Ισότητα-λάστιχο των δύο φύλων
- Thread starter Costas
- Start date
Έχουν πλάκα αυτά τα μπερδέματα του ελληνόφερτου homo από ομο- (με δασεία, βεβαίως βεβαίως) με το λατινόφερτο homo «άνθρωπος». Το ορθογραφικό είναι συνηθισμένο: ιδού σελίδα του Huffington Post για Homocides:
http://www.huffingtonpost.com/tag/homocide/
Οι λεξιπλάστες δεν έχουν χάσει την ευκαιρία. Στο Urban:
http://www.urbandictionary.com/define.php?term=homocide
the act of killing homosexuals
ή
The act of killing or murdering someone, but on a much Gayer scale.
http://www.huffingtonpost.com/tag/homocide/
Οι λεξιπλάστες δεν έχουν χάσει την ευκαιρία. Στο Urban:
http://www.urbandictionary.com/define.php?term=homocide
the act of killing homosexuals
ή
The act of killing or murdering someone, but on a much Gayer scale.
:lol: :lol: :lol:
SBE
¥
Φαντάζομαι πρωτοσέλιδα "Γκέι ήταν ο δολοφόνος". 
Τώρα, πίσω στο θέμα μας:
Ε, άμα οι στρατιώτες είναι περισσότεροι από τις στρατιωτίνες, λογικό είναι να σκοτώνονται περισσότεροι άντρες στο στρατό. Είναι λίγο σα να λέμε ότι οι περισσότερες καλόγριες πεθαίνουν έξω από το Άγιο Όρος.
Κι ένα τεντάκι που νόμιζα ότι δεν θα μου αρέσει, αλλά τελικά μου άρεσε (κι ας είναι διαφημιστικό)
Τώρα, πίσω στο θέμα μας:
Ε, άμα οι στρατιώτες είναι περισσότεροι από τις στρατιωτίνες, λογικό είναι να σκοτώνονται περισσότεροι άντρες στο στρατό. Είναι λίγο σα να λέμε ότι οι περισσότερες καλόγριες πεθαίνουν έξω από το Άγιο Όρος.
Κι ένα τεντάκι που νόμιζα ότι δεν θα μου αρέσει, αλλά τελικά μου άρεσε (κι ας είναι διαφημιστικό)
Ιστορίες σαν της Ντέμπι Στέρλινγκ εμένα με συγκινούν.
Μια διόρθωση των υποτίτλων: η Χρυσομαλλούσα της γράφεται Goldie Blox.
Έγραψες κι εσύ:
Μια διόρθωση των υποτίτλων: η Χρυσομαλλούσα της γράφεται Goldie Blox.
Έγραψες κι εσύ:
Ε, με τόση στέρηση ένθεν και ένθεν, στο κατώφλι της πύλης του παραδείσου.
Στην Ουρανούπολη.
—Τι γράφει στην ταφόπλακα της καλόγριας;
—«Επιστρέφεται χωρίς να έχει ανοιχτεί*.»
—Και στου καλόγερου;
—«Επιστρέφεται χωρίς να έχει χρησιμοποιηθεί.»
* Ungeöffnet zurückgeschickt, γιατί στα γερμανικά μού το είχαν πει.
Return to sender - Pelvis Presley
Κι εκεί από τον συνθέτη του.
SBE
¥
Εγώ συμφωνώ και με τον αντίλογο, που λέει ότι είναι εξίσου σεξιστικο το να έχεις παιχνίδια με κατασκευές αποκλειστικά για κορίτσια.
Όσο για το ότι δεν ήταν καλή στο μηχανολογικό σχέδιο και φταίει το ότι δεν έπαιζε με κατασκευές, έχω κάποιες επιφυλάξεις.
Στο τεχνικό σχέδιο είχα πάρει μεγάλο βαθμό στο πανεπιστήμιο. Δεν έπαιξα ποτέ με Λέγκο (δεν είχα ποτέ λέγκο). Δεν έκανα ποτέ κατασκευές, εκτός από τα γνωστά (κύβους, δωδεκάεδρα κλπ) που μας ζητάγανε στο σχολείο. Μάλλον δεν έχει σχέση.
