Η χούντα έπεσε το 1974 (και πήρε μαζί της και την Κύπρο)

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Ε, ναι....
Ε, ναι...

Αν τώρα θέλουν κάποιοι σήμερα να ονομάζουν χούντα ένα κράτος όπου μαθητές γυμνασίων ή λυκείων μπορούν να μαζεύονται όποτε θέλουν στο Σύνταγμα και να μουτζώνουν τη Βουλή, μάλλον άστοχο το βλέπω.
 

drsiebenmal

HandyMod
Staff member
Εγώ πάλι θα εστιάσω σε κάτι που φαίνεται φυσιολογικό, για να επανέλθω στα σημερινά: οι γονείς δεν συζητούσαν πολιτικά μπροστά στα παιδιά τους, από φόβο μήπως τα παιδιά τους πουν τίποτα άθελά τους και έχουν οι γονείς επιπτώσεις για την πολιτική τους τοποθέτηση. Πάμε πάλι: οι γονείς δεν συζητούσαν πολιτικά μπροστά στα παιδιά τους, από φόβο μήπως τα παιδιά τους πουν τίποτα άθελά τους και έχουν οι γονείς επιπτώσεις για την πολιτική τους τοποθέτηση. Αυτό λοιπόν, είναι χούντα.
Και ως λίγο μεγαλύτερος, να το επεκτείνω:

Οι γονείς δεν συζητούσαν οτιδήποτε θα μπορούσε να θεωρηθεί πολιτικό. Επίσης, δεν άκουγαν (φυσικά) αλλά ούτε τραγουδούσαν οτιδήποτε θα μπορούσε να θεωρηθεί πολιτικό, δεν διάβαζαν οτιδήποτε θα μπορούσε να θεωρηθεί πολιτικό, δεν, δεν, δεν... Όλα αυτά, από φόβο μήπως τα παιδιά κλπ κλπ.

Αλλά, για να είμαι σωστός (και όπως θυμάμαι ως μεγαλύτερος), και στα ανώμαλα χρόνια πριν από τη χούντα, ιδίως έξω από τις πόλεις, υπήρχε μεγάλη επιφυλακτικότητα. Όχι φόβος, αλλά «κράτα και μια πισινή».
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Για φαντάσου μάλιστα να περνούσε μαθητής στην παρέλαση μπροστά από τους επισήμους έτσι την περίοδο της επταετίας, να δούμε μετά τι θα γινόταν.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Διάβασα μερικά από τα σχόλια για τη μούντζα του μαθητή, του τύπου "Αυτός είναι σύγχρονος ήρωας, έχει θάρρος" και λοιπά. Ας μεταφερθούμε τώρα με τη φαντασία μας στη χούντα και ας δούμε έναν μαθητή να τολμάει να κάνει κάτι τέτοιο. Και μετά, θα ξαναπώ σ' αυτούς που συγκρίνουν τη σημερινή κατάσταση με την επταετία της χούντας να σοβαρευτούν.
 

bernardina

Moderator
Εννοώ που μουτζώνει τους επισήμους.
Θα 'χει κάτι να λέει στα εγγόνια του. Για την αντίσταση που έκανε στη χούντα το 2011. Λίγο το 'χεις; Και οι γονείς του θα 'χουν να κοκορεύονται για το λεβέντη τους. Με τον ίδιο τρόπο που έγιναν αντιστασιακοί οι δύο στους τρεις Έλληνες. Κατόπιν εορτής. Φαντάζομαι ότι έφαγε αποβολή απ' όλα τα σχολεία της χώρας και τον έσυραν στα μπουντρούμια της ασφάλειας για φάλαγγα και βραστό αβγό στη μασχάλη, ε; Όχι; Πώς όχι; Τι σκατά χούντα είν' αυτή, ρε γαμώτο;
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Αλλά, για να είμαι σωστός (και όπως θυμάμαι ως μεγαλύτερος), και στα ανώμαλα χρόνια πριν από τη χούντα, ιδίως έξω από τις πόλεις, υπήρχε μεγάλη επιφυλακτικότητα. Όχι φόβος, αλλά «κράτα και μια πισινή».
Πολύ σωστά. Ο πατέρας μου προ της χούντας ήταν συνεννοημένος με τον περιπτερά να του δίνει την εφημερίδα διπλωμένη με τέτοιο τρόπο που να μη βλέπει ο καθένας τι εφημερίδα διαβάζει (Βήμα και Νέα).
 

