οθόνη του iPod και να μετρήσει τα likes εχθρών και φίλων. Στα καμαρίνια σκουντάει τον γείτονά του, Homo Selfius, για να ανεβάσει αυτός πρώτος τη φωτογραφία με τους πρωταγωνιστές, να αγγίξει το όραμά του στο κυνήγι της ευδαιμονίας των likes. Πάει και τελείωσε, θα αγοράσω μια χορηγούμενη σελίδα! Πρόσεξα πως έτσι και χτυπήσεις 300.000 φίλους γίνεσαι ένας μικρός Βούδας, βλέπεις τα ανθρώπινα με μια ήρεμη συγκατάβαση, με μια αλλόκοτη ταπεινότητα, με μια παιδική σχεδόν αγαθότητα.
Σοφία Φιλιππίδου, ηθοποιός
σειροτροπιάζω: ξεκινάω, διακόπτω και ξαναξεκινάω να παρακολουθώ μια τηλεοπτική σειρά
Έχω αποφασίσει ότι μια σειρά είναι κρυφοσαπουνόπερα και δεν αξίζει τον κόπο, οπότε θα την κόψω στο τέλος του πρώτου κύκλου. Τελικά όμως — μια Κυριακή συνήθως — σειροτροπιάζω, δηλαδή υποκύπτω στον πειρασμό και βλέπω ακόμα έναν κύκλο που έχω κατεβάσει, από βαρεμάρα ή ελαφρύ μαζοχισμό ή εθισμό ή κρυφή ροπή στο κιτς. Το «Tyrant» λ.χ. ήταν «σαπούνι» Μέσης Ανατολής, στο οποίο υπέκυψα για πάνω από ένα επεισόδιο, από καθαρό σειροτροπιασμό.
Λένα Διβάνη, συγγραφέας, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας της Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική Αθηνών
διαφίμωση, η: το φαινόμενο στο οποίο ιδιωτικά κανάλια με κατευθυνόμενη ενημέρωση που λειτουργούσαν για χρόνια χωρίς νόμιμη άδεια και τώρα αναγκάζονται να κλείσουν, διαφημίζουν πως φιμώνονται
Αλέξια Οθωναίου, σχεδιάστρια κόμικς, εικονογράφος
ενηλικιωφοβία, η: ο φόβος για την ενηλικίωση του εαυτού ή/και των άλλων
Αναδύεται ως έκφραση της τάσης να παραμείνουμε σε μια παιδικόμορφη κατάσταση με αναρίθμητα άλλοθι. Είναι συμβολικά η επιθυμία να επιστρέψουμε στην ασφαλή αγκαλιά της μητέρας, εκεί όπου κάθε απειλή σβήνει με το απαλό της χάδι. Βρίσκεται σε σύγκρουση με σχεδόν όλες τις πτυχές της πραγματικότητας ειδικά σε εποχές σαν τη δική μας που η απειλή βρίσκεται ή πειστήκαμε ότι βρίσκεται όπου στρέψουμε το βλέμμα. Η ενηλικίωσή μας, η θαρραλέα ανάληψη ευθύνης για όσα συμβαίνουν σε εμάς και τους άλλους, πυροδοτεί αγχογόνες διεργασίες, από τις οποίες μια διέξοδος γρήγορη και ασφαλής είναι η παρεμπόδιση της ενηλικίωσης των άλλων, που μπορεί να είναι ακόμα και τα παιδιά μας. Αφού δεν αντέχω την ιδέα ότι τα άλλοθι εξαντλήθηκαν, δεν θα επιτρέψω και σε κανέναν άλλο να διαφοροποιηθεί από αυτά που νομίζω πως είμαι και που η ακαμψία τους μου παρέχει καταφύγιο. Η ενηλικίωση του άλλου με τρομοκρατεί ίσως περισσότερο, γιατί αδυνατώ να την ελέγξω — αν συμβεί, θα αποκαλύψει την παιδική μου γύμνια. Κάπως έτσι η ενηλικιωφοβία αποκτά χαρακτήρα υπερατομικό και τοποθετείται περήφανα στην κορυφή της θύρας του κοινωνικού μας σπιτιού.
Γεράσιμος Μακρής, υποψήφιος διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ και εκπ. μέλος Ελληνικής Εταιρείας Αναλυτικής, Ομαδικής και Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας
μιζερολαγνεία, η: η διαστροφή εκείνου του 17,5% που εξακολουθεί να προτιμά μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
Προς το παρόν μπορεί να εντάσσεται στις ιδεολογικές ή και στις αισθητικές διαστροφές, αλλά και ως σεξουαλική «απόκλιση» δεν είναι άστοχη. (Όπως λέμε «αλγολαγνεία», για τον σαδομαζοχισμό, ή «ουρολαγνεία»). Ιδίως για όσους νιώθουν μια «ερωτική σχέση» με τον ηγέτη.