Εκεί που συμφωνώ είναι που όλοι σκοτώνονται στο διάβασμα και προσποιούνται ότι δήθεν δεν πολυδιαβάζουν κι απλά είναι διάνοιες.
Έχεις όντως χάσει ευκαιρίες στη ζωή σου επειδή είσαι γυναίκα; Σόρι, δεν το ήξερα αυτό, νόμιζα ότι ειδικά εσύ έχεις μέχρι τώρα ακολουθήσει λίγο-πολύ την επαγγελματική πορεία που θέλεις.
Απ' την άλλη, βέβαια, κι εγώ έχω χάσει δουλειές από γυναίκες — αλλά ποτέ δεν κατέφυγα στην εύκολη λύση της ετερομομφής.
Απ' την άλλη, βέβαια, κι εγώ έχω χάσει δουλειές από γυναίκες — αλλά ποτέ δεν κατέφυγα στην εύκολη λύση της ετερομομφής.
Με την ευκαιρία, για το ροζ και το γαλάζιο:
In 19th century England, pink ribbons or decorations were often worn by young boys; boys were simply considered small men, and while men in England wore red uniforms, boys wore pink. In fact the clothing for children in the 19th century was almost always white, since, before the invention of chemical dyes, clothing of any color would quickly fade when washed in boiling water. Queen Victoria was painted in 1850 with her seventh child and third son, Prince Arthur, who wore white and pink.
www.wikiwand.com/en/Pink#/The_19th_century
The transition to pink as a sexually differentiating color for girls occurred gradually, through the selective process of the marketplace, in the 1930s and 40s. In the 1920s, some groups had actually been describing pink as a masculine color, an equivalent of the red that was considered to be for men, but lighter for boys. But stores nonetheless found that people were increasingly choosing to buy pink for girls, and blue for boys, until this became an accepted norm in the 1940s.
When Did Girls Start Wearing Pink?
Jeanne Maglaty, SMITHSONIAN.COM, APRIL 7, 2011
...
Why have young children’s clothing styles changed so dramatically? How did we end up with two “teams”—boys in blue and girls in pink?
...
The march toward gender-specific clothes was neither linear nor rapid. Pink and blue arrived, along with other pastels, as colors for babies in the mid-19th century, yet the two colors were not promoted as gender signifiers until just before World War I—and even then, it took time for popular culture to sort things out.
For example, a June 1918 article from the trade publication Earnshaw's Infants' Department said, “The generally accepted rule is pink for the boys, and blue for the girls. The reason is that pink, being a more decided and stronger color, is more suitable for the boy, while blue, which is more delicate and dainty, is prettier for the girl.” Other sources said blue was flattering for blonds, pink for brunettes; or blue was for blue-eyed babies, pink for brown-eyed babies, according to Paoletti.
In 1927, Time magazine printed a chart showing sex-appropriate colors for girls and boys according to leading U.S. stores. In Boston, Filene’s told parents to dress boys in pink. So did Best & Co. in New York City, Halle’s in Cleveland and Marshall Field in Chicago.
Today’s color dictate wasn’t established until the 1940s, as a result of Americans’ preferences as interpreted by manufacturers and retailers. “It could have gone the other way,” Paoletti says.
...
The fashion world may have divided children into pink and blue, but in the world of real individuals, not all is black and white.
www.smithsonianmag.com/arts-culture/when-did-girls-start-wearing-pink-1370097/?all&no-ist
“There has been a great diversity of opinion on the subject, but the generally accepted rule is pink for the boy and blue for the girl. The reason is that pink being a more decided and stronger color is more suitable for the boy; while blue, which is more delicate and dainty, is prettier for the girl.”
Α 1918 editorial called “Pink or Blue”
Είμαι (σχεδόν) βέβαιος ότι κάπου στη Λεξιλογία έχω ξαναδιαβάσει σχετικά με τα αγορίστικα και τα κοριτσίστικα χρώματα... :)
Όχι μόνο μια φορά.