Elsa

¥
Πάντως, εγώ αναφερόμουν αρχικά στην εντελώς διαφορετική περίπτωση του τύπου «δεν ασχολούμαι, δεν με αφορούν αυτά, η πολιτική είναι για τους πολιτικούς», κι όχι για την περίπτωση «καταλαβαίνω τι συμβαίνει, αλλά δεν μιλάω μπροστά στο παιδί για να μην του ξεφύγει παραέξω» :s
 

bernardina

Moderator
Πολύ σωστά. Ο πατέρας μου προ της χούντας ήταν συνεννοημένος με τον περιπτερά να του δίνει την εφημερίδα διπλωμένη με τέτοιο τρόπο που να μη βλέπει ο καθένας τι εφημερίδα διαβάζει (Βήμα και Νέα).
Για δες συμπτώσεις! Κι ο δικός μου τις έκρυβε μέσα σε κάποια "εθνικόφρονα" έντυπα και μια φορά που τον είδε ο μπάτσος τού έκανε παρατήρηση του στυλ, μπα, αριστερίζουμε βλέπω, κύριε Ταδόπουλε, ε; Επειδή κρατούσε το Βήμα ή τα Νέα, δεν θυμάμαι...
 

bernardina

Moderator
Πάντως, εγώ αναφερόμουν αρχικά στην εντελώς διαφορετική περίπτωση του τύπου «δεν ασχολούμαι, δεν με αφορούν αυτά, η πολιτική είναι για τους πολιτικούς», κι όχι για την περίπτωση «καταλαβαίνω τι συμβαίνει, αλλά δεν μιλάω μπροστά στο παιδί για να μην του ξεφύγει παραέξω» :s

Έλσα, μεγάλωσα σε μια γειτονιά που οι μισοί πατεράδες ήταν στη Μακρόνησο και άλλα τέτοια εξωτικά μέρη και οι άλλοι μισοί ένιωθαν πάντα το χνώτο του ασφαλίτη στο σβέρκο τους. (Και πολλές μανάδες, φυσικά).
Εξαιρέσεις, προφανώς, υπήρχαν και ήταν γνωστές σε όλους. (Εννοώ συνεργασίας με τη χούντα -και όχι απλώς σιωπής ή, έστω, ανοχής). Ξέρω ιστορίες ντροπής, με πρωταγωνιστές ακόμα και εκπαιδευτικούς. Ευτυχώς εκεί σ' εμάς ήταν ελαχιστότατες. Όμως αυτές είναι άλλες ιστορίες και έχουμε εκτροχιάσει αγρίως το νήμα :)

Εδιτ: Ουπς! Δεν είχα αντιληφθεί πως ο κλειδούχος μάς είχε εκτρέψει ήδη σε άλλες ράγες.:D Καλά έκανε.
 

SBE

¥
Eγώ πάντως θυμάμαι ότι στις εκλογές του '81 είχα αντίδραση παρόμοια με της τετράχρονης αμερικανίδας, αν και ήμουνα μεγαλύτερη, γιατί είχα βαρεθεί να ακούω να μιλάνε μόνο γι'αυτό οι πάντες.

Παρεμπιπτόντως, η νοοτροπία σε ό,τι λες να κρατάς και μια πισινή και να μην εκδηλώνεσαι ιδιαίτερα στα πολιτικά εγώ είδα να διατηρείται μέχρι τη δεκαετία του '90 ακόμα.