Πέτρος Μαρτινίδης, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ
υπερενφίαλος, ο: ο μεγαλοϊδιοκτήτης
Δεν είμαι μεγαλοϊδιοκτήτρια. Απλώς, ακούω και διαβάζω και βλέπω ειδήσεις λίγο παραπάνω απ' όσο πρέπει.
Τζένη Μαστοράκη, μεταφράστρια
ηλιθιοφιλία, η: σύμπτωμα χαμηλού τρόπου σκέψης για ό,τι συμβαίνει
Κάθε σκέψη μου το τελευταίο καιρό έχει μια σταθερή κατάληξη: τη δυσκολία να καταλάβω τι συμβαίνει γύρω μου. Η δυσκολία αυτή δεν αφορά μόνο τα κοινωνικά ή πολιτικά φαινόμενα αλλά και τις απόψεις ή τις επιλογές ανθρώπων που αισθάνομαι οικείους. Ετσι λοιπόν καταφεύγω σε ένα είδος ηλιθιοφιλίας, που είναι μια μορφή προσωποποιημένης αντίστασης σε μια εποχή όπου η βιοπολιτική δίνει τη θέση της στην ψυχοπολιτκή. Δηλαδή, τα σώματα παραχωρούν τα πρωτεία στις ψυχικές διεργασίες. Η ηλιθιοφιλία είναι το σύμπτωμα ενός χαμηλού τρόπου σκέψης που υστερεί απέναντι σε ό,τι συμβαίνει. Πάνω απ' όλα, όμως, σημαίνει να μην ξέρεις εκείνο που όλοι γνωρίζουν, ή τουλάχιστον να μη το θεωρείς δεδομένο. Ιδού γιατί η ηλιθιοφιλία είναι η τελευταία μορφή ριζοσπαστισμού που απέμεινε.
Γιώργος Τζιρτζιλάκης, επιμελητής εκθέσεων και αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Τα «Πρόσωπα» ζήτησαν από συγγραφείς, καλλιτέχνες και επαγγελματίες σε διαφορετικούς χώρους να υποδείξουν λέξεις που περιγράφουν φαινόμενα της εποχής μας
Νικόλας Ζώης | Τα Νέα, 10/9/2016
καισαροπαππισμός, ο: (με δύο «π», να αντισταθμίζει και το «σύριζα» με ένα «ρ»): με την αρχική του ορθογραφία («καισαροπαπισμός»)
Ο όρος σημαίνει τη συναίρεση κοσμικής διακυβέρνησης και θρησκευτικής εξουσίας σε ένα μόνο πρόσωπο, όπως στην περίπτωση του Ερρίκου Η', στην Αγγλία του 16ου αιώνα. Στη νέα ορθογραφία θα σημαίνει τη συναίρεση υπουργού Επικρατείας και μεγάλου εξουσιαστή των καναλιών ιδιωτικής τηλεόρασης. Οταν «το πολιτικό» μπει για καλά «πάνω από τα συμφέροντα», όπως αναμένουν όσοι δημοσιογράφοι της «Αυγής» έτυχε να ακούσω, ο όρος μπορεί να γίνει Παπποκαισαρισμός, αφού ως Παποκαισαρισμός σημαίνει ήδη τη θεοκρατία.
Πέτρος Μαρτινίδης, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ
δημοαψήφισμα, το: όταν αψηφώ τον δήμο, ενώ έχω ζητήσει τη γνώμη του
Λίνα Νικολακοπούλου, στιχουργός
ποκεμοναξιά, η: το συναίσθημα ύστερα από το εμμονικό κυνήγι των Πόκεμον
Ζούμε στην εποχή των σόσιαλ μίντια. Η χρήση τους, καλοδεχούμενη και κατά τη γνώμη μου πολύ ενδιαφέρουσα. Όμως, όπως σε όλα τα πράγματα, η χρήση θέλει μέτρο. Αλλιώς γίνεται κατάχρηση, η οποία αποξενώνει τους ανθρώπους. Τους μετατρέπει σε μοναχικά πλάσματα που αντλούν χαρά ή επιβεβαίωση μόνο ή κυρίως εξ αποστάσεως και διά μέσου μέσων. Μοναχικές φιγούρες που τρέχουν σε παράλληλες πορείες. Δεν είναι το κυνήγι μικρών virtual πλασμάτων. Είναι κάτι βαθύτερο. Άνθρωποι που γίνονται ποκ-εμμονικοί και κατά βάθος ποκε-μόνοι.
