Ηχομιμητικές λέξεις: μπουμ, πλατς, σλουρπ και τα λοιπά

[drsiebenmal]

Στο Αστερίξ και οι Νορμανδοί όλοι οι Νορμανδοί είχαν κατάληξη αφ στα ονόματά τους. Κάποια στιγμή τους αρχίζουν στις μπούφλες ο Αστερίξ και ο Οβελίξ και στο συννεφάκι γράφει ΠΑΦ και πετάγεται ένας Νορμανδός παραδίπλα και λέει: Με φωνάξατε; και αυτός που τις έτρωγε λέει: Όχι κανείς δεν σε φώναξε Επάφ!

Να μια απόδειξη ότι ξέρουν κι άλλοι το παφ ως ήχο της μπούφλας και όχι μόνο της τζούρας.

Σε ποια γλώσσα ήταν αυτό το Αστερίξ; Εννοώ, για την απόδειξη ότι και άλλοι ξέρουν το παφ ως ήχο της κατραπακιάς.

 

[dharvatis]

χριτς-χρατς το βέλκρο

Ενίσταμαι! Το βέλκρο είναι παγκοσμίως γνωστό ως "χρατς-χρουτς"

 

[nickel]

ντούκου [dúku] επίρρ. τροπ. : (οικ.) 1. τοις μετρητοίς: Για το σπίτι πλήρωσα ~ ένα εκατομμύριο. 2. ΦP περνάω ~ / περνάω στο ~, αποσιωπώ κτ.: Περιπτώσεις που δεν μπορούν να περάσουν ~. [ηχομιμ.]

 

[daeman]

Σε ποια γλώσσα ήταν αυτό το Αστερίξ; Εννοώ, για την απόδειξη ότι και άλλοι ξέρουν το παφ ως ήχο της κατραπακιάς.

Ιδού, από τη μετάφραση της ΜΑΜΟΥΘ, αν και το ίδιο θυμάμαι και στην παλιότερη μετάφραση, με τον Νορμανδό που εδώ είναι Κεμπάφ να ονομάζεται Επάφ (από την επαφή, φαντάζομαι), πιο πετυχημένο κτγμ, γιατί λείπει το μ και ο ήχος είναι ο ίδιος με το και παφ!, άσε που το Κεμπάφ τι παριστάνει, το κεμπάπ;

Επίσης, το πρωτότυπο γράφει PAF σε πολλά σημεία που πέφτουν μπούφλες και η γραφή του ήχου δεν περικλείεται στα συννεφάκια ώστε να μεταγραφεί. Παρέμπ, αυτό ήταν το πρώτο τεύχος του Αστερίξ που έπιασα στα χέρια μου, μειράκιο ακόμα, σε μια Έβγα-ψιλικατζίδικο στη Θεσσαλονίκη, και γεννήθηκε ένας έρωτας μεγάλος.

 

[daeman]

Ξεχάσαμε το κλικ που οι κομπιουτερόπληκτοι κάνουμε όλη μέρα, όχι αυτό δυστυχώς. :inno:

 

[Elsa]

Και το ντρούνγκου-ντρούνγκου-ντρούνγκου-ντρουν (τα βραχιόλια της βροντούν)

Αλήθεια, εσείς λέτε κλίτσι-κλίτσι το συρραπτικό ή είναι αργκό του γραφείου μας;

Και τον ήχο που κάνουν οι πασατέμποι: τσάκα-τσούκα
(απ' όπου και ο γραφικός "Βασανιάρης Τσακατσούκας, πάω αργά γιατί βιάζομαι -η ζωή είναι ένα παραμύθι", αν θυμάστε, που γύρναγε στα Εξάρχεια)

 

[daeman]

Ωραία πάσα, Έλσα! :)

Τάκα τάκα τάκα τα πεταλάκια και τα τακουνάκια, ντρίγκι ντρίγκι ντρίγκι τα κουδουνάκια

 

[Elsa]

Συνεχίζω:

Άρα, αργαλειός: τακ-τακ-τακ τουκ-τουκ-τουκ-τουκ :laugh:

 

[daeman]

[...]
Αλήθεια, εσείς λέτε κλίτσι-κλίτσι το συρραπτικό ή είναι αργκό του γραφείου μας;

Και τον ήχο που κάνουν οι πασατέμποι: τσάκα-τσούκα
(απ' όπου και ο γραφικός "Βασανιάρης Τσακατσούκας, πάω αργά γιατί βιάζομαι -η ζωή είναι ένα παραμύθι", αν θυμάστε, που γύρναγε στα Εξάρχεια)

Ναι, κλίτσι-κλίτσι το συρραπτικό και σε άλλα γραφεία.