Μπέρνι, τα παιδιά των "αντιδημοκρατικών" (δηλ. μη αριστερών) οικογενειών είχαν παρόμοιες αντιδράσεις;
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Αφήνοντας τα εκ προοιμίου συμπεράσματα για την οικογένεια της Μπέρνης στην άκρη, από πότε «αντιδημοκρατικός» = «μη αριστερός»;
 

bernardina

Moderator
Μπέρνι, τα παιδιά των "αντιδημοκρατικών" (δηλ. μη αριστερών) οικογένειών είχαν παρόμοιες αντιδράσεις

Δεν είμαι σίγουρη αν κατάλαβα καλά την ερώτησή σου, πάντως η συντρόφισσα που με στρατολόγησε (για την ακρίβεια έπεσα σαν ώριμο φρούτο με τις δυο καίριες φράσεις που μου είπε, τόσο έτοιμη ήμουνα να ενταχθώ) ήταν κόρη καραχουνταίου μπάτσου, η οποία άκουγε Δεξιά και έβγαζε φλύκταινες. icon_mrgreen.gif Αυτό κι αν είναι αποκατάσταση της πολιτικής ισορροπίας. :devil:
Οι μαθητικές οργανώσεις των αριστερών κομμάτων ήταν γεμάτες παιδιά οικογενειών κάθε πολιτικής απόχρωσης. Ο δεξιότερος από εμάς ήταν Πασόκος. Πιο δεξιά δεν υπήρχε κανείς --ή αν υπήρχε δεν τους θυμάμαι. Τόσο διακριτικοί ήταν. :p Και αυτό κράτησε για πολύ μεγάλο διάστημα.
Και τον πατέρα μου δεν θα τον έλεγες αριστερό. Με βενιζελικές οικογενειακές καταβολές, ήταν άνθρωπος αυτού που λέμε "κεντρώος χώρος" -ό,τι κι αν σημαίνει. Δεν ξέρω τι θα ψήφιζε αν ζούσε σήμερα, σίγουρα πάντως ούτε Σύριζα αλλά ούτε, ξερωγώ, Καμ(μ)ένο. Υποψιάζομαι πως θα είχε πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα.

Εδιτ: τώρα είδα και την ερώτηση της Παλ. Ναι, αλήθεια. Από πότε μη αριστερός σημαίνει αντιδημοκράτης; Μήπως ισοπεδώνουμε λιγάκι έννοιες και καταστάσεις;
 

SBE

¥
Αφήνοντας τα εκ προοιμίου συμπεράσματα για την οικογένεια της Μπέρνης στην άκρη, από πότε «αντιδημοκρατικός» = «μη αριστερός»;
Από την εποχή που οι αριστεροί αυτοχαρακτηρίζονται δημοκρατικοι και δημοκρατικές δυνάμεις. :)
 

bernardina

Moderator
Από την εποχή που οι αριστεροί αυτοχαρακτηρίζονται δημοκρατικοι και δημοκρατικές δυνάμεις. :)

Και το κόμμα της Δεξιάς που πρωταγωνιστεί στην πολιτική σκηνή αυτοαποκαλείται Νέα Δημοκρατία. Να του το απαγορεύσουμε επειδή δεν είναι αριστερό;
SBE, κάτι μου λέει ότι χρειάζεσαι επειγόντως εντατικά μαθήματα Αγωγής του Πολίτη 101.
 

Palavra

Mod Almighty
Staff member
Από την εποχή που οι αριστεροί αυτοχαρακτηρίζονται δημοκρατικοι και δημοκρατικές δυνάμεις. :)
Οι «αριστεροί» δεν είναι ενιαίο σύνολο, ούτε αυτοχαρακτηρίζονται όλοι ως «δημοκρατικοί», ούτε είναι όλοι υπέρ της δημοκρατίας με τη μορφή που υπάρχει σήμερα - εκτός κι αν κάτι δεν έχω καταλάβει καλά από αυτά που διαβάζω από κάθε χώρο. Από τη άλλη, κόμματα όπως η ΝΔ είναι υπέρ του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά δεν είναι αριστερά - επομένως κάτι δεν πάει καλά με το συλλογισμό σου.
 
Top