Λάζαρος Ευμορφίας, διαφημιστής
διασημονοούμενος, ο: πνευματικός άνθρωπος που ανταποκρίθηκε με υπερβάλλοντα ζήλο στο πάγκοινο αίτημα να λύσει τη σιωπή του
Στην ουρά της συγκυρίας, σχολιάζει ακατάπαυστα την επικαιρότητα και αγνοεί την τέχνη του υπαινιγμού. Άμβωνας και τηλεβόας του το ψηφιακό «παρών» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Καλλιεργεί γύρω του, εξίσου μεθοδικά, δύο κύκλους: υβριστών και χειροκροτητών που αμφότεροι τον τρέφουν. Η κύρια ιδιότητά του, αυτή που του εξασφάλισε δημόσιο βήμα, μένει άπραγη, ατονεί και μαραίνεται, σαν μαϊντανός απότιστος στη γλάστρα του πραγματικού. Καταλύοντας την επικράτεια του ιδιωτικού, ο εαυτός του — αν τυχόν υπήρξε — διαχέεται στην περσόνα που ο ίδιος κατασκεύασε και, σαν δισκίο που αναβράζει, διαλύεται.
Γιάννης Δούκας, ποιητής
μουαρέσης, ο: ο άνθρωπος «μου αρέσει», o Homo Likeus
Είναι ο παρταόλας των likes, ο εθισμένος νεονάρκισσος, που σκύβει μόνο για να δει το προφίλ του στην οθόνη του iPod και να μετρήσει τα likes εχθρών και φίλων. Στα καμαρίνια σκουντάει τον γείτονά του, Homo Selfius, για να ανεβάσει αυτός πρώτος τη φωτογραφία με τους πρωταγωνιστές, να αγγίξει το όραμά του στο κυνήγι της ευδαιμονίας των likes. Πάει και τελείωσε, θα αγοράσω μια χορηγούμενη σελίδα! Πρόσεξα πως έτσι και χτυπήσεις 300.000 φίλους γίνεσαι ένας μικρός Βούδας, βλέπεις τα ανθρώπινα με μια ήρεμη συγκατάβαση, με μια αλλόκοτη ταπεινότητα, με μια παιδική σχεδόν αγαθότητα.
Σοφία Φιλιππίδου, ηθοποιός
σειροτροπιάζω: ξεκινάω, διακόπτω και ξαναξεκινάω να παρακολουθώ μια τηλεοπτική σειρά
Έχω αποφασίσει ότι μια σειρά είναι κρυφοσαπουνόπερα και δεν αξίζει τον κόπο, οπότε θα την κόψω στο τέλος του πρώτου κύκλου. Τελικά όμως — μια Κυριακή συνήθως — σειροτροπιάζω, δηλαδή υποκύπτω στον πειρασμό και βλέπω ακόμα έναν κύκλο που έχω κατεβάσει, από βαρεμάρα ή ελαφρύ μαζοχισμό ή εθισμό ή κρυφή ροπή στο κιτς. Το «Tyrant» λ.χ. ήταν «σαπούνι» Μέσης Ανατολής, στο οποίο υπέκυψα για πάνω από ένα επεισόδιο, από καθαρό σειροτροπιασμό.