Δεν τον ξεχνώ τον Εξαρχειώτη τσακατσούκα: Έλα ο τσακατσούκας, παιδιά! και σου άφηνε στο τραπέζι ή στην μπάρα δυο φιστικάκια να γλυκαθείς και ν' αγοράσεις. Και απ' ό,τι βλέπω, τον θυμούνται κι άλλοι σ' ένα νήμα για το τσούκου τσούκου και τα σχετικά.

 

[drsiebenmal]

Έλα ο τσακατσούκας παιδιά... Καραϊσκάκη, Κυριακές, αρχές των 70ζ...

 

[azimuthios]

Ευχαριστώ, δαεμάνε! Θυμόμουν την ουσία αλλά όχι ακριβώς την περίσταση.

Σε ένα παιδικό τραγουδάκι (μάλλον παραδοσιακό) λέει ντράγκα-ντρούγκα τα όργανα...

Και κοκοκό κάνει η κότα και ο δειλός.

Και καμπούμ ή μπαμ η βόμβα ή η σεξοβόμβα στο Απόψε κάνεις μπαμ!

Και τσάκα-τσούκα ή τικ τακ το ρολόι και η καρδιά σε τραγούδι πάλι.

 

[Earion]

Από την παρασημαντική των "μικιμάους":

μούμπλε μούμπλε (ακατάληπτα ψιθυριστά λόγια)
σνιφ
κλαψ
λυγμ (προφανή και τα τρία)
σκουακ και παρασκουάκ ή σμπαρακουάκ (αιφνιδιασμένη αντίδραση ενός παπιού)

γκόινγκ γκόινγκ (μεταλλικός ήχος)

 

[SBE]

Νταν-νταν η καμπάνα
Ντριν ντριν το κουδούνι
Ντράγκα ντρούν το καμπανάκι

 

[azimuthios]

O Earion έδωσε καλή πάσα. Και το γκονγκ ηχοποίητη λέξη είναι.

 

[Hellegennes]

Επίσης ντου(π).

 

[Zbeebz]

Για τις φάπες εδώ στον Βορρά λέμε το "πάτα κιούτα".

"Και τον αρχίζει στο φαπίδι, πάτα κιούτα, πάτα κιούτα, τον έκανε μπλε μαρέν".

 

[Alexandra]

Για τις φάπες εδώ στον Βορρά λέμε το "πάτα κιούτα".

"Και τον αρχίζει στο φαπίδι, πάτα κιούτα, πάτα κιούτα, τον έκανε μπλε μαρέν".

Αυτό νομίζω ότι είναι το πατ-κιουτ, δηλαδή στο πι και φι.

 

[Zbeebz]

Όχι, Αλεξάνδρα, άλλο το πατ-κιουτ= γρήγορα.
Αυτό είναι πάτα κιούτα, έχει και -α. Έτσι το έχω ακούσει, δηλαδή.

 

[Hellegennes]

Έτσι είναι. Μάλιστα είναι τα πάτα κιούτα και το πατ κιουτ.

 

[daeman]

Το 'χω ακούσει κι εγώ αυτό το παραστατικό πάτα κιούτα, αλλά ξέροντας μόνο το πατ-κιουτ μέχρι τότε, δεν έψαξα από πού βγαίνει, υποθέτοντας ότι το επηρέασε το ηχομιμητικό πατ και η έκφραση "τον άρχισε στις γρήγορες".
-Πάρε κι αυτή, να κι η άλλη, που θα μου πεις εμένα... -Σία, αφεντικό, με ξεκαυκάλωσες! Κιουτ θέαμα.