Το συγκεκριμένο αναφέρεται στον αμερικανικό στρατό και στο Ιράκ συγκεκριμένα. Από το σύνολο των νεκρών μόνο το 3% ήταν γυναίκες, όταν στο σύνολο του στρατού των ΗΠΑ το 16% είναι γυναίκες. Αυτό βέβαια δεν συμβαίνει γιατί οι σφαίρες κάνουν διακρίσεις, είναι γιατί στέλνουν άντρες σε μάχιμες θέσεις.
SBE
¥
Αν και ήμουνα η μόνη γυναίκα μηχανικός στην τελευταία μου δουλειά σαν μηχανικός, μπορεί να μην τους άρεσα όχι γιατί ήμουνα γυναίκα αλλά γιατί ήμουνα αλλοδαπή ή γιατί είχα ανωτερους πανεπιστημιακούς τίτλους από όλους τους άλλους υπαλλήλους της επιχείρησης. Αρνητικά σχόλια είχα ακούσει πάντως και για τα τρία ζητήματα, κι ο δικηγόρος μου είχε σκεφτεί κι ένα ακόμα: disability discrimination (καλά, αυτουνού η δουλειά ήταν να βρίσκει τέτοια). Οπότε έχεις πολλές επιλογές να διαλέξεις ποιό είναι το πρόβλημά μου.
SBE
¥
Το οποίο νομίζω καταργείται σιγά σιγά, αν και υπάρχει πάντα ο φόβος ότι αν ο αντίπαλος συλλάβει καμιά στρατιωτίνα θα υπάρξει μεγάλη αναστάτωση για το ζήτημα πίσω στις ΗΠΑ.
Από την άλλη έβλεπα μια άλλη στατιστική που έλεγε ότι στις ΗΠΑ πολύ περισσότερες γυναίκες είναι θύματα δολοφονίας στο χώρο εργασίας παρά άντρες. Κι αυτό οφείλεται φυσικά όχι στο ότι ο ληστής της τράπεζας πυροβολεί μόνο γυναίκες αλλά στο ότι περισσότερες γυναίκες εργάζονται σε θέσεις που έχουν επαφή με το κοινό, άρα είναι στο δρόμο του ληστή.
Γενικά δεν πρόκειται να βρούμε καμιά άκρη με τέτοιες στατιστικές, γιατι σε κάθε περίπτωση οι λόγοι της διαφοράς οφείλονται στη συμμετοχή σε κάθε δραστηριότητα. Γιατί υπάρχουν περισσότερες γυναίκες στις ρεσεψιόν; Ή περισσότεροι άντρες στο στρατό; Και το ζητούμενο ποιό είναι; Να είναι παντού 50-50;
Περί ροζ: πέρα από τα ιστορικά του χρώματος, αυτό που κατακρίνεται είναι η υπερβολή με την οποία έχουν αγκαλιάσει το χρώμα όσοι ασχολούνται με τα παιδικά ζητήματα. Εγώ μικρή δε θυμάμαι να είχα τίποτα ροζ. Είχα βισινί, είχα μπλε, είχα κόκκινα, κίτρινα κλπ.
Το ζητούμενο είναι να είναι ίσες οι ευκαιρίες σε όλες τις θέσεις, όχι να εξισώνονται με καταναγκασμό, όπως γίνεται με κάτι ιστορίες με ποσοστώσεις (το οποίο λειτουργεί μονόδρομα).
Επίσης ζητούμενο είναι να υπάρχει ίση μεταχείριση από την δικαιοσύνη. Το πιο σοβαρό του infographic είναι το τελευταίο, που λέει για την επιμέλεια των παιδιών. Φυσικά υπάρχει και το ζήτημα της ευνοϊκότερης μεταχείρισης όσον αφορά τις ποινές:
Men sentenced to longer prison terms than women for same crimes
Επίσης ζητούμενο είναι να υπάρχει ίση μεταχείριση από την δικαιοσύνη. Το πιο σοβαρό του infographic είναι το τελευταίο, που λέει για την επιμέλεια των παιδιών. Φυσικά υπάρχει και το ζήτημα της ευνοϊκότερης μεταχείρισης όσον αφορά τις ποινές:
Men sentenced to longer prison terms than women for same crimes
Άσ' τα να πάνε — και πού να δεις τι τραβάνε κι οι άσχημοι... http://books.google.gr/books?id=q_C...eautiful people get lighter sentences&f=false :)