Λένα Διβάνη, συγγραφέας, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ιστορίας της Εξωτερικής Πολιτικής στη Νομική Αθηνών
διαφίμωση, η: το φαινόμενο στο οποίο ιδιωτικά κανάλια με κατευθυνόμενη ενημέρωση που λειτουργούσαν για χρόνια χωρίς νόμιμη άδεια και τώρα αναγκάζονται να κλείσουν, διαφημίζουν πως φιμώνονται
Αλέξια Οθωναίου, σχεδιάστρια κόμικς, εικονογράφος
ενηλικιωφοβία, η: ο φόβος για την ενηλικίωση του εαυτού ή/και των άλλων
Αναδύεται ως έκφραση της τάσης να παραμείνουμε σε μια παιδικόμορφη κατάσταση με αναρίθμητα άλλοθι. Είναι συμβολικά η επιθυμία να επιστρέψουμε στην ασφαλή αγκαλιά της μητέρας, εκεί όπου κάθε απειλή σβήνει με το απαλό της χάδι. Βρίσκεται σε σύγκρουση με σχεδόν όλες τις πτυχές της πραγματικότητας ειδικά σε εποχές σαν τη δική μας που η απειλή βρίσκεται ή πειστήκαμε ότι βρίσκεται όπου στρέψουμε το βλέμμα. Η ενηλικίωσή μας, η θαρραλέα ανάληψη ευθύνης για όσα συμβαίνουν σε εμάς και τους άλλους, πυροδοτεί αγχογόνες διεργασίες, από τις οποίες μια διέξοδος γρήγορη και ασφαλής είναι η παρεμπόδιση της ενηλικίωσης των άλλων, που μπορεί να είναι ακόμα και τα παιδιά μας. Αφού δεν αντέχω την ιδέα ότι τα άλλοθι εξαντλήθηκαν, δεν θα επιτρέψω και σε κανέναν άλλο να διαφοροποιηθεί από αυτά που νομίζω πως είμαι και που η ακαμψία τους μου παρέχει καταφύγιο. Η ενηλικίωση του άλλου με τρομοκρατεί ίσως περισσότερο, γιατί αδυνατώ να την ελέγξω — αν συμβεί, θα αποκαλύψει την παιδική μου γύμνια. Κάπως έτσι η ενηλικιωφοβία αποκτά χαρακτήρα υπερατομικό και τοποθετείται περήφανα στην κορυφή της θύρας του κοινωνικού μας σπιτιού.
Γεράσιμος Μακρής, υποψήφιος διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ και εκπ. μέλος Ελληνικής Εταιρείας Αναλυτικής, Ομαδικής και Οικογενειακής Ψυχοθεραπείας
μιζερολαγνεία, η: η διαστροφή εκείνου του 17,5% που εξακολουθεί να προτιμά μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ
Προς το παρόν μπορεί να εντάσσεται στις ιδεολογικές ή και στις αισθητικές διαστροφές, αλλά και ως σεξουαλική «απόκλιση» δεν είναι άστοχη. (Όπως λέμε «αλγολαγνεία», για τον σαδομαζοχισμό, ή «ουρολαγνεία»). Ιδίως για όσους νιώθουν μια «ερωτική σχέση» με τον ηγέτη.
Πέτρος Μαρτινίδης, ομότιμος καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του ΑΠΘ
υπερενφίαλος, ο: ο μεγαλοϊδιοκτήτης
Δεν είμαι μεγαλοϊδιοκτήτρια. Απλώς, ακούω και διαβάζω και βλέπω ειδήσεις λίγο παραπάνω απ' όσο πρέπει.
Τζένη Μαστοράκη, μεταφράστρια
ηλιθιοφιλία, η: σύμπτωμα χαμηλού τρόπου σκέψης για ό,τι συμβαίνει
Κάθε σκέψη μου το τελευταίο καιρό έχει μια σταθερή κατάληξη: τη δυσκολία να καταλάβω τι συμβαίνει γύρω μου. Η δυσκολία αυτή δεν αφορά μόνο τα κοινωνικά ή πολιτικά φαινόμενα αλλά και τις απόψεις ή τις επιλογές ανθρώπων που αισθάνομαι οικείους. Ετσι λοιπόν καταφεύγω σε ένα είδος ηλιθιοφιλίας, που είναι μια μορφή προσωποποιημένης αντίστασης σε μια εποχή όπου η βιοπολιτική δίνει τη θέση της στην ψυχοπολιτκή. Δηλαδή, τα σώματα παραχωρούν τα πρωτεία στις ψυχικές διεργασίες. Η ηλιθιοφιλία είναι το σύμπτωμα ενός χαμηλού τρόπου σκέψης που υστερεί απέναντι σε ό,τι συμβαίνει. Πάνω απ' όλα, όμως, σημαίνει να μην ξέρεις εκείνο που όλοι γνωρίζουν, ή τουλάχιστον να μη το θεωρείς δεδομένο. Ιδού γιατί η ηλιθιοφιλία είναι η τελευταία μορφή ριζοσπαστισμού που απέμεινε.
Γιώργος Τζιρτζιλάκης, επιμελητής εκθέσεων και αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
αγκελάριος η, η Άγκελα Μέρκελ στον μόνιμο ρόλο της καγκελαρίου της Γερμανίας
Angela Merkel, German Chancellor, to seek fourth term
http://www.bbc.com/news/world-europe-38042937
Angela Merkel, German Chancellor, to seek fourth term
http://www.bbc.com/news/world-europe-38042937
Έμπλεος; Έμπλεος!
Έμπλεος κι εγώ λοιπόν, πλέον, πλέων σε πελάγη ενθουσιασμού
για το μαϊντανηδόν, ομυαλοκαγκεληδόν και ανιθοκαγκεληδόν!Κι άλλο ένα παράδειγμα χρήσης, βγαλμένο απ' τη ζωή: «Τις λεξιπλασίες εγώ μαϊντανηδόν τις έχω».
δαφνοκλέφτης ο αυτός που κλέβει τις «δάφνες» των άλλων, δηλ. το μερίδιο της δόξας που τους ανήκει.
Η πατρότητα του όρου ανήκει στον Θεόδωρο Πάγκαλο. Στα αγγλικά θα μπορούσαμε να το πούμε glory stealer.
https://www.efsyn.gr/arthro/dafnokleftis
https://sarantakos.wordpress.com/2017/04/08/meze-266/
Η πατρότητα του όρου ανήκει στον Θεόδωρο Πάγκαλο. Στα αγγλικά θα μπορούσαμε να το πούμε glory stealer.
https://www.efsyn.gr/arthro/dafnokleftis
https://sarantakos.wordpress.com/2017/04/08/meze-266/
βεληγκέκω
Ας μην πάει χαμένη μια λεξιπλασία του Βασίλη Βασιλικού. Τη σημειώνω εδώ:
«Με ενέπνευσε το Δυτικό Βερολίνο, όπου βρέθηκα με μια υποτροφία ... το 1970 με 1971 ... μπορούσα να γράφω απερίσπαστος. Θυμάμαι κι ένα [ποίημα] απ’ έξω. Θέλετε να σας το πω;» «Με χαρά» «Είναι απ’ τη συλλογή Ο ληξίαρχος»:
Όλοι εναντίον τους
κανένας μαζί τους.
Κι όμως στέκουν.
Εκρήξεις βομβών.
Αφίξεις στρατηγών
του ΝΑΤΟ. Ήξεις
αφήξεις κάτω.
Κι όμως βεληγκέκουν.
Αυτό το βεληγκέκουν είχε αρέσει πολύ στον Βαγγέλη Γκούφα, που ήταν κι αυτός αυτοεξόριστος οικογενειακά στη Γενεύη».
«Πώς "εβελήγκεκαν" οι πρωταίτιοι». Συνέντευξη στον Μανώλη Πιμπλή (Τα Νέα, Βιβλιοδρόμιο, 22-23 Απρ. 2017), σ. 2.
Ας μην πάει χαμένη μια λεξιπλασία του Βασίλη Βασιλικού. Τη σημειώνω εδώ:
«Με ενέπνευσε το Δυτικό Βερολίνο, όπου βρέθηκα με μια υποτροφία ... το 1970 με 1971 ... μπορούσα να γράφω απερίσπαστος. Θυμάμαι κι ένα [ποίημα] απ’ έξω. Θέλετε να σας το πω;» «Με χαρά» «Είναι απ’ τη συλλογή Ο ληξίαρχος»:
Όλοι εναντίον τους
κανένας μαζί τους.
Κι όμως στέκουν.
Εκρήξεις βομβών.
Αφίξεις στρατηγών
του ΝΑΤΟ. Ήξεις
αφήξεις κάτω.
Κι όμως βεληγκέκουν.
Αυτό το βεληγκέκουν είχε αρέσει πολύ στον Βαγγέλη Γκούφα, που ήταν κι αυτός αυτοεξόριστος οικογενειακά στη Γενεύη».
«Πώς "εβελήγκεκαν" οι πρωταίτιοι». Συνέντευξη στον Μανώλη Πιμπλή (Τα Νέα, Βιβλιοδρόμιο, 22-23 Απρ. 2017), σ. 2.
Η διαφορά ανάμεσα σε νεολογισμούς και λεξιπλασίες:
Νεολογισμός:
αφηγηματίας ο, όποιος καταφεύγει σε συν. παραπλανητικά ερμηνευτικά σχήματα προκειμένου να στηρίξει κάποιο ιδεολόγημα που κυριαρχεί στη σκέψη του ή στις επιδιώξεις του σε πείσμα της πραγματικότητας.
Λεξιπλασία:
αφηγοιηματίας ο, όποιος υποστηρίζει το αφήγημά του με εκνευριστική αλαζονεία.
Νεολογισμός:
αφηγηματίας ο, όποιος καταφεύγει σε συν. παραπλανητικά ερμηνευτικά σχήματα προκειμένου να στηρίξει κάποιο ιδεολόγημα που κυριαρχεί στη σκέψη του ή στις επιδιώξεις του σε πείσμα της πραγματικότητας.
Λεξιπλασία:
αφηγοιηματίας ο, όποιος υποστηρίζει το αφήγημά του με εκνευριστική αλαζονεία.